Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.95.2018.2.EC
z 27 kwietnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodu z obrotu kryptowalutami w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 21 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodu z obrotu kryptowalutami w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.95.2018.1.EC Wnioskodawca uzupełnił jednoznacznie opis zdarzenia przyszłego.


Wnioskodawca, jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.


Wnioskodawca nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej. W wyniku zainteresowania się tematyką walut wirtualnych (tzw. kryptowalut), Wnioskodawca nabył i posiada pewną ilość waluty wirtualnej (m. in. kryptowalutę Bitcoin). W związku z rosnącym zainteresowaniem tematyką kryptowalut oraz wykształceniem Wnioskodawcy, zamierza on zająć się obrotem kryptowalutami w sposób zorganizowany, tj. rozpocząć działalność gospodarczą w tym zakresie.

Obecnie brak jest powszechnie obowiązującej, legalnej definicji „waluty wirtualnej", zwanej też „kryptowalutą" zarówno w prawie międzynarodowym, europejskim jak i krajowym. Zasadniczo kryptowaluty są to jednostki umowne oparte o architekturę rozproszonej bazy danych. W publikacji Europejskiego Banku Centralnego „Virtual Currency Schames - a further analysis" z lutego 2015 r. zdefiniowano walutę wirtualną jako: „cyfrową reprezentację wartości niewyemitowaną przez bank centralny, instytucję kredytową lub instytucję pieniądza elektronicznego, która w pewnych okolicznościach może być użyta jako alternatywa dla pieniądza". W podobny sposób zdefiniował walutę wirtualną Parlament Europejski w rezolucji z 26 maja 2016 r. wskazując, iż jest to cyfrowa reprezentacja wartości, nieemitowana przez bank centralny ani organ publiczny, niekoniecznie powiązana z walutą określonego kraju, lecz uznawaną przez osoby fizyczne lub prawne jako środek płatniczy. Mogą być one przekazywane, przechowywane bądź sprzedawane drogą elektroniczną. Również Narodowy Bank Polski i Komisja Nadzoru Finansowego, w komunikacie z dnia 7 lipca 2017 r. przyjmują ww. definicje i wskazują ponadto, że obrót kryptowalutą w Polsce nie narusza prawa krajowego ani unijnego.


W posiadanie krytptowaluty można wejść poprzez jej nabycie od osoby trzeciej lub w sposób pierwotny, poprzez jej wytworzenie w wyniku udostępnienia i wykorzystania posiadanej przez siebie mocy obliczeniowej do wykonywania obliczeń w ramach systemu danej kryptowaluty.


Wnioskodawca, posiada jednostki kryptowalut nabyte na dedykowanych serwisach internetowych (tzw. giełdach) od osób trzecich. Wnioskodawca nie uzyskiwał kryptowaluty w sposób pierwotny (nie wytwarzał jej), ani jej nie przetwarzał w żaden sposób.


Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na obrocie kryptowalutami. Do założonej działalności zamierza wykorzystywać odpowiedni sprzęt komputerowy, nośniki pamięci, gotówkę oraz posiadane przez niego jednostki kryptowalut.


Wnioskodawca zamierza złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów osiąganych w ramach działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. 1998.144.930 ze zm.; dalej: „u.z.p.d."). Oświadczenie zostanie złożone przez Wnioskodawcę nie później niż w dniu uzyskania w ramach jego działalności gospodarczej pierwszego przychodu.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy będzie wyłącznie dokonywanie czynności z zakresu obrotu kryptowalutami, tj. ich zakup i sprzedaż. Wnioskodawca będzie sprzedawał wirtualne waluty przede wszystkim za pośrednictwem podmiotów świadczących usługi finansowe, m.in. dedykowanych „giełd" wymiany wirtualnych walut czy też kantorów elektronicznych. Giełdy kryptowalut oferują możliwość sprzedaży kryptowalut nieograniczonej liczbie nabywców, przy czym sprzedawca nie ma możliwości wyboru nabywcy. Oferta nabywcy jest przypisywana automatycznie przez „giełdę” do oferty sprzedażowej, jeżeli spełnia ona kryteria cenowe. Sprzedający nie ma możliwości odrzucenia oferty. Możliwy jest również wariant, zgodnie z którym nabywcą kryptowaluty będzie bezpośrednio „giełda” która następnie odsprzeda nabytą kryptowalutę.


Ze względu na model biznesowy wg jakiego funkcjonują obecnie giełdy kryptowalut, Wnioskodawca nie ma dostępu do żadnych informacji związanych z identyfikacją drugiej strony transakcji, tj. Wnioskodawca nie wie od kogo nabywa kryptowaluty, ani też nie ma informacji komu je sprzedaje.


Wnioskodawca w zależności od sytuacji, będzie mógł za środki uzyskane ze sprzedaży posiadanych krytpowalut nabywać kolejne krytpowaluty w celu ich dalszej odsprzedaży.


W zakres działalności gospodarczej, którą prowadzić będzie Wnioskodawca wpisane będą m. in. następujące działalności (według Polskiej Klasyfikacji Działalności, stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności, Dz.U.2007.251.1885 ze zm):

  • pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w nie wyspecjalizowanych sklepach (symbol PKD 47.19.Z);
  • sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (symbol PKD 47.91.Z);
  • sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (symbol PKD 47.78.Z.).


Zdaniem Wnioskodawcy dla celów podatku dochodowego świadczona działalność będzie odpowiadała PKWiU 47.00.89.0 - tj. sprzedaż detaliczna towarów niekonsumpcyjnych, nieżywnościowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych według klasyfikacji stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U.2015.1676).


Wnioskodawca nie będzie prowadził platformy wymiany krytpowalut na waluty konwencjonalne (np. PLN, EUR, USD. GPB) ani na inne kryptowaluty oraz nie będzie w żaden inny sposób pośredniczyć w transakcjach z podmiotami trzecimi (sprzedawcą i nabywcą kryptowaluty).


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży kryptowalut w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (ryczałt) jako przychodów z działalności usługowej w zakresie handlu z zastosowaniem stawki 3%?
  2. Czy w przypadku, gdy przychód Wnioskodawcy osiągnięty w ramach działalności gospodarczej przekroczy w danym roku podatkowym równowartość kwoty 250.000 Euro, o której mowa w Ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. 1998.144.930 ze zm.), Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej w formie ryczałtu do końca tego roku podatkowego, w którym przekroczono wskazany limit?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1


Zdaniem Wnioskodawcy, przychody ze sprzedaży kryptowalut stanowią przychody z działalności usługowej w zakresie handlu, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998, nr 144, poz. 930 ze zm.). Przychody z działalności usługowej w zakresie handlu mogą zaś podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu z zastosowaniem stawki 3%. Tym samym, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży kryptowalut opisanych w przedstawionym stanie faktycznym za pomocą ryczałtu, pod warunkiem spełnienia przez Wnioskodawcę pozostałych warunków określonych w u.z.p.d.


Ad. 2


Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie w danym roku podatkowym przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu działalności gospodarczej w wysokości przekraczającej równowartość kwoty 250.000 Euro, spowoduje utratę przez niego prawa do opodatkowania tego rodzaju przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ale dopiero od następnego roku podatkowego. Tym samym, w przypadku gdy przychody Wnioskodawcy osiągnięte w ramach działalności gospodarczej przekroczą w danym roku podatkowym równowartość kwoty 250.000 Euro, o której mowa w art. 6 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do końca tego roku podatkowego, w którym przekroczył wskazany limit.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.


Ad. 1


Zdaniem Wnioskodawcy, przychody ze sprzedaży kryptowalut stanowią przychody z działalności usługowej w zakresie handlu, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998, nr 144, poz. 930 ze zm.).


Przychody z działalności usługowej w zakresie handlu mogą zaś podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu z zastosowaniem stawki 3%.


Tym samym, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży kryptowalut opisanych w przedstawionym stanie faktycznym za pomocą ryczałtu, pod warunkiem spełnienia przez Wnioskodawcę pozostałych warunków określonych w u.z.p.d.


Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. b ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem z zastosowaniem stawki 3% może podlegać przychód z działalności usługowej w zakresie handlu.


Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d., za taką działalność należy rozumieć sprzedaż w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.


Przepisy u.z.p.d. nie wyłączają przychodów z tytułu sprzedaży kryptowalut z opodatkowania w formie ryczałtu. W szczególności takiego wyłączenia nie przewiduje art. 8 u.z.p.d., który określa enumeratywny katalog przesłanek wyłączających taką formę opodatkowania w odniesieniu do wskazanych w nim przychodów.


Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie prowadził platformy wymiany kryptowalut na waluty konwencjonalne (np. PLN, EUR, USD. GPB) lub inne kryptowaluty oraz nie będzie w żaden inny sposób pośredniczył w transakcjach z podmiotami trzecimi (sprzedawcą i nabywcą kryptowaluty), prowadzona działalność ta nie będzie miała znamion usług pośrednictwa finansowego mieszczących się w punkcie 26 „Usługi finansowe i ubezpieczeniowe” Załącznika nr 2 „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług" o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) u.z.d.p. i nie będzie w ten sposób klasyfikowana dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym.


Podkreślić należy, że to Wnioskodawca będzie korzystać z usług portali świadczących usługi pośrednictwa (tj. giełd kryptowalut). Co więcej, działalność Wnioskodawcy nie będzie polegała na samodzielnym pozyskiwaniu klientów detalicznych i oferowaniu im usług.


Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne organów podatkowych, w których potwierdzono, iż przychody ze sprzedaży kryptowalut stanowią przychody z działalności usługowej w zakresie handlu i jako takie mogą korzystać z możliwości opodatkowania ryczałtem pod warunkiem spełnienia przez podatników warunków określonych w u.z.p.d.


Możliwość opodatkowania sprzedaży kryptowalut ryczałtem jako działalności usługowej w zakresie handlu potwierdza m.in.:

  • Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 30 października 2014 r. (nr ILPB1/415-746/14-4/AA),
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 10 maja 2011 r. (nr ITPB1/415-168/11/MR),
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 21 lipca 2016 r. (nr IPPBI/4511-532/16-6/EC).


Ad. 2


Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie w danym roku podatkowym przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu działalności gospodarczej w wysokości przekraczającej równowartość kwoty 250.000 Euro, spowoduje utratę przez niego prawa do opodatkowania tego rodzaju przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ale dopiero od następnego roku podatkowego.


Tym samym, w przypadku gdy przychody Wnioskodawcy osiągnięte w ramach działalności gospodarczej przekroczą w danym roku podatkowym równowartość kwoty 250.000 Euro, o której mowa w art. 6 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do końca tego roku podatkowego, w którym przekroczył wskazany limit. Nie będzie natomiast miał takiego prawa w następnym roku podatkowym.


Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. art. 6 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. b u.z.p.d., z których treści jednoznacznie wynika, że podatnik traci prawo do opodatkowania przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym w ramach działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy uzyskał przychód z tej działalności w wysokości przekraczającej równowartość kwoty 250.000 Euro. Jednocześnie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawierają regulacji wskazującej, że utrata przedmiotowego prawa przez podatnika następuje z chwilą przekroczenia ustawowego limitu równowartości kwoty 250.000 Euro i podatnik jest w takiej sytuacji zobowiązany do natychmiastowej zmiany sposobu rozliczeń podatkowych w trakcie roku podatkowego.


Nie budzi zatem wątpliwości, że utrata prawa do opodatkowania ryczałtem następuje z powodu przekroczenia limitu dopiero z końcem danego roku podatkowego, w którym nastąpiło przekroczenie limitu.


Potwierdzają to m. in. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 12 grudnia 2012 r., ITPB1/415-1049/12/DP oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lipca 2016 r. nr IPPB1/4511 -532/16-8/EC), a także interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2018 r. (0114-KDIP3-1.4011.442.2017.1.EC).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Na wstępie zaznaczyć należy, że „waluty” wirtualne nie są emitowane ani gwarantowane przez bank centralny państwa, nie są pieniądzem, tj. nie są prawnym środkiem płatniczym, ani walutą, nie mogą być wykorzystane do spłaty zobowiązań podatkowych oraz nie spełniają kryterium powszechnej akceptowalności w punktach handlowo-usługowych. W dniu 7 lipca 2017 r. Komisja Nadzoru Finansowego i Narodowy Bank Polski wydały ostrzeżenie dla potencjalnych użytkowników przed ryzykami związanymi z „walutami” wirtualnymi.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.


Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zawarto definicję legalną pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.


Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.


Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.


Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych uregulowane są w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.).


Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych, dalej „spółką”.


Podkreślić należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest m.in. uzależniona od niewystąpienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.


W art. 8 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

  1. prowadzenia aptek,
  2. działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),
  3. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
  4. prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11,
  5. świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
  6. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Załącznik Nr 2, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy, zawiera Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W poz. 26 tego załącznika, jako wyłączone z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zostały wymienione Usługi Finansowe i Ubezpieczeniowe - Sekcja K.


Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez działalność usługową, należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753)(1) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3;


Z informacji zamieszczonej na stronie Głównego Urzędu Statystycznego http://stat.gov.pl/ metainformacje/interpretacje- klasyfikacji/interpretacje-informacje-o-zmianach/ wynika, że „W związku z przyjętymi w wyniku ustaleń państw członkowskich UE rozstrzygnięciami, dotyczącymi sposobu klasyfikowania działalności/usług według klasyfikacji NACE i CPA, których odpowiednikami na poziomie krajowym są Polska Klasyfikacja Działalności (PKD), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) oraz Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r, poz. 1676), od dnia 1 grudnia 2016 r. niżej wymieniona działalność/usługa klasyfikowana jest, przez służby statystyki publicznej, w następujący sposób:

  • emisja waluty elektronicznej i handel nią (kupno, sprzedaż), za pośrednictwem Internetu
    • PKD - 64.19.Z „Pozostałe pośrednictwo pieniężne”
    • PKWiU 64.19.30.0 „Pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowane" – wg PKWiU 2008 i PKWiU 2015.”

Zatem od 1 grudnia 2016 r. emisja waluty elektronicznej i handel nią (kupno, sprzedaż), za pośrednictwem Internetu klasyfikowane są w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU 64.19.30.0 jako „Pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.


Pozarolnicza działalność gospodarcza o wskazanym nr PKWiU 64.19.30.0 „Pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowane” zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług mieści się więc w sekcji K Usługi Finansowe i Ubezpieczeniowe.


W związku z powyższym, Organ nie mógł przyjąć za Wnioskodawcą, że działalność gospodarcza w zakresie obrotu kryptowalutami będzie odpowiadała PKWiU 47.00.89.0 – tj. sprzedaż detaliczna towarów niekonsumpcyjnych, nieżywnościowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych.


Działalność w zakresie obrotu kryptowalutami, zgodnie z cyt. informacją GUS sklasyfikowana jest pod nr PKWiU 64.19.30.0 „Pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowane” mieszczącym się w Sekcji K Usługi Finansowe i Ubezpieczeniowe. Świadczenie tych usług wyłącza więc Wnioskodawcę z możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych - na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W konsekwencji, uzyskane dochody z ww. pozarolniczej działalności gospodarczej winny być opodatkowane według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca może również złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania tych dochodów podatkiem liniowym określonym w art. 30c ww. ustawy, którego wybór jest możliwy o ile nie wystąpią u Wnioskodawcy ustawowe przesłanki, o których mowa w art. 9a ust. 3 tej ustawy uniemożliwiające opodatkowanie dochodów w tej formie i Wnioskodawca dokona wyboru tej formy opodatkowania w terminie określonym w art. 9a ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.


Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż nie odniósł się w niniejszej interpretacji do pytania Nr 2 Wnioskodawcy, gdyż było ono zasadne wyłącznie, w sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania Nr 1 za prawidłowe.


Wskazać należy, że z tytułu przedmiotowego wniosku wniesiono opłatę dotyczącą dwóch zdarzeń przyszłych w wysokości 80 zł. Jednakże z uwagi na fakt, że Organ nie odniósł się do pytania nr 2, wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. Zatem, w związku z wpłatą kwoty wyższej niż wynikająca z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017r., poz. 201, z późn. zm.), stosownie do art. 14f § 2b pkt 3 tej ustawy, nienależna opłata w wysokości 40 zł, stanowiąca nadpłatę, zostanie zwrócona zgodnie z dyspozycją, tj. na rachunek bankowy wskazany we wniosku, w terminie określonym w art. 14f § 2a ww. ustawy.


Interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków; dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.


Z kolei odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj