Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.128.2017.2.AG
z 24 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na wytworzenie lub nabycie Wyrobów w przypadku ich nieodpłatnego przekazania jako próbek bądź sprzedaży po cenie symbolicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na wytworzenie lub nabycie Wyrobów w przypadku ich nieodpłatnego przekazania jako próbek bądź sprzedaży po cenie symbolicznej oraz dotyczącej podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest producentem i sprzedawcą wyrobów piekarniczych i ciastkarskich, oferuje pełną gamę artykułów piekarskich: od pieczywa typu soft – bułek do hamburgerów i hot dogów, poprzez ciabatty, kajzerki, bagietki i bułeczki śniadaniowe, a skończywszy na ciastkach. Spółka jest jednym z liderów rynku mrożonych produktów piekarniczych, między innymi także w Polsce. Produkty Spółki są obecne zarówno w sektorze supermarketów i dużych sieci handlowych (nowoczesne kanały handlowe), w sektorze hotelarsko-restauracyjnym, jak również w hurtowniach pieczywa i mniejszych sklepach (handel tradycyjny). Spółka produkuje własne produkty w zakładzie produkcyjnym w Polsce, ale może również nabywać produkty od innych podmiotów z grupy kapitałowej lub spoza grupy i sprzedawać je odbiorcom lokalnym (towary handlowe). W dalszej części wniosku Spółka posługując się nazwą Wyroby ma na myśli zarówno produkcję własną, jak i nabywane i odsprzedawane towary handlowe.

Rynek piekarniczy jest niezwykle konkurencyjny. Aby pozyskiwać nowych klientów i zwiększać wolumen zamówień od istniejących klientów Spółka prowadzi różnorodne działania mające na celu promocję jej Wyrobów.

Obecnie Spółka realizuje różnorodne działania promocyjne, które będą prowadziły do zachęcenia odbiorców Wyrobów do zakupu i wypróbowania Wyrobów Spółki. Działanie to może być prowadzone zarówno wobec klientów, którzy już są kontrahentami Spółki, jak i wobec nowych, potencjalnych klientów. Działanie to będzie się odbywało w dwóch wariantach:

1. nieodpłatne wydawanie kartonów albo całych palet Wyrobów Spółki,
   
2. sprzedaży kartonów Wyrobów za symboliczną cenę, np. 1 grosz.
   
   

W kartonie może być np. 100 sztuk produktów Spółki (np. kajzerki, chlebki ze słonecznikiem, croissanty etc.). Przekazywane/sprzedawane w ten sposób Wyroby są pełnowartościowe.

Przekazanie/sprzedaż będą się odbywały zarówno do hurtowni (które dalej zaopatrują mniejsze sklepy spożywcze), do dużych sklepów sieciowych (które są bezpośrednio odbiorcami Wyrobów) oraz do pojedynczych sklepów, które również mogą być bezpośrednimi klientami Spółki. Różnego rodzaju przekazania mogą dotyczyć też klientów Spółki z branży HoReCa (hotele, restauracje, catering/cafe).

Przekazanie nieodpłatne jako próbki/sprzedaż za cenę symboliczną będą się odbywały w trzech podstawowych typach sytuacji (te typy sytuacji dotyczą głównie klientów handlowych – hurtowni, sklepów, sieci handlowych):

• Spółka chce rozpocząć sprzedaż nowego Wyrobu (albo nowego wariantu smakowego Wyrobu) dotychczasowemu klientowi Spółki,
  

• Spółka chce rozpocząć sprzedaż Wyrobu nowemu klientowi,
  

• Spółka prowadzi akcję promocyjną dotyczącą konkretnego Wyrobu (np. Spółka zainwestowała w linię produkcyjną do produkcji konkretnego Wyrobu i aby nakłady na linię zwróciły się, Spółka musi maksymalnie linię wykorzystać – uzyskać optymalną liczbę zamówień na Wyrób).
  
  
  

Celem Spółki w każdym z przypadków przekazania/sprzedaży jest to, aby klient mógł bez obciążeń finansowych wypróbować Wyroby (ten cel przekazania dotyczy tych przypadków, gdy nowe produkty są przekazywane do sieci handlowych, do hurtowni, do handlu tradycyjnego).

Zarówno w przypadku wyżej wspomnianych klientów, jak w przypadku klientów z innych branż (np. HoReCa) mogą zdarzyć się następujące sytuacje przykładowe związane ze sprzedażą Wyrobów z istotnym rabatem (sprzedaż po cenie symbolicznej):

• Spółka przeprowadza akcję promocyjną typu promocja X+Y (tj. w ramach uzyskania przez klienta dodatkowych korzyści, przy zakupie co najmniej określonej ilości Wyrobu X może on skorzystać z oferty specjalnej na Wyrób Y w cenie symbolicznej, np. 1 grosz),
  

• Spółka może prowadzić okresowe wyprzedaże Wyrobów ze znacznym upustem (dotyczy to np. sprzedaży końcówek serii Wyrobów lub sprzedaży Wyrobów o obniżonej jakości),
  

• Spółka może sprzedawać Wyroby pełnowartościowe kontrahentowi za cenę symboliczną (np. 1 grosz) w ramach refundowania klientowi wartości Wyrobów niesprzedanych przez tego klienta (wcześniej nabytych od Spółki),
  

• Spółka może sprzedawać z istotnym rabatem Wyroby do celów wykorzystania w pokazach kulinarnych,
  

• Wyroby mogą być również sprzedawane za cenę symboliczną jako forma rekompensaty dla klienta (np. w związku z faktem, że klient zgłasza reklamacje co do wcześniej nabytych od Spółki towarów).
  
  
  

Sprzedaż po symbolicznej cenie może też następować w związku z okresowymi promocjami (mają wówczas na celu wzmacnianie lojalności klienta wobec Spółki, uatrakcyjnienie oferty Spółki w oczach klienta, budowanie trwałej relacji handlowej). Bywa, że postanowienia dotyczące np. wymiany Wyrobów o upływającym terminie ważności na Wyroby świeże są warunkiem przystąpienia danego klienta do współpracy ze Spółką. Takie przypadki dotyczą zazwyczaj długoterminowej współpracy i związane są ze sprzedażą dużych wolumenów Wyrobów do danego odbiorcy.

Rozmiar konkretnie przekazanych/sprzedanych w promocyjnej cenie danemu kontrahentowi Wyrobów zależy od rodzaju odbiorcy – im wyżej Spółka ocenia potencjał rozwoju sprzedaży u danego klienta, tym większą partię Wyrobów Spółka będzie skłonna wydać nieodpłatnie/sprzedać po promocyjnej cenie danemu klientowi. Działania promocyjne będą miały charakter doraźny – nie będą zastępowały właściwej sprzedaży.

W zdecydowanej większości przekazywane/sprzedawane będą Wyroby wymagające dalszego odpieku (ok. 90% przypadków), tj. Wyroby nienadające się do konsumpcji w momencie wydania/sprzedaży. Wyroby te muszą zostać odpieczone na miejscu w sklepie w przystosowanych do tego piecach piekarniczych. Mniejsza część przekazań/sprzedaży będzie dotyczyła Wyrobów wymagających rozmrożenia (po rozmrożeniu Wyroby są gotowe do spożycia).

Nie ma gospodarczego sensu (z uwagi na wysokie nakłady) uruchamianie produkcji np. bułek w miniaturce tylko do celów testowania. Racjonalne biznesowo jest wydanie/sprzedaż promocyjna Wyrobu pełnowartościowego, jednostkowa wartość przekazywanego Wyrobu (np. bułki, chleba) jest niewielka. Przede wszystkim jednak produkcja miniaturek Wyrobów rozmijałaby się z celem promocji z punktu widzenia odbiorcy – odbiorcom Wyrobów zależy na przetestowaniu w piecach piekarniczych rzeczywistych Wyrobów (które mieliby nabywać).

Miniaturyzacja również nie miałaby sensu w przypadku produktów kierowanych do np. gastronomii (oznaczałoby produkcję bułek o gramaturze np. 10 gram), nieprzydatnych biznesowo kontrahentom.

W przypadku przekazywania próbek zamiarem Spółki nie jest zaspokajanie możliwości konsumpcyjnych kontrahenta biznesowego i ostatecznego klienta sklepu detalicznego, ale zachęcenie do regularnego zakupu większej ilości Wyrobów oraz dotarcie z promocją Wyrobów do jak najszerszego grona końcowych użytkowników.

W przypadku takich transakcji sprzedaży, jak: sprzedaż z dużym rabatem Wyrobów świeżych w związku z faktem, że produkty u klienta przeterminowują się, czy też sprzedaż z dużym rabatem Wyrobów w związku ze zgłaszaną przez klienta reklamacją, czy też sprzedaż w promocjach łączonych („kup X w zwykłej cenie, wówczas możesz kupić Y z dużym rabatem”) – zamiarem Spółki jest budowanie trwałej, długoterminowej więzi handlowej z danym klientem, skłonienie go do lojalności, stworzenie szczególnych warunków współpracy.

W przypadku sprzedaży dotyczącej degustacji, pokazów kulinarnych – celem Spółki jest promowanie nowych Wyrobów, wsparcie akcji skierowanych bezpośrednio do konsumentów, popularyzowanie spożycia pieczywa.

W przypadku wyprzedaży np. końcówek serii, sprzedaż z dużym rabatem ma na celu zredukowanie strat Spółki. Spółka nie jest powiązana z kontrahentami, do których kierowane byłyby Wyroby w ramach działań promocyjnych w sposób, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT (odbiorcy Wyrobów to podmioty niezależne od Spółki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo uznaje przekazanie nieodpłatne klientowi oraz potencjalnemu klientowi opakowania zawierającego wiele sztuk danego Wyrobu za przekazanie próbki, która pozwoli na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, a także ma na celu promocję Wyrobów, a zatem przekazanie Wyrobów nie stanowi dostawy towarów i nie zostanie opodatkowane VAT?
2. W przypadku sprzedaży Wyrobów za cenę symboliczną – czy podstawą opodatkowania VAT z tytułu promocyjnej sprzedaży, będzie wskazana na fakturze cena tych towarów, tj. np. 1 grosz?
3. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całej kwoty VAT naliczonego w związku z wytworzeniem lub zakupem Wyrobów, które sprzedaje klientom za 1 grosz?
4. Czy w przypadku (i) to przekazania Wyrobów jako próbek albo (ii) sprzedaży po cenie symbolicznej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółce przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wszystkich kosztów poniesionych na wytworzenie albo nabycie danego Wyrobu?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 4, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytanie nr 1, 2 i 3) wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przekazane nieodpłatnie/sprzedane po cenie symbolicznej Wyroby nie mają charakteru reprezentacji, lecz reklamy.

Reklama wiąże się z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta (choćby potencjalnego) reklamowanej firmy lub jej produktów. Należy jednak od tego wyraźnie odróżnić reprezentację, która polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. Jeśli przedsiębiorca wydaje klientom (potencjalnym klientom) próbki (pełnowartościowe towary), wydatki na wytworzenie/zakup takich towarów mają na celu reklamowanie przedsiębiorstwa, budowanie długotrwałej relacji z kontrahentem. Nie jest to wydatek na reprezentację.

Spółka w celu zwiększenia rozpoznawalności Wyrobów, popularyzowania ich, organizuje szereg działań o charakterze promocyjnym i reklamowym, polegających np. na nieodpłatnym przekazaniu Wyrobów bądź ich sprzedaży po cenie uwzględniającej duży upust. Spółka podejmuje takie działania wyłącznie z zamiarem generowania przyszłych przychodów (działania te mają przełożyć się na wzrost sprzedaży Wyrobów).

Tym samym, działania te pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i mają na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę. Wnioskodawca spełnia założenia art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie zostały one wyłączone z kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W ustawie o PDOP brak jest pojęcia próbki towaru, nie została określona kwota, poniżej której towar jest traktowany jako próbka czy inne warunki, które umożliwiają traktowanie towaru jako próbki. Pojęcie „rabatów” również nie zostało zdefiniowane ustawowo. Jednakże, i „próbki” i „rabaty” stanowią dobrze znany element życia gospodarczego. Zamierzany przez przedsiębiorcę efekt handlowy obu typów tych działań nie wymaga szerszego wyjaśniania i wykazuje oczywisty związek z osiąganiem przychodów.

Dlatego też poniesione na wytworzenie (lub zakup) Wyrobów wydatki, czy to związane z wydawaniem próbek, czy związane z Wyrobami sprzedawanymi z istotnym rabatem są dla Spółki kosztem uzyskania przychodów.

Pogląd ten znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 stycznia 2011 r., nr IPPB5/423-742/10-4/JC, a także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 lipca 2009 r., nr IBPBI/2/423-414/09/BG czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 marca 2010 r, sygn. IBPBI/2/423-55/10/PC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.; dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
  

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  
  

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Należy także pamiętać o wyłączeniach wynikających z uregulowań zawartych w art. 16 ust. 1 updop.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

Należy zwrócić uwagę na interpretację ogólną Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 odnoszącą się do reprezentacji, w której wskazano m.in.: „wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (…) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 updop lub art. 22 ust. 1 updof, czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Próbę zdefiniowania pojęcia „reprezentacji” podjął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 – do którego odnosił się Minister Finansów w powyżej powołanej interpretacji ogólnej. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Zdaniem Sądu, wykładnia terminu reprezentacja powinna odwoływać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się także między innymi koszty reklamy.

Z uwagi na fakt, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reklamy, należy – zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa – odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. Według Słownika Języka Polskiego PWN „reklama” to „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług” oraz „plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi”.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny, czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu osób, do których jest skierowana, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest producentem i sprzedawcą wyrobów piekarniczych i ciastkarskich. Produkuje własne produkty w zakładzie produkcyjnym, ale może również nabywać produkty od innych podmiotów i sprzedawać je lokalnym odbiorcom. Spółka realizuje różnorodne działania promocyjne, które będą prowadziły do zachęcenia odbiorców Wyrobów do zakupu i wypróbowania Wyrobów. Działanie to będzie się odbywało w dwóch wariantach: (a) nieodpłatnego wydawania kartonów albo całych palet Wyrobów, (b) sprzedaży kartonów Wyrobów za symboliczną cenę, np. 1 grosz. Przekazanie nieodpłatne jako próbki/sprzedaż za cenę symboliczną będą się odbywały w różnych typach sytuacji. Celem Spółki w każdym z przypadków przekazania/sprzedaży jest to, aby klient mógł bez obciążeń finansowych wypróbować Wyroby. W przypadku przekazywania próbek zamiarem Spółki jest zachęcenie do regularnego zakupu większej ilości Wyrobów oraz dotarcie z promocją Wyrobów do jak najszerszego grona końcowych użytkowników. W przypadku takich transakcji sprzedaży, jak: sprzedaż z dużym rabatem Wyrobów świeżych w związku z faktem, że produkty u klienta przeterminowują się, czy też sprzedaż z dużym rabatem Wyrobów w związku ze zgłaszaną przez klienta reklamacją, czy też sprzedaż w promocjach łączonych – zamiarem Spółki jest budowanie trwałej, długoterminowej więzi handlowej z danym klientem, skłonienie go do lojalności, stworzenie szczególnych warunków współpracy. W przypadku sprzedaży dotyczącej degustacji, pokazów kulinarnych – celem Spółki jest promowanie nowych Wyrobów, wsparcie akcji skierowanych bezpośrednio do konsumentów, popularyzowanie spożycia pieczywa.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na wytworzenie lub nabycie Wyrobów, w przypadku ich przekazania jako próbek albo sprzedaży po cenie symbolicznej nie mają charakteru reprezentacji, lecz reklamy. Spółka w celu zwiększenia rozpoznawalności Wyrobów, popularyzowania ich, organizuje szereg opisanych we wniosku działań o charakterze promocyjnym i reklamowym. Działania te mają przełożyć się na wzrost sprzedaży Wyrobów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, wydatki poniesione na wytworzenie lub nabycie Wyrobów, w przypadku ich przekazania jako próbek albo sprzedaży po cenie symbolicznej, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Dokonując oceny stanowiska Spółki należy zauważyć, że działania Spółki nie zmierzają do rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, a zmierzają do „zwiększenia rozpoznawalności Wyrobów, popularyzowania ich”, a w konsekwencji zwiększenia liczby zamówień na Wyroby i uzyskania jak największego przychodu z tytułu ich późniejszej sprzedaży. Działania opisane we wniosku mają zatem charakter reklamowy. Podkreślić bowiem należy, że istotą reklamy jest zamiar dotarcia do jak najszerszej grupy odbiorców. Jak już wskazano powyżej, reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy zróżnicowaniu środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że opisane we wniosku wydatki na wytworzenie/nabycie Wyrobów spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, a więc mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów. Zostały bowiem poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga również to, że w art. 16 ust. 1 updop nie wskazano także, że sprzedaż dokonywana poniżej ceny wytworzenia/nabycia generuje obowiązek niezaliczenia całego wydatku poniesionego na wytworzenie/nabycie danego towaru do kosztów uzyskania przychodów. Obniżenie ceny, po jakiej sprzedawany jest dany Wyrób poniżej ceny jego wytworzenia lub nabycia, nie powoduje obowiązku obniżenia kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie nr 4 należy zatem stwierdzić, że w przypadku (i) przekazania Wyrobów jako próbek albo (ii) sprzedaży po cenie symbolicznej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółce przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wszystkich kosztów poniesionych na wytworzenie albo nabycie danego Wyrobu.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na wytworzenie lub nabycie Wyrobów w przypadku ich nieodpłatnego przekazania jako próbek bądź sprzedaży po cenie symbolicznej, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.