Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.216.2017.2.JG
z 28 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina prowadzi postępowanie zmierzające do zbycia w trybie przetargu nieograniczonego nieruchomości oznaczonej jako działka nr 38 o powierzchni 504m².

Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami. Teren nieruchomości nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomość została nabyta na rzecz Gminy od Towarzystwa Energetycznego na podstawie wyroków Sądu Okręgowego oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 30 listopada 1948 r. Zgodnie z art. 32 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) ww. Gmina przekształciła się w Skarb Państwa. Następnie na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 22 lutego 199l r. i karty inwentaryzacyjnej przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Gminy.

Gmina jest w posiadaniu dokumentacji - umowa najmu lokalu użytkowego zawarta w dniu 11czerwca 1991 r. pomiędzy Zarządem Miasta, a Polskim Komitetem Pomocy Społecznej (zwanej dalej PKPS), Zarządem Wojewódzkim i Zarządem Miejskim - przedmiotem umowy jest najem lokalu/budynku/użytkowego na cele biurowe. Zgodnie z umową Wynajmujący oddaje w najem lokal/budynek określony w § 1 składający się z 21 pomieszczeń o powierzchni 210,56 m² wraz z przynależnymi pomieszczeniami: piwnicą, komórką oraz korytarzem o łącznej powierzchni 229,49 m². Z wypisu z rejestru budynków wynika, że nieruchomość zabudowana jest 2 budynkami o powierzchni 179 m² i 93 m². Z uwagi na odległy termin zawarcia umowy trudno jest stwierdzić, czy przedmiotem umowy były dwa budynki, czy tylko budynek o powierzchni 179 m². Ponadto zgodnie z ww. umową najemca został zobowiązany do zapłaty czynszu najmu w wysokości 5.737.500 zł (przed denominacją) miesięcznie oraz świadczeń z tytułu centralnego ogrzewania i wody. Dodatkowo najemca zobowiązał się do przeprowadzenia remontu budynku, a wynajmujący do zaliczenia kosztów remontu w wysokości 160.000.000 zł (przed denominacją) w poczet należnego czynszu przez okres 27 miesięcy. Czynsz płatny ponownie częściowo od października 1993 r., a od 1 listopada 1993 r. czynsz płatny zgodnie z umową. Z dniem 31grudnia 1992 r. umowa została rozwiązana na zasadzie porozumienia stron, a związek Wojewódzki PKPS odstąpił od roszczeń finansowych wobec Gminy z tytułu nakładów poniesionych na modernizację obiektu. W dokumentacji, GMR znajduje się pismo Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (zwanego dalej MOPS - jednostki budżetowej GMR) z dnia 15 grudnia 1992 r. oraz protokół z negocjacji z dnia 23 grudnia 1992 r. zgodnie z którym proponuje się przekazanie całego obiektu w użytkowanie MOPS-u z jednoczesnym pisemnym upoważnieniem Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej do nieodpłatnego podnajęcia części pomieszczeń/budynek parterowy/ PKPS-owi w okresie wzajemnie wynegocjowanym. PKPS proponował okres 5 lat.

Od 1993r. budynki zostały przekazane w użytkowanie do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. W latach 1996-2014 były wykorzystywane dla potrzeb Środowiskowego Domu Samopomocy (kiedyś jednostki pozostającej w strukturze MOPS a następnie jednostki budżetowej GMR - wykonującej zadania z zakresu pomocy społecznej) - na podstawie umowy użyczenia. W powyższym okresie nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów art. 43 ust. 1 pkt l0a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Ostatnia umowa użyczenia została rozwiązana w dniu 28 listopada 2014 r. na zasadzie porozumienia stron.

Natomiast zgodnie z informacjami uzyskanymi z MOPS w 1995 r. w budynkach mieścił się Polski Komitet Pomocy Społecznej, M., PCK, które ponosiły odpłatność za media. Ponadto jedyne nakłady jakie poczynił MOPS to farby na malowanie pomieszczeń oraz papa na pokrycie dachu. Wszelkie prace wykonane były przez ekipę remontową MOPS. Zgodnie z informacjami uzyskanymi od MOPS:

• PKPS użytkowała pomieszczenie biurowe o powierzchni 37,95 m²oraz pomieszczenie magazynowe o powierzchni 142,92 m² - na podstawie umowy użyczenia zawartej pomiędzy MOPS a PKPS w dniu 30 października 1995 r.,
• PCK użytkował pomieszczenie biurowe o powierzchni 78,8 m² oraz pomieszczenie magazynowe o powierzchni 40,8 m²- na podstawie umowy użyczenia zawartej pomiędzy MOPS a PCK w dniu 9 października 1995 r. oraz aneksów do umowy.
  
  

Brak w MOPS dokumentacji w zakresie użytkowania pomieszczeń przez M., powyższe informacje zostały pozyskane od pracowników MOPS, którzy w tych latach pracowali.

Ponadto brak w GMR dokumentów świadczących, że po 1992 r. GMR była stroną umowy najmu budynków. Ponadto zgodnie z pismem z Wydziału Księgowości, w ewidencji księgowej nie odnotowano dowodów OT zwiększających wartość budynku (modernizacji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 a ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
  
  

Przy czym, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt l0a lit. b. nie stosuje się. jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Z uwagi na opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego Gmina stoi na stanowisku, że dostawa nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym), ponieważ przedmiotowa nieruchomość nie została oddana do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu w związku z czym nie został spełniony warunek dot. pierwszego zasiedlenia.

Natomiast dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT, ponieważ w stosunku do tej nieruchomości nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, np. interpretacja znak: IPPP2/443-951/14-6/MM z dnia 7 stycznia 2015 oraz interpretacja znak: IPPP2/4512-861/15-2/MMa z dnia 5 listopada 2015r., zgodnie z którą: „Aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła być objęta zwolnieniem na mocy art. 43 ust. 1 pkt l0a muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Wnioskodawcy praw o do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że oba te warunku zostały spełnione. Wnioskodawcy z tytułu nabycia budynków nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (Wnioskodawca nabył Nieruchomości przed dniem 5 lipca 1993 r.).

Ponadto drugi warunek również został spełniony ponieważ Gmina nie wykorzystywała przedmiotowej nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych (umowa najmu została rozwiązana z dniem 31 grudnia 1992 r. natomiast od 1993r. budynek był w użytkowaniu MOPS - jednostki budżetowej GMR, a następnie na podstawie umowy użyczenia w użytkowaniu Środowiskowego Domu Samopomocy - jednostki budżetowej GMR - centralizacja rozliczeń podatku VAT GMR i jednostek budżetowych od 01 stycznia 2017 r.), brak w GMR dokumentów świadczących, że po 1992 r. GMR była stroną umowy najmu budynków - w związku z czym nie mogły wystąpić wydatki na ulepszenie w stosunku do których GMR miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. syg. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego, „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko, jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Ponadto, w świetle ust. 10 ww. artykułu 43, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

• są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
• złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
  
  

Stosownie do ust. 11 ww. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

• imiona i nazwiska lub nazwę,
• adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy,
• planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,
• adres budynku, budowli lub ich części.
  
  

Z kolei, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość, oznaczoną jako działka nr 38 o powierzchni 504m². Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami. Teren nieruchomości nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość została nabyta na rzecz Gminy od Towarzystwa Energetycznego Spółka Akcyjna. Przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Gminy dnia 22 lutego 1991 r. na podstawie Decyzji Wojewody. Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentacji - umowa najmu lokalu użytkowego zawarta w dniu 11czerwca 1991 r. pomiędzy Zarządem Miasta, a Polskim Komitetem Pomocy Społecznej (zwanej dalej PKPS), Zarządem Wojewódzkim i Zarządem Miejskim - przedmiotem umowy jest najem lokalu/budynku/użytkowego na cele biurowe. Zgodnie z umową Wynajmujący oddaje w najem lokal/budynek określony w § 1 składający się z 21 pomieszczeń o powierzchni 210,56 m²wraz z przynależnymi pomieszczeniami: piwnicą, komórką oraz korytarzem o łącznej powierzchni 229,49 m². Z wypisu z rejestru budynków wynika, że nieruchomość zabudowana jest 2 budynkami o powierzchni 179 m² i 93 m². Z uwagi na odległy termin zawarcia umowy trudno jest stwierdzić, czy przedmiotem umowy były dwa budynki, czy tylko budynek o powierzchni 179 m². Najemca zobowiązał się do przeprowadzenia remontu budynku. Z dniem 31grudnia 1992 r. umowa została rozwiązana na zasadzie porozumienia stron. Od 1993 r. budynki zostały przekazane w użytkowanie do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. W latach 1996-2014 były wykorzystywane dla potrzeb Środowiskowego Domu Samopomocy (kiedyś jednostki pozostającej w strukturze MOPS, a następnie jednostki budżetowej GMR - wykonującej zadania z zakresu pomocy społecznej) - na podstawie umowy użyczenia. W powyższym okresie nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów art. 43 ust. 1 pkt l0a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Ostatnia umowa użyczenia została rozwiązana w dniu 28 listopada 2014 r. na zasadzie porozumienia stron. Ponadto jedyne nakłady jakie poczynił MOPS to farby na malowanie pomieszczeń oraz papa na pokrycie dachu. Wszelkie prace wykonane były przez ekipę remontową MOPS.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od MOPS:

• PKPS użytkowała pomieszczenie biurowe o powierzchni 37,95 m² oraz pomieszczenie magazynowe o powierzchni 142,92 m² - na podstawie umowy użyczenia zawartej pomiędzy MOPS a PKPS w dniu 30 października 1995 r.,
  
• PCK użytkował pomieszczenie biurowe o powierzchni 78,8 m² oraz pomieszczenie magazynowe o powierzchni 40,8 m² - na podstawie umowy użyczenia zawartej pomiędzy MOPS a PCK w dniu 9 października 1995 r. oraz aneksów do umowy.
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, dostawy nieruchomości.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami znajdzie zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z wniosku jednoznacznie wynika, że zostały spełnione wszystkie przesłanki konieczne do objęcia dostawy nieruchomości zwolnieniem z VAT:

1. doszło do pierwszego zasiedlenia budynków (w czerwcu 1991 r. ), kiedy budynki te zostały oddane w najem Polskiemu Komitetowi Pomocy Społecznej, następnie w latach 1996-2014 przedmiotowe budynki były wykorzystywane dla potrzeb Środowiskowego Domu Samopomocy, więc doszło do ich zasiedlenia, używania,
2. od pierwszego zasiedlenia budynków do momentu ich dostawy minął okres dłuższy niż dwa lata, ponadto jak z wniosku wynika, Gmina nie dokonała ulepszeń ww. budynków, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym należy wskazać, że jeżeli obie strony transakcji spełnią warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy, to do dostawy tej nieruchomości można zastosować podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z tym, że dostawa nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, brak jest uzasadnienia do analizy przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, dostawa nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt l0 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.