Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-249/16-2/ISz
z 23 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 maja 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transgranicznego połączenia spółek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transgranicznego połączenia spółek.

Wniosek uzupełniony został w dniu 20 maja 2016 r., (data wpływu 30 maja 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 13 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pan J. S., rezydent podatkowy Niemiec, prowadzi na terytorium Niemiec jednoosobowe przedsiębiorstwo S. Pan J. S. oraz jego przedsiębiorstwo podlegają w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Pan J. S., jako S., planuje założyć na terenie Niemiec Spółkę N. GmbH (forma prawna: Gesellschaft mit beschränkter Haftung, odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwana dalej: „Spółka”). Spółka będzie utworzona według prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec i będzie podlegać w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Jedynym wspólnikiem Spółki będzie przedsiębiorstwo jednoosobowe S. Spółka planuje utworzyć na terenie Polski oddział (zwany dalej: „Oddział”).

Wnioskodawcą w niniejszej sprawie jest S. (dalej jako: „Wnioskodawca”) w oparciu o art. 14n. Ordynacji podatkowej.

Spółka będzie należała do Grupy S. (zwanej dalej: „Grupą”). Grupa jest właścicielem portfela nieruchomości w Niemczech, Czechach, Polsce i na Słowacji. W tych krajach Grupa planuje i realizuje projekty, wynajmuje długoterminowo, utrzymuje, pielęgnuje, zarządza oraz rozbudowuje nieruchomości komercyjne każdego rodzaju. Do jej usług należy także kompleksowa opieka i zarządzanie własnymi parkami handlowymi oraz centrami handlowymi.

Dla każdej zakupionej przez Grupę nieruchomości zostaje założona w państwie jej położenia spółka handlowa. Celem działalności tych spółek jest zakup gruntów, budowa przez zewnętrznych wykonawców, a następnie długoterminowy wynajem nieruchomości komercyjnych.

Obecnie rozważane jest przeprowadzenie zmian w strukturze Grupy. W ramach reorganizacji spółek należących do Grupy planowane jest dokonanie transgranicznego połączenia nowo powstałej Spółki z sześcioma innymi spółkami z Grupy: M. Sp. z o.o., I. Sp. z o.o., P. Sp. z o.o., U. Sp. z o.o., W. Sp. z o.o., E. Sp: z o.o. (zwanymi dalej: „Spółkami Przejmowanymi”), będącymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Transakcja transgranicznego połączenia ma na celu uproszczenie struktury Grupy, a tym samym wzrost efektywności w zakresie zarządzania. Poprzez transakcje transgranicznego połączenia powinny zostać osiągnięte także efekty synergii, np. w zakresie negocjacji kredytowych czy negocjacji z międzynarodowymi koncernami. Proces połączenia doprowadzi także do oszczędności, zwłaszcza w zakresie liczby sprawozdań finansowych, kosztów doradztwa podatkowego i ogólnych kosztów biurowych.

Obecnie większościowym udziałowcem Spółek Przejmowanych jest Wnioskodawca. W Spółkach Przejmowanych Wnioskodawca posiada następującą ilość udziałów:

• M. Sp. z o. o. - 99,985%.
  
• I. Sp. z o.o. - 99,75%;
  
• P. Sp. z o.o. - 99,75%;
  
• U. Sp. z o.o. - 99,98%;
  
• W. Sp. z o.o. - 99,996%;
  
• E. Sp. z o.o. - 99,88%.
  
  

Pozostałe udziały mniejszościowe Spółek Przejmowanych należą do spółki X. Sp. z o.o.

Pierwszą fazą restrukturyzacji będzie sprzedaż udziałów mniejszościowych w Spółkach Przejmowanych przez spółkę X. Sp. z o.o. na rzecz Wnioskodawcy. Tak więc jedynym udziałowcem Spółki oraz Spółek Przejmowanych będzie Wnioskodawca.

Kolejnym etapem restrukturyzacji będzie połączenie transgraniczne polskich Spółek Przejmowanych ze Spółką (Side-Stream-Merger).

Połączenie nastąpi na podstawie:

• art. 492 § 1 pkt 1 w związku z art. 516 indeks 1 i następnymi ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 roku, poz. 1030, ze zm.),
  
• Dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz.U. L. 370 z dnia 25 listopada 2005),
  
• Dyrektywy Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (wersja ujednolicona) (Dz.U.UE L. z dnia 25 listopada 2009 r.),
  
• przepisów niemieckiej ustawy o przekształceniu podmiotów prawnych (Umwandlungsgesetz z 28 października 1994 (BGBI. I S. 3210; 1995 i S. 428)).
  
  
  

Połączenie nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę.

Przeniesienie majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę przejmującą nastąpi w zamian za wydanie udziałów Spółki wspólnikowi Spółek Przejmowanych, Wnioskodawcy.

Wskutek połączenia zgodnie z art. 493 § 1 Kodeksu spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, dalej jako Ksh) Spółki Przejmowane zostaną rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie nastąpi z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby Spółki przejmującej, tj. niemieckiego rejestru handlowego. Wpis ten wywoła skutek wykreślenia Spółek Przejmowanych. Spółka wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółek Przejmowanych (art. 494 § 1 Ksh).

W następstwie planowanego połączenia działalność prowadzona dotychczas przez Spółki Przejmowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostanie przeniesiona do nowo utworzonego oddziału Spółki w Polsce.

W wyniku połączenia Spółka przejmie pracownika jednej ze Spółek Przejmowanych.

Po połączeniu majątek Spółki będzie się składał głównie z majątku nieruchomego położonego w Polsce.

Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że:

• w Spółce U. Sp. z o.o. został wniesiony wkład rzeczowy o wartości 9.613,24 PLN (nie stanowiący przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części);
  
• na moment połączenia będą istniały pomiędzy Spółkami Przejmowanymi wzajemne należności i zobowiązania;
  
• odsetki od pożyczek/kredytów udzielanych między Spółkami Przejmowanymi zostały ujęte w wartości początkowej środków trwałych, nabytych za środki pieniężne uzyskane z ww. pożyczek/kredytów;
  
• utworzony przez Spółkę Oddział będzie prowadził księgi rachunkowe oraz wymagane ewidencje w oparciu o właściwe przepisy; planuje się kontynuację odpisów amortyzacyjnych środków trwałych przejętych w wyniku połączenia;
  
• Spółki Przejmowane posiadają kapitały zapasowe utworzone z zysku.
  
  
  

W uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca dodał, że dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium Polski będzie zarejestrowana Spółka N. GmbH. Spółka N. GmbH, podatnik zagraniczny, będzie prowadzić działalność na terytorium Polski w formie Oddziału. Oddział Spółki nie będzie zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie stanowi odrębnego podmiotu podatkowego w stosunku do spółki macierzystej, nie prowadzi działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, lecz jest jedynie organizacyjnie i majątkowo wyodrębnioną częśą tego przedsiębiorcy. W związku z tym Oddział będzie posługiwał się NIP Spółki N. GmbH.

Nabywane towary i usługi dokumentowane fakturami wystawionymi na Spółki Przejmowane, służą działalności opodatkowanej tych podmiotów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług oznaczone we wniosku odpowiednio numerami 5, 6 i 12.

1. Czy w wyniku transgranicznego połączenia Spółek Przejmowanych na Spółkę, przejdzie w zakresie podatku od towarów i usług prawo zwrotu nadwyżki lub przeniesienia nadwyżki oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach zakupowych wystawionych na Spółki Przejmowane?
2. Czy w związku z przeprowadzeniem opisanej operacji, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych po dniu połączenia faktur wystawionych na Spółki Przejmowane, będzie przysługiwało Spółce dopiero po dokonaniu przez nią wystawienia not korygujących nazwę nabywcy?
3. Czy Spółka, w związku z realizacją transgranicznego połączenia, będzie posiadała w Polsce stałe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy na skutek wejścia, na podstawie art. 93 Ordynacji podatkowej, w ogół praw i obowiązków Spółek Przejmowanych, na Spółkę przejdzie także prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ordynacji podatkowej i kodeksu spółek handlowych wskazuje na to, że na Spółkę przejdzie ogół praw i obowiązków Spółek Przejmowanych, w tym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego.

Artykuł 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr. 177, poz. 1054, z póżn. zm., dalej: „ustawa o VAT”) konstytuuje zasadę, zgodnie z którą podatnik podatku od towarów i usług ma zasadniczo prawo do dokonania odliczenia w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.

Z przepisu tego wynika neutralność podatku VAT dla przedsiębiorcy, który powinien mieć możliwość dokonania wspomnianego odliczenia w każdym przypadku, gdy dotyczy to czynności opodatkowanych. Jest to fundamentalne prawo podatnika, wyjątki od którego powinny być jasno wskazane w regulacjach.

Art. 491 § 1 (1) Ksh określa prawo łączenia się polskich spółek kapitałowych oraz komandytowo-akcyjnych ze spółkami utworzonymi zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i mającymi tam siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład. Zgodnie zaś z art. 492 § 2 Ksh, połączenie spółek może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Stosownie do treści art. 494 § 1 Ksh, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Regulacje tą stosuje się do zarówno do połączeń krajowych jak i transgranicznych.

Zgodnie z przepisami art. 93 Ordynacji podatkowej, osoba prawna powstała w wyniku połączenia osób prawnych, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych) - art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji. W ramach sukcesji podatkowej osoba prawna będąca spółką przejmującą obejmuje wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki podatkowe spółek kończących swój byt prawny na dzień połączenia (spółki przejmowanej).

Z zasady sukcesji generalnej zawartej we wskazanych przepisach wynika więc przejście na Spółkę wszystkich praw i obowiązków przejmowanych spółek przewidzianych w przepisach prawa podatkowego. Dotyczy to także prawa do przejęcia ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zadeklarowanej w deklaracjach VAT-7 złożonych za okresy poprzedzające połączenie oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od należnego wynikającego z transakcji dokonanych przez spółkę przejmowanego przed dniem przejęcia.

Wskazać należy, że żadne przepisy ordynacji podatkowej nie ograniczają możliwości przejścia na inne podmioty prawa do odliczenia podatku naliczonego w wyniku sukcesji. Takiej wyjątkowej sytuacji w kontekście spółek przejmowanych nie przewidują także przepisy ustawy o VAT, zawierającej katalog okoliczności uzasadniających odmówienie podatnikowi prawa do odliczenia (art. 88 ww. ustawy). Przepisy nie różnicują przy tym sytuacji danego podmiotu w zależności od tego, czy następuje przejęcie krajowe czy transgraniczne.

Stanowisko to potwierdził w kontekście przejęcia transgranicznego m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 27 września 2013 r., sygn. IPPP3/443-597/13-2/KT. Jak uznał ten organ; ,,Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym, chodzi tu o prawa i obowiązki wynikające z wszelkich aktów normatywnych prawa podatkowego. W szczególności wstępuje się w prawa i obowiązki poprzednika, jako podatnika, płatnika i inkasenta. (...) z chwilą zarejestrowania planowanego przez Spółkę przejęcia połączonego z wykreśleniem spółki przejmowanej z rejestru sądowego ustanie nie tylko jej byt cywilnoprawny, ale także prawno-podatkowy, Z tą chwilą, spółka przejmowana przestanie zatem istnieć jako podatnik VAT. W konsekwencji, spółka przejmowana traci zdolność do wywiązywania się z przysługujących jej praw lub nałożonych obowiązków wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie, zgodnie z powołanym art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa, prawa te i obowiązki, związane z działalnością spółki przejmowanej, przejdą z chwilą rejestracji połączenia na spółkę przejmującą. Z dniem połączenia, Spółka wstąpi bowiem we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej (poprzednika prawnego) i stanie się jej następcą prawnym dla celów podatkowych. Do praw tych, przejętych przez Spółkę na zasadzie sukcesji, należy niewątpliwie również prawo do rozliczenia ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, na skutek wejścia na podstawie art. 93 Ordynacji podatkowej, w ogół praw i obowiązków Spółek Przejmowanych, na Spółkę przejdzie także prawo do o obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku transgranicznego połączenia Spółek Przejmowanych na Spółkę N. GmbH przejdzie w zakresie podatku od towarów i usług prawo zwrotu nadwyżki lub przeniesienia nadwyżki oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach zakupowych wystawionych na Spółki Przejmowane.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach zakupowych wystawionych na Spółki Przejmowane po sporządzeniu i dostarczeniu kontrahentom stosownych not korygujących.

W sytuacji gdy faktury zostały wystawione po dniu połączenia, strona otrzymująca faktury powinna wystawić noty korygujące i przesłać wystawcy faktury wraz z kopią w celu akceptacji treści noty i potwierdzenia stanu faktycznego dotyczącego danych nabywcy błędnie określonych w wystawionej fakturze. Dokumenty te będą bowiem wystawione na podmiot nieistniejący od momentu połączenia. W stosunku do tych transakcji faktycznym nabywcą będzie już Spółka. Transakcja w rzeczywistości będzie więc dokonywana pomiędzy innymi podmiotami niż wskazane w fakturze, co stanowi błąd co do oznaczenia danych nabywcy.

Zgodnie zaś z art. 106k ust. 1-3 ustawy o VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Pogląd taki obecny jest także w orzecznictwie NSA, np. w wyroku z 21 marca 2013 r. (sygn. akt I FSK 806/11) stwierdzono: ,,Skoro ustaje byt prawny spółki to tym samym przestaje ona być także podatnikiem podatku od towarów i usług. (…) wystawiane po dniu przejęcia faktury i faktury korygujące dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług to ich nabywcami nie są już spółki przejmowane, ale spółka przejmująca (...) W razie błędnego określenia nabywcy i wpisanie po dniu połączenia spółek prawa handlowego w treści faktury danych nieistniejącej już spółki przejmowanej niezbędne jest wręcz dokonanie korekty zapisów uwidocznionych na fakturze. (...) Dopiero skorygowana faktura odzwierciedla prawdziwe, zdarzenie gospodarcze, czyli stwierdza fakt dojścia między określonymi podmiotami do rzeczywistej operacji gospodarczej w wartościach i ilościach wykazanych na fakturze VAT”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

• z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. IPPP2/443-939/14-2/KOM;
• z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. IPPP2/443-526/13-2/AO.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie więc uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach zakupowych wystawionych na Spółki Przejmowane po sporządzeniu i dostarczeniu kontrahentom stosownych not korygujących.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją transgranicznego połączenia, Spółka będzie posiadała w Polsce stałe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ani ustawa o VAT ani przepisy wykonawcze do ustawy nie definiują pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Dlatego też w tym zakresie trzeba odwołać się do przepisów prawa wspólnotowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE (dotyczącego miejsca świadczenia usług) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu wykonywanie danej działalności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał w szeregu orzeczeń np.:

• wyrok z 4 lipca 1985 r. w sprawie C-168/84 Gunter Berkhołz przeciwko Finanzamt Hamburg-Mitte-Altstadt;
  
• wyrok z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg;
  
• wyrok z 17 lipca 1997 r. w sprawie C-190/95 ARO Lease BV przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst Grote Ondernemingen te Amsterdam,

iż stałe miejsce prowadzenia działalności jest to miejsce, które charakteryzuje się pewnym minimum stałości wynikającej ze stałej obecności zarówno osób, jak i zaplecza technicznego.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie posiadała stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce tylko i wyłącznie, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

1. Spółka będzie posiadała w Polsce w sposób stały zasoby ludzkie konieczne do świadczenia usług w ramach jej działalności;
2. Spółka będzie posiada w Polsce w sposób stały zasoby techniczne konieczne do świadczenia usług w ramach jej działalności;
3. Spełniona zostanie pewna minimalna oznaka działalności, która będzie stanowiła zewnętrzną oznakę, że działalność w określonym miejscu prowadzona jest na stałe.
   
   

Przykładowo w interpretacji z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. IPPP3/443-958/14-2/ISZ Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż w oparciu o przywołane powyżej orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazać można kilka przestanek, których zaistnienie powoduje, ze można mówić o stałym miejscu prowadzenia działalności.

Jak wynika z samej nazwy „stały” to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny - stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwała na uznanie, iż działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzne znamię, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale.

Zaangażowanie, o którym mowa, powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy. Dla uznania więc, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Na podstawie opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w związku z transgranicznym połączeniem Spółek Przejmowanych ze Spółką, Spółka będzie posiadała w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Jak wskazano, stałym miejscem prowadzenia działalności może być miejsce, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza technicznego oraz personalnego, umożliwiające wykonanie danej działalności.

W odniesieniu do sytuacji Spółki należy stwierdzić, że zgodnie z opisanym powyżej zdarzeniem przyszłym, Spółka będzie posiadała w Polsce stałe zaplecze techniczne w postaci oddziału oraz nieruchomości komercyjnych, które przed przejęciem należały do Spółek Przejmowanych. Za pomocą oddziału oraz posiadanych nieruchomości Spółka będzie prowadziła swoją działalność gospodarczą na terytorium Polski polegającą na długoterminowym wynajmie tych nieruchomości.

Na podstawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że usługi długoterminowego wynajmu nieruchomości komercyjnych będą stanowiły główną działalność Spółki na terenie Polski. Niewątpliwe jest, że taka struktura rzeczowa będzie występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika także, że w związku z transgranicznym połączeniem spółek, Spółka przejmie pracownika jednej ze Spółek Przejmowanych. Ponadto Spółka będzie posiadała na terenie Polski oddział. Odnosząc się do powyższych rozważań należy więc stwierdzić, że Spółka będzie posiadała w Polsce, oprócz zaplecza technicznego, także zapiecze personalne.

Uwzględniając wskazane wyżej kryteria, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie posiadała stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski. Należy zauważyć, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe będą pozostawały w ścisłym związku z dokonywanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy uznać, że w związku ze świadczeniem opisanych we wniosku usług wynajmu nieruchomości komercyjnych Spółka będzie posiadała na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy zauważyć, że z dniem 25 maja 2016 r. został ogłoszony tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710). Ponadto art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług brzmi następująco: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Niemniej jednak niniejsze nie wpływa na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla Spółek Przejmowanych.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.