Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-411/15-4/AK
z 18 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 stycznia 2016 r. (data nadania 12 stycznia 2016 r., data wpływu 14 stycznia 2016 r.) na wezwanie z dnia 5 stycznia 2016 r. Nr IPPB6/4510-411/15-2/AK (data nadania 5 stycznia 2016 r., data odbioru 7 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłaconej składki przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia na życie pracowników z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłaconej składki przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia na życie pracowników z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje podpisać (jako Ubezpieczający) z Towarzystwem Ubezpieczeniowym polisy indywidualnego ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym (umowa ubezpieczenia). Ubezpieczającym będzie Wnioskodawca, natomiast ubezpieczonymi – pracownicy Wnioskodawcy. Umowa ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (czyli umowa dotycząca ryzyka grupy 3 działu I załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej) będzie miała na celu ochronę oraz długoterminowe gromadzenie środków finansowych przez nabywanie jednostek uczestnictwa ze środków pochodzących ze składek. Ubezpieczenie nie będzie stanowiło pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach indywidualnych. Umowa ubezpieczenia na życie będzie oparta o ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Polisa przez pierwsze 5 lat będzie miała zdefiniowaną wartość wykupu na poziomie 0%, natomiast wartość wykupu polisy od 6 roku wynosić będzie 100%.

Na poczet ochrony ubezpieczeniowej Wnioskodawca wpłacać będzie składki na część ochronną oraz inwestycyjną, przy czym znana jest wysokość składki wpłacanej na poszczególne jej części.

Wskazać należy, iż przy zawarciu umowy ubezpieczenia w zakresie dotyczącym części inwestycyjnej nie nastąpi indywidualizacja ubezpieczonych, tj. pracownicy nie staną się właścicielami subkont składek w części inwestycyjnej jak również nie nabędą uprawnienia do wypłat.

W razie śmierci ubezpieczonego Towarzystwo spełni na rzecz osoby uprawnionej wskazanej przez ubezpieczonego w polisie, świadczenie ubezpieczeniowe. Ponadto, Wnioskodawca jako pracodawca, za pisemną zgodą Towarzystwa Ubezpieczeniowego – ma prawo dokonać nieodpłatnej cesji całości albo części praw lub obowiązków z tytułu umowy ubezpieczenia na rzecz pracownika.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi wniosku ORD-IN Wnioskodawca został wezwany pismem z dnia 5 stycznia 2016 r. Nr IPPB6/4510-411/15-2/AK do uzupełnienie braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie doręczono w dniu 7 stycznia 2016 r., zatem termin do jego uzupełnienia mijał z dniem 14 stycznia 2016 r.

W tym czasie Wnioskodawca pismem z dnia 11 stycznia 2016 r. uzupełnił braki formalne wniosku ORD-IN stosownie do treści ww. wezwania doprecyzował opisane we wniosku zdarzenie przyszłe poprzez wskazanie, że:

• uprawnionym do otrzymania świadczenia będzie bądź pracownik na rzecz którego zawarto umowę ubezpieczenia bądź, w razie śmierci ubezpieczonego, inna uprawniona osoba (wskazana przez ubezpieczonego w polisie) – uprawnionym do otrzymania świadczenia nie będzie pracodawca;
  
• umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto wykluczać będzie:
  
  1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
     
  2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
     
  3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku otrzymania przez pracowników (ubezpieczonych) świadczenia w postaci zysku z polisy ubezpieczeniowej (w odniesieniu do części inwestycyjnej), opodatkowaniu podlega dochód, tj. różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do towarzystwa ubezpieczeniowego, zgodnie z art. 24 ust. 15 ustawy PIT i w konsekwencji Wnioskodawca (ubezpieczający) nie jest obowiązany do pobierania – w trakcie trwania umowy ubezpieczenia – zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy składki opłacone przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia, przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego stanowić będą koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy zagadnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłaconej składki przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia na życie dla pracowników z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (pytanie 2).

Wniosek odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie 1) zostanie rozpatrzony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy CIT nie stanowią kosztu uzyskania przychodu składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Biorąc pod uwagę, iż umowa ubezpieczenia jaką planuje zawrzeć Wnioskodawca spełnia następujące warunki: dotyczy ryzyka grupy 3 działu I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, uprawnionym do otrzymania świadczenia nie będzie pracodawca, umowa – w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym zostanie zawarta wykluczać będzie zdarzenia wskazane w lit. a-c wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy CIT – Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć takie składki do kosztów uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Wnioskodawca wnosi o uznanie, że składki opłacone przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia stanowić będą koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłaconej składki przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia na życie pracowników z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 powołanej ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 wymienionej ustawy.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie – zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami – pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
  
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Co do zasady, opłacone przez pracodawcę składki z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników nie stanowią kosztów uzyskania przychodów stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 59 ww. ustawy. Wydatki poniesione w związku z zawieranymi umowami ubezpieczenia mogą jednak zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli łącznie zostaną spełnione trzy warunki:

1. umowy ubezpieczenia dotyczą ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1206 ze zm.), czyli umów:
   
   • ubezpieczenia na życie,
     
   • ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym,
     
   • ubezpieczenia wypadkowego i chorobowego, jeżeli są uzupełnieniem ubezpieczeń wyżej wymienionych,
     
   • ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, połączone świadczenia jednorazowe i powtarzające się, przewóz osób),
     
   • ubezpieczenia choroby (świadczenia: jednorazowe, powtarzające się, kombinowane),
2. uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu zawartych ww. umów ubezpieczenia nie jest pracodawca,
   
3. umowy ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je zawarto lub odnowiono, wykluczają: wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że opłacanie składek z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia na życie pracowników (wykupienie dla pracowników polisy ubezpieczeniowej) niewątpliwie może mieć pozytywny wpływ na pracowników i jest czynnikiem motywującym dla pracowników do angażowania się w efektywne wykonywanie pracy, realizację wyznaczonych celów, jak też kreowanie określonych, oczekiwanych od pracodawcy, postaw i zachowań (np. zachęcanie do podejmowania większej odpowiedzialności, zachęcanie do uczciwości i lojalności wobec pracodawcy, służy utrzymaniu wartościowych pracowników w organizacji), co przełoży się na efektywność wykonywanych zadań. Motywowanie jest jedną z podstawowych funkcji zarządzania obok planowania, organizowania i kontroli. Polega na świadomym i celowym oddziaływaniu na motywy postępowania ludzi poprzez stworzenie środków i możliwości realizacji ich systemów wartości i oczekiwań (celów działania) dla osiągnięcia celu motywującego. Czynnikami oddziaływania motywacyjnego są zaś te elementy, które zachęcają ludzi do efektywnej pracy. Zatem, ponoszone z tego tytułu wydatki, będą związane w sposób pośredni z uzyskanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, należy uznać, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami Spółki poniesionymi na wykupienie przedmiotowej polisy ubezpieczeniowej dla pracowników, a uzyskiwanymi przychodami.

Reasumując, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na opłacenie składek z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia na życie pracowników, bowiem jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będą one podlegały wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłaconej składki przez Wnioskodawcę z tytułu mającej zostać zawartej umowy ubezpieczenia na życie pracowników należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.