2018.08.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.160.2018.3.PB
z 31 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2018 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP), uzupełnionym pismem z 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia kosztu zakupu polisy ubezpieczeniowej do kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia kosztu zakupu polisy ubezpieczeniowej do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 31 sierpnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.160.2018.2.PB, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP):

Wnioskodawca - „M” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (zwana dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki są usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków (PKWiU z 2015 o symbolu 37.00.Z). Spółka zatrudnia osoby fizyczne w ramach umów o pracę, umów cywilnoprawnych lub - w przypadku kadry zarządzającej - na podstawie tzw. kontraktów menadżerskich. W szczególności zgodnie z § 9 ust. 1 Umowy o świadczenie usług zarządzania - kontrakt menadżerski podpisanej przez Spółkę oraz przez Prezesa Zarządu z dnia 28 czerwca 2017 roku (dalej Umowa) zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone Spółce własnym działaniem lub zaniechaniem według zasad wynikających z obowiązujących przepisów prawa, z tym zastrzeżeniem, że strony ograniczają przedmiotową odpowiedzialność i wynosi ona 3-krotność części stałej wynagrodzenia w roku wyrządzenia szkody. W myśl § 9 ust. 2 Umowy zarządzający nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z wykonywaniem niniejszej umowy. Zasady odpowiedzialności pozostałych współpracowników Spółki wynikają wprost z regulacji ustawowych obejmujących odpowiedzialność pracowników i zleceniobiorców. Kierując się zasadami ostrożności Spółka podpisała w dniu 14 maja 2018 roku z ubezpieczycielem umowę ubezpieczenia w przedmiocie ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej (dalej: polisa). W dokumencie polisy jako ubezpieczającego wskazano Spółkę. Ubezpieczonym zgodnie z pkt 3.34 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia jest Spółka oraz Osoba Ubezpieczona. Natomiast zgodnie z dodatkiem Nr 7 do polisy „osoba ubezpieczona oznacza dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas Okresu Ubezpieczenia zostanie: (a) członkiem zarządu, członkiem komisji rewizyjnej, prokurentem lub pełnomocnikiem spółki bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne wobec stanowiska członka zarządu, członka komisji rewizyjnej lub prokurentem, (b) Pracownikiem (i) pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w Spółce; (ii) w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenia praw pracowniczych; (iii) wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w podpunkcie (a) w związku z roszczeniem zarzucającym Pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu Nieprawidłowego Działania; (c) Osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka Osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach funkcji określonych w punktach od (a) do (c) powyżej. Termin osoba ubezpieczona nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego, jak również wszelkich likwidatorów Spółki wyznaczonych przez Sąd.” Zatem krąg osób objętych ubezpieczeniem jest szerszy, niż tylko członkowie organów spółki kapitałowej w rozumieniu przepisów Kodeksu Spółek Handlowych. W myśl punktu 2 Polisy okres ubezpieczenia wynosi od 27 kwietnia 2018 roku do dnia 26 kwietnia 2019 roku. Zgodnie z pkt 1.1. Ogólnych warunków umownych szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej „Ubezpieczenie władz spółki - D&O” do Umowy ubezpieczenia z dnia 14 maja 2018 roku (dalej: Ogólne warunki ubezpieczenia) „Ubezpieczyciel zapłaci za szkodę każdej Osoby Ubezpieczonej, chyba że szkoda takiej Osoby Ubezpieczonej została pokryta przez Spółkę. Ubezpieczyciel zwróci Spółce lub zapłaci w jej imieniu wszystkie kwoty, które Spółka wypłaciła lub do których wypłaty jest zobowiązana w celu pokrycia szkody Osoby ubezpieczonej”. W myśl pkt 3.17. Ogólnych warunków umownych „Osoba odpowiedzialna za księgi rachunkowe Spółki oznacza: a) głównego księgowego; lub b) dowolnego Pracownika odpowiedzialnego za prawidłowe prowadzenie ksiąg rachunkowych Spółki w ramach pełnienia funkcji zarządczych lub nadzorczych.” Zgodnie z pkt 3.25 Ogólnych warunków ubezpieczenia „Pracownik oznacza osobę fizyczną zatrudnioną przez Spółkę na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, niezależenie od wymiaru czasu pracy, w ramach prowadzenia zwykłej działalności gospodarczej Spółki, której Spółka wypłaca wynagrodzenie i ma prawo kierować wykonywaniem przez nią obowiązków, wydawać wiążące polecenia oraz sprawować nad nią nadzór.” Jak wskazano w pkt 3.26 „Roszczenie oznacza, (a) poniesione wobec Osoby Ubezpieczonej i zarzucające jej nieprawidłowe działanie: (i) wszelkie pisemne żądania spełnienia świadczenia pieniężnego lub innego rodzaju świadczenia, (ii) wszelkie pisemne zawiadomienie o wszczętym postępowaniu cywilnym, karnym, administracyjnym, sądowo-administracyjnym, regulacyjnym lub arbitrażowym, w tym powództwa wzajemne, (iii) jakiekolwiek pisemne zawiadomienie o wszczętym postępowaniu w odniesieniu do Naruszenia Praw Pracowniczych lub (iv) wszelkie pisemne zawiadomienie o wszczętym przez właściwy organ postępowaniu zmierzającym do ustalenia odpowiedzialności Osoby ubezpieczonej za zobowiązania publicznoprawne Spółki na podstawie art. 107 w zbiegu z art. 116 Ordynacji podatkowej; (b) roszczenie z tytułu papierów wartościowych; (c) postępowanie ekstradycyjne; (d) postępowanie dotyczące wolności lub mienia; (e) zdarzenia określone w punktach 3.10 (a)-(c); (f) postępowanie przygotowawcze w odniesieniu do osoby ubezpieczonej.

W uzupełnieniu wniosku z 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP), Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Zgodnie z informacjami pozyskanymi od ubezpieczyciela kieruje się on następującymi kryteriami przy wyliczeniu wysokości składki ubezpieczeniowej:

wysokość obrotów,
wielkość jednostki,
długość działania na rynku,
sytuacja finansowa (czy spółka odnotowała stratę czy zysk),
jakimi kapitałami dysponuje,
jaka jest o spółce opinia w prasie (Internecie)?,
czy było wszczęte przeciwko niej lub jej pracownikom postępowanie?,
czy jest stroną w procesach sądowych?,
jaki jest charakter działalności spółki?
jaki jest limit sumy ubezpieczenia.

Wyżej wymienione kategorie informacji są czynnikami wpływającymi na wysokości składki za ubezpieczenie D&O. Należy podkreślić przy tym, że kwotacja ma indywidualny charakter, ponieważ składka zawsze wyliczana jest w oparciu o szczegółowe dane dotyczące ubezpieczającego - w analizowanym przypadku Spółki.

W punkcie 3.33. OWU wskazano, że Ubezpieczającym jest Spółka, dalej w treści polisy (punkt 3.34. OWU) zawarto definicję „Ubezpieczony oznacza Spółkę oraz osobę Ubezpieczoną”.

Polisa D&O obejmuje ochroną osoby spełniające definicję osoby ubezpieczonej 3.18 OWU. Zgodnie z cytowaną już w złożonym Wniosku definicją wynikającą z OWU: „Osoba Ubezpieczona oznacza dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas Okresu Ubezpieczenia zostanie:

a. członkiem zarządu, członkiem komisji rewizyjnej, prokurentem lub pełnomocnikiem spółki bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne wobec stanowiska członka zarządu, członka komisji rewizyjnej lub prokurentem,

b. pracownikiem

i. pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w Spółce;

ii. w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenia praw pracowniczych;

iii. wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w podpunkcie (a) w związku z roszczeniem zarzucającym Pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu Nieprawidłowego Działania;

c. osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki,

- lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka Osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach funkcji określonych w punktach od (a) do (c) powyżej.

Należy w tym kontekście zwrócić uwagę, że w myśl dominującej w doktrynie teorii organów, określającej pozycję prawną organów osoby prawnej, oświadczenie woli złożone przez organ osoby prawnej, w granicach kompetencji wynikających z ustawy i statutu regulujących jej ustrój, jest oświadczeniem woli tej osoby prawnej (art. 38 ustawy kodeks cywilny), gdy tymczasem przedstawiciel oświadcza wolę w imieniu osoby reprezentowanej. Skutkiem tego zachowanie wskazanych w ustawie osób fizycznych, powołanych formalnie do pełnienia funkcji organu, w określonych warunkach traktowane jest jako zachowanie samej osoby prawnej. W takim ujęciu ochroną ubezpieczeniową objęte jest zachowanie tj. działalność spółki „M”.

Powyższe wynika także z wielu literalnych zapisów OWU - zwrócić należy bowiem uwagę, że przykładowo zakres ubezpieczenia - pkt 1.1 (b) OWU obejmuje „Zwrot kosztów na rzecz Spółki ubezpieczający zobowiązuje się zwrócić Spółce lub zapłacić w jej imieniu wszelkie kwoty, które Spółka wypłaciła lub do których wypłaty jest zobowiązana w celu pokrycia Szkody Osoby Ubezpieczonej.”

Dalej zakresem zawartej umowy ubezpieczenia objęta jest, zgodnie z punktem 1.4 OWU, „Ochrona dla spółki w związku z Roszczeniami z tytułu Papierów Wartościowych”, gdyż ubezpieczyciel zobowiązany jest zwrócić Spółce (a nie osobom fizycznym) kwoty, które we wskazanym punkcie OWU określone są jako szkody „wynikające z Roszczenia z tytułu Papierów Wartościowych (rozumianych w tym przypadku jako udziały w Spółce)”.

Zatem sam ubezpieczyciel wyraźnie określił w treści polisy, że spółka jest objęta - na zasadach określonych przez strony - ochroną ubezpieczeniową wynikającą z polisy i może uzyskać korzyści z jej wykupienia.

Wobec powyższego uprawnionym jest twierdzenie, że poza działaniami/zaniechaniami Osób Ubezpieczonych polisa będzie również obejmowała działalność samej Spółki - zarówno w ujęciu formalnym jak i faktycznym.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy uiszczony przez Spółkę koszt polisy stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt polisy ubezpieczenia typu D&O stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będąc jednocześnie wydatkiem zakwalifikowanym do wydatków niestanowiących kosztów podatkowych według art. 16 ust. 1 tejże ustawy. W ocenie Wnioskodawcy koszt zakupu przez Spółkę polisy - ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej stanowi dla niej koszt poniesiony w celu zabezpieczenia i utrzymania źródła przychodów. Jak wskazano w stanowisku doktryny tj. w Komentarzu do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT pod red. Dmoch 2018, wyd. 7: „Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Określenie kosztów uzyskania przychodów oparte jest więc na klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczenia do ustalenia wielkości dochodu i podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich poniesionych kosztów pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a poniesienie tych kosztów ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. 1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia.” Tym samym przesłankami kwalifikacji wydatków jako kosztów uzyskania przychodu są zatem: poniesienie go w celu uzyskania przychodu (związek przyczynowo-skutkowy, nawet pośredni), udokumentowanie wydatku oraz bezpośrednie odniesienie wydatku do działalności gospodarczej. Spółka stoi na stanowisku, że wydatki związane z opłacaniem składki na umowę ubezpieczenia, co skutkuje objęciem ochroną ubezpieczeniową, zabezpieczającą Spółkę przed stratami, jakie może ponieść, a w związku z tym służą zabezpieczeniu i utrzymaniu źródła przychodów. Taka kwalifikacja pozwala natomiast uznać, że będą to koszty co najmniej pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów. Wniosek ten potwierdza także fakt, iż Spółka została zgodnie z pkt 3.34 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia również wyraźnie wymieniona jako Ubezpieczony. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018 roku, znak sprawy: 0111- KDIB2-2.4010.33.2018.1.MZ., w której wskazano: „W kontekście powyższego, umowa ubezpieczenia od strat poniesionych przez Spółkę na skutek uchybień w działaniu osób wchodzących w skład jej organów (zarządu lub rady nadzorczej), którą zamierza zawrzeć Spółka (Wnioskodawca) będzie chronić jej interesy a nie interesy osób odpowiedzialnych za szkodę. Podmiotem uprawnionym do odbioru ubezpieczenia również będzie Spółka (Wnioskodawca). Objęcie umową ubezpieczeniową jest zatem racjonalnym działaniem podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który zabezpiecza swój interes dostępnymi na rynku ubezpieczeniowym produktami ubezpieczeniowymi. Reasumując, w myśl przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składka na ubezpieczenie z tytułu umowy ubezpieczenia Spółki od strat poniesionych na skutek uchybień w działaniu jej organów, będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów. Tym samym Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z opłaceniem przez Spółkę składki na ubezpieczenie z ww. tytułu.” Zatem wydatek poniesiony przez Spółkę na zakup polisy D&O stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.) – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Umowa ubezpieczenia została zdefiniowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025). Zgodnie z art. 805 § 1 Kodeksu – przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 805 § 2 pkt 1 Kodeksu cywilnego – świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Przepis art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że – przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Wskazać należy, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie;

Z powyższego wynika zatem, że kosztem uzyskania przychodów mogą być opłacone przez pracodawcę składki ubezpieczeniowe na rzecz pracowników, które są wymienione w załączniku do ustawy dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U. z 2018 r. poz. 999), tj. ubezpieczenia:

na życie (dział I, grupa 1),
na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, a także ubezpieczenia na życie, w których świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane w oparciu o określone indeksy lub inne wartości bazowe (dział I, grupa 3),
wypadkowe i chorobowe, jeżeli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych w grupach 1-4 (dział I, grupa 5),
wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1),
choroby (dział II, grupa 2).

Nie będą natomiast kosztem uzyskania przychodów składki płacone z tytułu umów ubezpieczenia innych, niż wymienione powyżej.

Ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej mieszczą się w innych grupach ryzyka, to jest w dziale II grupa 10-13, a zatem nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów pracodawcy opłacającego składki na rzecz osób objętych tym ubezpieczeniem.

Z powołanego przepisu wynika pośrednio, że również składki opłacane na rzecz osób wchodzących w skład władz Spółki, a nie będących pracownikami Spółki, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Podkreślić przy tym należy, że zakres powyższego przepisu, umożliwia zaliczenie składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia nawet na rzecz pracowników, nie obejmuje natomiast swoim zakresem składek na ubezpieczenie OC. Zatem, skoro tylko wydatki z tytułu niektórych umów ubezpieczenia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, to wydatki dotyczące innych umów nie powinny podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych.

Dodatkowo, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Osoba fizyczna, przyjmując funkcję członka zarządu lub zasiadając w radzie nadzorczej Spółki za określone wynagrodzenie, przyjmuje jednocześnie odpowiedzialność za pełnienie tej funkcji.

Skoro Wnioskodawca de facto ponosić będzie koszty składki z tytułu umowy ubezpieczenia, które dotyczyć mają innych podmiotów i powinny być przez nie finansowane, to wydatki takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Odnosząc przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu stan faktyczny do powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że opisane wydatki z tytułu nabycia polisy nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, stosownie do warunków ubezpieczenia polisa D&O obejmuje ochroną osoby spełniające definicję osoby ubezpieczonej. Powyższe oznacza, że poniesione koszty dotyczą innych podmiotów tj. osób ubezpieczonych – wskazanych w polisie, ich działania lub zaniechania, a nie samej działalności Spółki. Podkreślić należy, że to w interesie wskazanych w opisie osób fizycznych pełniących wskazane tam funkcje jest ewentualne zabezpieczenie się przed odpowiedzialnością cywilną. W przypadku umów dotyczących ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej takich osób, mamy więc do czynienia z zamiarem uchronienia objętych tą umową osób fizycznych przed kosztami, jakie mogą wyniknąć w związku z ich działalnością. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie można uznać kosztów ponoszonych za inne podmioty i generalnie odnoszące się do ich aktywności nawet w zakresie ich funkcji pełnionych w Spółce za koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Skoro Wnioskodawca ponosi składki z tytułu umowy ubezpieczenia, które dotyczą innych podmiotów i powinny być przez nie finansowane, to wydatki takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin