Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.138.2017.2.ZK
z 26 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lipca 2017 r. (data wpływu 13 lipca 2017 r.), uzupełnionym 29 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, kosztów działań informacyjno-promocyjnych Projektu, o których mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów podatkowych, kosztów działań informacyjno-promocyjnych Projektu, o których mowa we wniosku wydatków. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 sierpnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.135.2017.1.ZK, 0111-KDIB2-1.4010. 136.2017.1.ZK i 0111-KDIB2-1.4010. 138.2017.1.ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 sierpnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z o.o., działa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 328). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków na terenie Gminy, która jest jedynym jego wspólnikiem. W 2009 r. Wnioskodawca otrzymał infrastrukturę wodno-kanalizacyjną do nieodpłatnego użytkowania na podstawie zawartego Porozumienia z Gminą. Zgodnie z zawartym Porozumieniem Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi koszty eksploatacji i utrzymania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz może ponosić nakłady modernizacyjne na użytkowanym majątku Gminy, które są traktowane jako inwestycje w obcych środkach trwałych i amortyzowane przez Wnioskodawcę. Ewidencja infrastruktury wodno-kanalizacyjnej prowadzona jest pozabilansowo.

W dniu 17 października 2016 r. Wnioskodawca, jako Beneficjent podpisał z NFOŚiGW - występującym jako "Instytucja Wdrażająca" umowę o dofinansowanie Projektu Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie, współfinansowaną ze środków unijnych z Funduszu Spójności. Planowany całkowity koszt brutto realizacji Projektu wynosi 14.408,6 tys. zł. Dofinansowanie z Funduszu Spójności pokryje 63,75% planowanych kosztów netto Projektu, pozostała część kosztów 36,25% zostanie pokryta z pożyczki inwestycyjnej udzielonej przez NFOŚiGW. Dofinansowanie do wydatków kwalifikowanych wynosi 85%. Termin zakończenia realizacji Projektu to 31 grudnia 2019 r. Okres, na jaki została udzielona pożyczka obejmuje okres od 1 stycznia 2017 r. do 20 grudnia 2031 r., pierwsza spłata raty przypada na 20 grudnia 2020 r.

Zakres rzeczowy Projektu obejmuje realizację następujących zadań:

Zadanie Nr 1 - Koszty przygotowawcze

Zadanie Nr 2 - Budowa kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w X

Zadanie Nr 3 - Budowa kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w Y

Zadanie Nr 4 - Likwidacja nieczynnej oczyszczalni ścieków w X

Zadanie Nr 5 - Zakup wielofunkcyjnego samochodu do czyszczenia sieci kanalizacyjnej

Zadanie Nr 6 - Renowacja (uszczelnienie) kanałów sanitarnych w Y

Zadanie Nr 7 - Inżynier projektu wraz z pomocą techniczną

Zadanie Nr 8 - Działania informująco-promujące

Zadania Nr 9 - Koszty JRP (Jednostki realizującej projekt)

Zadanie Nr 10 - Rezerwa na nieprzewidziane wydatki

Zadanie Nr 4 Likwidacja nieczynnej oczyszczalni ścieków w X - obejmuje zakres prac: rozbiórkę nasypu ziemnego, oczyszczalni ścieków, zbiorników, rurociągów, studni kierunkowych oraz rozbiórkę elementów podziemnych budowli do głębokości 2,00 m.

Rozbiórka budynku oczyszczalni oraz towarzyszącej jej infrastruktury, polegać ma na całkowitym usunięciu zbiorników i infrastruktury im towarzyszącej, wykonanie plantowania i wyrównania terenu. W miejscu likwidacji oczyszczalni nie powstanie nowy środek trwały. Wnioskodawca użytkuje teren, na którym znajduje się oczyszczalnia na podstawie ww. Porozumienia - protokół przekazania z 21 stycznia 2016 r., działka o pow. 0,4137 ha. Oczyszczalnia nie była oddania do użytkowania Wnioskodawcy, stanowi własność Gminy. Koszt likwidacji nieczynnej oczyszczalni zgodnie z zawartą umową o dofinansowanie jest wydatkiem niekwalifikowalnym i zostanie pokryty z pożyczki inwestycyjnej. Oczyszczalnia jest nieczynna od 2002 r. i nigdy nie była użytkowana przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności oczyszczania ścieków.

Zadanie nr 6 renowacja (uszczelnienie) kanałów sanitarnych w Y - planowane jest uszczelnienie 2400 m przewodów sanitarnych, za pomocą technologii renowacji przewodów rękawem elastycznym wykonanym z włókna szklanego lub poliestrowego nasączonego żywicami termoutwardzalnymi, światłoutwardzalnymi, chemoutwardzalnymi lub metodą krakingu. Proces rękawa żywicznego służy do bezwykopowej renowacji sieci kanalizacyjnych rur wykonanych z żelbetonu, betonu, żeliwa, stalowych i z tworzyw sztucznych. Renowacja kanału polegać będzie na utworzeniu na jego wewnętrznej powierzchni wykładziny wykonanej z rury nasączonej żywicą, dopasowanej do kształtu kanału. Utwardzona wykładzina pełni rolę zastępczego kanału, pokrywa pęknięcia, uszczelnia kanał oraz zapobiega infiltracji wód oraz ekstrilfracji ścieków.

W dniu 28 czerwca 2017 r. odbyło się otwarcie ofert z przetargu na renowację kanału, najkorzystniejsza oferta wyniosła 723,1 tys. zł netto, natomiast 10 lipca 2017 r. Wnioskodawca podpisał umowę z wybranym wykonawcą na realizację ww. zadania. Renowacja stanowi wydatki kwalifikowalne, dofinansowane z Funduszu Spójności w wysokości 85%.

Zadanie Nr 8 Działania informująco-promujące obejmują umieszczenie tablic informacyjnych i pamiątkowych, utworzenie i prowadzenie strony www., przygotowanie i emisję spotów radiowych, materiału audiowizualnego, zaprojektowanie i wydruk plakatów, ulotek oraz organizację konferencji na szczeblu lokalnym wraz z prezentacją Projektu. Działania informacyjno-promująca stanowią w projekcie wydatki niekwalifikowalne i będą pokryte z pożyczki inwestycyjnej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 23 sierpnia 2017 r., wskazano m.in., że: Wydatki - Zadanie nr 8 Działania informująco-promujące zostaną pokryte w 100% z pożyczki inwestycyjnej.

Wnioskodawca rozliczy koszty podatkowe zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53 i 55. Środki z funduszy europejskich korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, dlatego wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dotacji ze środków europejskich nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zadanie Nr 8 Działania informacyjno-promujące wydatki zostaną pokryte w 100% z pożyczki inwestycyjnej - środki własne Wnioskodawca zaliczy do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Umowa pożyczki inwestycyjnej z 21 grudnia 2016 r. została udzielona na okres od 1 stycznia 2017 r. do 20 grudnia 2031 r., z okresem karencji w spłacie pożyczki do 19 grudnia 2020 r. Termin płatności pierwszej raty przypada na 20 grudnia 2020 r. i kończy się 20 grudnia 2031 r. w racie kapitałowej w wysokości 95 tys. zł kwartalnie.

Otrzymana pożyczka nie podlega umorzeniu. Wnioskodawca, jako Beneficjent zobowiązany jest do zwrotu równowartości pożyczki wraz z odsetkami w wysokości 2%.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty działań informująco-promocyjnych Projektu (Zadanie Nr 8), należy uznać jako koszty pośrednie i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też koszty te zwiększą wartość poszczególnych środków trwałych w ramach realizacji Projektu, zgodnie z art. 16g ust. 1 i 4 ww. ustawy? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty działań informująco-promujących (Zadanie nr 8), zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami w dacie ich poniesienia.

Art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określa wartość początkową środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie, jako koszt wytworzenia. Natomiast art. 16g ust. 4 ww. ustawy mówi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Katalog wydatków zaliczanych do kosztu wytworzenia nie jest precyzyjnie określony przez ustawodawcę.

Koszty działań informująco-promujących nie są standardowym elementem procesu inwestycyjnego, natomiast wynikają ze specyficznej formy finansowania, jakim jest dofinansowanie ze środków UE. Koszty te stanowią wydatki niekwalifikowalne i będą pokryte z pożyczki inwestycyjnej. Umowa o dofinansowanie zobowiązuje Wnioskodawcę do informowania opinii publicznej o fakcie jego otrzymania. W ramach tej umowy Wnioskodawca poniesie koszty promocji Projektu: tablic informacyjnych i pamiątkowych, ogłoszeń prasowych promujących projekt oraz organizacji konferencji informujących o projekcie. Choć tego typu wydatki nie zostały jednoznacznie wykluczone przez ustawodawcę z kosztu wytworzenia środka trwałego, nie mają wpływu na wytworzenie środka trwałego ani faktyczną realizację projektu. Zatem wydatków na promocję inwestycji nie należy zaliczać do wartości początkowej środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie, będą one stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano ponadto, że Zadanie Nr 8 Działania informacyjno-promujące wydatki zostaną pokryte w 100% z pożyczki inwestycyjnej - środki własne Wnioskodawca zaliczy do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm. dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Podkreślić przy tym należy, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne)

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b i c updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

• nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części
  
• ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów
  
• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
  
  

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast art. 16a ust. 2 pkt 1 pdop stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, m.in. przyjęte do używania „inwestycje w obcych środkach trwałych” - zwane także środkami trwałymi.

dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji wskazane zostały natomiast w art. 16g updop. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Z kolei, jak wynika z art. 16g ust. 7 updop, wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3-5.

W myśl art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Cytowana definicja ma charakter otwarty. Ustawodawca obejmuje pojęciem kosztu wytworzenia środka trwałego wszelkie koszty, których poniesienie jest związane bezpośrednio z realizacją inwestycji. Oceniając dany wydatek pod kątem możliwości uznania go za element wartości początkowej wytwarzanego we własnym zakresie środka trwałego, należy zatem zbadać, czy stanowi on element procesu wytwarzania tego składnika majątku podatnika.

W szczególności, do wartości składających się na koszt wytworzenia środka trwałego należą:

• wartość - w cenie nabycia - rzeczowych składników majątku zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. przede wszystkim materiałów, z których został wykonany środek trwały,
• wartość - w cenie nabycia - wykorzystanych usług obcych zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. zarówno usług polegających na samym wytwarzaniu środka trwałego, czyli przede wszystkim jego budowie, jak i innych usług niezbędnych do wytworzenia i uczynienia tego składnika majątku zdatnym do używania, np. kosztów prac geologicznych niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, usług projektowych, usług inżynierskich, doradztwa finansowego i prawnego związanego z prowadzoną inwestycją, kosztów sporządzenia dokumentacji przetargowej, kosztów niezbędnych ekspertyz obiektów budowlanych,
• koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, tj. przede wszystkim koszty wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych przy realizacji inwestycji.
  
  

Użycie przez ustawodawcę zwrotu, że do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się także „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” oznacza, że katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, nie wymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Zatem, powyższy zwrot oznacza wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Wydatkami takimi są koszty, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego. Do kosztów wytworzenia należy zaliczyć również wydatki poniesione we wczesnym stadium procesu inwestycyjnego w celu stworzenia warunków do prowadzenia inwestycji, bez których nie doszłoby do wytworzenia środka trwałego.

Z powyższego wynika, że decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku jako kosztu wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, czyli wytwarzanym, czy ulepszanym środkiem trwałym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem/ulepszeniem środka trwałego mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca wykonuje zadania własne Gminy w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. W 2009 r. na podstawie zawartego Porozumienia z Gminą Wnioskodawca otrzymał do nieodpłatnego użytkowania infrastrukturę wodno-kanalizacyjną. Zgodnie z zawartym Porozumieniem Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi koszty eksploatacji i utrzymania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz może ponosić nakłady modernizacyjne na użytkowanym majątku Gminy, które są traktowane jako inwestycje w obcych środkach trwałych i amortyzowane przez Wnioskodawcę. W dniu 17 października 2016 r. Wnioskodawca podpisał z NFOŚiGW umowę o dofinansowanie Projektu Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie, współfinansowaną ze środków unijnych z Funduszu Spójności. Zakres rzeczowy Projektu obejmuje realizację następujących zadań:

Zadanie Nr 1 - Koszty przygotowawcze

Zadanie Nr 2 - Budowa kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w X

Zadanie Nr 3 - Budowa kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w Y

Zadanie Nr 4 - Likwidacja nieczynnej oczyszczalni ścieków w X

Zadanie Nr 5 - Zakup wielofunkcyjnego samochodu do czyszczenia sieci kanalizacyjnej

Zadanie Nr 6 - Renowacja (uszczelnienie) kanałów sanitarnych w Y

Zadanie Nr 7 - Inżynier projektu wraz z pomocą techniczną

Zadanie Nr 8 - Działania informująco-promujące

Zadania Nr 9 - Koszty JRP (Jednostki realizującej projekt)

Zadanie Nr 10 - Rezerwa na nieprzewidziane wydatki.

Planowany całkowity koszt brutto realizacji Projektu wynosi 14.408,6 tys. zł. Dofinansowanie z Funduszu Spójności pokryje 63,75% planowanych kosztów netto Projektu, pozostała część kosztów 36,25% zostanie pokryta z pożyczki inwestycyjnej udzielonej przez NFOŚiGW. W ramach realizacji tego Projektu Wnioskodawca realizuje m.in. Zadanie Nr 8 - Działania informacyjno-promujące, które obejmują umieszczenie tablic informacyjnych i pamiątkowych, utworzenie i prowadzenie strony www., przygotowanie i emisję spotów radiowych, materiału audiowizualnego, zaprojektowanie i wydruk plakatów, ulotek oraz organizację konferencji na szczeblu lokalnym wraz z prezentacją Projektu. Działania informacyjno-promujące stanowią w projekcie wydatki niekwalifikowalne, które w 100% będą pokryte z pożyczki inwestycyjnej, podlegającej zwrotowi (nie podlegającej umorzeniu).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że ww. wydatki związane z działaniami informacyjno-promującymi Projektu, o którym mowa we wniosku nie będą zwiększały wartości początkowej środków trwałych ani też inwestycji w obcym środku trwałym, bowiem nie mieszczą się w katalogu wydatków stanowiących koszt wytworzenia. Co prawda, są związane z prowadzonymi przez Wnioskodawcę inwestycjami, to jednak ze swej istoty mają inny charakter niż wydatki mieszczące się w kategorii kosztów wytworzenia, zgodnie z cyt. art. 16g ust. 4 updop. Wydatki te nie są bowiem związane z samym procesem wytworzenia lub ulepszenia składników majątku. Nie przekładają się zatem na wartość budowanego (ulepszonego) obiektu, a zatem nie będą stanowić elementu wartości początkowej środka trwałego lub inwestycji w obcym środku trwałym.

W konsekwencji, stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i 4e updop, wydatki te stanowić będą pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącane w dacie ich poniesienia. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.