Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.341.2017.1.PC
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do wszystkich odsetek zapłaconych przez Spółkę od pożyczek faktycznie udzielonych Spółce (bądź jej poprzednikom prawnym) przed dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka powinna stosować przepisy o cienkiej kapitalizacji - tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., niezależnie od terminu zapłaty odsetek (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2017 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do wszystkich odsetek zapłaconych przez Spółkę od pożyczek faktycznie udzielonych Spółce (bądź jej poprzednikom prawnym) przed dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka powinna stosować przepisy o cienkiej kapitalizacji - tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., niezależnie od terminu zapłaty odsetek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również jako: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka posiada na dzień dzisiejszy niespłacone odsetki od pożyczek udzielonych przez jedynego udziałowca, spółkę kapitałową prawa niemieckiego (dalej: „Pożyczkodawca”, „Udziałowiec”).

Udziałowiec udzielał finansowania dłużnego Spółce (oraz innym spółkom-córkom, które zostały następnie przejęte przez Wnioskodawcę) na przestrzeni kilkunastu lat (1998-2010) oraz na podstawie kilkunastu odrębnych umów pożyczek.

Na moment udzielania finansowania Udziałowiec posiadał ponad 25% udziałów w kapitale Spółki (oraz innych spółek córek, które zostały następnie przejęte przez Wnioskodawcę). Łączny kapitał wszystkich umów pożyczek został ostatecznie zwrócony przez Spółkę Udziałowcowi w 2016 r. Odsetki od przedmiotowych umów mają zostać przez Spółkę spłacone do końca 2017 r. Wnioskodawca ma jednak możliwość wcześniejszej spłaty zobowiązań odsetkowych, z czego zamierza w niedalekiej przyszłości skorzystać (przed dniem wymagalności).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy do wszystkich odsetek zapłaconych przez Spółkę od pożyczek faktycznie udzielonych Spółce (bądź jej poprzednikom prawnym) przed dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka powinna stosować przepisy o cienkiej kapitalizacji - tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., niezależnie od terminu zapłaty odsetek? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, do wszystkich odsetek zapłaconych przez Spółkę od pożyczek faktycznie udzielonych Spółce (bądź jej poprzednikom prawnym) przed dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka powinna stosować przepisy o cienkiej kapitalizacji – tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawa CIT - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r, niezależnie od terminu zapłaty odsetek.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Art. 16 ustawy CIT konstruuje zamknięty katalog wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy CIT - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Ponadto, w myśl art. 16 ust. 7b przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Dnia 1 stycznia 2015 r. weszły w życie - na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1328 ze zm., dalej: „Ustawa zmieniająca”) - przepisy wprowadzające istotne zmiany w zasadach podatkowego rozliczania odsetek od pożyczek.

Zmiany te polegają na modyfikacji istniejących przepisów dot. tzw. niedostatecznej cienkiej kapitalizacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy zmieniającej, do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Mając na uwadze brzmienie art. 7 ust. 1 Ustawy zmieniającej oraz jego bezterminowy charakter uznać należy, że do spłacanych odsetek od pożyczek wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego (otrzymanych przez Wnioskodawcę bądź jego poprzedników prawnych) zastosowanie znajdą przepisy o niedostatecznej kapitalizacji w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numer 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.