Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-40/16/MZM
z 23 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2015 r. (data otrzymania 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od sprzedaży samochodu przed upływem sześciu miesięcy od wygrania w konkursie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od sprzedaży samochodu przed upływem sześciu miesięcy od wygrania w konkursie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wygrał w konkursie samochód o wartości 33.200 zł wraz z dodatkową nagrodą pieniężną, która została wpłacona przez organizatora na rachunek właściwego organu podatkowego na pokrycie podatku dochodowego w kwocie 3.689,00 zł. W dniu 15 listopada 2014 r. Wnioskodawca odebrał samochód. Z kolei 16 stycznia 2015 r. Wnioskodawca sprzedał auto za 24.000 zł. Wnioskodawca wskazał, że nowy samochód „wyjeżdżając” z salonu traci na wartości. Cena uwzględniająca zużycie (samochód używany „z drugiej ręki” z przebiegiem) i fakt, że w salonach w tym czasie rozpoczęła się wyprzedaż rocznika spowodowały, że identyczny samochód z zerowym przebiegiem można było nabyć już za 28.900 zł. Był to rzadki model samochodu niecieszący się dużym zainteresowaniem na rynku wtórnym. Wnioskodawcy zależało także na szybkiej sprzedaży. Cena sprzedaży jest niższa niż cena na fakturze organizatora. Wnioskodawca dodał, że jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej. Zryczałtowany 10% podatek od wygranej został zapłacony.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży samochodu wygranego w konkursie, jeżeli sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 miesięcy od nabycia auta?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1d ustawy – kosztem uzyskania przychodu w przypadku zbycia rzeczy ruchomej wygranej w konkursie jest wartość wygranej, która stanowiła przychód opodatkowany 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zatem koszt w tym przypadku przewyższy przychód, wobec czego dochodu nie będzie. W związku z tym nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży.

Na poparcie własnego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne Izb Skarbowych, które w bardzo podobnych sprawach orzekają, że nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży i są to:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 maja 2011 r. Znak: IPPB4/415-132/11-4/SP,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 października 2009 r. Znak: ILPB2/415-836/09-4/AP,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 marca 2008 r. Znak: IBPB2/415-540/07/MCZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 tej ustawy – o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Stosownie do art. 9 ust. 3a ww. ustawy – przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

  1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
  2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
  4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając na uwadze powyższy przepis, źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

  • nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  • została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu – wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy – dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1d ww. ustawy – w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:

  1. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo
  2. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
  3. równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług

-pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca wygrał w konkursie samochód osobowy o wartości 33.200,00 zł wraz z dodatkową nagrodą pieniężną, która została wpłacona przez organizatora na rachunek właściwego organu podatkowego na pokrycie podatku dochodowego w wysokości 3.689,00 zł. W dniu 15 listopada 2014 r. Wnioskodawca odebrał nagrodę. Z kolei 16 grudnia 2015 r. Wnioskodawca sprzedał auto za 24.000,00 zł. Cena sprzedaży samochodu uwzględniała stan zużycia oraz fakt, że w tym czasie rozpoczęła się w salonach samochodowych wyprzedaż. Ponadto Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz zdarzenie przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że odpłatne zbycie rzeczy dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym i każdy podatnik, dokonując tej czynności zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji – dochodu lub straty.

Zatem przychodem ze sprzedaży rzeczy jest cena, którą Wnioskodawca uzyskał od kupującego wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tego samochodu.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży samochodu, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie jest wartość samochodu przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w przypadku zbycia samochodu, o którym mowa we wniosku za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia – wygrania w konkursie, u Wnioskodawcy nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiega od wartości rynkowej.

Pomimo tego, że w wyniku ww. transakcji u Wnioskodawcy wystąpiła strata ze sprzedaży, to przychód uzyskany ze sprzedaży samochodu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło jego nabycie, czyli wygrana w konkursie oraz koszty nabycia tego samochodu, Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 za rok podatkowy 2015 r. w rubryce „inne źródła”.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia zostały wydane. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj