2017.09.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.139.2017.2.PS
z 28 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2017 r. (data wpływu 19 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2017 r. (data wpływu 19 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę dokumentacji podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sto procent udziałów Wnioskodawcy ma Gmina Miasto. Spółka jest przedsiębiorstwem wielobranżowym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie zgodnym z umową spółki. W roku 2016 Spółka dokonywała transakcji z podmiotami powiązanymi i niepowiązanymi. W szczególności uzyskała od Gminy Miasto przychody z tytułu zimowego utrzymania ulic (akcja zimowa) o wartości transakcji 92.177 zł oraz z tytułu zarządzania mieniem komunalnym w wysokości 728,03 zł. Jednocześnie ponosiła na jej rzecz opłaty za dzierżawę gruntu związanego z szaletami miejskimi o wartości 4.050,64 zł, czynsz dzierżawny związany ze świadczeniem usług cmentarnych w wysokości 1.312 zł netto rocznie oraz wynagrodzenie z tytułu administrowania i zarządzanie zabudowanymi i niezabudowanymi nieruchomościami stanowiącymi mieszkaniowy zasób gminy, w ramach umowy odpłatnego użytkowania (wartość transakcji 26.196,36 zł brutto).

Ponadto, w wyniku wygranego przetargu, Spółka świadczyła na rzecz Związku Gmin „X” usługi odbioru i transportu odpadów. Wartość usług w roku 2016 wyniosła 754.977,84 zł. Związek Gmin „X” tworzą i są jego uczestnikami gminy - 12 gmin, w tym Gmina Miasto. Każda z gmin - uczestników ma prawo do dwóch głosów w Zgromadzeniu, co oznacza, że każdy przedstawiciel gminy ma prawo do jednego głosu. Udział w kosztach działalności oraz zyskach i stratach rozliczany jest na uczestników Związku corocznie, proporcjonalnie do liczby mieszkańców każdego z uczestników Związku (dane ze statutu). Udział ten dla Gminy Miasto za 2016 r. wynosi 18,2%.

W 2016 r. Spółka dokonywała również transakcji z: firmą „A” Sp. z o.o., w której Związek Gmin „X” posiada 100% udziałów oraz Gminnym Zakładem Y. Y jest jednostką utworzoną przez ZG „X” i nie posiada odrębnej osobowości prawnej. Spółka świadczyła na rzecz wskazanych podmiotów usługi odbioru ścieków dowożonych. Wartość usług w 2016 r. wyniosła w stosunku do „A” Sp. z o.o. -23.236,81 zł, a do Y-a - 26.801,61 zł. Jednocześnie Spółka kupowała od tych podmiotów usługi utylizacji odpadów, kompostowania osadów oraz utylizacji skratek. Wartość przedmiotowego zakupu od „A” Sp. z o.o. wyniosła 216.042,37 zł, a od Y-a 568.801,97 zł.

W roku 2016 Spółka świadczyła także usługi dzierżawy gruntu pod targowisko miejskie na rzecz B S.A., w której Gmina Miasto posiada udział rzędu 81,91%. Wartość usług w 2016 r. wyniosła 116.348,56 zł.

Ponadto w 2016 r. Spółka uiściła na rzecz Gminy Miasto podatek od nieruchomości 748.419 zł, opłatę za wieczyste użytkowanie 19.015,94 zł oraz podatek od środków transportu w kwocie 11.054 zł, które ujmowane są w kosztach prowadzonych działalności.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 lipca 2017 r. (data wpływu 18 września 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że w roku 2016 nie brał udziału bezpośrednio ani pośrednio w zarządzaniu Związkiem Gmin „X”, A” Sp. z o. o., Gminnym Zakładem Y oraz B S.A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dotyczących transakcji zrealizowanych w 2016 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miasto jako osoba prawna posiadająca 100% udziałów w Spółce, jest dla Spółki podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Potencjalnie zatem transakcje między Gminą, a Spółką podlegają obowiązkowi dokumentacyjnemu określonemu w art. 9a powołanej ustawy. W praktyce, przedmiotowy obowiązek uzależniony jest od charakteru transakcji oraz ich wartości. W roku 2016 Spółka dokonała następujących transakcji z Gminą Miasto:

akcja zimowa (wartość transakcji 92 177 zł),
opłaty za dzierżawę gruntu związanego z szaletem (wartość transakcji 4 050,64 zł),
zarządzanie budynkami gminy (wartość transakcji 728,03 zł),
wynagrodzenia z tytułu administrowania i zarządzanie zabudowanymi i niezabudowanymi nieruchomościami stanowiącymi mieszkaniowy zasób gminy, w ramach umowy odpłatnego użytkowania (wartość transakcji 26 196,36 zł),
czynsz dzierżawy płacony do gminy związany ze świadczeniem usług cmentarnych (wartość transakcji 1.312 zł netto rocznie).

Zdaniem Spółki, wskazane transakcje nie powinny podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych, ponieważ ich wartość w ramach danego rodzaju usługi nie przekracza progu określającego obowiązek udokumentowania usług wynoszący w 2016 r. 127.845 zł (równowartość 30.000 EUR).

Zdaniem Spółki wykładnia celowościowa przepisów dotyczących dokumentowania transakcji z podmiotami powiązanymi, nie zobowiązuje Spółki do dokumentowania płatności na rzecz Gminy z tytułu podatku od nieruchomości, podatku od środków transportu oraz opłat za użytkowanie wieczyste.

W roku 2016 Spółka była pośrednio powiązana kapitałowo z B SA, ponieważ Gmina Miasto posiada w obydwu podmiotach powyżej 5% udziału w kapitale. W 2016 r. Spółka świadczyła na rzecz B S. A. usługę dzierżawy gruntu pod targowisko miejskie o wartości 116.348,56 zł. Zdaniem Spółki przedmiotowa transakcja nie powinna podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych, ponieważ jej wartość nie przekroczyła progu określającego obowiązek udokumentowania usług wynoszący w 2016 r. 127.845 zł (równowartość 30.000 EUR).

Podmiotami powiązanymi kapitałowo ze Spółką, są zdaniem Spółki, Gmina Miasto oraz B S A., ale ponieważ wartość transakcji w ramach danego rodzaju usług nie przekraczają progu określającego obowiązek udokumentowania usług wynoszący w 2016 r. 127.845 zł (równowartość 30 000 EUR), wskazane transakcje nie powinny podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

W roku 2016 Spółka uzyskała przychody z tytułu świadczonej na rzecz Związku Gmin ”X" usługi odbioru i transportu odpadów. W 2016 r. wyniosły one 754.977.84 zł i przekroczyły próg zobowiązania do przygotowania dokumentacji cen transferowych. Zdaniem Spółki nie istnieje powiązanie (pośrednie) o charakterze kapitałowym pomiędzy Spółką a Związkiem Gmin „X”, gdyż udziału Gminy Miasto w zyskach i stratach Związku Gmin „X nie można kwalifikować jako udziału w kapitałach określonego w art. 11 ustawy podatkowej. W związku z powyższym transakcje z tym podmiotem nie powinny podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

Z uwagi na powyższe Spółka nie jest tez powiązana kapitałowo z utworzonym w ramach organizacji ZG „X”, Gminnym Zakładem Y ani spółką „A" Sp. z o. o., w której ZG „X" posiada 100% udziałów. A zatem transakcje z tymi podmiotami me powinny podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

Niemniej w roku 2016 Spółka dokonała następujących transakcji:

z Y:
1. nabycia przez Spółkę od Y usługi utylizacji odpadów, kompostowania osadów oraz utylizacji skratek o wartości 568 801,97 zł. Nastąpiło zatem przekroczenie progu wartościowego (127 845 zł),
2. świadczenie przez Spółkę na rzecz Y usługi odbioru ścieków dowożonych - wartość 26 801,61 zł. Zdaniem Spółki brak w tym przypadku obowiązku sporządzenia dokumentacji również z uwagi na niską wartość transakcji.
z „A” Sp. z o. o.:
1. nabycia przez Spółkę od „A” Sp. z o. o. usługi utylizacji odpadów, kompostowania osadów oraz utylizacji skratek o wartości 216 042,37 zł. Nastąpiło zatem przekroczenie progu wartościowego (127 845 zł),
2. świadczenie przez Spółkę na rzecz „A” Sp. z o. o. usługi odbioru ścieków dowożonych o wartości 23 236,81 zł. Zdaniem Spółki brak w tym przypadku obowiązku sporządzenia dokumentacji również z uwagi na niską wartość transakcji.

W art. 9a ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określone zostało, że obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej nie ma zastosowania do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych. Do takich aktów normatywnych zaliczyć należy także akty prawa miejscowego, w tym uchwały gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczenia wymaga, że w związku z transakcjami realizowanymi w 2016 r., niniejsza interpretacja dotyczy przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji zostały uwzględnione te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;
określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

100 000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
30 000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
50 000 EURO - w pozostałych przypadkach.

Oznacza to, że podmioty powiązane, które dokonały transakcji o wartości powyżej 100 000 EURO, dokumentację podatkową sporządzają zawsze, bez względu na to, jaki posiadają kapitał zakładowy oraz czego transakcja dotyczy.

Jeżeli natomiast wartość dokonanej transakcji jest wyższa niż 50 000 EURO, ale niższa lub równa 100 000 EURO i transakcja nie dotyczy świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych podatnicy sporządzają dokumentację tylko wtedy, gdy wartość transakcji przekracza u nich 20% kapitału zakładowego. W przeciwnym razie dokumentacji nie sporządzają.

Nie sporządzają dokumentacji podatnicy, którzy dokonali transakcji o wartości nie wyższej niż 50 000 EURO, pod warunkiem, że transakcje te nie dotyczy świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych.

Obowiązek sporządzania dokumentacji dla transakcji dotyczących świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych powstaje po przekroczeniu kwoty 30 000 EURO. W przypadku tego rodzaju transakcji bez znaczenia pozostaje wysokość kapitału zakładowego podmiotu zawierającego transakcję.

W myśl art. 9a ust. 4 ustawy, na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1-3a, w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te organy.

Przepisy pozostawiają zatem podatnikowi decyzję co do tego, kiedy dokumentacja będzie sporządzona. W praktyce dokumentacja powinna być przygotowywana na bieżąco, ponieważ 7-dniowy termin przedłożenia dokumentacji może okazać się dla podatnika terminem niewystarczającym na jej sporządzenie.

Natomiast art. 9a ust. 5 ustawy wskazuje, że wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 2, 2a, 3 i 3a, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta transakcja (umowa) objęta obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności związane z zawieranymi transakcjami w 2016 r. oraz średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski, obowiązujący na dzień 31 grudnia 2015 r., tj. 4,2615 – limit 30 000 euro, o którym mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy, w 2016 r. wynosi 127.845 zł.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Art. 11 ust. 5a ustawy stanowi, że posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%.

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 5b ustawy, określając wielkość udziału pośredniego, jaki podmiot posiada w kapitale innego podmiotu, przyjmuje się zasadę, że jeżeli jeden podmiot posiada w kapitale drugiego podmiotu określony udział, a ten drugi posiada taki sam udział w kapitale innego podmiotu, to pierwszy podmiot posiada udział pośredni w kapitale tego innego podmiotu w tej samej wysokości; jeżeli wartości te są różne, za wysokość udziału pośredniego przyjmuje się wartość niższą.

Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został podany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1186; dalej: „rozporządzenie”). Stosowanie uregulowań zawartych w przepisach rozporządzenia ma na celu określenie oraz opodatkowanie dochodów, które mogą być racjonalnie uznane za uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dochodów uzyskanych za granicą, jeżeli racjonalnie mogą być przypisane tym podmiotom (§ 1 ust. 3 ww. rozporządzenia). Na podstawie § 1 pkt 4 omawianego rozporządzenia, przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 100% udziałowcem Spółki jest Gmina Miasto. W roku 2016 Spółka dokonywała transakcji z podmiotami powiązanymi i niepowiązanymi

W roku 2016 Spółka dokonała następujących transakcji z Gminą Miasto:

zimowe utrzymanie ulic (wartość transakcji 92 177 zł),
opłaty za dzierżawę gruntu związanego z szaletem (wartość transakcji 4 050,64 zł),
zarządzanie budynkami gminy (wartość transakcji 728,03 zł),
wynagrodzenia z tytułu administrowania i zarządzanie zabudowanymi i niezabudowanymi nieruchomościami stanowiącymi mieszkaniowy zasób gminy, w ramach umowy odpłatnego użytkowania (wartość transakcji 26 196,36 zł),
czynsz dzierżawy płacony do gminy związany ze świadczeniem usług cmentarnych (wartość transakcji 1 312 zł).

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić należy, że w oparciu o zapis art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółkę oraz Gminę należy uznać za podmioty powiązane. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną. Skoro jednak wartość wszystkich transakcji zawieranych przez Spółkę z Gminą nie przekracza w 2016 r. kwoty określonej w art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (124 464,03 zł), Spółka nie ma obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy w zakresie transakcji zawieranych z Gminą.

Stanowisko Spółki w tym zakresie jest więc co do zasady prawidłowe.

Odnośnie stanowiska Spółki w świetle którego wskazane transakcje nie powinny podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych, ponieważ ich wartość w ramach danego rodzaju usługi nie przekracza progu określającego obowiązek udokumentowania usług wynoszący w 2016 r. 127.845 zł zastrzec trzeba jednak, że obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, dotyczące świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 30 000 EUR.

Spółka wskazała również, że w 2016 r. uiściła na rzecz Gminy Miasto podatek od nieruchomości 748.419 zł, opłatę za wieczyste użytkowanie 19.015,94 zł oraz podatek od środków transportu w kwocie 11.054 zł, które ujmowane są w kosztach prowadzonych działalności.

Zarówno podatek od nieruchomości jak i podatek od środków transportu reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1191 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016r., poz. 716, z późn. zm.). Opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego ustalane są z kolei na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm. ).

Warto w tym miejscu odnieść się więc do pojęcia „transakcja”, które nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego. Dokonując wykładni językowej, przyjąć należy, że „transakcja” to umowa lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub tymi samymi partnerami, przedmiotem, której lub których jest dobro lub dobra, a także usługi, jeżeli objęte są jedną ceną. Oznacza to, że transakcją w rozumieniu tych przepisów może być, np. umowa nabycia lub sprzedaży jednego dobra, umowa sprzedaży szeregu dóbr lub wykonania szeregu usług, dla których określono łączną cenę, wieloletnia umowa dostawy za określoną ceną danego dobra lub szeregu dóbr bądź usług, itp.

Natomiast celem szczególnej regulacji prawnej art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przepisy art. 9a określają natomiast obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji m.in. w zakresie transakcji zawieranych przez tych podatników z podmiotami powiązanymi z podatnikiem w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę wykładnię celowościową omawianych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi jak również samo pojęcie „transakcji”, przepisy art. 9a ustawy nie będą mieć zastosowania odnośnie podatku od nieruchomości oraz środków transportu, jak również opłat za wieczyste użytkowanie.

W tym zakresie stanowisko Spółki co do zasady również jest prawidłowe.

Dla uzasadnienia swojego stanowiska Wnioskodawca powołał w tym zakresie treść przepisu art. 9a ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., którego treść jest tożsama do powołanego uprzednio § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych.

Zastrzec należy więc, że wskazany przez organ przepis § 1 pkt 4 ww. rozporządzenia nie stanowi przesłanki zwolnienia z obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji dokonywanych w ramach przedstawionego stanu faktycznego. Przepisy rozporządzenia jako aktu wykonawczego do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią o sposobie szacowania dochodów podatników kontrolowanych przez organy kontroli podatkowej oraz kontroli skarbowej. Wspomniany akt prawny, a zwłaszcza § 1 pkt 4 rozporządzenia, daje możliwość niezaliczania do limitów określonych w ustawie podatkowej tych transakcji, których ceny są regulowane ustawowo. Należy bowiem mieć na uwadze, że intencją dla której wprowadzono obowiązek o jakim mowa w art. 9a było ograniczenie takiego kształtowania cen transakcji aby ograniczyć zobowiązania podatkowe. Jeżeli zatem ceny ukształtowane zostały „odgórnie” poprzez ustawowe unormowanie, w takim wypadku nie może dojść do ich zaniżania, a tym samym wpływania na podstawę opodatkowania.

Zatem przepis ten dawał prawo niezaliczenia do limitów określonych w ustawie podatkowej tych transakcji, których ceny są regulowane ustawowo, lecz nie wyłączał z góry obowiązku stosowania art. 9a ustawy podatkowej.

Natomiast powołany przez Spółkę art. 9a ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, 1b, 5a i 5b, nie ma zastosowania do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych, nie będzie mieć zastosowania w niniejszej sprawie bowiem został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym na mocy art. 2 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1932, z późn. zm.) i zgodnie z art. 14 pkt 3 obowiązuje dopiero od dnia 1 stycznia 2017 r. Tymczasem stan faktyczny opisany we wniosku dotyczy transakcji dokonywanych w 2016 r.

Jedynie art. Art. 11 tej ustawy wskazuje, że do transakcji oraz innych zdarzeń rozpoczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2017 r. stosuje się przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w zakresie tej części transakcji lub innych zdarzeń, które są realizowane po dniu 31 grudnia 2016 r.

Odnośnie zawieranych z gminą transakcji wyeksponować należy również, że w zakresie zadań własnych gminy, o których mowa w treści art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, to gmina w uchwale budżetowej uchwala kwoty wydatków wynikających z jej zadań statutowych, takich jak gospodarki odpadami, oczyszczania miasta, czy spraw dotyczących cmentarzy gminnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, że w roku 2016 Spółka świadczyła także usługi dzierżawy gruntu pod targowisko miejskie na rzecz B S.A., w której Gmina Miasto posiada udział rzędu 81,91%. Wartość usług w 2016 r. wyniosła jednak 116.348,56 zł.

Zatem jak słusznie wskazuje Spółka i w tym zakresie nie będzie mieć obowiązku dokumentowania transakcji, bowiem wartość usług w 2016 r. wyniosła mniej niż 30 000 EURO.

Z przedstawionych okoliczności wynika również, że w wyniku wygranego przetargu, Spółka świadczyła na rzecz Związku Gmin „X” usługi odbioru i transportu odpadów. Wartość tych usług w roku 2016 wyniosła 754.977,84 zł.

Związek Gmin „X” tworzą i są jego uczestnikami gminy - 12 gmin, w tym Gmina Miasto. Każda z gmin - uczestników ma prawo do dwóch głosów w Zgromadzeniu, co oznacza, że każdy przedstawiciel gminy ma prawo do jednego głosu. Udział w kosztach działalności oraz zyskach i stratach rozliczany jest na uczestników Związku corocznie, proporcjonalnie do liczby mieszkańców każdego z uczestników Związku (dane ze statutu). Udział ten dla Gminy Miasto za 2016 r. wynosi 18,2%.

Biorąc zatem pod uwagę, że Wnioskodawca w roku 2016 nie brał udziału bezpośrednio ani pośrednio w zarządzaniu Związkiem Gmin „X” oraz jak słusznie wskazała Spółka nie istnieje powiązanie (pośrednie) o charakterze kapitałowym pomiędzy Spółką a Związkiem Gmin „X”, gdyż udziału Gminy Miasto w zyskach i stratach Związku Gmin „X nie można kwalifikować jako udziału w kapitałach określonego w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - transakcje z tym podmiotem nie powinny podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

Zatem i w tym przypadku stanowisko Spółki jest prawidłowe.

W 2016 r. Spółka dokonywała również transakcji z firmą „A” Sp. z o.o., w której Związek Gmin „X” posiada 100% udziałów oraz Gminnym Zakładem Y. GZ Y jest jednostką utworzoną przez ZG „X” i nie posiada odrębnej osobowości prawnej. Spółka świadczyła na rzecz wskazanych podmiotów usługi odbioru ścieków dowożonych. Wartość usług w 2016 r. wyniosła w stosunku do:

„A” Sp. z o. o. - 23 236,81 zł,
Y – 26 801,61 zł.

Jednocześnie Spółka kupowała od tych podmiotów usługi utylizacji odpadów, kompostowania osadów oraz utylizacji skratek. Wartość przedmiotowego zakupu od „A” Sp. z o.o. wyniosła 216 042,37 zł, a od Y - 568.801,97 zł.

Wskazać należy więc, że pomimo przekroczenia w 2016 r. limitu kwot określonych w art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. 127 845 zł - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych - Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych zarówno z „A” Sp. z o.o. jak i Gminnym Zakładem Y, bowiem nie jest z nimi powiązana kapitałowo i w roku 2016 nie brała udziału bezpośrednio ani pośrednio w zarządzaniu tymi podmiotami.

Reasumując, stanowisko Spółki uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin