Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.9.2017.1.DK
z 10 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania wynagrodzenia dla członków Rady Fundacji jako kosztu uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania wynagrodzenia dla członków Rady Fundacji jako kosztu uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja działa zgodnie z ustawą z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 2016 r. poz. 40) i statutu Fundacji. Art. 5 pkt 1 ww. ustawy mówi, że statut fundacji może przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji. Statut Fundacji w § 21 mówi że: Organami Fundacji są Rada Fundacji zwana dalej Radą i Zarząd Fundacji zwanym dalej Zarządem.

Zarząd Fundacji jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, natomiast członkowie Rady w Fundacji otrzymują miesięczne wynagrodzenie, które zostało ustalone na podstawie powołania do pełnienia funkcji członka Rady i nie jest uregulowane żadną umową pomiędzy Fundacją a członkiem Rady Fundacji.

Wypłacone wynagrodzenie dla członków Rady Fundacji Fundacja od dnia 1 stycznia 2017 roku uznaje za koszt uzyskania przychodu. Art. 16 ust. 1 pkt 38a z dnia 15 lutego 1992 roku ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., mówi że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu:

• wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, o której mowa w art. 1 ust 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłaconych z tytułu pełnionej funkcji. Rada Fundacji nie jest radą nadzorczą, komisją rewizyjną ani organem stanowiącym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłacone wynagrodzenie dla członków Rady Fundacji jest kosztem uzyskania przychodu?

W odniesieniu do zadanego pytania Wnioskodawca wskazał, że wypłacone wynagrodzenie dla członków Rady Fundacji jest kosztem uzyskania przychodu. Art. 16 ust 1 pkt 38a z dnia 15 lutego 1992 roku ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu:

• wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłaconych z tytułu pełnionej funkcji.

Fundacja uważa, że ww. przepis nie mówi o radzie fundacji, bo rada nadzorcza i rada fundacji to są dwie różne rady.

Fundację ustanawia się dla celów społecznie lub gospodarczo użytecznych na zasadach określonych w ustawie o fundacjach (Dz.U. z 2016 r. poz. 40). Uprawnieniem fundatora, jest nadanie jej statutu, który może precyzować, czy fundacja, oprócz zarządu, zobowiązana jest posiadać także inne organy. Co ważne, jak stanowi art. 10 ustawy, to zarząd kieruje działalnością fundacji i reprezentuje ją na zewnątrz, a powołanie tego organu jest konieczne. O tym, czy w fundacji funkcjonują inne oprócz zarządu organy oraz o ewentualnej ich funkcji, decyduje kształt statutu fundacji. Wynika to wprost z przepisów ustawy. Statut może bowiem zawierać również inne postanowienia, w szczególności przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ustawy). Utworzenie innych organów jak Rada Fundacji jest zatem dozwolone, ale nie jest obowiązkowe i zależy wyłącznie od autora statutu, a zatem fundatora.

W przypadku gdy w fundacji funkcjonuje Rada bądź inny organ, jej kompetencje określone są w statucie fundacji. Instytucji tej nie można utożsamiać z radą nadzorczą, o której mowa w przepisach Kodeksu spółek handlowych, gdyż są to inne organy. Przepisy dotyczące rad nadzorczych wynikające z K.s.h. nie znajdą zastosowania do rady fundacji – podstawą jej funkcjonowania są bowiem postanowienia statutu fundacji.

Ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ograniczył obowiązek nie uznawania za koszty uzyskaniu przychodu wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych i organów stanowiących i jest to katalog zamknięty. Wydatki na rzecz członków rady fundacji nie są wymienione a więc uważamy, że są kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 updop ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. w art. 16 ust. 1 pkt 38a updop – wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Rada Fundacji jest to organ, którego powołanie i kompetencje określa statut Fundacji. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że Rada Fundacji na rzecz członków której Fundacja wypłaca wynagrodzenie nie jest radą nadzorczą, komisją rewizyjną, czy też organem stanowiącym, w konsekwencji należy uznać, że w odniesieniu do wskazanych wydatków art. 16 ust. 1 pkt 38a updop, nie będzie miał zastosowania, w konsekwencji Fundacja będzie mogła zaliczyć ponoszone wydatki do kosztów uzyskania przychodów, o ile będą one spełniały kryteria wymienione w art. 15 ust. 1 updop.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, przy czym podkreślić należy, że przedmiotowa interpretacja została wydana tylko i wyłącznie na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, które nie podlegało weryfikacji. Zauważyć bowiem należy, że w toku postępowania dotyczącego wydania interpretacji indywidualnej tutejszy organ nie jest upoważniony do badania rzetelności przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.