INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży rzeczy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży rzeczy.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 25 września 2009 r., znak ILPB2/415-836/09-2/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 25 września 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 września 2009 r.), zaś w dniu 2 października 2009 r. (data nadania 29 września 2009 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu 3 maja 2009 r. wygrała w konkursie samochód o wartości katalogowej 117 300 zł. W ramach wygranej mieściła się także nagroda pieniężna w wysokości należnego podatku od tej nagrody. Ryczałtowy podatek z tytułu wygranej w konkursie w wysokości 10% został w całości zapłacony przez organizatora konkursu.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać wygrany samochód przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nagroda została odebrana.

Zainteresowana podkreśla, iż obecne ceny rynkowe tego samochodu oscylują wokół 90 000 zł i zawsze są niższe od cen nowych samochodów w salonach, zatem sprzeda Ona samochód po cenie niższej niż wartość otrzymanej nagrody.

Wnioskodawczyni zaznacza, iż sprzedaż samochodu nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Zainteresowana oświadcza, że nie prowadzi i nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawczyni będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu takiej sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna Ona zapłacić podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu takiej sprzedaży. Zgodnie z art. 22 ust. 1d kosztem uzyskania przychodu w przypadku zbycia rzeczy ruchomej wygranej w konkursie jest wartość wygranej, która stanowiła przychód opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zatem koszt w tym przypadku przewyższy przychód, wobec czego dochodu nie będzie.

Zainteresowana, uzasadniając swoje stanowisko, powołuje się na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 grudnia 2007 r., nr IPPB2/415-215/07-4/AF, oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPB2/415-540/07/MCZ, KAN-2948/12/07/KAN-3416/12/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy podkreślić jednak, że zgodnie z art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w analizowanym przypadku nie ma zastosowania ust. 3, który stanowi, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Zapis art. 9 ust. 3a stanowi bowiem, że ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zapis art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z ust. 3 wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód ze sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

W oparciu o analizę art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodu w przypadku zbycia rzeczy ruchomej wygranej w konkursie, jest wartość wygranej, która stanowiła przychód opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W analizowanym przypadku przychodem ze sprzedaży samochodu będzie cena, którą Wnioskodawczyni uzyska od kupującego wynikająca z umowy sprzedaży.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży samochodu, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie będzie wartość samochodu przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Reasumując stwierdzić należy, iż w przypadku zbycia wygranego w konkursie samochodu , o którym mowa we wniosku, za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, u Wnioskodawczyni nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że cena uzyskana ze sprzedaży nie będzie odbiegać od wartości rynkowej.

Jednocześnie tut. organ pragnie poinformować, że przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego samochodu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło jego nabycie i koszty nabycia tego samochodu należy jednak wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym za dany rok podatkowy jako inne źródła.

W odniesieniu do powołanych przez Zainteresowaną interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. oraz Dyrektora Izby Skarbowej w K., tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.