Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.304.2017.2.JN
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem, gdy zapłata jest dokonana przed złożeniem deklaracji VAT oraz w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem, gdy zapłata nastąpi po złożeniu deklaracji VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem, gdy zapłata jest dokonana przed złożeniem deklaracji VAT oraz w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem, gdy zapłata nastąpi po złożeniu deklaracji VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.) o dowód wpłaty.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka (dalej także jako: Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Polski. Wnioskodawca na potrzeby rozliczeń w zakresie podatku VAT stosuje miesięczne okresy rozliczeniowe.

W ramach prowadzonej działalności, w zakresie transakcji zakupowych dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (dalej także jako: WNT). W przypadku wybranych dostawców z UE na fakturach za zakupiony towar (poza terminem zapłaty) figuruje informacja o możliwości skorzystania ze skonta, jeśli zobowiązanie zostanie zapłacone we wcześniejszym (wskazanym przez dostawcę z UE) terminie.

Faktury potwierdzające dokonanie zakupów WNT otrzymane od kontrahentów unijnych opiewają na pełną wartość transakcji, jedynie w warunkach płatności określony jest termin płatności oraz wskazanie, że przy zapłacie w określonym krótszym terminie przysługuje określone procentowo skonto. Od unijnych dostawców po dokonaniu zapłaty w terminie uprawniającym do skonta Spółka nie otrzymuje już żadnych dokumentów (w tym faktur korekt i innych dokumentów korygujących).

Zapłata za faktury dostawców unijnych (w większości zarejestrowanych do VAT-UE) dokonywana jest co do zasady w tym samym miesiącu, w którym faktura dostawcy była wystawiona lub w miesiącu następnym po miesiącu wystawienia. W wyjątkowych sytuacjach, gdy otrzymany od zagranicznego kontrahenta towar przyjeżdża w danym miesiącu (np. w styczniu), a faktura przez dostawcę wystawiona jest w następnym miesiącu (np. lutym), Wnioskodawca dokonuje zapłaty w miesiącu, w którym została wystawiona lub następnym po miesiącu wystawienia, ale przed złożeniem deklaracji VAT-7 za miesiąc wystawienia faktury pierwotnej.

Warunkiem uprawniającym do skorzystania ze skonta jest dokonanie zapłaty w określonym terminie, a zatem momentem uzyskania rabatu z tego tytułu jest de facto moment dokonania zapłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę skonta otrzymane w ramach WNT należy rozliczać w miesiącu, w którym powstał obowiązek rozliczenia na gruncie ustawy o VAT danego WNT, którego dotyczy dane skonto bez względu na to, czy zapłata dokonana jest w tym samym miesiącu, czy na początku następnego, ale przed złożeniem deklaracji VAT za dany miesiąc?
2. Czy w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę skonta otrzymane w ramach WNT należy rozliczać w miesiącu dokonania zapłaty, jeżeli zapłata nastąpiła po złożeniu deklaracji VAT za miesiąc, w którym na gruncie ustawy VAT powstał obowiązek rozliczenia danego WNT, którego dotyczyło dane skonto?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie zmniejszania podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o skonto (rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty) należy powołać się na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 maja 2014 r., sygn. ILPP4/443-54/14-4/BA, w której zostało stwierdzone:

„Jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (określony zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług), spełnione zostaną warunki uprawniające Zainteresowanego do zastosowania skonta, winien będzie zmniejszyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należnego skonta”.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej, jako: VAT), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Natomiast w myśl art. 30a ust. 1 tejże ustawy, do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

Powołane przepisy ustalają ogólną zasadę, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu określonych okoliczności, w tym przypadku skonta.

Skonto stanowi procentowe zmniejszenie należności za zakupiony towar, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli nie otrzymuje od dostawcy unijnego dokumentu korygującego, nabywa prawo do zmniejszenia obrotu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za fakturę z uwzględnieniem skonta z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze lub w umowie, a mianowicie w przypadku zapłaty w określonym terminie.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie powołać się na wydaną w dniu 26 października 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego o sygn. IPPP3/4512-654/15-2/KT, w której wskazano, iż:

„Jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (określony zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy), spełnione zostaną warunki uprawniające Spółkę do zastosowania skonta (dokona zapłaty w uzgodnionym, wcześniejszym terminie), Spółka powinna obniżyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należnego skonta.

Oznacza to, że pomimo braku korekty faktur przez unijnych dostawców, Wnioskodawca w deklaracjach VAT-7 i VAT-UE wykaże podstawę opodatkowania po udzielonym skoncie, tj. w rzeczywistej wysokości jaka zostanie zapłacona za dostarczony towar”.

W tożsamej sprawie wydając indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego w dniu 11 kwietnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPP2.45l2.49.2017.1.ICz potwierdził stanowisko Wnioskodawcy i wskazał, że:

„(…) Wnioskodawca może dokonać pomniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) o otrzymane, od kontrahenta unijnego, skonto w miesiącu wystawienia faktury, bez względu na to czy zapłata dokonana była w tym samym miesiącu lub na początku następnego, ale przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany miesiąc, o ile dokonano zapłaty skutkującej ziszczeniem się warunku do uzyskania skonta od kontrahenta unijnego”.

W związku z powyżej przedstawioną argumentacją Wnioskodawca w zakresie postawionego pytania nr 1 dot. prawidłowego rozliczenia przez Spółkę skont otrzymanych w ramach WNT w miesiącu, w którym powstał obowiązek rozliczenia danego WNT, którego dotyczy dane skonto bez względu na to, czy zapłata dokonana jest w tym samym miesiącu, czy na początku następnego, ale przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany miesiąc uważa, iż prawidłowym jest rozliczenie skonta otrzymanego w ramach WNT w miesiącu wystawienia faktury za dostawę (przez dostawcę unijnego) bez względu na to, czy zapłata dokonana jest w tym samym miesiącu, czy na początku następnego, ale przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany miesiąc.

Natomiast, w kontekście pytania nr 2 dot. rozliczenia zapłaty, w której uwzględniono skonto, a dotyczyła ona dostaw z poprzednich miesięcy, tzn. od których obowiązek podatkowy już powstał i zostały wykazane w odpowiednich złożonych deklaracjach, Wnioskodawca uważa, iż wówczas obrót i podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy pomniejszyć w miesiącu, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy odpowiedzi na pytania będące przedmiotem wniosku powinny brzmieć następująco:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest rozliczenie skonta otrzymanego w ramach WNT w miesiącu, w którym powstał obowiązek rozliczenia na gruncie ustawy o VAT danego WNT, którego dotyczy dane skonto bez względu na to, czy zapłata dokonana jest w tym samym miesiącu, czy na początku następnego miesiąca, ale przed złożeniem deklaracji VAT za dany miesiąc.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę, w przypadku gdy zapłata nastąpiła po złożeniu deklaracji VAT za miesiąc, w którym na gruncie ustawy VAT powstał obowiązek rozliczenia danego WNT, którego dotyczyło dane skonto, skonta otrzymane w ramach tego WNT należy rozliczać w miesiącu dokonania zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy  przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 20 ust. 5 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Polski. Wnioskodawca na potrzeby rozliczeń w zakresie podatku VAT stosuje miesięczne okresy rozliczeniowe.

W ramach prowadzonej działalności, w zakresie transakcji zakupowych dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. W przypadku wybranych dostawców z Unii Europejskiej na fakturach za zakupiony towar (poza terminem zapłaty) figuruje informacja o możliwości skorzystania ze skonta, jeśli zobowiązanie zostanie zapłacone we wcześniejszym (wskazanym przez dostawcę z Unii Europejskiej) terminie.

Faktury potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów otrzymane od kontrahentów unijnych opiewają na pełną wartość transakcji, jedynie w warunkach płatności określony jest termin płatności oraz wskazanie, że przy zapłacie w określonym krótszym terminie przysługuje określone procentowo skonto. Od unijnych dostawców po dokonaniu zapłaty w terminie uprawniającym do skonta Wnioskodawca nie otrzymuje już żadnych dokumentów (w tym faktur korekt i innych dokumentów korygujących).

Warunkiem uprawniającym do skorzystania ze skonta jest dokonanie zapłaty w określonym terminie, a zatem momentem uzyskania rabatu z tego tytułu jest de facto moment dokonania zapłaty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem, gdy zapłata jest dokonana przed złożeniem deklaracji VAT oraz gdy zapłata nastąpi po złożeniu deklaracji VAT.

Stosownie do art. 30a ust. 1 ustawy – do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Dla określenia podstawy opodatkowania wyróżnia się dwa rodzaje rabatów: przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem zapłaty, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania i przyznane np. po dostawie towarów. Skonto zaś stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności. Zgodnie z definicją słownikową tego pojęcia zawartą w „Małym Słowniku Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 r.), skonto to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznawane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem”.

Mając na uwadze art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy należy wskazać, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto).

Podatnik nabywa prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za nabyty towar z uwzględnieniem skonta, z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze lub w umowie, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Powołane przepisy ustalają pewną ogólną zasadę, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu określonych okoliczności, tj. w niniejszym przypadku skonta.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Należy wskazać, że kwestię wystawienia dokumentu korygującego z tytułu przyznanego skonta przez kontrahenta unijnego regulują przepisy danego państwa członkowskiego. Trzeba jednak zauważyć, że nawet jeżeli Wnioskodawca nie otrzymał od dostawców unijnych żadnych dokumentów (w tym faktur korekt i innych dokumentów korygujących), nabył prawo do zmniejszenia obrotu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za fakturę z uwzględnieniem skonta z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Zatem, w sytuacji gdy przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (określony zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy) spełnione zostają warunki uprawniające Wnioskodawcę do zastosowania skonta, winien on jest zmniejszyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należnego skonta i wykazać podstawę opodatkowania po udzielonym skoncie, tj. w rzeczywistej wysokości jaka została zapłacona za dostarczony towar. W konsekwencji winien on stosownie zmniejszyć wykazane w deklaracji kwoty podatku naliczonego i należnego.

Podsumowując, skonta otrzymane w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy rozliczać w miesiącu, w którym powstał obowiązek rozliczenia na gruncie ustawy danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, którego dotyczy dane skonto bez względu na to, czy zapłata dokonana jest w tym samym miesiącu, czy na początku następnego, ale przed złożeniem deklaracji VAT za dany miesiąc.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Natomiast w przypadku gdy zapłata, w której uwzględniono skonto dotyczy dostaw z poprzednich miesięcy, tzn. od których obowiązek podatkowy już powstał i został wykazany w odpowiednich deklaracjach, wówczas podstawa opodatkowania i podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy pomniejszyć w miesiącu, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta, a także odpowiednio dokonać korekty podatku naliczonego do odliczenia.

Reasumując, skonta otrzymane w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy rozliczać w miesiącu dokonania zapłaty, jeżeli zapłata nastąpiła po złożeniu deklaracji VAT za miesiąc, w którym na gruncie ustawy powstał obowiązek rozliczenia danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, którego dotyczyło dane skonto.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanami faktycznymi podanymi przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.