Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-545/16-2/AMN
z 9 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych występujących przed zmianą rezydencji podatkowej oraz w zakresie konsekwencji podatkowych występujących po zmianie rezydencji podatkowej:

• rozliczeń dochodów uzyskanych w 2016 roku w Anglii przy pobycie w Polsce krótszym niż 183 dni – jest prawidłowe,
• rozliczeń dochodów uzyskanych z umów o pracę w Polsce przy pobycie w Polsce krótszym niż 183 dni – jest prawidłowe,
• opodatkowania dochodów z najmu mieszkania w Polsce przy pobycie w Polsce krótszym niż 183 dni – jest prawidłowe,
• rozliczeń dochodów z Anglii uzyskanych w 2017 roku – jest prawidłowe,
• właściwości urzędu skarbowego – jest prawidłowe,
• sposobu rozliczenia przychodów osiąganych z najmu mieszkań – jest prawidłowe,
• sprzedaży akcji w 2016 roku przy pobycie w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni − jest prawidłowe,
• sprzedaży akcji w 2017 roku przy pobycie w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni − jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych występujących przed zmianą rezydencji podatkowej oraz w zakresie konsekwencji podatkowych występujących po zmianie rezydencji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Od początku roku 2016 do 12 maja 2016 roku Wnioskodawca jest zatrudniony w dwóch firmach na umowę o pracę w Polsce. Dnia 12 maja 2016 Zainteresowany rozwiązuje stosunek pracy z tymi firmami. Za pracę wykonaną w tych dwóch firmach od 1 stycznia do 12 maja Wnioskodawca otrzyma nie więcej niż 45000 zł.

Dodatkowo Zainteresowany posiada dwa mieszkania, jedno z nich wynajmuje oraz rozlicza skalą podatkową 18% i 32% oraz prowadzi dla niego ewidencje przychodów i kosztów. W lutym 2017 roku planuje wynająć drugie mieszkanie i rozliczać je także skalą podatkową 18% i 32%. Z powodu wysokich kosztów (odsetki kredytowe, rachunki, koszty remontu) mieszkanie wynajmowane obecnie będzie wykazywać stratę, a w przyszłości niewielki przychód.

Dnia 11 czerwca 2016 Wnioskodawca wyjeżdża na stałe do Londynu w Anglii i dnia 13 czerwca 2016 rozpoczyna tam pracę u angielskiego pracodawcy. Zainteresowany ma podpisaną umowę na okres próbny 6 miesięcy, po których zostanie ona przedłużona na czas nieokreślony. Wnioskodawca planuje tam zostać na stałe i wynająć mieszkanie. Od 13 czerwca głównym źródłem utrzymania Zainteresowanego będzie dochód z umowy o pracę w Londynie. W Polsce zamknie wszystkie konta bankowe z wyjątkiem konta przez które ma dostęp do biura maklerskiego, w którym posiada akcje oraz drugiego, do którego Wnioskodawca ma podpięty kredyt hipoteczny. W Anglii Zainteresowany otworzy konto bankowe, na które będzie wpływać jego wynagrodzenie z Anglii i stanie się ono głównym kontem Wnioskodawcy. Cały majątek (z wyjątkiem mieszkań) np. auto, sprzęt RTV/AGD zostanie sprzedany lub przeniesiony do Anglii. Zainteresowany jest stanu niezamężnego i nie posiada dzieci. Swoją przyszłość planuje z Anglią, w Polsce będzie tytko odwiedzać sporadycznie dalszą rodzinę.

7 stycznia 2016 do 26 stycznia 2016 Wnioskodawca znajdował się poza granicami Polski, dodatkowo w kwietniu wyjechał na 1 dzień z kraju, nie będzie Zainteresowanego w kraju 29-30 maja 2016. Wszystkie przedziały są zamknięte tzn. że podczas całego dnia Wnioskodawca był poza granicami Polski. Zakresy dat w sumie dają 19 dni poza granicami Polski. Od początku roku do 11 czerwca mija 163 dni. W tym czasie w kraju fizycznie Zainteresowany będzie 163-19 = l44 dni.

W połowie maja 2016 Wnioskodawca zgłosi się do Urzędu Gminy w celu zgłoszenia stałego wyjazdu za granicę i zostanie wymeldowany z adresu (…).

Zainteresowany posiada akcje (…) w Biurze Maklerskim (…).

W roku 2016 Wnioskodawca nie zamierza przebywać w kraju dłużej niż 183 dni (jednak w sytuacji kryzysowej istnieje taka możliwość). W roku 2017 na pewno Zainteresowany nie będzie przebywać w kraju dłużej niż 183 dni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jeśli w 2016 roku Wnioskodawca będzie przebywać w kraju krócej niż 183 dni i wyjeżdża na stałe do Anglii, to:
   1. ze wszystkich dochodów uzyskanych w Anglii będzie rozliczać się podatkowo tylko w Anglii czy w Polsce? (w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania). Jeśli w Polsce, w jaki sposób ma się rozliczyć?
   2. z dochodów uzyskanych z umów o pracę w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce czy w Anglii? Jeśli w Polsce, czy w jakiś sposób dochód z Anglii wpływa na wysokość skali podatkowej?
   3. z dochodów z najmu mieszkania w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce czy Anglii? Jeśli w Polsce, czy w jakiś sposób dochód z Anglii i Polski wpływa na wysokość skali podatkowej?
2. Czy jeśli w 2016 roku Wnioskodawca będzie przebywać w kraju dłużej niż 183 dni i wyjeżdża na stałe do Anglii, to ze wszystkich dochodów uzyskanych w Anglii będzie rozliczać się podatkowo tylko w Polsce? (w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania) Jeśli tak:
   1. jak odzyskać podatek, który będzie płacić także w Anglii odprowadzany przez pracodawcę Wnioskodawcy?
   2. jak rozliczać przychód z umowy o pracę z Anglii, sumować go z przychodem uzyskanym w Polsce (umowa o pracę + przychód z najmu mieszkań w Polsce)?
   3. na jakim druku PIT rozliczać ten przychód?
   4. czy Wnioskodawca powinien wpłacać zaliczkę do urzędu za dochody uzyskane za granicą każdego miesiąca czy wystarczy, że przeleje podatki po rozliczeniu PIT w 2017 roku?
3. Czy jeśli w 2016 roku Wnioskodawca będzie przebywać w kraju dłużej niż 183 dni i wyjeżdża na stałe do Anglii to:
   1. z dochodów uzyskanych z umów o pracę w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce czy w Anglii? Jeśli w Polsce w jaki sposób uwzględnić pozostałe dochody.
   2. z dochodów z najmu mieszkania w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce czy Anglii? Jeśli w Polsce, to jakim dokumentem PIT Wnioskodawca powinien się rozliczyć za dochód z najmu mieszkań w Polsce? Czy Zainteresowany powinien w jakiś sposób uwzględnić dochody z Anglii i Polski do wyliczenia podatku?
4. Czy jeśli w 2017 Wnioskodawca będzie przebywać w kraju mniej niż 183 dni i będzie posiadać przychody z umowy o pracę w Anglii oraz najmu mieszkań w Polsce, to czy dochody z Anglii będzie rozliczać tylko i wyłącznie w Anglii? (przy założeniu przepisów z dnia orzecznictwa).
5. W maju 2016 roku Wnioskodawca zgłosi w Urzędzie Gminy wyjazd na stałe do Anglii, w związku z czym zostanie wymeldowany. Jaki będzie wtedy Urząd Skarbowy w Polsce? W jaki sposób Zainteresowany może zarejestrować się do nowego Urzędu? Czy wystarczy złożyć tylko do niego PIT w 2017 czy poprzedzić to innym wnioskiem/formularzem (jeśli tak, to jakim)?
6. W jaki sposób Wnioskodawca powinien rozliczać przychód z najmu mieszkań znajdujących się w Polsce w 2016, gdy uzyskał dochody z umowy o pracę zarówno w Polsce, jak i w Anglii oraz jak to będzie wyglądać w roku 2017, gdy przychody uzyska tylko z umowy o pracę w Anglii i będzie w kraju krócej niż 183 dni?
7. Na jakim druku oraz w jakiej korelacji (przychód z najmu mieszkania z Polski, przychód z umów o pracę w Polsce, przychód z umów o pracę w Anglii) Wnioskodawca powinien się rozliczyć
   1. w 2016 roku gdy:
      1. przebywa w kraju dłużej niż 183 dni;
      2. przebywa w kraju krócej niż 183 dni oraz
   2. w roku 2017 gdy przebywa w kraju krócej niż 183 dni i posiada przychód z najmu mieszkań w Polsce oraz przychód z umowy o pracę w Anglii?
8. Czy w jakikolwiek sposób przychody w Anglii wpływają na wysokość skali podatkowej (18 i 32%) przy rozliczaniu najmu mieszkań w Polsce lub dochodu uzyskanego z umów o pracę w Polsce?
9. W roku, w którym Wnioskodawca przebywa w Polsce krócej niż 183 dni i jego jedyne zatrudnienie jest w Anglii, jak ma obliczyć wysokość podatku za najem mieszkań znajdujących się w Polsce? Czy skala podatku (18 lub 32%) będzie zależeć w taki sposób (przychód z najmu w Polsce + przychód z umowy o pracę w UK)
   1. jeśli większy od 85 528 zł wtedy podatek = przychód z najmu 32%,
   2. jeśli mniejszy, to podatek = 18% przychód z najmu?
   Czy może Wnioskodawca powinien ignorować zarobki w UK i rozliczać się tylko i wyłącznie za przychód z najmu mieszkań w Polsce?
10. Czy sprzedając akcje przez elektroniczny portal polskiego biura maklerskiego, będąc fizycznie za granicą Wnioskodawca powinien rozliczać się z urzędem w Polsce, czy w kraju w którym mieszka na stałe?
    1. w roku 2016 przebywając w Polsce w ciągu roku dłużej niż 183 dni? (gdy posiada przychód z umowy o pracę w Polsce, zatrudnienie w Anglii i dochód z najmu mieszkań w Polsce);
    2. w roku 2016 przebywając w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni? (gdy posiada przychód z umowy o pracę w Polsce, zatrudnienie w Anglii i dochód z najmu mieszkań w Polsce);
    3. w roku 2017 przebywając w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni? (gdy posiada zatrudnienie tylko w Anglii i dochód z najmu mieszkań w Polsce)
11. Czy poprawnie Wnioskodawca obliczył, że od początku roku 2016 do 11 czerwca będzie w kraju 144 dni? Czy może powinien zignorować opuszczenie kraju w podanych dniach (styczeń, kwiecień, maj) i w efekcie był w kraju 163 dni? Jeśli obydwie sumy są błędne, Wnioskodawca prosi o prawidłowe wyliczenie ilość dni przebytych w kraju?
    
    

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. 1. Ze wszystkich dochodów uzyskanych w Anglii Wnioskodawca będzie rozliczać się podatkowo tylko w Anglii;
   2. z dochodów uzyskanych z umów o pracę do 12 maja Wnioskodawca ma rozliczyć się w Polsce, a dochód z Anglii w żaden sposób nie wpływa na wysokość opodatkowania dochodu z Polski;
   3. z dochodów z najmu mieszkania w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce, wysokość dochodu z umowy o pracę w Polsce i Anglii wpływa na wysokość skali podatkowej (18% lub 32%).
2. Ze wszystkich dochodów w Anglii w 2016 Wnioskodawca będzie opodatkowany w Polsce;
   1. odzyskać podatek może w roku 2017 przez odpowiednią instytucję prywatną zajmującą się zwrotem podatku. Do czasu odzyskania tego podatku Wnioskodawca będzie podwójnie opodatkowany;
   2. przychód z Anglii sumuje się z przychodem z Polski i na tej podstawie wyliczana jest wysokość podatku;
   3. PIT-37 ponieważ istnieje dodatkowy dochód w postaci najmu mieszkań;
   4. nie powinien wpłacać zaliczki do US za dochód uzyskany w Anglii.
3. 1. dochód uzyskany z umowy o pracę w Polsce sumuje z dochodem z umowy o pracę w Anglii i oblicza podatek;
   2. z dochodów z najmu mieszkania w Polsce powinien rozliczać się w Polsce przy użyciu PIT-37 uwzględniając tam dochody uzyskane w Polsce i Anglii.
4. Z dochodów uzyskanych w Anglii w 2017 Wnioskodawca będzie rozliczać się tylko i wyłącznie w Anglii bez powiadamiania o nich US w Polsce.
5. Urząd właściwy, to Urząd Skarbowy (…), do którego Wnioskodawca nie musi się rejestrować, wystarczy złożyć zeznanie podatkowe w roku 2017.
6. Dochód z najmu Wnioskodawca rozlicza na PIT-37 razem z dochodem z umowy o pracę z Polski. Dochód z Anglii jest rozliczany tylko w Anglii.
7. 1. 1. Wszystkie dochody są rozliczane w Polsce na PIT-37, dochody z umów o pracę z Anglii i Polski sumują się, a dochód z najmu występuje w oddzielnej pozycji, na tej podstawie wyliczany jest podatek;
      2. dochód z umowy o pracę w Polsce i najmu mieszkań jest rozliczany na PIT-37 w osobnych pozycjach i tam wyliczany podatek. Dochód z Anglii jest opodatkowany w Anglii i nie uwzględniany w Polsce.
         oraz
   2. dochód z najmu jest opodatkowany w Polsce, na skalę podatkową tego dochodu wpływa wysokość wynagrodzenia w Anglii. Dochód z Anglii rozliczany jest w Anglii. Wnioskodawca nie wie na jakim druku ma rozliczać dochód z najmu.
8. Przychód z Anglii jest sumowany z przychodem z najmu i jeśli przekracza próg podatkowy dochód z najmu opodatkowany jest 32%, jeśli nie to dochód z najmu opodatkowany jest 18%.
9. Tak, dochód z Anglii wpływa na wysokość podatku z najmu mieszkania w Polsce.
10. 1. Wnioskodawca rozlicza się w Polsce;
    2. Wnioskodawca rozlicza się w Anglii;
    3. Wnioskodawca rozlicza się w Anglii.
11. Do dnia 11 czerwca 2016 Wnioskodawca będzie w kraju 144 dni.
    
    

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie konsekwencji podatkowych występujących przed zmianą rezydencji podatkowej oraz w zakresie konsekwencji podatkowych występujących po zmianie rezydencji podatkowej w części dotyczącej:

• rozliczeń dochodów uzyskanych w 2016 roku w Anglii przy pobycie w Polsce krótszym niż 183 dni – jest prawidłowe,
• rozliczeń dochodów uzyskanych z umów o pracę w Polsce przy pobycie w Polsce krótszym niż 183 dni – jest prawidłowe,
• opodatkowania dochodów z najmu mieszkania w Polsce przy pobycie w Polsce krótszym niż 183 dni – jest prawidłowe,
• rozliczeń dochodów z Anglii uzyskanych w 2017 roku – jest prawidłowe,
• właściwości urzędu skarbowego – jest prawidłowe,
• sposobu rozliczenia przychodów osiąganych z najmu mieszkań – jest prawidłowe,
• sprzedaży akcji w 2016 roku przy pobycie w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni − jest prawidłowe,
• sprzedaży akcji w 2017 roku przy pobycie w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni − jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a. ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Zatem, rozstrzygające znaczenie w przedmiotowej sprawie ma ustalenie miejsca zamieszkania Wnioskodawcy.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych”, to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 50, poz. 1840).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 2 Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Umowa zawarta między Polską i Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych wynika, że Wnioskodawca rozwiąże stosunek pracy z firmami, w których był zatrudniony w Polsce na umowę o pracę. Dnia 11 czerwca 2016 r. Zainteresowany wyjedzie na stałe do Anglii, gdzie podejmie pracę u angielskiego pracodawcy. Od 13 czerwca głównym źródłem utrzymania Zainteresowanego będzie dochód z umowy o pracę w Londynie. W Polsce zamknie wszystkie konta bankowe z wyjątkiem konta przez które ma dostęp do Biura Maklerskiego, w którym posiada akcje oraz drugiego, do którego Wnioskodawca ma podpięty kredyt hipoteczny. W Anglii Zainteresowany otworzy konto bankowe, na które będzie wpływać jego wynagrodzenie z Anglii i stanie się ono głównym kontem Wnioskodawcy. Cały majątek (z wyjątkiem mieszkań) zostanie sprzedany lub przeniesiony do Anglii. Zainteresowany jest stanu niezamężnego i nie posiada dzieci. Swoją przyszłość planuje z Anglią, w Polsce będzie tytko odwiedzać sporadycznie dalszą rodzinę. Zainteresowany posiada 2 mieszkania w Polsce. Jedno z mieszkań Zainteresowany wynajmuje oraz rozlicza skalą podatkową. W lutym 2017 roku zamierza wynająć drugie mieszkanie i także rozliczać je skalą podatkową. Ponadto Wnioskodawca posiada akcje GPW w biurze maklerskim. W roku 2016 Wnioskodawca nie zamierza przebywać w kraju dłużej niż 183 dni (jednak w sytuacji kryzysowej istnieje taka możliwość). W roku 2017 na pewno Zainteresowany nie będzie przebywać w kraju dłużej niż 183 dni.

W świetle przedstawionych faktów, należy stwierdzić, że od dnia wyjazdu do Anglii, Wnioskodawca będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Anglii, a tym samym Zainteresowany utraci nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski i w związku z tym będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że od dnia wyjazdu do Anglii, w Polsce będzie podlegał opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Polski na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę na terytorium Anglii nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce w ww. okresie, a także nie będą one miały wpływu na opodatkowanie dochodów uzyskanych w Polsce. Dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w Anglii nie należy rozliczać w Polsce.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż:

• do dnia wyjazdu do Anglii Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• od dnia wyjazdu ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy zostanie przeniesiony do Anglii, w związku z tym Wnioskodawca nie będzie posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.
  
  

We wniosku Zainteresowany wskazał, że przed wyjazdem do Anglii uzyskiwał przychody ze stosunku pracy oraz najmu. Po wyjeździe na stałe do Londynu, Wnioskodawca będzie otrzymywał dochody z najmu mieszkań położonych w Polsce. Ponadto Wnioskodawca posiada akcje GPW w biurze maklerskim, ze sprzedaży których może otrzymywać dochody zarówno przed wyjazdem do Anglii, jak i po wyjeździe z Polski.

W myśl art. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów - o czym stanowi art. 9 ust. 1a ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. najem, podnajem, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Powyższe oznacza, iż przychody z najmu mogą być zaliczone do przychodów z działalności gospodarczej lub stanowić odrębne źródło przychodów, kwalifikowane, jako „najem prywatny”.

Jeśli najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą a więc stanowi odrębne źródło przychodów określane jako tzw. „najem prywatny”, przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane:

• na zasadach ogólnych – według skali podatkowej lub,
• ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
  
  

Podkreślić należy, iż wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem.

Uzyskane dochody z tytułu najmu rozliczane na zasadach ogólnych podlegają opodatkowaniu łącznie z innymi dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali: podstawa obliczenia podatku w złotych do 85 528 - podatek wynosi 18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr, ponad 85 528 podatek wynosi 14 839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z najmu lub dzierżawy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
   
   

Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45 (art. 44 ust. 6 cytowanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8 (PIT-36).

W terminie określonym w ust. 1 art. 45 ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników (art. 45 ust. 4 pkt 1 ustawy).

W zeznaniu tym Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać również inne osiągnięte dochody opodatkowane według skali podatkowej.

W przypadku uzyskiwania przez Wnioskodawcę dochodów z najmu po dniu wyjazdu do Anglii należy wskazać, że w świetle art. 6 ust. 1 i 3 Konwencji, dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie.

Z powyższego wynika, iż wobec osoby nieposiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochody z nieruchomości położonej na terytorium Polski mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychody uzyskane z najmu nieruchomości położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają opodatkowaniu w Polsce stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 9-10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 tego artykułu dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Z kolei w myśl art. 30b ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże w myśl art. 13 ust. 2 ww. Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności:

1. udziałów (akcji), innych niż akcje, które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie, lub
2. udziału w spółce osobowej lub truście, których aktywa składają się głownie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z udziałów (akcji), o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
   
   

Natomiast art. 13 ust. 5 cytowanej Konwencji, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenia przyszłe oraz w świetle przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, że zyski Wnioskodawcy, jako rezydenta podatkowego Polski, tj. do dnia wyjazdu na stałe do Anglii, osiągane na polskiej giełdzie papierów wartościowych ze sprzedaży akcji w polskiej spółce akcyjnej, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, tj. w Polsce. Natomiast ww. zyski Zainteresowanego, jako rezydenta podatkowego Wielkiej Brytanii, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;
2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;
3. odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-38).
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1b ww. ustawy, urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1-1aa, jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego wykonuje swoje zadania, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustało przed tym dniem - urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium wykonuje swoje zadania, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Stosownie do art. 45 ust. 1c, cytowanej ustawy, w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Regulacje w sprawach opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez podatników będących nierezydentami zawarto w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. nr 165, poz. 1371 ze zm.).

Na podstawie § 4 ust. 1 powyższego rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się według miejsca pobytu osoby fizycznej, jeżeli nie ma ona miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów (przychodów) z działalności gospodarczej uzyskiwanych przez będących nierezydentami podatników tego podatku właściwi miejscowo są, ustaleni według miejsca prowadzenia tej działalności, następujący naczelnicy urzędów skarbowych:

1. w województwie dolnośląskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Psie Pole;
2. w województwie kujawsko-pomorskim - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy;
3. w województwie lubelskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie;
4. w województwie lubuskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze;
5. w województwie łódzkim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście;
6. w województwie małopolskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście;
7. w województwie mazowieckim - Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście;
8. w województwie opolskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu;
9. w województwie podkarpackim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie;
10. w województwie podlaskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku;
11. w województwie pomorskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku;
12. w województwie śląskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach;
13. w województwie świętokrzyskim - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach;
14. w województwie warmińsko-mazurskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie;
15. w województwie wielkopolskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Nowe Miasto;
16. w województwie zachodniopomorskim - Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.
    
    

Zgodnie z ust. 2 pkt 2 tego paragrafu, w przypadku uzyskiwanych przez podatników, o których mowa w ust. 1, dochodów (przychodów) innych niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 - właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych, wymienieni w ust. 1, ustaleni ze względu na:

1. miejsce zamieszkania lub adres siedziby płatnika, w przypadku gdy pobór podatku następuje za pośrednictwem płatnika,
2. miejsce pobytu podatnika, jeżeli pobór podatku następuje bez pośrednictwa płatnika,
3. miejsce wykonywania czynności, z tytułu których uzyskiwany jest przychód, w szczególności ze względu na miejsce świadczenia usług (wykonywania pracy), jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób wskazany w lit. a lub b.
   
   

Skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca na ostatni dzień roku podatkowego 2016 będzie nierezydentem polskim i jako nierezydent będzie uzyskiwał również dochody w Polsce, z tytułu których będzie zobowiązany się rozliczyć w Polsce, składa zeznanie podatkowe zgodnie z art. 45 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do urzędu właściwego w sprawie opodatkowania osób zagranicznych.

Odnośnie obliczania długości pobytu w danym państwie wyjaśnić należy, posiłkując się Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD), że jest ono dokonywane poprzez stosowanie metody opartej na „dniach fizycznej obecności”. W ramach tej metody każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez podatnika w danym państwie, liczy się jako dzień obecności w tym państwie. Jako dzień obecności liczone są: dzień przybycia i wyjazdu, wszystkie inne dni spędzone w danym państwie, także soboty i niedziele, święta narodowe, urlopy przed, w czasie i po zakończeniu działalności, dni choroby. Nie bierze się pod uwagę dni spędzonych w tym państwie w czasie przejazdu między dwoma miejscami położonymi poza tym państwem. Każdy pełny dzień spędzony natomiast poza danym państwem, czy to w celach wakacyjnych, służbowych, czy z innej przyczyny, nie może być brany pod uwagę.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca 11 czerwca 2016 roku wyjeżdża na stałe do Anglii, od 7 stycznia 2016 r. do 26 stycznia 2016 r. znajdował się poza granicami Polski, dodatkowo w kwietniu wyjechał na jeden dzień z kraju, nie będzie przebywał w kraju 29-30 maja 2016 r. wszystkie przedziały są zamknięte tzn. ze podczas całego dnia Wnioskodawca był poza granicami Polski.

Zatem Zainteresowany nie będzie przebywał w Polsce :

• od 7 stycznia 2016 r. do 26 stycznia 2016 r. (tj. 20 dni),
• jeden dzień w kwietniu 2016 r. (tj. 1 dzień),
• od 29 maja do 30 maja 20165 r. (tj. 2 dni),
• od 11 czerwca 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. (tj. 204 dni).
  
  

Wobec powyższego od początku roku 2016 r. do 11 czerwca 2016 r. Wnioskodawca będzie przebywał w Polsce 140 dni, a nie jak Zainteresowany wskazał we własnym stanowisku, że do dnia 11 czerwca 2016 r. będzie przebywał w kraju 144 dni.

Wobec powyższego w związku z wyjazdem Wnioskodawcy z Polski do Anglii w celu stałej zmiany centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych) Zainteresowany traci status polskiego rezydenta podatkowego. W takim przypadku rozliczenia podatkowego w Polsce Wnioskodawca dokonuje dzieląc rok kalendarzowy na dwa okresy, tj. przed wyjazdem do Anglii zmieniającym rezydencję podatkową oraz po tym wyjeździe.

W pierwszym okresie rozliczeniu podatkowemu w Polsce będą podlegać wszystkie dochody Wnioskodawcy uzyskane w Polsce – w przedmiotowej sprawie dochody ze stosunku pracy, najmu mieszkania oraz zyski Wnioskodawcy osiągane na polskiej giełdzie papierów wartościowych ze sprzedaży akcji.

Dochody ze stosunku pracy oraz dochody z najmu mieszkania będą podlegać sumowaniu i opodatkowaniu odpowiednio 18% lub 32% podatkiem dochodowym w zależności od wysokości osiągniętego łącznie dochodu, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiągnięte z ww. tytułów dochody Zainteresowany obowiązany jest wykazać w osobnych rubrykach w informacji PIT-36.

W okresie tym rozliczeniu podatkowemu w Polsce będą podlegać również zyski Wnioskodawcy osiągane na polskiej giełdzie papierów wartościowych ze sprzedaży akcji w polskiej spółce akcyjnej z kapitałów pieniężnych. Dochody te będą podlegały rozliczeniu w informacji PIT-38. Informacje PIT-36 oraz PIT- 38 Zainteresowany będzie obowiązany złożyć w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym osiągnięto te dochody w urzędzie właściwym w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, tj. w przypadku Wnioskodawcy w Urzędzie Skarbowym (…).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnosi się do kwestii obowiązku i ewentualnego sposobu rejestrowania się podatników do urzędu skarbowego właściwego do rozliczenia dochodów w związku ze zmianą rezydencji podatkowej.

W drugim okresie, tj. po zmianie rezydencji podatkowej na skutek wyjazdu na stałe do Anglii, Wnioskodawca obowiązany będzie rozliczyć w Polsce jedynie dochody z najmu mieszkań położonych w Polsce. Dochody te należy doliczyć w roku dokonania zmiany rezydencji podatkowej (2016 r.) do dochodów opodatkowanych wg skali podatkowej uzyskanych przez Wnioskodawcę w Polsce przed zmianą rezydencji podatkowej (ze stosunku pracy oraz najmu mieszkania) i wykazać łącznie w informacji PIT-36 za 2016 rok.

Także dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę – po zmianie rezydencji podatkowej – z tytułu najmu mieszkań w Polsce osiągane po roku 2016, będą opodatkowane w Polsce i rozliczane na formularzu PIT-36, składanym do ww. polskiego urzędu skarbowego właściwego w sprawie opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast dochody z Anglii uzyskiwane po zmianie rezydencji podatkowej Wnioskodawcy należy pominąć, gdyż będą one podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Anglii, jako państwie właściwym podatkowo po zmianie rezydencji. Dochody z Anglii nie będą miały wpływu na wysokość opodatkowania dochodów osiąganych w Polsce zarówno przed wyjazdem, jak i po wyjeździe Wnioskodawcy do Anglii.

Wobec powyższego, odnosząc się bezpośrednio do zadanych we wniosku pytań należy wskazać że:

1. Jeśli w 2016 roku Wnioskodawca będzie przebywać w kraju krócej niż 183 dni i wyjedzie na stałe do Anglii, to:
   1. ze wszystkich dochodów uzyskanych w Anglii będzie rozliczać się podatkowo tylko w Anglii; - Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe;
   2. z dochodów uzyskanych z umów o pracę w Polsce Zainteresowany powinien rozliczać się w Polsce. Dochód z Anglii nie wpływa na wysokość skali podatkowej; - Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe;
   3. z dochodów z najmu mieszkania w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce. - Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do opodatkowania najmu w Polsce jest prawidłowe, przy czym wysokość dochodu uzyskanego w Anglii nie ma wpływu na skalę podatkową, zatem stanowisko Zainteresowanego w odniesieniu do wpływu dochodu uzyskanego w Anglii na skalę podatkową jest nieprawidłowe.
2. Jeśli w 2016 roku Wnioskodawca będzie przebywać w kraju dłużej niż 183 dni i wyjedzie na stałe do Anglii, to ze wszystkich dochodów uzyskanych w Anglii nie będzie rozliczać się podatkowo w Polsce. - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
   Z uwagi na, to, że w ww. sytuacji dochód uzyskany w Anglii nie podlega rozliczeniu w Polsce, odpowiedź na pytania zawarte w podpunktach a), b), c), d), stała się bezprzedmiotowa.
3. Jeśli w 2016 roku Wnioskodawca będzie przebywać w kraju dłużej niż 183 dni i wyjedzie na stałe do Anglii to:
   1. z dochodów uzyskanych z umów o pracę w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce. Wraz z tymi dochodami Wnioskodawca obowiązany będzie rozliczyć w Polsce dochody z najmu nieruchomości uzyskiwane zarówno przed wyjazdem do Anglii, jak i po wyjeździe. Ponadto rozliczeniu w Polsce będą podlegały uzyskane w Polsce przed zmianą rezydencji podatkowej dochody ze zbycia akcji; - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe;
   2. z dochodów z najmu mieszkania w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczać się w Polsce. Dochód z najmu mieszkań w Polsce należy rozliczyć na druku PIT-36. Zainteresowany nie powinien w żaden sposób uwzględnić dochodów z Anglii do wyliczenia podatku. Natomiast do wyliczenia podatku powinien uwzględnić w druku PIT-36 dochody uzyskiwane w Polsce z tytułu najmu oraz umowy o pracę.
   Dochody ze zbycia akcji uzyskiwane przez Wnioskodawcę w Polsce przed wyjazdem do Anglii podlegają oddzielnemu rozliczeniu na druku PIT-38. - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
4. Jeśli w 2017 Wnioskodawca będzie przebywać w kraju mniej niż 183 dni i będzie posiadać przychody z umowy o pracę w Anglii oraz najmu mieszkań w Polsce, to dochody z Anglii będzie rozliczać tylko i wyłącznie w Anglii. - Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
5. W sytuacji, gdy w maju 2016 roku Wnioskodawca zgłosi w Urzędzie Gminy wyjazd na stałe do Anglii, w związku z czym zostanie wymeldowany z adresu Spiżowa 17a/6c we Wrocławiu, właściwym dla Wnioskodawcy urzędem skarbowym w Polsce będzie urząd skarbowy właściwy w sprawie opodatkowania osób zagranicznych – tj. w przypadku Zainteresowanego Urząd Skarbowy Wrocław-Psie Pole. - Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
6. W przypadku gdy w 2016 roku Wnioskodawca uzyskał dochody z umowy o pracę zarówno w Polsce, jak i w Anglii, to przychód z najmu mieszkań znajdujących się w Polsce będzie rozliczał na druku PIT-36 wraz z dochodami z umowy o pracę osiągniętymi w Polsce. Dochód z Anglii nie będzie podlegał rozliczeniu i wykazaniu w Polsce.
   W sytuacji, gdy w roku 2017 Wnioskodawca uzyska przychody tylko z umowy o pracę w Anglii i będzie w kraju krócej niż 183 dni, to w Polsce na druku PIT-36 będzie obowiązany rozliczyć tylko dochody z najmu mieszkań w Polsce. - Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu rozliczenia dochodów jest prawidłowe, natomiast w zakresie rozliczenia dochodów na druku PIT-37 jest nieprawidłowe.
7. W przypadku, gdy Wnioskodawca w 2016 roku przebywa w kraju dłużej niż 183 dni, a także w sytuacji gdy przebywa w kraju krócej niż 183 dni, powinien rozliczyć przychód z najmu mieszkania z Polski oraz przychód z umów o pracę w Polsce na druku PIT-36. Przychody z najmu mieszkania winny zostać wykazane w polu „Najem lub dzierżawa”, natomiast przychód z umów o pracę w Polsce w polu „Należności ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy”.
   Przychody z Anglii nie będą podległy rozliczeniu w Polsce i wykazaniu w druku PIT-36.
   W roku 2017, gdy Zainteresowany przebywa w kraju krócej niż 183 dni i posiada przychody z najmu mieszkań w Polsce oraz przychody z umowy o pracę w Anglii, powinien rozliczyć przychody z najmu mieszkania z Polski na druku PIT-36, wykazując przychody z najmu w Polsce w polu „Najem lub dzierżawa”.
   Przychody z Anglii nie będą podległy rozliczeniu w Polsce i wykazaniu w druku PIT-36. - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
8. Przychody w Anglii w żaden sposób nie wpływają na wysokość skali podatkowej (18 i 32%) przy rozliczaniu najmu mieszkań w Polsce lub dochodu uzyskanego z umów o pracę w Polsce. - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
9. W roku, w którym Wnioskodawca przebywa w Polsce krócej niż 183 dni i jego jedyne zatrudnienie jest w Anglii, to na wysokość zobowiązania podatkowego z przychodów z najmu mieszkań w Polsce nie mają wpływu zarobki uzyskane w Wielkiej Brytanii.
   Zainteresowany powinien ignorować zarobki w UK i rozliczać się tylko i wyłącznie za przychód z najmu mieszkań w Polsce. - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
10. Sprzedając akcje przez elektroniczny portal polskiego biura maklerskiego, będąc fizycznie za granicą Wnioskodawca:
    1. w roku 2016 przebywając w Polsce w ciągu roku dłużej niż 183 dni (gdy posiada przychód z umowy o pracę w Polsce, zatrudnienie w Anglii i dochód z najmu mieszkań w Polsce) powinien rozliczać się z urzędem w kraju, w którym mieszka na stałe, tj. w Anglii; - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
    2. w roku 2016 przebywając w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni (gdy posiada przychód z umowy o pracę w Polsce, zatrudnienie w Anglii i dochód z najmu mieszkań w Polsce) powinien rozliczać się ze zbycia akcji z urzędem w kraju, w którym mieszka na stałe, tj. w Anglii; - Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
    3. w roku 2017 przebywając w Polsce w ciągu roku krócej niż 183 dni (gdy posiada zatrudnienie tylko w Anglii i dochód z najmu mieszkań w Polsce) powinien rozliczać się ze zbycia akcji z urzędem w kraju, w którym mieszka na stałe, tj. w Anglii. - Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
11. Obliczenie Wnioskodawcy, że od początku roku 2016 do 11 czerwca będzie w kraju 144 dni, jest niepoprawne. Poprawne wyliczenie, to 140 dni. - Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
    
    

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.