2017.06.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPP2/4512-3-43/15-8/JO
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 2826/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 28 kwietnia 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia dnia 3 czerwca 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania właściwego momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania właściwego momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 28 sierpnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania podatkowego znak: IPPP2/443-536/13-2/MM, w którym uznał, że przedmiot wniosku w zakresie wskazania właściwego momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nie dotyczy interpretacji przepisów prawa podatkowego, uznając, że tut. Organ podatkowy nie jest uprawniony do ingerowania w treść umów cywilnoprawnych zawieranych pomiędzy kontrahentami.

Na powyższe postanowienie Strona w dniu 5 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.) złożyła zażalenie.

W dniu 28 października 2013 r. wydano postanowienie nr IPPP2/443-536/13-4/MM/JL, utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 28 sierpnia 2013 r. o odmowie wszczęcia postępowania.

Na ww. postanowienie Strona złożyła w dniu 20 listopada 2013 r. skargę. Skarga Spółki była przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjnego w dniu 6 maja 2014 r.

Sąd w wyroku sygn. III SA/Wa 3210/13 uwzględniając skargę uchylił zaskarżone postanowienie.

Wypełniając postanowienia Sądu zawarte w ww. wyroku tut. Organ wydał dnia 18 sierpnia 2015 r. postanowienie nr IPPP2/443-536/13-5/MM/MJ, w którym utrzymał w mocy postanowienie z dnia 28 sierpnia 2013 r. o odmowie wszczęcia postępowania.

Wnioskodawca w dniu 9 września 2015 r., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę dotyczącą postanowienia z dnia 18 sierpnia 2015 r. Nr IPPP2/443-536/13-5/MM/MJ, utrzymującego w mocy postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 28 sierpnia 2013 r. znak IPPP2/443-536/13-2/MM w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 22826/15 uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 18 sierpnia 2015 r. Nr IPPP2/443-536/13-5/MM/MJ. Prawomocne orzeczenie wpłynęło do tut. Organu dnia 28 kwietnia 2017 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie wskazania właściwego momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel - wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą oraz miejscem zarządu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT („Wnioskodawca”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. opartą na wydawaniu i sprzedaży książek własnych (jako wydawca) oraz dystrybucji książek innych wydawców (jako dystrybutor) (dalej: „Towary”).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera m.in. umowy najmu i współpracy (dalej: „Umowy”) ze spółkami prowadzącymi w Polsce sprzedaż detaliczną w sklepach wielkopowierzchniowych (m.in. supermarketach, hipermarketach, „Sieć Handlowa”).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Sieć Handlowa jest właścicielem ruchomości w postaci regałów, które znajdują się na terenie budynków o charakterze handlowo-usługowym („Przedmiot Najmu”), w których Sieć Handlowa prowadzi swoje sklepy samoobsługowe. Sieć Handlowa oddaje Wnioskodawcy do używania Przedmiot Najmu z przeznaczeniem na prowadzenie ekspozycji swoich Towarów w celu ich sprzedaży przez Sieć Handlową na terenie sklepu należącego do Sieci Handlowej. Przedmiot Najmu nie będzie ani wydzielony, ani oznakowany jako wynajmowany przez Wnioskodawcę. Za Przedmiot Najmu Wnioskodawca zobowiązany będzie uiszczać Sieci Handlowej ustalony w umowie miesięczny czynsz najmu. Czynsz płatny będzie za określone w umowie okresy.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca obowiązany jest do zapewnienia przez cały okres obowiązywania Umowy swojego pracownika w każdym sklepie należącym do Sieci Handlowej. Ponadto, Wnioskodawca jest obowiązany do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej prowadzonej w Przedmiocie Najmu działalności gospodarczej oraz do ubezpieczenia wszelkiego należącego do Wnioskodawcy mienia znajdującego się w Przedmiocie Najmu. W tym zakresie Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność za Towar znajdujący się w części magazynowej Przedmiotu Najmu oraz za Towar znajdujący się w sklepie należącym do Sieci Handlowej. Sieć Handlowa nie ma prawa do przemieszczania Towarów pomiędzy swoimi sklepami bez zgody Wnioskodawcy. Wnioskodawca zobowiązany jest do prowadzenia w Przedmiocie Najmu stoisk ekspozycji Towarów w celu ich sprzedaży przez Sieć Handlową. Umowa przewiduje, iż w każdym czasie Sieć Handlowa zachowuje prawo do samodzielnego i niezależnego ustalania cen sprzedaży detalicznej Towaru. Nadto, upoważniony przedstawiciel Sieci Handlowej, po zakończeniu negocjacji dotyczących warunków zakupu Towaru od Wnioskodawcy, przekaże do wiadomości Wnioskodawcy ustaloną przez Sieć Handlową cenę detaliczną odsprzedaży Towaru swoim klientom. Wnioskodawca obowiązany jest do naniesienia odpowiednich oznaczeń (etykiet cenowych Sieci Handlowej, tj. etykiet Sieci Handlowej i określonej przez nią ceny detalicznej) na Towarach, które będą zawierały ww. cenę odsprzedaży konsumentom wskazaną przez Sieć Handlową. Dodatkowo, wszelkie ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem Towaru od chwili umieszczenia Towarów w danym sklepie należącym do Sieci Handlowej, do chwili przyjęcia do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej, ponosi Wnioskodawca.

Sprzedaż Towarów będzie odbywała się w następujący sposób: (i) z chwilą przejęcia do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej w danym sklepie należącym do Sieci Handlowej (zeskanowania lub wprowadzenia ręcznego kodu EAN Towaru: kod EAN to kod kreskowy), własność towaru przechodzi na Sieć Handlową, albowiem w tym samym momencie dochodzi do przeniesienia własności Towaru na rzecz Sieci Handlowej, (ii) w każdy poniedziałek lub kolejny dzień roboczy w przypadku, gdy poniedziałek jest dniem wolnym od pracy oraz po zamknięciu danego sklepu należącego do Sieci Handlowej dla klientów, Sieć Handlowa będzie sporządzała raporty sprzedaży za poprzedni tydzień kalendarzowy obejmujący dni od poniedziałku do niedzieli albo w oparciu o dane z systemu kasowego Sieci Handlowej wraz z kodami EAN sprzedanych przez Sieć Handlową klientom („Raport Sprzedaży”), (iii) na podstawie sporządzonego Raportu sprzedaży, Wnioskodawca wystawi Sieci Handlowej fakturę VAT, nie później niż w ostatnim dniu miesiąca na kwotę stanowiącą sumę iloczynów ceny zakupu przez Sieć Handlową Towaru oraz ich ilości sprzedanych przez Sieć Handlową poszczególnych Towarów, oraz (iv) prawidłowo wystawiona faktura płatna będzie w ustalonym terminie od dnia jej doręczenia Sieci Handlowej, przelewem na rachunek Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec Sieci Handlowej za przekazywane dane o stawkach VAT i za wystawione przez Wnioskodawcę faktury VAT, w tym za nieprawidłowe informacje podane na tych fakturach lub dokumentach, podanie Sieci Handlowej błędnej stawki VAT lub błędnej klasyfikacji statystycznej dla danego Towaru (PKWiU) implikujące zastosowanie błędnych danych w systemie sprzedażowym Sieci Handlowej i wynikające z tego nieprawidłowe rozliczenie podatku VAT przez sieć Handlową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku momentem przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na Sieć Handlową będzie moment przyjęcia towaru do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej, co wiąże się z zeskanowaniem lub ręcznym wprowadzeniem kodu EAN towaru?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku momentem przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na Sieć Handlową będzie moment przyjęcia towaru do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej, co wiąże się z zeskanowaniem lub ręcznym wprowadzeniem kodu EAN towaru.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają (…) 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.” Jak natomiast stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 [ustawy o VAT], rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (…).”

Jak zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, dopiero z chwilą przejęcia do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej w danym sklepie należącym do Sieci Handlowej, własność Towaru przechodzi na Sieć Handlową, albowiem w tym momencie dochodzi do przeniesienia własności Towaru na rzecz Sieci Handlowej.

Do tego czasu Towar w pewnym sensie jest objęty usługą najmu świadczoną przez Sieć Handlową na rzecz Wnioskodawcy. Uprawnienia właścicielskie do Towaru są po stronie Wnioskodawcy. Z tym stanowiskiem przemawiają też następujące postanowienia Umowy, po pierwsze Wnioskodawca obowiązany jest do ubezpieczenia wszelkiego należącego do Wnioskodawcy mienia znajdującego się w Przedmiocie Najmu, po drugie, Sieć Handlowa nie ma praw do przemieszczania Towarów pomiędzy swoje sklepy bez zgody Wnioskodawcy, oraz po trzecie wszelkie ryzyko związane z utrata lub uszkodzeniem Towaru od chwili umieszczenia Towaru w danym sklepie należącym do Sieci Handlowej, do chwili przyjęcia do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej ponosi Wnioskodawca.

Mając na uwadze powyższe, w momencie przyjęcia Towaru do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej dochodzi do przeniesienia własności Towaru na rzecz Sieci Handlowej, a ta staje się właścicielem Towaru. Jest to więc moment dostawy towaru w rozumieniu ustawy o VAT.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają m.in. wydane interpretacje indywidualne wydawane w zbliżonych stanach faktycznych przez Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2009 r. nr IBPP2/443-522/09/ASz, Minister Finansów wskazuje, że w przypadku gdy towar podatnika składany jest w magazynie u kontrahenta, to dostawa towaru ma miejsce nie w momencie dostarczenia towaru do magazynu kontrahenta, ale dopiero w momencie pobrania partii towaru przez kontrahenta z magazynu lub też wydania go osobie trzeciej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie złożenia wniosku, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Cyt. wcześniej przepisy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT posługują się pojęciem „dokonanie dostawy towarów”. Strony umowy dokonując czynności sprzedaży winny wybrać taki sposób wydania i odebrania towaru, aby zapewnić jego całość i nienaruszalność. Właściwościom towaru powinien odpowiadać zwłaszcza sposób opakowania i przewozu. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzenia nimi jak właściciel. Przykładowo, gdy towar jest wydawany bezpośrednio nabywcy lub osobie przez niego wskazanej – dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą jego wydania. Wydanie towaru następuje między innymi przez odebranie towaru z magazynu dostawcy. Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m. in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest, co do zasady, wydanie towaru. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru.

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. opartą na wydawaniu i sprzedaży książek własnych (jako wydawca) oraz dystrybucji książek innych wydawców (jako dystrybutor).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera m.in. umowy najmu i współpracy ze spółkami prowadzącymi w Polsce sprzedaż detaliczną w sklepach wielkopowierzchniowych (m.in. supermarketach, hipermarketach).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Sieć Handlowa jest właścicielem ruchomości w postaci regałów, które znajdują się na terenie budynków o charakterze handlowo-usługowym, w których Sieć Handlowa prowadzi swoje sklepy samoobsługowe. Sieć Handlowa oddaje Wnioskodawcy do używania Przedmiot Najmu z przeznaczeniem na prowadzenie ekspozycji swoich Towarów w celu ich sprzedaży przez Sieć Handlową na terenie sklepu należącego do Sieci Handlowej. Przedmiot Najmu nie będzie ani wydzielony, ani oznakowany jako wynajmowany przez Wnioskodawcę. Za Przedmiot Najmu Wnioskodawca zobowiązany będzie uiszczać Sieci Handlowej ustalony w umowie miesięczny czynsz najmu. Czynsz płatny będzie za określone w umowie okresy.

Sprzedaż Towarów będzie odbywała się w następujący sposób: (i) z chwilą przejęcia do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej w danym sklepie należącym do Sieci Handlowej (zeskanowania lub wprowadzenia ręcznego kodu EAN Towaru: kod EAN to kod kreskowy), własność towaru przechodzi na Sieć Handlową, albowiem w tym samym momencie dochodzi do przeniesienia własności Towaru na rzecz Sieci Handlowej, (ii) w każdy poniedziałek lub kolejny dzień roboczy w przypadku, gdy poniedziałek jest dniem wolnym od pracy oraz po zamknięciu danego sklepu należącego do Sieci Handlowej dla klientów, Sieć Handlowa będzie sporządzała raporty sprzedaży za poprzedni tydzień kalendarzowy obejmujący dni od poniedziałku do niedzieli albo w oparciu o dane z systemu kasowego Sieci Handlowej wraz z kodami EAN sprzedanych przez Sieć Handlową klientom, (iii) na podstawie sporządzonego Raportu sprzedaży, Wnioskodawca wystawi Sieci Handlowej fakturę VAT, nie później niż w ostatnim dniu miesiąca na kwotę stanowiącą sumę iloczynów ceny zakupu przez Sieć Handlową Towaru oraz ich ilości sprzedanych przez Sieć Handlową poszczególnych Towarów, oraz (iv) prawidłowo wystawiona faktura płatna będzie w ustalonym terminie od dnia jej doręczenia Sieci Handlowej, przelewem na rachunek Wnioskodawcy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia określenia właściwego momentu przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania Towarem jak właściciel na Sieć Handlową.

Jak wynika z powyższego, właścicielem towaru do czasu przyjęcia go do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej, jest Wnioskodawca. Wnioskodawca do tego czasu ponosi wszelkie ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem Towaru od chwili umieszczenia Towarów w danym sklepie należącym do Sieci Handlowej.

Analiza sprawy prowadzi do wniosku, że zgodnie z przedstawionym modelem sprzedaży do przeniesienia prawa do rozporządzania Towarem jak właściciel na rzecz Sieci Handlowej dochodzi w momencie przyjęcia Towaru do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej, co wiąże się z zeskanowaniem lub ręcznym wprowadzeniem kodu EAN Towaru. W tym momencie bowiem, Sieć Handlowa uzyska możliwość dowolnego dysponowania Towarami (książkami) w celu ich sprzedaży. W tym miejscu należy wskazać, że do momentu przyjęcia Towaru do rozliczenia kasowego w systemie kasowym Sieci Handlowej będzie mieć miejsce jedynie świadczenie usług wynajmu stoisk handlowych przez Sieć Handlową, na których eksponowane są Towary Wnioskodawcy. Natomiast, dopiero z chwilą przekazania prawa do pełnego dysponowania Towarami Sieci Handlowej (co następuje poprzez przyjęcie Towaru do rozliczenia kasowego w systemie kasowym, związanym z zeskanowaniem lub ręcznym wprowadzeniem kodu EAN Towaru) będzie mieć miejsce dostawa towarów, a więc prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. A zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin