Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4010.2.2017.2.KP
z 23 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 2 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca został utworzony z dniem 3 lutego 20xx r. na podstawie art. 22b ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2015 r., poz. 2170 z późn. zm.), dalej zwaną Ustawą i jest osobą prawną działającą na podstawie w/w Ustawy, Ustawy z dnia 16 września 1982 r. prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2016 r., poz. 21 z późn. zm.), dalej zwaną u.p.s., Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 128 z późn. zm.) w odpowiednim zakresie oraz Statutu i Umowy Systemu. Zarząd Wnioskodawcy prowadzi sprawy Wnioskodawcy i reprezentuje Wnioskodawcę. Zgodnie z art. 35 § 1 u.p.s. organami spółdzielni są:

1. walne zgromadzenie;
2. rada nadzorcza, zwana dalej „radą”;
3. zarząd;
4. w spółdzielniach, w których walne zgromadzenie jest zastąpione przez zebranie przedstawicieli – zebrania grup członkowskich (art. 59 u.p.s.).
   
   

Postanowienia odnoszące się do Rady Nadzorczej pełniącej funkcje organu nadzorującego System zostały również określone w art. 22e ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2 Ustawy.

Z kolei art. 22f ust. 4 Ustawy wskazuje, iż szczegółowy zakres i sposób działania organów Systemu, w tym tryb zwoływania posiedzeń oraz sposób i warunki podejmowania uchwał, czas trwania ich kadencji, liczbę oraz zasady powoływania i odwoływania członków organów oraz zakres ich niezbędnych kwalifikacji określa Umowa Systemu, w sposób analogiczny jak to wynika z przepisu art. 35 § 5 u.p.s., który również określa, że tryb zwoływania posiedzeń organów, o których mowa w § 1 pkt 2-4 i § 3, oraz sposób i warunki podejmowania uchwał przez te organy określa statut lub przewidziane w nim regulaminy tych organów. Rada Nadzorcza Wnioskodawcy sprawuje stałą kontrolę i nadzór nad działalnością Wnioskodawcy, co wynika wprost z art. 44 u.p.s. i art. 22f ust. 1 Ustawy. Ponadto wskazać należy, iż Banki założyciele Wnioskodawcy bądź Banki, które przystąpiły do Wnioskodawcy po jego utworzeniu – są jednocześnie Bankami zrzeszonymi w Grupie Bankowej na podstawie Umowy Zrzeszenia zawartej z Bankiem Zrzeszającym. Na mocy postanowień Umowy Zrzeszenia członkowie Rady Nadzorczej Wnioskodawcy uczestniczą w obradach Zgromadzenia Prezesów, co wynika wprost z § 11 ust. 2 tejże Umowy.

Zgromadzenie Założycieli Systemu, działając na podstawie § 19 pkt 16 Statutu, podjęło Uchwałę z dnia 23 listopada 20xx roku, do której załącznikiem była „Polityka wynagradzania członków Rady Nadzorczej Wnioskodawcy” przyznając członkom Rady Nadzorczej wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji i wykonywanych obowiązków. Ponadto u Wnioskodawcy obowiązuje „Procedura organizacji i rozliczania podróży służbowych w Wnioskodawcy”, w której określono również zasady zwrotu kosztów członkom Rady Nadzorczej związanych z udziałem w posiedzeniach Rady Nadzorczej, Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy, Zgromadzenia Prezesów. Wnioskodawca wyjaśnia, iż zwrot kosztów przejazdu na posiedzenia Rady Nadzorczej odbywa się do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 167 z późn. zm.) w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Zwrot ten przysługuje wszystkim członkom Rady Nadzorczej Wnioskodawcy dojeżdżającym na posiedzenia Rady z miejscowości położonych poza siedzibą Wnioskodawcy, które zazwyczaj odbywają się w siedzibie Wnioskodawcy. Analogicznie zwrot ten odbywa się w przypadku udziału członków Rady w posiedzeniach Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy oraz Zgromadzenia Prezesów.

Wnioskodawca wskazuje, że należności stanowiące zwrot kosztów dojazdu przysługujące członkowi Rady Nadzorczej stanowią przychód członka Rady Nadzorczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

W zaistniałym opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca ponosi stałe koszty wynikające ze zwrotu kosztów dojazdu przysługujących członkom Rady Nadzorczej na posiedzenia Rady Nadzorczej, Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy oraz Zgromadzenia Prezesów.

Wnioskodawca powzięła wątpliwość, czy koszty związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej mogą być zaliczone do kosztów prowadzonej działalności, jako koszty stanowiące również składnik wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji w Radzie.

W aktualnej sytuacji Wnioskodawca nie zalicza tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jednakże z uwagi na fakt, iż Rada Nadzorcza jest organem kolegialnym sprawującym funkcję organu nadzoru wobec Wnioskodawcy, podejmuje decyzje kolegialnie, a posiedzenia Rady Nadzorczej odbywają się cyklicznie w ciągu danego roku – przynajmniej 6 razy w roku i udział członków Rady Nadzorczej jest obowiązkiem każdego z członków Rady, to czy wobec tej sytuacji wydatki te nie są konieczne i uzasadnione i stanowią de facto element wynagrodzenia Rady Nadzorczej.

W piśmie z 2 czerwca 2017 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca kolejny raz wskazał, że aktualnie nie zalicza wydatków na rzecz osób wchodzących w skład Rady Nadzorczej do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że koszty związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej wynikające z kosztów na pokrycie dojazdów na posiedzenia Rady Nadzorczej, posiedzenia Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy oraz Zgromadzenia Prezesów stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy?

Powyższa treść pytania wynika z pisma z 2 czerwca 2017 r. stanowiącego uzupełnienie wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 zd. pierwsze Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 38a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, że wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wobec powyższego Wnioskodawca powziął uzasadnioną wątpliwość, czy do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć wydatki poniesione na rzecz członków Rady Nadzorczej z tytułu zwrotu kosztów dojazdu na posiedzenia Rady Nadzorczej, posiedzenia Walnego Zgromadzenia oraz posiedzenia Zgromadzenia Prezesów, skoro do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca zalicza wynagrodzenia wypłacane członkom Rady Nadzorczej z tytułu pełnionych funkcji w Radzie Nadzorczej, a koszty związane z dojazdem członków Rady Nadzorczej na posiedzenia w/w organów stanowią wydatek konieczny w związku z udziałem w posiedzeniach w/w organów, do udziału w których członek Rady Nadzorczej jest zobligowany na podstawie przepisów prawa – Ustawy, u.p.s., Ustawy prawo bankowe oraz na podstawie Statutu Wnioskodawcy i Umowy Systemu.

Wnioskodawca podnosi, że za koszty uzyskania przychodów należy więc uznać wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, których celem jest osiągniecie przychodów oraz zabezpieczenie bądź zachowanie danego źródła przychodów. Tym samym, zdaniem Wnioskodawca, ponoszone przez niego wydatki, które są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, stanowią koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź ich poniesienie ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie określonego źródła przychodów, a nie zostały enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca podnosi, iż zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w doktrynie, jak i judykaturze, tak np.: NSA w postanowieniu z dnia 17 sierpnia 2010 r. (sygn. II FSK 577/09) stwierdził, iż „Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą jeśli są one racjonalnie uzasadnione (...) każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu (...) kosztami uzyskania przychodów, są koszty związane z funkcjonowaniem podatnika i koszty organizacyjne, mimo że wydatki tego rodzaju nie zmierzają bezpośrednio do uzyskania przychodu”. Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2011 r., Dyrektor Izby Skarbowej (sygn. 1PPB5/423-161/11-5/RS) zauważa, iż „Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu”.

Wnioskodawca wypłaca członkom Rady Nadzorczej należności z tytułu kosztów dojazdu w wysokości określonej limitem przepisów określonych w w/w rozporządzeniu w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Biorąc pod uwagę kompetencje i zadania Rady Nadzorczej wynikające z przepisów prawa oraz statutu Wnioskodawcy, w omawianym przypadku możemy mówić nie tylko o zachowaniu czy zabezpieczeniu źródła przychodów, ale także o faktycznym osiąganiu tych przychodów w sposób pośredni. Zdaniem Wnioskodawcy wprowadzona przez ustawodawcę kolegialna koncepcja Rady Nadzorczej implikuje na gruncie u.p.d.o.p. konieczność rozróżnienia między kosztami ponoszonymi na ten organ, a kosztami osobowymi, ponoszonymi na jej poszczególnych członków. W ocenie Wnioskodawcy opisane w pkt I stanu faktycznego wydatki są ściśle związane z organizacją i funkcjonowaniem kolegialnego organu Wnioskodawcy, jakim jest Rada Nadzorcza, a ich poniesienie jest warunkiem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania tegoż organu, należy stwierdzić, że tego rodzaju wydatki nie mieszczą się w zakresie wspomnianego art. 16 ust. 1 pkt 38a u.p.d.o.p.

Zgromadzenie w jednym miejscu i czasie osób tworzących Radę Nadzorczą, m.in. poprzez poniesienie w/w wydatków, bez których bieżąca działalność tego obligatoryjnego dla Wnioskodawcy organu, nie byłaby możliwa, jest obowiązkiem Wnioskodawcy nałożonym na niego przez ustawodawcę. Zwrot ten przysługuje wszystkim członkom Rady Nadzorczej Wnioskodawcy dojeżdżającym na posiedzenia Rady z miejscowości położonych poza siedzibą Wnioskodawcy. Analogicznie przedstawia się sytuacja w przypadku koniczności udziału Rady Nadzorczej w posiedzeniach Walnego Zgromadzenia Członków Wnioskodawcy, na których Rada Nadzorcza zobligowana jest do przedstawienia sprawozdania ze swojej działalności i przedstawienia wniosków co do przyjęcia sprawozdania Zarządu z działalności Wnioskodawcy, sprawozdania finansowego, podziału zysku i udzielenia Zarządowi absolutorium. Także udział Rady Nadzorczej w posiedzeniach Zgromadzenia Prezesów wynika wprost z zapisów § 11 ust. 2 Umowy Zrzeszenia, która wiąże każdego z członków Wnioskodawcy – warunkiem bycia Uczestnikiem Systemu jest zawarcie umowy zrzeszenia z Bankiem Zrzeszającym (ust. 1 pkt 6) załącznika nr 1 do Umowy Systemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. − Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r., poz. 1988 z późn. zm.): bankiem spółdzielczym jest bank w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.

W myśl art. 35 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2016 r., poz. 21 z późn. zm.): organami spółdzielczymi są:

1. walne zgromadzenie;
2. rada nadzorcza, zwana dalej „radą”;
3. zarząd;
4. w spółdzielniach, w których walne zgromadzenie jest zastąpione przez zebranie przedstawicieli – zebrania grup członkowskich (art. 59).
   
   

W myśl art. 35 § 3 ww. ustawy: statut może przewidywać powołanie także innych organów niż wymienione w § 1, składających się z członków spółdzielni. W takim wypadku statut określa zakres uprawnień tych organów oraz zasady wyboru i odwoływania ich członków.

Stosownie natomiast do art. 35 § 4 tej ustawy: jeżeli statut nie stanowi inaczej, przy obliczaniu wymaganej większości głosów dla podjęcia uchwały przez organ spółdzielni uwzględnia się tylko głosy oddane za i przeciw uchwale.

Natomiast zgodnie z art. 35 § 5 ww. ustawy: tryb zwoływania posiedzeń organów, o których mowa w § 1 pkt 2-4 i § 3, oraz sposób i warunki podejmowania uchwał przez te organy określa statut lub przewidziane w nim regulaminy tych organów.

Stosownie do art. 22b ust. 1 ustawy z 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2016 r. poz. 1826 z późn. zm.): banki zrzeszające lub banki spółdzielcze lub bank zrzeszający oraz zrzeszone z nim banki spółdzielcze mogą utworzyć system ochrony na podstawie umowy systemu ochrony. Banki, które utworzyły system ochrony, są jego uczestnikami. Uczestnikami systemu ochrony są również banki zrzeszające i banki spółdzielcze, które przystąpią do systemu ochrony po jego utworzeniu.

W myśl art. 22f ust. 4 ww. ustawy: szczegółowy zakres i sposób działania organów systemu ochrony, w tym tryb zwoływania posiedzeń oraz sposób i warunki podejmowania uchwał, czas trwania ich kadencji, liczbę oraz zasady powoływania i odwoływania członków organów oraz zakres ich niezbędnych kwalifikacji określa umowa systemu ochrony.

Zgodnie z art. 22e ust. 1 pkt 2 tej ustawy: organem systemu ochrony zarządzanego przez jednostkę zarządzającą jest rada nadzorcza jednostki zarządzającej.

Jednocześnie w myśl art. 22e ust. 3 pkt 2 niniejszej ustawy: organy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 – są organami nadzorującymi system ochrony.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec tego kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Tym samym wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Treść tej regulacji zawiera bezwzględny nakaz wyłączenia z kosztów wszelkich wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z jednym tylko wyjątkiem – wynagrodzeń wypłaconych z tytułu pełnionych funkcji.

Zatem wydatki na rzecz samego organu, a nie poszczególnych jego członków, mające na celu sprawne jego funkcjonowanie, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów według ogólnych zasad określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że członkom Rady Nadzorczej Wnioskodawcy dojeżdżającym na posiedzenia tej Rady z miejscowości położonych poza siedzibą Wnioskodawcy przysługuje zwrot kosztów przejazdu. Analogicznie zwrot ten odbywa się w przypadku udziału członków Rady w posiedzeniach Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy oraz w obradach Zgromadzenia Prezesów, w których obowiązek uczestnictwa wynika z postanowień Umowy Zrzeszenia. Zwrot kosztów przejazdu na posiedzenia odbywa się do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

W tak przedstawionym opisie zwrot kosztów przejazdu członkom Rady Nadzorczej na posiedzenia tej Rady, Walne Zgromadzenie Wnioskodawcy oraz Zgromadzenia Prezesów nie mają charakteru wydatków osobowych, gdyż wiążą się tylko i wyłącznie z prawidłowym funkcjonowaniem i organizacją Organu Wnioskodawcy, a ich poniesienie jest niezbędne do prawidłowego jego funkcjonowania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wydatki związane ze zwrotem kosztów przejazdu członków Rady Nadzorczej Wnioskodawcy, na posiedzenia Rady Nadzorczej, Walne Zgromadzenie Członków Wnioskodawcy oraz Zgromadzenia Prezesów jako wydatki dotyczące funkcjonowania Organu Wnioskodawcy, jakim jest Rada Nadzorcza, mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując – koszty związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej wynikające z kosztów na pokrycie dojazdów na posiedzenia Rady Nadzorczej, posiedzenia Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy oraz Zgromadzenia Prezesów stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuje się, że w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.