Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.45.2018.2.MAZ
z 7 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 marca 2018 r. (data wpływu – 5 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 20 marca 2018 r. (data wpływu – 6 kwietnia 2018 r.) oraz pismem z 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu – 17 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie ustalenia prawidłowej stawki akcyzy na wyroby przeciw szlakowaniu kotłów o kodzie CN 3811 90 00 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie ustalenia prawidłowej stawki akcyzy na wyroby przeciw szlakowaniu kotłów o kodzie CN 3811 90 00. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 marca 2018 r. (data wpływu – 6 kwietnia 2018 r.) oraz pismem z 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu – 17 kwietnia 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 30 marca 2018 r., znak 0111-KDIB3-3.4013.45.2018.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – … Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) sprowadza od producenta z Niemiec dla polskich elektrowni dodatek przeciw szlakowaniu kotłów o nazwie handlowej … (dalej jako: „dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów” lub „dodatek”) i kodzie CN 3811 90 00.

Dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów ma zastosowanie w elektrowniach w celu uniknięcia problemu szlakowania (czyli powstawania twardych, trudnych do usunięcia osadów, gromadzących się na ścianach powierzchni ogrzewalnych, obmurza i innych elementów zabudowanych wewnątrz kotła) w dużych kotłach energetycznych opalanych węglem.

Dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów jest stosowany wyłącznie jako dodatek do energetycznych paliw stałych (węgiel). Nie może być stosowany jako samoistne paliwo, ponieważ nie ma właściwości palnych. Dodatek nie jest sprzedawany osobom indywidualnym, a jedynie odbiorcom przemysłowym - elektrowniom i elektrociepłowniom.

Dodatek jest substancją o bardzo wysokim stopniu koncentracji. Jego gęstość wynosi 1700-1750 kg/m³. Dodatek zawiera również dyspergatory umożliwiające wytworzenie stabilnej zawiesiny przy sięgającej 70% zawartości cząstek stałych oraz zapobiegające ich szybkiej sedymentacji. Dodatek jest zabezpieczony przed działaniem wilgoci i jako zawiesina jest całkowicie niegroźny dla obsługi.

Działanie i sposób dawkowania dodatku do węgla.

Tlenochlorek miedzi, główny składnik czynny dodatku przeciw szlakowaniu kotłów, doprowadzony wraz z węglem do komory paleniskowej odparowuje w jądrze płomienia, stwarzając w palenisku atmosferę zapobiegającą zlepianiu się cząsteczek popiołu o temperaturze powyżej punktu mięknięcia. W rezultacie nie tworzą się twarde, przylegające do rur warstwy szlaki. Ewentualne osady są kruche i łatwo rozpadające się w pył - mogą być bez trudu usunięte za pomocą zdmuchiwacza sadzy.

Dodatek ma właściwości penetrujące - w ciągu kilku tygodni nawet stare stopione warstwy szlaki ulegają stopniowemu rozpuszczeniu do, najpierw kruchej i porowatej, a z czasem sproszkowanej postaci. Dodatek jest najczęściej stosowany w przypadku ciągłego dawkowania w stężeniu 1 litr na ok. 50 ton węgla. Jedynie w początkowym okresie dawkowania i w przypadku oczyszczania kotła bardzo intensywnie szlakującego, dawka może być wyższa (rzędu 1 litr na 20-30 ton węgla). Najczęstszą i zalecaną formą stosowania dodatku jest dawkowanie ciągłe. Osiąga się wówczas pełne zabezpieczenie przed skutkami szlakowania przez cały czas dawkowania.

Bezpośrednim rezultatem stosowania dodatku przeciw szlakowaniu kotłów jest likwidacja twardych osadów na wewnętrznych powierzchniach kotła. Korzyści techniczne i ekonomiczne to:

• poprawa sprawności kotła - oszczędność paliw i redukcja emisji zanieczyszczeń,
• poprawa dyspozycyjności i niezawodności kotła,
• obniżenie kosztów eksploatacji kotła,
• możliwość spalania gorszych gatunków węgla.
  
  

W uzupełnieniach wniosku z 20 marca 2018 r. oraz 11 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca oświadczył, że gęstość dodatku przeciwko szlakowaniu kotłów o kodzie CN 3811 90 00 w temperaturze 15°C jest wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, a konkretnie mieści się w zakresie 1700 do 1750 kilogramów/metr sześcienny. Spółka załączyła oświadczenie producenta w tej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy stawka akcyzy na opisany wyżej towar – dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów w wysokości 64 zł/1000 kilogramów jest prawidłowa?

Zdaniem Wnioskodawcy, oferowany przez Spółkę towar, dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów o kodzie CN 3811 90 00, jest wyrobem energetycznym i ze względu na przeznaczenie oraz jego gęstość powyżej 890 kilogramów/metr sześcienny, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy o akcyzie, stawka akcyzy wynosi 64 zł/1000 kilogramów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 38 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 3811, zostały wymienione środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1), pod pozycją 24a pkt 2 wymienione zostały wyroby o kodzie CN 3811 90 00 - środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne, wyłącznie pozostałe środki przeciwstukowe, na bazie związków ołowiu.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

W świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 3811.

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN – art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych – art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 – art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla pozostałych paliw opałowych, w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

• niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
• równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca sprowadza z Niemiec dodatek przeciw szlakowaniu kotłów opalanych węglem o kodzie CN 3811 90 00. Podana przez Wnioskodawcę gęstość dodatku w temperaturze 15°C mieści się w przedziale 1700-1750 kilogramów/metr sześcienny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia prawidłowej stawki akcyzy na opisane wyroby.

W niniejszej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, dodatek przeciw szlakowaniu kotłów klasyfikowany jest wg Nomenklatury Scalonej do kodu CN 3811 90 00. Wobec powyższego dodatek jest wyrobem energetycznym, stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W związku z faktem, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia „cel opałowy”, dla wyjaśnienia tego zwrotu należy posłużyć się potocznym jego rozumieniem. W Słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) pojęcie „opał” oznacza „to czym się ogrzewa pomieszczenie, czym się pali w piecu, w kuchni itp.”. Mały słownik języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje opał jako „to czym się pali, materiał do opalania: drewno, węgiel, szczapy na opał”, natomiast „opałowy” oznacza „nadający się na opał, służący do palenia”.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przypadku użycia dodatku przeciw szlakowaniu kotłów do spalanego węgla, można mówić o użyciu go w celu opałowym. Mimo twierdzenia Wnioskodawcy, że dodatek nie może być stosowany jako samoistne paliwo, ponieważ nie ma właściwości palnych, w rzeczywistości w połączeniu z węglem wypełnia definicję paliwa opałowego i jest używany do celów opałowych. Zasadniczą rolą dodatku nie jest wprawdzie sam cel opałowy, ale przeciwdziałanie tworzeniu się trudnej do usunięcia szlaki, powstającej podczas spalania węgla w kotłach energetycznych. Jednakże jego zastosowanie umożliwia spalanie gorszych gatunków węgla, na co wskazał sam Wnioskodawca w treści wniosku. Zatem nie ulega wątpliwości, że czynność związana z wykorzystaniem dodatku przeciw szlakowaniu kotłów w procesie spalania węgla wypełnia pojęcie użycia go do celu opałowego, niezależnie od powodu jego zastosowania i osiągniętego efektu. W konsekwencji dodatek mieści się w definicji paliwa opałowego, zawartej w art. 86 ust. 3 ustawy.

Wobec powyższego, zgodnie z 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret 2 ustawy, opisany we wniosku przez Spółkę dodatek przeciw szlakowaniu kotłów, będzie opodatkowany wg stawki akcyzy wynoszącej 64,00 zł/1000 kilogramów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do art. 89 ust. 11 ustawy, importer wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a składa właściwemu naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, a podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego tych wyrobów - właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, oświadczenie, że przywożone wyroby zostaną przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11, powinno zawierać dane dotyczące importera lub podmiotu dokonującego nabycia wewnątrzwspólnotowego, określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów, datę i miejsce złożenia tego oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie; kopie złożonych oświadczeń powinny być przechowywane przez importera i podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli – art. 89 ust. 12 ustawy.

Natomiast w myśl art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.

W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 – art. 89 ust. 16 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.