Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.448.2017.1.JK2
z 21 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia dla członka zarządu będącego obywatelem USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia dla członka zarządu będącego obywatelem USA.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca organizuje i prowadzi w Internecie kampanie reklamowe za pomocą różnorodnych modeli, zapewnia ich analizę, a także obsługuje narzędzia do raportowania aktywności użytkowników na stronach internetowych i innych obszarach, na których prowadzone są działania marketingowe. Przedmiotem przeważającej działalności spółki jest działalność agencji reklamowych (PKD 73.11.Z), natomiast przedmiotem pozostałej działalności jest m. in. działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01), działalność portali internetowych (PKD 63.12.Z), pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z), badania i analizy techniczne (PKD 71.20).

W skład Zarządu wchodzi dwóch członków Zarządu: Prezes Zarządu i Członek Zarządu. Wnioskodawca rozważa wypłacanie członkom zarządu wynagrodzenia z tytułu pełnionej funkcji. Wnioskodawca i członkowie zarządu nie są związani umową o pracę, ale aktem powołania wyrażonym w stosownej uchwale Zgromadzenia Wspólników.

Status Członka Zarządu jest znany Wnioskodawcy. Członek Zarządu jest obywatelem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Członek Zarządu - w zależności od potrzeb w danym okresie - albo nie spędza w Polsce ani jednego dnia w roku kalendarzowym albo przebywa w Polsce w danym roku kalendarzowym sporadycznie (kilka dni, zawsze mniej niż 183 dni w roku kalendarzowym). Członek Zarządu mieszka na stałe w Stanach Zjednoczonych Ameryki i tam znajduje się ośrodek jego interesów życiowych. Wszystkie inwestycje oraz majątek Członka Zarządu znajdują się w USA. Rodzina Członka Zarządu również mieszka w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Członek Zarządu i członkowie jego rodziny są objęci ubezpieczeniem zdrowotnym i społecznym w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Członek Zarządu nie posiada w Polsce nieruchomości, rzeczy ruchomych i rachunku bankowego w banku w Polsce. Członek Zarządu nie wyraża intencji ani nie przewiduje stałego pobytu w Polsce. Członek Zarządu przedstawi niezwłocznie z chwilą uzyskania aktualny certyfikat rezydencji podatkowej, z którego będzie wynikać, że na dzień wypłaty wynagrodzenia Członkowi Zarządu, jego miejscem zamieszkania są Stany Zjednoczone Ameryki i że podlega on w Stanach Zjednoczonych Ameryki nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jako płatnik nie będzie miał obowiązku obliczenia, poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Członkowi Zarządu z tytułu pełnienia funkcji na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178) w związku z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako płatnik nie będzie miał on obowiązku obliczenia, poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Członkowi Zarządu z tytułu pełnienia funkcji na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178, dalej: polsko-amerykańska umowa).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o PIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 2d ustawy o PIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1 (m.in. przychody uzyskane przez nierezydentów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z ogólnie określonych należności licencyjnych - z działalności wykonywanej osobiście, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, a także z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych), jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6. Od wskazanych przykładowych przychodów nierezydentów osiąganych na terytorium RP pobiera się podatek dochodowy w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu (art. 29 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o PIT).

Katalog dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w powoływanym art. 3 ust. 2b ustawy o PIT nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła.

Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub należność wymieniona w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, jest regulowana przez osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, mającą miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie więc ze wskazanymi regulacjami ustawa o PIT za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się dochody pochodzące od polskiego podmiotu, wypłacone osobie, która nie jest polskim rezydentem podatkowych i podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń m in. z tytułu działalności wykonywanej osobiście, są obowiązani (jako płatnicy) pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1.

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o PIT, płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 29 bez względu na to, czy podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a, jeżeli uzyska od tego podatnika certyfikat rezydencji.

Podsumowując, wynagrodzenie wypłacone amerykańskiemu rezydentowi (osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej) przez polskiego podatnika – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium RP - z tytułów określonych w art. 3 ust. 2b ustawy o PIT, stanowi dla nierezydenta przychód osiągany na terytorium RP i podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jednostka wypłacająca wynagrodzenie jest płatnikiem zobowiązanym do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Jednocześnie, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy). Ponadto, również zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o PIT, przepisy wspomnianego powyżej art. 29 ust. 1 ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika. Certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwy organ administracji podatkowej, potwierdzającym określony stan faktyczny - miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest miejsce zamieszkania. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że - na moment wydania tego dokumentu bądź na moment w nim określony - stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Certyfikat stanowi środek dowodowy (wyłączny) posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi, zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przede wszystkim trzeba uznać, że uzależnienie stosowania opodatkowania przewidzianego w odpowiedniej umowie w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (we wskazanym zakresie), od przedstawienia certyfikatu rezydencji oznacza, że fakt posiadania siedziby (miejsca zamieszkania) dla celów podatkowych na terytorium określonego państwa, nie może być dowodzony w inny sposób, aniżeli za pomocą tegoż certyfikatu.

Jednocześnie, certyfikat rezydencji stanowi również dokument, z którego wynika, czy od wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, dokonywanych na rzecz danego podatnika, powinien zostać pobrany podatek, a jeśli tak, jaka stawka podatku, tj. wynikająca z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powinna zostać zastosowana.

Z przepisu art. 29 ust. 2 zdanie drugie ustawy o PIT wynika, że warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest udokumentowanie miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji ważnego na moment dokonywania wypłat na rzecz podatnika. Ustawodawca nie wskazał przy tym, w jakim terminie płatnik powinien wejść w posiadanie tego dokumentu. Należy przy tym podkreślić, że ustawa o PIT nie wymaga posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego miejsce zamieszkania podatnika na dzień wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, w momencie dokonywania tej wypłaty. W większości przypadków nie ma możliwości uzyskania takiego dokumentu w dniu wypłaty tych należności.

Wobec powyższego, w przypadku wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, płatnik może zastosować zwolnienie od podatku bądź stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w oparciu o informacje uzyskane od podatnika bądź na podstawie uzyskanego wcześniej certyfikatu rezydencji i potwierdzenia przez podatnika, że dane w nim zawarte nie uległy zmianie. Nie zwalnia to jednak płatnika z obowiązku późniejszego uzyskania certyfikatu rezydencji dotyczącego okresu, w którym dokonane zostały te wypłaty.

Jeśli natomiast płatnik nie ma pewności co do rezydencji podatkowej danego podmiotu (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), w celu dochowania należytej staranności przy realizacji ciążących na nim obowiązków, powinien stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z faktem, że w niniejszej sprawie:

1. Wnioskodawca ocenił na podstawie znanych mu faktów, że Członek Zarządu podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
   
2. Wnioskodawca jest przekonany, że Członek Zarządu przedstawi niezwłocznie z chwilą uzyskania aktualny certyfikat rezydencji podatkowej, z którego będzie wynikać, że na dzień wypłaty wynagrodzenia Członkowi Zarządu, jego miejscem zamieszkania są Stany Zjednoczone Ameryki i że podlega on w Stanach Zjednoczonych Ameryki nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zastosowanie znajdą przepisy polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która jest aktem nadrzędnym w stosunku do polskich ustaw podatkowych.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Stany Zjednoczone) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (Polska) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa (Polska) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w umowie.

Na podstawie art. 5 ust. 5 polsko-amerykańskiej umowy, właściwe władze Umawiających się Państw mogą wydać przepisy konieczne dla realizacji postanowień tej umowy międzynarodowej.

Polsko-amerykańska umowa nie zawiera odrębnego przepisu regulującego w sposób szczegółowy zasady opodatkowania dochodów z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu. Oznacza to, że do dochodów z tego źródła znajdą zastosowanie przepisy regulujące opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z tytułu wykonywania wolnego zawodu lub innej działalności o samodzielnym charakterze (art. 15 „Wolne zawody”).

W myśl art. 15 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy, dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Stany Zjednoczone) z wykonywania wolnego zawodu lub innej samodzielnej działalności może być opodatkowany przez to Umawiające się Państwo (Stany Zjednoczone). Poza wyjątkami przewidzianymi w ustępie 2 taki dochód będzie zwolniony od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo (Polska).

Zgodnie z art. 15 ust. 2, dochód wymieniony w punkcie 1, uzyskany przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw (Stany Zjednoczone) z wykonywania wolnego zawodu o samodzielnym charakterze w drugim Umawiającym się Państwie (Polska) może być opodatkowany przez drugie Umawiające się Państwo (Polska), jeżeli osoba fizyczna przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy, sięgające łącznie lub przekraczające 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Określenie "wolny zawód” obejmuje między innymi samodzielne wykonywanie działalności naukowej, literackiej, artystycznej jak również samodzielną działalność lekarzy, adwokatów, inżynierów, architektów, lekarzy dentystów, dziennikarzy i innych (art. 15 ust. 3 umowy).

Wskazany przepis odnosi się nie tylko do wolnych zawodów wskazanych w art. 15 ust. 3 polsko-amerykańskiej umowy, ale także do innej samodzielnej działalności, przy czym umowa nie wyjaśnia, co należy rozumieć przez samodzielną działalność. Tym samym należy odnieść się w tym zakresie do polskich przepisów.

Przepis art. 13 ustawy o PIT określa, jakie przychody powinny być uznane za przychody z działalności wykonywanej osobiście, zaliczając do nich w pkt 7 również przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Do wskazanego przepisu art. 13 pkt 7 ustawy o PIT zalicza się przychód z tytułu wynagrodzenia otrzymywanego na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników spółki. Tym samym, członkostwo w zarządzie powinno być traktowane jako działalność wykonywana osobiście.

Z powyższych przepisów wynika, że dochód uzyskiwany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Stanach Zjednoczonych z tytułu pełnienia przez nią funkcji Członka Zarządu, będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce tylko w przypadku, jeśli osoba ta przebywa w Polsce przez okres przekraczający łącznie 183 dni w ciągu roku podatkowego. Jeżeli osoba ta przebywa w Polsce krócej niż 183 dni w ciągu roku podatkowego, jej dochód podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, tj. w Stanach Zjednoczonych.

Biorąc pod uwagę wyżej wskazane regulacje oraz w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Wnioskodawca jako płatnik nie będzie miał obowiązku obliczenia, poboru i uiszczenia zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego za pełnienie funkcji Członka Zarządu na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) w związku z art. 3 ust. 2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT).

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imiennej informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2 (art. 42 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Wnioskodawca wskazał, że podobne stanowisko zajęli: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2010 r., znak ILPB2/415-401/10-2/ AJ, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2012 r., znak IPPB4/415-245/12-4/SP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.