Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.180.2018.2.AK
z 19 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dzierżawy gospodarstwa rolnego na cele rolnicze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dzierżawy gospodarstwa rolnego na cele rolnicze.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  
  Pan T. D.:
  
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania:
  
  Pani N. D.;
  

przedstawiono następujący/e stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe.

„X” X. X i s-ka spółka komandytowa jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: podatek VAT). Spółka do czasu wydzierżawienia gospodarstwa prowadziła głównie działalność rolniczą.

W 2017 r. Spółka na podstawie pisemnej umowy wydzierżawiła gospodarstwo rolne innemu rolnikowi. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy gospodarstwo rolne, będące przedmiotem dzierżawy jest wykorzystywane przez Dzierżawcę jedynie na cele działalności rolniczej.

W skład gospodarstwa rolnego będącego przedmiotem dzierżawy wchodzą grunty o łącznej powierzchni 254,033 ha oraz usytuowane na nieruchomościach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, trwale z gruntem związane budynki/ budowle, tj. magazyn nawozowy, magazyn paliw, magazyn zbożowy, garaże na maszyny rolnicze, wiata na maszyny, budynek kuźni, budynek hydroforni, dwa silosy typu BIN po 1000 ton każdy, dwa silosy typu BIN po 500 ton każdy oraz parter i piwnica budynku mieszkalno-biurowego.

Wnioskodawca wydzierżawił rolnikowi całe posiadane gospodarstwo rolne, z wyjątkiem części budynku mieszkalno-biurowego, tj. piętra do którego prowadzi oddzielne wejście (ta część nieruchomości pozostała w dyspozycji Spółki L.). Pozostała część ww. budynku, czyli parter i piwnica, jak powyżej wskazano, została wydzierżawiona i jest wykorzystywana przez dzierżawcę do prowadzenia biura związanego z działalnością rolniczą. Dzierżawca przechowuje w nim m.in. dokumenty związane z dopłatami, zatrudnieniem pracowników. W przedmiotowym biurze wyodrębniona jest również część socjalna (kuchnia, łazienka), która pozostaje do dyspozycji pracowników gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy pozostałe budynki/budowle dzierżawca wykorzystuje zgodnie z ich przeznaczeniem np. w silosach magazynuje zebrane plony, w garażach przechowuje maszyny wykorzystywane w ramach działalności rolniczej.

Płatność czynszu dzierżawnego dokonywana jest za każdy rok z góry. Na fakturach wystawianych przez Wnioskodawcę kwota czynszu dzierżawnego rozdzielona jest na czynsz dzierżawny za grunty rolne oraz czynsz dzierżawny za budynki.

Do chwili obecnej osiągane przez Wnioskodawcę przychody z dzierżawy gruntów wchodzących w skład dzierżawionego gospodarstwa rolnego, z uwagi na art. 2 ust. 2 ustawy o PIT były traktowane jako źródła przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej jako: podatek PIT) natomiast dochody osiągane z dzierżawy budynków/ budowli wchodzących w skład gospodarstwa rolnego były z ostrożności uznawane za opodatkowane podatkiem PIT.

W chwili obecnej Spółka „L.” nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Spółka uzyskuje przychodu z dzierżawy gospodarstwa rolnego. Ponadto przychód spółki stanowi czynsz dzierżawny uzyskiwany z dzierżawy innego gruntu na którym zlokalizowany jest maszt nadawczy. W przyszłości Spółka ma zamiar podjąć działalność gospodarczą, w ramach której będzie produkowała prąd elektryczny, z wybudowanej w tym celu elektrowni fotowoltanicznej. W chwili obecnej Spółka podejmuje czynności zmierzające do rozpoczęcia przedmiotowej działalności.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że budynek mieszkalno-biurowy ani jego część nie jest wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. Większa część przedmiotowego budynku jest w chwili obecnej wynajęta. Dzierżawca wykorzystuje ją do celów działalności rolniczej. Część budynku, która pozostała w dyspozycji Spółki „L.” w chwili obecnej nie jest wykorzystywana. Wnioskodawca wskazuje, że w przyszłości może zostać ona wydzierżawiona dzierżawcy pozostałej części budynku lub innemu podmiotowi. Wnioskodawca na dzień dzisiejszy nie jest jednak w stanie wskazać w jaki sposób będzie wykorzystywana przedmiotowa nieruchomość za 2-3 lata.

Zgodnie z umową wydzierżawiona nieruchomość wraz z budynkami/ budowlami może być wykorzystywana przez dzierżawcę wyłącznie na cele rolnicze. Wnioskodawca jednocześnie informuje, że w chwili obecnej dzierżawca nie prowadzi działów specjalnych produkcji rolnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym przychody z dzierżawy gruntów oraz budynków/budowli wchodzących w skład gospodarstwa rolnego podlegają opodatkowaniu podatkiem PIT?

Zdaniem Zainteresowanych, przychody z dzierżawy gruntów oraz budynków/budowli wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy wskazano, że źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego przepisu, w rozumieniu ustawy o PIT źródłem przychodów nie jest dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze. W interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2017 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.291.2017.2.MN Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż „aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) musi być gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.”.

Mając na uwadze powyższe w niniejszej sprawie należy przeanalizować czy budynki/budowle, tj. magazyn nawozowy, magazyn paliw, magazyn zbożowy, garaże na maszyny rolnicze, wiata na maszyny, budynek kuźni, budynek hydroforni, silosy typu BIN po 1000 ton, silosy typu BIN po 500 ton oraz budynek mieszkalno-biurowy w którym jest prowadzone biuro stanowią składniki gospodarstwa rolnego.

W art. 2 ust. 4 ustawy o PIT wskazane jest, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1892) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o którym mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy stanowiący własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej. Art. 1 omawianej ustawy stanowi, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Żaden z przepisów omawianej ustawy nie definiuje pojęcia „składnik gospodarstwa rolnego”. Wobec powyższego, w celu zdefiniowania pojęcia składnik należy posłużyć się jego powszechnym znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu słownika języka polskiego składnik oznacza część składową jakiejś całości (źródło: https://sjp.pwn.pi/sjp/skladnik:2521117.html). W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku z dnia 25 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Go 79/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie wskazał, że „budynki lub ich części mają charakter części składowych gruntów rolnych”. Podobne stanowisko zostało przyjęte przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, który w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2015 r., nr IBPB-2-2/4511-202/15/AK stwierdził, iż „budynki (...) trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit. W wyroku z dnia 22 października 2015, sygn. akt I SA/G 1117/15 orzekł, że „w myśl bowiem zasady superfides solo cedit, budynki (...) dzielą los prawny gruntu’.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż przychody z dzierżawy budynków/budowli wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT, albowiem stanowią składnik gospodarstwa rolnego, który w wyniku zawartej umowy dzierżawy jest przez wykorzystywany do celów rolniczych.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego dzierżawca w przedmiotowych budynkach przechowuje plony, garażuje maszyny oraz prowadzi biuro. Ponadto są one usytuowane na gruntach wchodzących w skład nieruchomości rolnej, dlatego zgodnie z zasadą superficies solo cedit powinny dzielić los gruntu, tj. przychody z ich dzierżawy nie powinny być opodatkowane podatkiem PIT.

W tym miejscu wskazać również należy, iż organy podatkowe w wydawanych interpretacjach przepisów podatkowych stały na stanowisku, iż przychody z dzierżawy budynków/ budowli wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem PIT. W postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21 grudnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdził, że „uzyskany przez Pana przychód z dzierżawy składników gospodarstwa rolnego, tj. budynku mieszkalnego i trzech budynków gospodarczych nie będzie stanowił źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem zapłacony przez Pana podatek z tego tytułu był nienależny.”.

Zaznaczyć ponadto należy, iż dzierżawione przez rolnika budynki/budowle są składnikami niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania dzierżawionego gospodarstwa i wraz z gruntami stanowią zorganizowaną całość gospodarczą.

Wobec powyższego w tym miejscu warto również podkreślić, że istniejąca w ustawie o podatku rolnym definicja gospodarstwa nie jest jedyną istniejącą w systemie prawnym. Definicja gospodarstwa rolnego została zawarta również w art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459), który stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W ww. przepisie ustawodawca wskazał, że w wyroku z dnia 10 lutego 2011 r., sygn. akt II GSK 206/10 NSA wskazał, że „Przepis ten identyfikuje gospodarstwo rolne w sposób przedmiotowo-funkcjonalny, wskazując na przypisane mu elementy materialne (grunty rolne, leśne, budynki, urządzenia, inwentarz (...) składniki gospodarstwa rolnego, o których mowa w art. 553 K.c. w razie, gdy istnieją, stanowią (...) możliwe dopełnienie normatywnego pojęcia gospodarstwa rolnego.”. Należy więc stwierdzić, że również w świetle ustawy kodeks cywilny budynki i budowle stanowią składnik gospodarstwa rolnego. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody z dzierżawy budynków/budowli wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w tej ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Za gospodarstwo rolne, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892 ze zm.), uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Tak więc, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) muszą być działy specjalne produkcji rolnej albo gospodarstwo rolne lub jego składniki i w wyniku zawartej umowy muszą być wykorzystywane na cele rolnicze.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wydzierżawił rolnikowi całe posiadane gospodarstwo rolne, z wyjątkiem części budynku mieszkalno-biurowego, tj. piętra do którego prowadzi oddzielne wejście (ta część nieruchomości pozostała w dyspozycji Spółki). Pozostała część ww. budynku, czyli parter i piwnica, jak powyżej wskazano, została wydzierżawiona i jest wykorzystywana przez dzierżawcę do prowadzenia biura związanego z działalnością rolniczą. Dzierżawca przechowuje w nim m.in. dokumenty związane z dopłatami, zatrudnieniem pracowników. W przedmiotowym biurze wyodrębniona jest również część socjalna (kuchnia, łazienka), która pozostaje do dyspozycji pracowników gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy pozostałe budynki/budowle dzierżawca wykorzystuje zgodnie z ich przeznaczeniem np. w silosach magazynuje zebrane plony, w garażach przechowuje maszyny wykorzystywane w ramach działalności rolniczej. W chwili obecnej Spółka nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Budynek mieszkalno-biurowy ani jego część nie jest wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z umową wydzierżawiona nieruchomość wraz z budynkami/ budowlami może być wykorzystywana przez dzierżawcę wyłącznie na cele rolnicze. Jednocześnie w chwili obecnej dzierżawca nie prowadzi działów specjalnych produkcji rolnej.

Odnosząc przeanalizowane uprzednio przepisy do przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie przedmiotem dzierżawy są grunty rolne, wraz z budowlami/budynkami, spełniające ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego, to – w związku z tym, że wydzierżawiane są na cele rolnicze – uzyskiwane wynagrodzenie tytułem czynszu dzierżawnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że kwota uzyskana przez Zainteresowanych z tytułu dzierżawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.