Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.130.2017.1.MR
z 29 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii (pytanie 1) – jest prawidłowe;
  
• zastosowania ulgi na nowe technologie poprzez posiadanie prawa do dysponowania Programami na zasadzie licencji, w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Pytanie 2) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii, oraz zastosowania ulgi na nowe technologie poprzez posiadanie prawa do dysponowania Programami na zasadzie licencji, w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

E Sp. z.o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest jednym z wiodących dostawców towarów do budowy, modernizacji i eksploatacji sieci i instalacji elektrycznych oraz odbiorników energii elektrycznej. Spółka należy do Grupy Kapitałowej N. W celu prowadzenia działalności na rynku w sposób optymalny, Spółka w 2014 roku nabyła licencję na programy komputerowe (dalej: „Programy”), przeznaczone do kompleksowej obsługi procesów związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Prace wdrożeniowe w ramach pierwszego etapu, mające na celu dostosowanie Programów do potrzeb Spółki, toczyły się w trakcie 2014 i 2015 roku.

Celem projektu było wdrożenie nowego systemu informatycznego wspierającego zmiany organizacyjne w Spółce w obszarach logistyki, finansów, kadr i płac oraz elektronicznego obiegu faktur, w szczególności:

• wdrożenie platformy systemowej Xpertis,
• wdrożenie aplikacji Portal Pracowniczy,
• zapewnienie funkcjonalności systemu Xpertis do integracji w przyszłości z innymi systemami funkcjonującymi i planowanymi do wdrożenia w spółkach Grupy N,
  
• przeprowadzenie procesu czyszczenia, uspójnienia i migracji danych do systemu Xpertis,
• przeprowadzenie szkoleń użytkowników systemu Xpertis.
• umożliwienie elektronicznej wymiany dokumentów (FV) z kontrahentami.
  
  

Podstawowymi założeniami biznesowymi do przeprowadzenia projektu nabycia i wdrożenia Programów, było:

• standaryzacja procesów - uzgodnienie jednolitego przebiegu,
• usprawnienie efektywności procesów związanych z Logistyką, Finansami, Kadrami, Płacami oraz Elektronicznym obiegiem faktur,
• zwiększenie efektywności operacyjnej,
• poprawienie jakości obsługi pracowników poprzez wdrożenie Portalu Pracowniczego,
• ewidencjonowanie czasu pracy pozwalające na przypisanie kosztów wynagrodzeń do kluczowych przychodów i kontrahentów.
  
  

Prawa autorskie do Programów, zostały nabyte przez Spółkę na podstawie umowy licencyjnej. Spółce została udzielona licencja wyłączna, która stanowi o braku możliwości dalszego rozpowszechniania, najmu, dzierżawy czy udostępniania Programów. Spółka nie może przenosić części lub całości praw wynikających z uzyskanej licencji. Licencja została przyznana bezterminowo wobec części Programów i terminowo wobec pozostałych. Pełen zakres został ujęty w części szczegółowej licencji.

W odniesieniu do Programów, nabytych w 2014 roku, Spółka dokonywała płatności wydatków na ich nabycie w 2014 i 2015 r. Wydatki obejmowały koszty opłat licencyjnych oraz koszty związane z realizacją umów wdrożeniowych, celem dostosowania Programów dla potrzeb Spółki. Wydatki ponoszone w 2014 r. nie stanowiły zaliczek ani przedpłat podlegających amortyzacji podatkowej w rozumieniu art. 16b ustawy z dnia 12 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, dalej: ustawa o CIT) i zostały wprowadzone w trakcie 2015 roku (I etapu wdrożenia) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wartość początkową Programów przyjęto w wysokości ceny nabycia, powiększonej o wydatki związane z jej dostosowaniem i wdrożeniem (uruchomieniem) Programów.

Innowacyjność Programów, jako spełniających przesłanki do zastosowania ulgi na nowe technologie stosownie do art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, została potwierdzona opiniami jednostki naukowej w rozumieniu art. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. nr 96, poz. 615 ze zm., dalej: „ustawa o zasadach finansowania nauki”) niezależnej wobec Spółki. Przedmiotowa opinia potwierdza, że Programy, których dotyczy wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnej i prawnej, umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i nie są stosowane na świecie przez okres dłuższy niż pięć ostatnich lat (dalej: „Pozytywna Opinia”). O wydanie opinii do jednostki naukowej wystąpił Dostawca licencji dotyczącej Programów, przy czym Spółka dysponuje kopią wydanej opinii. Mając na uwadze, że Pozytywna Opinia uzyskana przez Dostawcę dotyczy Programów nabytych przez Spółkę, Spółka nie występowała ponownie, samodzielnie do jednostki naukowej o wydanie opinii o ich innowacyjności.

Spółka nie prowadziła i nie zamierza prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowych technologii. W stosunku do Spółki nie została ogłoszona upadłość obejmująca likwidację majątku oraz Spółka nie została postawiona w stan likwidacji. Spółka nie otrzymała zwrotu wydatków na nowe technologie w postaci Programów w jakiejkolwiek formie.

Spółka nie rozpoznała straty podatkowej za rok podatkowy 2015. Wielkość jej dochodu podatkowego z pozarolniczej działalności gospodarczej nie była niższa od kwoty przysługujących odliczeń (art. 18b ust. 6 zd. 2 ustawy o CIT) za ten rok.

Dotychczas Spółka nie korzystała z ulgi z tytułu nabycia nowych technologii.

Nabycie licencji na Programy, wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2015 roku, umożliwiło udoskonalanie usług świadczonych przez Spółkę, w szczególności na jeden lub kilka poniższych sposobów:

• ograniczenie kosztów świadczenia usług i w efekcie świadczenie ulepszonych usług,
• sprawniejsze zarządzanie świadczonymi usługami,
• skrócenie czasu niezbędnego na właściwe wykonanie usługi
• poprawę jakości świadczonych usług poprzez ich efektywniejsze dostosowanie do potrzeb rynkowych,
• usprawnienie procesu obsługi świadczonych usług oraz redukcję kosztów ich świadczenia.
  
  

Spółka zwraca uwagę, że zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, okoliczność, czy nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług, każdorazowo jest / będzie potwierdzona odpowiednią opinią jednostki naukowej, o której mowa w tym przepisie i do której kompetencji ustawodawca przekazał ocenę tej okoliczności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Biorąc pod uwagę fakt, iż Programy zostały wprowadzone przez Spółkę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2015 r., oraz fakt, że Spółka uzyskała od Dostawcy kopię Pozytywnej Opinii jednostki naukowej, czy Spółka może bezpośrednio w zeznaniu podatkowym za rok 2015 skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania zapłaconych w 2015 r. podmiotowi uprawnionemu wydatków na nabycie Programów (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej (Spółka nie zamierza uwzględniać w kalkulacji wartości ulgi na nowe technologie za 2015 r., wydatków zapłaconych w roku 2014 r.)?
2. Czy posiadane przez Spółkę prawo do dysponowania Programami na zasadzie licencji, jest wystarczające, aby skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania w roku 2015 (w którym Programy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), zapłaconych w 2015 r. podmiotowi uprawnionemu wydatków na nabycie Programów (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej (Spółka nie zamierza uwzględniać w kalkulacji wartości ulgi na nowe technologie za 2015 r., wydatków zapłaconych w 2014 r.)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Przepisy obowiązujące do 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm; dalej: ustawa o CIT), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do treści art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Zgodnie natomiast z treścią art. 18b ust. 4 ustawy o CIT, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w przypadku Wnioskodawcy Programy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2015 r., a wydatki związane z ich nabyciem i wdrożeniem były ponoszone (opłacane) przez Spółkę w 2014 r. i 2015 r.

Równocześnie, zgodnie z ust. 5, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. Wnioskodawca nie ponosił w 2014 r. wydatków kwalifikowanych jako przedpłaty lub zadatki. Z tego względu przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie wydatki opisane przez Spółkę w 2015 r. (wydatki z 2014 r. nie spełniają bowiem warunków uwzględnienia ich w kalkulacji ulgi na nowe technologie za 2015 r.)

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Stosownie do art. 18b ust. 7 ustawy o CIT, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej na podstawie art. 18b ust. 4 i ust. 5 ustawy o CIT.

Jak wynika z art. 18b ust. 8 ustawy o CIT, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

• udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
• zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
• otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe warunki, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków spełniających kumulatywnie poniższe warunki:

• wydatki zostały uwzględnione w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych
• zostały poniesione przez podatnika na nabycie nowej technologii
• zostały zapłacone w roku podatkowym, w którym wprowadzono nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym, przy czym za wydatki poniesione w roku wprowadzenia do ewidencji uważa się również przedpłaty (zadatki) na poczet tych wydatków w roku poprzedzającym rok, w którym podatnik wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
• nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
  
  

Ad. 1

Jak to zostało wskazane powyżej, zgodnie z ustawą o CIT, aby daną wiedzę technologiczną w postaci WNiP zakwalifikować jako nową technologię, należy uzyskać opinię niezależnej jednostki naukowej, potwierdzającą, że technologia ta umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i że nie jest ona stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Spółka dysponuje kserokopią pozytywnej opinii wydanej przez taką jednostkę na zlecenie Dostawcy, która potwierdza innowacyjność oprogramowania dostarczanego przez Dostawcę do Spółki. Należy podkreślić, że opinia pozyskana przez Dostawcę, dotyczy konkretnie rozwiązania nabytego przez Spółkę i potwierdza, że spełnia ono wszystkie warunki wskazane w ustawie o CIT. W szczególności potwierdza innowacyjność stosowanej technologii oraz brak jej wykorzystania na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Z tego względu, Spółka stoi na stanowisku, że posiadana przez nią kopia opinii jest wystarczająca do skorzystania z ulgi na nowe technologie w rozliczeniu CIT za 2015 r.

Spółka pragnie zauważyć, że przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga, aby opinia jednostki naukowej była opinią wydaną na indywidualne zamówienie podatnika, a jedynie by potwierdzała innowacyjność nabytej technologii. Dodatkowo, należy podkreślić, że kopie opinii, dotyczącej nabytego oprogramowania, Spółka otrzymała od dostawcy tego oprogramowania.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, uzyskanie przez Spółkę od Dostawcy kopii Pozytywnej Opinii jednostki naukowej, jest wystarczające do skorzystania przez Spółkę w zeznaniu podatkowym za rok 2015 z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania w roku 2015 (tj. w roku, w którym Programy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) zapłaconych w 2015 r. podmiotowi uprawnionemu wydatków na nabycie Programów (w tym kosztów licencji i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej (Spółka nie zamierza uwzględniać w kalkulacji wartości ulgi na nowe technologie za 2015 r., wydatków zapłaconych w 2014 r.).

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w wydanych wcześniej interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2103 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB3/423-20/13-4/GG,
• interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2012 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-299/12/BG.
  
  

Ad. 2

W odniesieniu do pytania drugiego, Spółka pragnie wskazać, że zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Przez nabycie nowej technologii rozumie się natomiast nabycie praw do wiedzy technologicznej, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ustawy o CIT).

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia umowy o przeniesienie oraz korzystanie z praw dla celów zastosowania ulgi na nowe technologie. Zdaniem Spółki, taką umowę może jednak stanowić umowa rozporządzająca prawami do nowej technologii, podlegająca ochronie gwarantowanej przez Prawo własności przemysłowej lub ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a więc m.in. umowa licencyjna. Zatem należy uznać, że wskazana w opisie stanu faktycznego umowa sprzedaży licencji spełnia przesłankę z art. 18b ust. 2a Ustawy CIT, jako umowy, na podstawie której zostają nabyte prawa do wiedzy technologicznej.

W ocenie Spółki, nabyta licencja do Oprogramowania stanowi również WNiP, bowiem jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 5 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają licencje, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany stan faktyczny można jednoznacznie stwierdzić, że nabyta przez Spółkę licencja, będzie stanowiła wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT. Spółka bowiem, będzie wykorzystywała zakupioną licencję na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez okres przekraczający rok, a co za tym idzie, licencja ta może być przez Spółkę amortyzowana jako WNiP.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy prawo do dysponowania Programami na zasadzie licencji, jest wystarczające, aby skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania w roku 2015 (w którym Programy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), zapłaconych w 2015 r. podmiotowi uprawnionemu wydatków na nabycie Programów (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej (Spółka nie zamierza uwzględniać w kalkulacji wartości ulgi na nowe technologie za 2015 r., wydatków zapłaconych w 2014 r.).

Powyższe stanowisko, zostało również potwierdzone, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPB-1-3/4510-33/15/APO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii (pytanie 1) – jest prawidłowe;
• zastosowania ulgi na nowe technologie poprzez posiadanie prawa do dysponowania Programami na zasadzie licencji, w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Pytanie 2) – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.