Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.148.2018.1.AG
z 8 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powiększenia ceny nabycia zespołu składników materialnych i niematerialnych o wydatki na usługi doradcze dotyczące transakcji nabycia ww. zespołu składników –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powiększenia ceny nabycia zespołu składników materialnych i niematerialnych o wydatki na usługi doradcze dotyczące transakcji nabycia ww. zespołu składników.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 20 grudnia 2017 r. spółka (…) S.A. (dalej: „Wnioskodawca”), jako nabywca, zawarła ze spółką (…) S.A. (dalej: „Zbywca”), jako zbywcą, umowę przedwstępną sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w sektorze produkcji i sprzedaży piskląt kurczęcych, sprzedaży paszy, uboju oraz sprzedaży mięsa kurczęcego (dalej: „Zakład Drobiarski ”). Zawarcie umowy przyrzeczonej oraz przeniesienie własności Zakładu Drobiarskiego nastąpiło w dniu 1 marca 2018 r. Cena nabycia Zakładu Drobiarskiego jest wyższa aniżeli suma wartości rynkowych składników majątkowych wchodzących w jego skład (przy uwzględnieniu zobowiązań).

Dla celów prawno-podatkowych strony transakcji przyjęły, że Zakład Drobiarski stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, strony wystąpiły ze wspólnym wnioskiem o potwierdzenie, że transakcja dotycząca Zakładu Drobiarskiego będzie stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT lecz będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych i oczekują na rozstrzygnięcie organu podatkowego w tym zakresie.

Nabywca poniósł w bezpośrednim związku z nabyciem Zakładu Drobiarskiego koszt podatku od czynności cywilnoprawnych oraz koszty opłat notarialnych.

W związku z transakcją nabycia Zakładu Drobiarskiego , Wnioskodawca zlecił profesjonalnym podmiotom (niepowiązanym) szereg usług doradczych, w tym usługi doradztwa finansowego, prawnego oraz podatkowego (dalej: „Usługi doradcze”). Wskazane Usługi doradcze obejmowały w szczególności przeprowadzenie badania prawno-podatkowego Zakładu Drobiarskiego , przygotowanie umowy, udział w negocjacjach umowy ze Zbywcą, analizę przedmiotu umowy dla celów podatkowych itp. Wsparcie doradcy prawnego w ramach Usług doradczych polegało wreszcie na asyście prawnej w zakresie wniosku o wyrażenie zgody na nabycie przez Prezesa UOKiK, co stanowiło warunek dojścia do skutku transakcji nabycia Zakładu Drobiarskiego przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na Usługi doradcze dotyczące transakcji nabycia Zakładu Drobiarskiego i naliczone do dnia przekazania do używania przez Wnioskodawcę składników wchodzących w jego skład, zwiększają cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty Usług doradczych obok opłat notarialnych, ewentualnego podatku od czynności cywilnoprawnych i innych kosztów związanych z zakupem Zakładu Drobiarskiego i naliczone do dnia jego przekazania do używania przez Wnioskodawcę, zwiększają cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, przy czym związek ten nie musi być bezpośredni.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę w ustawie o CIT ma charakter ogólny i z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawno-podatkowej. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy ustawa o CIT wyraźnie wskazuje przynależność danego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną możliwością powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki na nabycie Usług doradczych poniesione w związku z nabyciem Zakładu Drobiarskiego spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów przewidzianą w ustawie o CIT, ponieważ zostały poniesione celem osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Rozstrzygnięcia wymaga jedynie fakt, czy wydatki te powinny być zaliczane do kosztów podatkowych Wnioskodawcy poprzez odpisy amortyzacyjne, czy też powinny stanowić koszt podatkowy Spółki w momencie ich poniesienia.

Przepis art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W przypadku, gdy przedmiotem transakcji są poszczególne składniki materialne i niematerialne, w świetle art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wydatki z tytułu usług doradczych poniesione do dnia przekazania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, winny co do zasady zwiększać cenę nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, Zakład Drobiarski będzie jednak stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. Natomiast, jak wspomniano, cena nabycia Zakładu Drobiarskiego będzie wyższa aniżeli wartość rynkowa składników majątkowych wchodzących w jego skład.

Zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku zakupu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części z dnia kupna.

Wyjaśniając pojęcie „wartość firmy” należy podkreślić, że dodatnia wartość firmy wystąpi, gdy nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest skłonny zapłacić za nie więcej niż wynosi wartość rynkowa składników majątkowych (w tym środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, należności, przy uwzględnieniu wartości przejmowanych zobowiązań). Na taką ocenę może wpłynąć wiele czynników, w tym pozycja rynkowa przedsiębiorstwa, postrzeganie przez klientów, rozpoznawalności marki, kontrakty handlowe, struktury organizacyjne oraz inne czynniki, które decydują o wizerunku firmy. W uproszczeniu można powiedzieć, że te elementy będą tworzyć wartość firmy. Zatem wartość firmy pojawia się wówczas, gdy nabywca danego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zapłaci za nie więcej niż wynosi suma wartości rynkowej przejmowanych składników majątkowych.

Definicja wartości początkowej firmy zawarta w art. 16g ust. 2 odnosi się wprost do ceny nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc konieczne jest prawidłowe ustalenie jej wartości.

W związku z tym, iż w przedmiotowej sprawie cena nabycia Zakładu Drobiarskiego jest wyższa aniżeli wartość rynkowa składników majątkowych wchodzących w jego skład w ocenie Wnioskodawcy koszty Usług doradczych powiększą wartość początkową firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy o CIT.

W myśl art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, sądów administracyjnych oraz doktryny nie ulega wątpliwości, że w powyższym przepisie ustawodawca zawarł otwarty katalog kosztów związanych z zakupem skutkujących zwiększeniem ceny nabycia danego składnika majątku. Wskazuje na to określenie „w szczególności” użyte w treści przepisu. W komentarzu do ustawy o CIT pod red. Janusza Marciniuka, wyd. 9 z 2009 r. autorzy wskazują, iż „Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w bezpośrednim związku z zakupem środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej i powiększających jego wartość początkową jest otwarty, tak więc mogą mieć miejsce również inne, niewymienione wyżej koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego środka, o ile koszty te będą związane z nabyciem lub przyjęciem do używania środka i zostaną naliczone (a więc będą znane co do rodzaju i kwoty) do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania”.

Dodatkowo, w nawiązaniu do powyższego należy wskazać na bezsprzeczny związek pomiędzy zakresem i charakterem świadczonych Usług doradczych a transakcją nabycia Zakładu Drobiarskiego – gdyby nie zamiar nabycia, wydatki na wskazane w niniejszym zapytaniu Usługi doradcze nie byłyby ponoszone (poniesienie takich wydatków nie byłoby zasadne), a Usługi doradcze obejmowały czynności, które w ocenie Spółki powinny zostać wykonane, aby zabezpieczyć interes Spółki w związku z transakcją.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy, iż wydatki z tytułu Usług doradczych związanych z nabyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części winny zwiększać wartość początkową firmy jest również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2013 r. (sygn. IPPB5/423-206/13-4/IŚ), w której stwierdzono, że: „koszty usług doradczych, opłat notarialnych, podatku od czynności cywilnoprawnych i inne koszty związane bezpośrednio z nabyciem przedsiębiorstwa powinny powiększyć cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym zwiększyć wartość początkową firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 tej ustawy”.

Także w interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPB-1-3/4510-488/16/IZ) wskazał iż: ,,(...) katalog kosztów związanych z zakupem, który prawodawca umieścił w art. 16g ust. 3 updop, ma charakter otwarty, tj. wymienia on jedynie przykładowe koszty, które mogą powiększać kwotę należną zbywcy, na co wskazuje użycie w tym przepisie sformułowanie „w szczególności”. Dodatkowo, mając na uwadze fakt, że w updop nie występuje definicja legalna pojęcia kosztów związanych z zakupem, należy przedmiotowe sformułowanie odczytywać według jego powszechnego znaczenia, tj. będzie tutaj chodziło o takie koszty, których poniesienie uwarunkowane jest w sposób bezpośredni planowanym/dokonanym zakupem. Nie ulega więc wątpliwości, że elementami składającymi się na Cenę Nabycia są: cena należna zbywcy, przedstawiona w opisie rozpatrywanego wniosku jako Cena Transakcyjna; Opłaty Notarialne; Koszty Doradztwa oraz wydatki z tytułu zwrotu Pomocy Publicznej, ponieważ Spółka nie poniosłaby tych wydatków, gdyby nie dokonała zakupu ZCP”.

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 stycznia 2008 r. (sygn. IPPB3-423-242/07-2/KB) stwierdził, że: „ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa wyczerpującej listy kosztów zwiększających kwotę należną sprzedającemu, co oznacza, że na wartość początkową środka trwałego mogą składać się także inne koszty niż wymienione w art. 16g ust. 3 ww. ustawy, o ile zostały naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania”.

W konsekwencji, za koszty związane z zakupem Zakładu Drobiarskiego należy uznać wszelkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z przedmiotową transakcją nabycia Zakładu Drobiarskiego , również te, które nie zostały wprost wymienione w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT.

W szczególności, za takie koszty należy uznać koszty Usług doradczych związanych z nabyciem Zakładu Drobiarskiego polegające między innymi na przeprowadzeniu przeglądu finansowego oraz podatkowego, jak również badaniu stanu prawnego Zakładu Drobiarskiego , albowiem analiza ich wyników miała bezpośredni wpływ na podjęcie przez Wnioskodawcę decyzji o zakupie Zakładu Drobiarskiego albo rezygnacji z przedmiotowej transakcji. Wsparcie doradcy prawnego polegało wreszcie na asyście prawnej w zakresie sporządzenia wniosku o wyrażenie zgody na nabycie przez Prezesa UOKiK, co stanowiło warunek dojścia do skutku transakcji nabycia Zakładu Drobiarskiego

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku w postanowieniu z dnia 21 lipca 2005 r. (sygn. BI/005-0984/04) stwierdził, że: „Dodatkowe wydatki poniesione przez podatnika w związku z kupnem zorganizowanej części przedsiębiorstwa obciążające Spółkę jako kupującego, w tym koszty (...) badania „due diligence”, doradztwa podatkowego, (...) które to koszty mogą mieć bezpośredni związek z zawarciem przedmiotowej transakcji będą miały wpływ na cenę nabycia”. Ponadto warto przytoczyć interpretację indywidualną z dnia 23 września 2008 r. (sygn. ILPB3/423-396/08-3/HS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zaznaczył, iż: ,,(...) usługi doradcze wymienione w obu stanach faktycznych, a poniesione w celu zawarcia transakcji nabycia przedsiębiorstwa mieszczą się w pojęciu kosztów związanych z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Potwierdzenie prawidłowości stanowiska prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowi również interpretacja indywidualna z dnia 17 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPB4/423-39/14-2/MC), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż: ,,(...) wydatki związane bezpośrednio z odpłatnym nabyciem ZCP (np. podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłata sądowa, koszty wypisu aktu, koszty związane z kredytem inwestycyjnym, tj. prowizja od kredytu, prowizja przygotowawcza i inne prowizje, wydatki na sporządzenie operatu dot. zabezpieczenia kredytu oraz wydatki dotyczące wyceny zakupionych w ramach ZCP środków trwałych) naliczone do dnia przyjęcia wartości niematerialnej i prawnej do używania powiększają – dla celów ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej – koszt jej nabycia. Istotnym jest zatem, czy opłaty te zostały naliczone, a najczęściej z uwagi na ich charakter poniesione przez Spółkę przed przekazaniem wartości niematerialnej i prawnej (tu: wartości firmy) do używania”.

W kontekście powyższego stanowiska należy podkreślić, że nabycie przedmiotowych Usług doradczych miało znaczenie przy podjęciu decyzji dotyczącej transakcji zakupu Zakładu Drobiarskiego albowiem dopiero w oparciu o wyniki między innymi badania prawnego, podatkowego czy też finansowego Wnioskodawca mógł podjąć decyzję co do zasadności i racjonalności przedsięwzięcia.

W konsekwencji wydatki związane z Usługami doradczymi, dotyczącymi transakcji nabycia Zakładu Drobiarskiego i naliczone do dnia przekazania go do używania przez Wnioskodawcę, zwiększają cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazano, Spółka uznaje, że Zakład Drobiarski stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Niemniej, taka kwalifikacja nie ma wpływu na konkluzje zawarte w niniejszym wniosku odnoszące się do kwalifikacji Usług doradczych. Zdaniem Spółki, z powodów wskazanych powyżej, Usługi doradcze należałoby uznać za usługi zwiększające cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, również w przypadku, gdyby Zakład Drobiarski nie został uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W takim hipotetycznym przypadku, wydatki na Usługi doradcze zwiększałyby cenę nabycia poszczególnych składników majątku będących środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka (Wnioskodawca), jako nabywca, zawarła z inną spółką umowę przedwstępną sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W związku z transakcją nabycia ww. składników, Wnioskodawca zlecił profesjonalnym podmiotom niepowiązanym szereg usług doradczych, w tym usługi doradztwa finansowego, prawnego oraz podatkowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą możliwości powiększenia ceny nabycia zespołu składników materialnych i niematerialnych (stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa) o wydatki na usługi doradcze naliczone do dnia przekazania do używania przez Wnioskodawcę ww. składników.

W związku z powyższym należy w pierwszej kolejności zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
   
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
   
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
   

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą do osiągania przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że wydatki z nimi związane powinny być również rozliczane w dłuższym okresie czasu. Dlatego też kosztem uzyskania przychodów jest ich zużycie mierzone amortyzacją, czyli odpisami amortyzacyjnymi, dokonywanymi wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m tej ustawy, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 updop).

W związku z tym, że odpisów amortyzacyjnych podatnicy dokonują od wartości początkowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezbędne jest prawidłowe określenie tych wartości. Wartość początkowa składnika majątku podlegającego amortyzacji powinna zostać określona na dzień jego przekazania do używania. Do tego też dnia najpóźniej nastąpić powinno wprowadzenie tego składnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 2 updop, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.

Tak zwana wartość firmy (goodwill), jest pojęciem, którym określa się część wartości przedsiębiorstwa wynikającą z jego pozycji rynkowej (renomy, klienteli, położenia, zdolności do generowania zysków). Wartość firmy ma charakter ściśle indywidualny, podlegając odrębnej wycenie w odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa z osobna. Powstaje ona w toku działalności przedsiębiorstwa i stanowi swego rodzaju odbicie tego, co nie znajduje odzwierciedlenia w jego księgach handlowych. Dlatego nie figuruje w księgach handlowych pierwotnego właściciela przedsiębiorstwa, a podlega ujawnieniu dopiero w księgach jego nabywcy.

Z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego wartość firmy ma znaczenie dwojakie. Po pierwsze, ustalenie dodatniej wartości firmy decyduje o łącznej wartości początkowej nabytych w ramach przedsiębiorstwa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Po drugie, wartość firmy, jako wartość niematerialna i prawna, podlega amortyzacji podatkowej w przypadku nabycia przedsiębiorstwa m.in. w drodze kupna.

Przy nabyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części „wartością firmy”, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, jest dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa, a wartością rynkową składników majątkowych.

Jak wynika z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, cena nabycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wyższa niż suma wartości rynkowych składników majątkowych wchodzących w jego skład (przy uwzględnieniu zobowiązań), zatem w niniejszej sprawie powstaje dodatnia wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 updop.

Stosownie do art. 16g ust. 3 updop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W powyższej definicji ceny nabycia zostały wymienione przykładowe rodzaje kosztów poniesionych do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, które powinny zostać zaliczone do wartości początkowej. Katalog kosztów, wymieniony we wskazanym przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W konsekwencji może on obejmować również inne koszty, niewymienione w art. 16g ust. 3 omawianej ustawy, które będą miały wpływ na wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, jeżeli koszty te będą związane z jego nabyciem oraz zostaną poniesione do dnia ich przekazania do używania.

Wobec powyższego, na cenę nabycia stanowiącą wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych składa się „kwota należna zbywcy” oraz „koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania”. Te ostatnie koszty obejmują zarówno koszty bezpośrednio związane z samą czynnością kupna, jak i wszelkie koszty poniesione w wyniku zakupu danego składnika majątkowego aż do momentu przyjęcia go do używania. Zatem „kosztem związanym z zakupem” są wszystkie te koszty, które są związane z nabyciem i/lub przyjęciem do używania składników majątkowych, o ile zostały naliczone (tj. są znane co do rodzaju i kwoty) do dnia przekazania ich do używania.

W związku z powyższym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki na usługi doradcze wymienione w stanie faktycznym, dotyczące transakcji nabycia składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa i naliczone do dnia przekazania tych składników do używania, powiększają cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 updop i powinny tym samym zwiększyć wartość początkową firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 updop. Poniesienie ww. wydatków – jak wskazała Spółka – miało znaczenie przy podjęciu decyzji dotyczącej transakcji zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W oparciu o wyniki badań wynikających z przeprowadzonych czynności doradczych Wnioskodawca mógł podjąć decyzję co do zasadności i racjonalności opisanego przedsięwzięcia.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie stwierdzić należy, że wydatki na usługi doradcze dotyczące transakcji nabycia Zakładu Drobiarskiego i naliczone do dnia przekazania do używania przez Wnioskodawcę składników wchodzących w jego skład, zwiększają cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 updop.

Zatem, stanowisko Spółki we wnioskowanym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, u Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, u Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.