2017.10.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.111.2017.1.BS
z 30 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 września 2017 r. (data wpływu 14 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remont drogi, o której mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remont drogi, o której mowa we wniosku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą koncentrującą się na produkcji trzody chlewnej oraz zintegrowanej z działem trzody chlewnej produkcji roślinnej i produkcji pasz. Wnioskodawca posiada w miejscowości „X” wytwórnię pasz, magazyn centralny leków weterynaryjnych oraz myjnię samochodów transportujących trzodę chlewną (dalej łącznie: zakład). Przy zakładzie przebiega droga powiatowa, która stanowi jedyną drogę dojazdową do zakładu. Wnioskodawca korzysta z tej drogi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z drogi korzystają również pracownicy, klienci i kontrahenci Wnioskodawcy, jak również mieszkańcy miejscowości „X”. Zakład Wnioskodawcy obsługuje około 85 ferm - codziennie do zakładu dostarczane jest około 550 ton surowców, a z zakładu wywożone jest około 480 ton paszy.

Droga stanowi własność jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu terytorialnego (powiat „Y”) ma ograniczone środki finansowe na przebudowę drogi, stąd zwróciła się do Wnioskodawcy o częściowe pokrycie wydatków na remont drogi. Wnioskodawca zamierza partycypować w jej modernizacji.

W tym celu zamierza zawrzeć z powiatem „Y” umowę w sprawie współfinansowania zadania publicznego - przebudowy drogi powiatowej na odcinku, przy którym znajduje się zakład Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza współfinansować realizację zadania w kwocie „Z” (stanowiącej część całkowitych kosztów inwestycji) poprzez jej przekazanie na rzecz właściciela drogi, na warunkach i zasadach określonych w powyższej umowie. Tym samym, Wnioskodawca zamierza ponieść nakłady na drogę stanowiącą własność jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca nie jest i nie będzie właścicielem drogi, jak również jej nie dzierżawi i nie użytkuje na podstawie innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie jest również i nie stanie się właścicielem gruntu pod drogą.

Wnioskodawca zamierza partycypować finansowo w przebudowie drogi w celu polepszenia dojazdu do zakładu. Wnioskodawca ma w szczególności na uwadze, że droga powiatowa objęta zadaniem pozostaje jedyną drogą dojazdową do zakładu, którą przemieszczają się samochody ciężarowe przewożące surowce, pasze, leki i trzodę chlewną oraz pracownicy, klienci i kontrahenci Wnioskodawcy. Poprawa stanu drogi objętej zadaniem przyczyni się do podniesienia jej bezpieczeństwa i przepustowości w zakresie dojazdu do zakładu oraz do zmniejszenia kosztów eksploatacji i napraw pojazdów, umożliwiając również dalszy harmonijny rozwój prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zdarzeniu przyszłym opisanym powyżej, wydatki na remont drogi powiatowej stanowiącej jedyną drogę dojazdową do zakładu Wnioskodawcy, poniesione przez Wnioskodawcę poprzez przekazanie środków finansowych właścicielowi drogi, będą dla Wnioskodawcy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów, a nadto czy wydatki te, jako koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, będą potrącalne w dacie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Wydatki powiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z uwzględnieniem ustawowych wyłączeń, pozostają zatem kosztami uzyskania przychodów, jeśli pozostają w funkcjonalnym związku z przychodami albo służą ich zachowaniu lub zabezpieczeniu.

Przepis art. 16 ust. 1 ustawy CIT wskazuje m.in., że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych; z tym jednak zastrzeżeniem, że będą one stanowić koszty uzyskania przychodów po pomniejszeniu o sumę odpisów amortyzacyjnych w przypadku odpłatnego zbycia (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy CIT). Dalej, na podstawie art. 16a ust. 1 i ust. 2 ustawy CIT, wskazać należy natomiast, że amortyzacji podlegają m.in. Środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika (z wyłączeniem środków trwałych opisanych w art. 16c ustawy CIT) lub przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych lub składniki majątku niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy prawa cywilnego zawartej z właścicielem lub współwłaścicielem.

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie powyższych kryteriów warunkujących zaliczenie składników majątkowych do środków trwałych, wydatki Wnioskodawcy na przebudowę drogi powiatowej, stanowiącej drogę dojazdową do zakładu Wnioskodawcy, nie mogą zostać zakwalifikowane do środków trwałych Wnioskodawcy.

Droga powiatowa, jak również grunty pod drogą powiatową, nie stanowią własności Wnioskodawcy, ani nie staną się, choćby w części, własnością Wnioskodawcy na skutek partycypacji w wydatkach na realizację planowanego zadania publicznego.

W ocenie Wnioskodawcy, jego wydatki nie mogą zostać również zakwalifikowane do inwestycji w obcych środkach trwałych, ponieważ nie stanowią nakładów poniesionych na ulepszenie środków trwałych używanych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy dzierżawy, najmu lub innej umowy cywilnoprawnej o zbliżonym charakterze. Wnioskodawca nie korzysta z planowanej do przebudowy drogi powiatowej na podstawie stosunku cywilnoprawnego. Droga prowadząca do zakładu Wnioskodawcy ma bowiem charakter ogólnodostępny - jest drogą publiczną.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, wydatki, którymi Wnioskodawca partycypować będzie w przebudowie drogi powiatowej, stanowić będą koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Wydatki te uzasadnia charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wynika z niego bowiem konieczność ciągłego i intensywnego korzystania z drogi publicznej stanowiącej jedyną drogę dojazdową do zakładu Wnioskodawcy. Z technicznego punktu widzenia nie istnieje inna, niż po drodze powiatowej, możliwość dojazdu do zakładu Wnioskodawcy. Planowane do poniesienia wydatki wpływają na poprawę możliwości, jakości i komfortu dojazdu do posesji Wnioskodawcy, na której prowadzona jest przez niego działalność gospodarcza w postaci zakładu.

Wydatki na remont drogi pozwolą Wnioskodawcy zachować lub zabezpieczyć źródło przychodów, ponieważ przyczynią się do poprawy bezpieczeństwa i przepustowości (zwiększenia możliwości i częstotliwości transportu surowców do zakładu i pasz z zakładu), zmniejszenia kosztów eksploatacji i napraw pojazdów. Wpłyną również na wizerunek Wnioskodawcy, mogąc przyczynić się do wzrostu liczby klientów. Aktualny stan drogi nie pozwala natomiast na prawidłową komunikację i obsługę transportową zakładu Wnioskodawcy oraz zagraża płynności procesów produkcyjnych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Bez partycypacji Wnioskodawcy w naprawie drogi, jednostka samorządu terytorialnego, niemająca dostatecznych środków finansowych na realizację zadania, może nie podjąć stosownych działań naprawczych.

Należy mieć na uwadze, że w świetle ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są nie tylko koszty bezpośrednio powiązane z przychodami, ale również koszty, których związek z przychodami ma charakter pośredni i które są ponoszone racjonalnie w celu zachowania czy zabezpieczenia przychodów, niezależnie od tego czy doprowadziły do obiektywnego ich powstania. Jednocześnie wydatki, które zamierza ponieść Wnioskodawca, nie mieszczą się w ustawowym katalogu wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów, mają zostać poniesione bezpośrednio przez Wnioskodawcę, mają mieć charakter rzeczywisty i zostaną w sposób odpowiedni udokumentowane.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, możliwe pozostaje zaliczenie wydatków na remont drogi publicznej (kwoty „Z”, co do której Wnioskodawca partycypuje w modernizacji drogi powiatowej) do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (przekazania na rachunek bankowy jednostki samorządu terytorialnego kwoty „Z” lub każdej z części kwoty „Z”). Koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są bowiem potrącalne w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub, że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ww. ustawy, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. wydatki na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą koncentrującą się na produkcji trzody chlewnej oraz zintegrowanej z działem trzody chlewnej produkcji roślinnej i produkcji pasz. Wnioskodawca posiada w miejscowości „X” wytwórnię pasz, magazyn centralny leków weterynaryjnych oraz myjnię samochodów transportujących trzodę chlewną.

Przy zakładzie przebiega droga powiatowa, która stanowi jedyną drogę dojazdową do zakładu. Wnioskodawca korzysta z tej drogi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z drogi korzystają również pracownicy, klienci i kontrahenci Wnioskodawcy, jak również mieszkańcy miejscowości „X”. Zakład Wnioskodawcy obsługuje około 85 ferm - codziennie do zakładu dostarczane jest około 550 ton surowców, a z zakładu wywożone jest około 480 ton paszy.

Droga jest w złym stanie technicznym. Tylko jeden pas drogi jest pokryty asfaltem, którego powierzchnia jest silnie zniszczona. Drugi pas drogi stanowi drogę gruntową, która ma wiele nierówności. Utrudnione jest swobodne mijanie się pojazdów. Droga często ulega zablokowaniu, szczególnie przy wzmożonym ruchu pojazdów do zakładu Wnioskodawcy. Aktualny stan drogi powoduje liczne uszkodzenia samochodów ciężarowych Wnioskodawcy, wzrost kosztów ich eksploatacji i stwarza zagrożenia związane z ograniczeniem tonażu. Zły stan drogi może wpływać na prawidłowe funkcjonowanie oraz na wydajność zakładu Wnioskodawcy. Zniechęca potencjalnych klientów oraz negatywnie wpływa na wizerunek Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że istotnym z jego punktu widzenia pozostaje zwiększenie przepustowości oraz bezpieczeństwa na drodze dojazdowej do zakładu. Droga stanowi własność jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu terytorialnego (powiat „Y”) ma ograniczone środki finansowe na przebudowę drogi, stąd zwróciła się do Wnioskodawcy o częściowe pokrycie wydatków na remont drogi. Wnioskodawca zamierza partycypować w jej modernizacji. W tym celu zamierza zawrzeć z powiatem „Y” umowę w sprawie współfinansowania zadania publicznego - przebudowy drogi powiatowej na odcinku, przy którym znajduje się zakład Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza współfinansować realizację zadania w kwocie „Z” (stanowiącej część całkowitych kosztów inwestycji) poprzez jej przekazanie na rzecz właściciela drogi, na warunkach i zasadach określonych w powyższej umowie. Tym samym, Wnioskodawca zamierza ponieść nakłady na drogę stanowiącą własność jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca nie jest i nie będzie właścicielem drogi, jak również jej nie dzierżawi i nie użytkuje na podstawie innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie jest również i nie stanie się właścicielem gruntu pod drogą. Wnioskodawca zamierza partycypować finansowo w przebudowie drogi w celu polepszenia dojazdu do zakładu. Wnioskodawca ma w szczególności na uwadze, że droga powiatowa objęta zadaniem pozostaje jedyną drogą dojazdową do zakładu, którą przemieszczają się samochody ciężarowe przewożące surowce, pasze, leki i trzodę chlewną oraz pracownicy, klienci i kontrahenci Wnioskodawcy. Poprawa stanu drogi objętej zadaniem przyczyni się do podniesienia jej bezpieczeństwa i przepustowości w zakresie dojazdu do zakładu oraz do zmniejszenia kosztów eksploatacji i napraw pojazdów, umożliwiając również dalszy harmonijny rozwój prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że ponoszone wydatki w postaci partycypacji w kosztach remontu drogi powiatowej będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z możliwością osiągania w przyszłości przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Ponadto, nie ulega wątpliwości, że droga powiatowa, w remoncie której partycypuje Wnioskodawca, nie stanowi środka trwałego podatnika jak również inwestycji w obcym środku trwałym, gdyż jak wskazano we wniosku, droga ta nie jest użytkowana przez Wnioskodawcę na podstawie wskazanych powyżej umów, właścicielem tej drogi jest określona jednostka administracji publicznej, jest to droga powiatowa ogólnie dostępna.

Odnosząc się natomiast do kwestii potrącalności ww. wydatków, stwierdzić należy, że wydatki, które będzie ponosić Wnioskodawca, należy kwalifikować do kosztów pośrednich, gdyż nie będą mieć one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. Zauważyć należy, że koszty pośrednie to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W myśl art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki w postaci partycypacji w kosztach remontu drogi powiatowej, będą stanowić koszty podatkowe inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, które są potrącalne w momencie poniesienia, tj. w dniu ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, którym może być dzień przekazania środków pieniężnych właściwej jednostce administracyjnej na realizację przedmiotowych zadań.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a,
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin