Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-210/16/AW
z 20 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniach 13 i 16 maja 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za zaliczki wpłat przyjmowanych od klientów, jako zasilenie limitu karty paliwowej przedpłaconej, niepowstania obowiązku podatkowego z tego tytułu oraz braku obowiązku dokumentowania tych czynności fakturą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 13 i 16 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za zaliczki wpłat przyjmowanych od klientów, jako zasilenie limitu karty paliwowej przedpłaconej, niepowstania obowiązku podatkowego z tego tytułu oraz braku obowiązku dokumentowania tych czynności fakturą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod nazwą „A.” i zajmuje się - na podstawie udzielonej koncesji - hurtową i detaliczną sprzedażą paliw płynnych (benzyna, olej napędowy, LPG). W celu uatrakcyjnienia swojej oferty udostępnił Pan wybranym klientom narzędzie wspomagające zarządzanie flotą przy wykorzystywaniu kart paliwowych przedpłaconych lub z odroczonym terminem płatności. Karty te umożliwią klientom bezgotówkowe nabywanie towarów (paliw) w należących do Pana stacjach paliw. Przedpłacony charakter karty paliwowej oznacza, że klient dokonuje najpierw wpłaty środków na Pana rachunek bankowy, a Pan z chwilą otrzymania środków wprowadza na karcie paliwowej limit do wykorzystania przez klienta. Wysokość wpłat na poczet limitu karty paliwowej klient ustala dowolnie. Za pomocą karty paliwowej przedpłaconej klient dokonuje zakupu jedynie do wysokości limitu na karcie. Karta paliwowa przedpłacona umożliwia zakup różnych rodzajów paliw w dowolnym czasie.

W tym przypadku nie jest Pan w stanie dokładnie określić terminu dostawy, rodzaju paliwa, ani ilości paliwa, które będą przedmiotem dostawy (dostaw), aż do momentu, w którym klient dokona zakupu na stacji paliw. Klienci, po każdorazowym zrealizowaniu zakupu paliw na stacjach, otrzymują potwierdzenie dokonania transakcji. Natomiast faktury dokumentujące te transakcje, co do zasady, są wystawiane jako faktury zbiorcze, raz na miesiąc. Faktury zawierają również ewentualne rabaty w przypadku, gdy umowa z danym klientem przewiduje ich udzielenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki, które są wpłacane przez klienta jako zasilenie limitu karty paliwowej przedpłaconej, niezwiązane z konkretną dostawą, stanowią zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym ich otrzymanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku VAT i wymaga udokumentowania fakturą?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe wpłaty przyjmowane od klienta jako zasilenie limitu karty paliwowej przedpłaconej do regulowania zapłaty za przyszłe, nieskonkretyzowane dostawy nie stanowią zaliczki w rozumieniu art. 19a ust 8 ustawy i konsekwentnie nie rodzą obowiązku podatkowego przewidzianego w tym artykule oraz nie wymagają udokumentowania fakturą. Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o podatku VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Niemniej jednak, w Pana opinii, nie każda wpłata otrzymana przed dostawą towarów lub przed wyświadczeniem usługi, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT. Decydującym faktem powodującym powstanie obowiązku podatkowego w przypadku otrzymanej płatności będzie to, czy płatność jest dokonywana na poczet określonych (skonkretyzowanych) transakcji podlegających opodatkowaniu i czy wszystkie okoliczności oraz warunki przyszłej transakcji są w momencie płatności ustalone i niezmienne. Sama płatność nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT do chwili konkretyzacji świadczeń, których będzie dotyczyć, czyli w rozpatrywanym przypadku do chwili, gdy klient dokona zakupu towarów (paliw) na stacji paliw. Wówczas, będą znane dane transakcji co do rodzaj towarów i ich ilość.

Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, polskich sądów administracyjnych, jak również w interpretacjach podatkowych Ministra Finansów.

Istotnym wyrokiem TSUE w analizowanej kwestii jest orzeczenie w sprawie Cantor Fitzgerald International, C-108/99, w którym Trybunał potwierdził, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają dostawy towarów i świadczenie usług, a nie płatności dokonane z tytułu tych transakcji. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w orzeczeniu w sprawie BUPA Hospitals Ltd, C-419/02, w którym Trybunał wskazał, że: „opodatkowaniu podatkiem VAT nie powinny zatem podlegać zapłaty za dostawy towarów i świadczenie usług, które nie zostały dotychczas określone w sposób wyraźny”.

Wymienione wyroki potwierdzają prezentowane przez Pana stanowisko, iż nie każda płatność wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT, a jedynie taka, która dokonywana jest na poczet konkretnego świadczenia, a wszystkie okoliczności przyszłej transakcji są ustalone i niezmienne.

Stanowisko Pana znajduje również odzwierciedlenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 1100/09) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, iż „obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) powstaje jedynie wówczas, gdy zapłata dokonana przed wykonaniem dostawy lub świadczeniem usług, następuje w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszłej dostawy lub świadczenia usług, są jednoznacznie i niezmiennie określone pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a nie ma ona jedynie charakteru zabezpieczającego wykonanie nie do końca jeszcze sprecyzowanej czynności opodatkowanej”. Analogiczne stanowisko sądu zaprezentowane jest w wyroku NSA z dnia 28 lipca 2009 r. (sygn. akt I FSK 932/08). Chociaż wyroki te zostały wydane na podstawie przepisów obecnie nieobowiązujących, to akurat w przypadku art. 19a ust. 8 obecnej ustawy o VAT są wciąż aktualne z uwagi na analogiczne brzmienie przepisów. W orzeczeniu z dnia 23 października 2012 r. (sygn. akt I FSK 2121/11) NSA kierując się prowspólnotową wykładnią art. 19 ust. 11 ustawy o VAT uznał, iż „aby obowiązek podatkowy powstał, w przypadku gdy płatność zaliczkowa następuje przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczeniem usług, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane”.

Podkreślić należy, że również organy podatkowe potwierdzają taki sposób traktowania na gruncie podatku VAT wpłat niezwiązanych z realizacją konkretnej dostawy/usługi (interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 28 grudnia 2011 r. nr IPPP1/443-1653/11-2/IGo, oraz z dnia 31 maja 2011 r. nr IPPP1-443-478/11-4/MP). Dodatkowo, organy podatkowe wypowiedziały się analogicznie również w przypadku kart przedpłaconych. I tak, w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 marca 2013 r. (nr IPPP2/443-83/13-2/MM) stwierdzono, że dopiero realizacja karty przedpłaconej, czyli fizyczne nabycie towaru lub usługi przez klienta, regulującego zapłatę poprzez wręczenie karty przedpłaconej, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, która wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w tym podatku. Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacjach: Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 maja 2012 r., nr IPPP1/443-246/12-2/AP; Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 lutego 2010 r., nr IBPP1/443-1168/09/MS; interpretacji Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2011 r., nr ITPP1/443-326/11/KM.

Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli dana płatność nie stanowi zaliczki w rozumieniu przepisów o podatku VAT, to nie wiąże się również z powstaniem obowiązku podatkowego, ani nie rodzi obowiązku wystawienia faktury. W takim bowiem przypadku brak jest podstaw do jej wystawienia. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek wystawienia faktury jest spowodowany przez m.in. otrzymanie przez podatnika całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2. Natomiast w pkt 1 tegoż ustępu mowa jest o sprzedaży, a także dostawie towarów i świadczeniu usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z tym, że nie jest Pan w stanie określić, na poczet jakich czynności otrzymał wpłatę, nie jest możliwe w tym przypadku wystawienie faktury. W opisanym stanie faktycznym, w momencie otrzymania płatności od klienta, nie jest określone, jaki rodzaj paliwa i w jakich ilościach klient nabywać będzie na stacjach paliw z wykorzystaniem karty paliwowej przedpłaconej. Nie ma Pan możliwości wystawienia prawidłowej faktury, gdyż między innymi nie posiada informacji na temat rodzaju i ilości paliw. Płatność dokonana przez klienta zasilająca kartę przedpłaconą stanowi formę limitu, dzięki czemu może realizować nabycia różnego rodzaju paliw na stacjach paliw w formie bezgotówkowej. Dopiero w momencie dokonania dostawy (zakupu paliw) na stacji paliw powstaje obowiązek podatkowy z tego tytułu, co rodzi obowiązek udokumentowania takiej transakcji fakturą w terminach przewidzianych w ustawie o podatku VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w Pana opinii, brak jest podstaw do traktowania na gruncie przepisów ustawy o VAT opisanych w stanie faktycznym wpłat, przyjmowanych od klienta na zasilenie karty przedpłaconej, jako zaliczek rodzących obowiązek podatkowy oraz wymagających dokumentowania tego faktu fakturami. Wpłacona kwota po dokonaniu zakupu na stacji paliw jest przekształcana w zapłatę za te dostawy. Wówczas, obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.