Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4510-1-9/16-2/AK
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją programu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją programu.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zamierza wprowadzić program motywacyjny (dalej: Program), którym mają zostać objęte osoby mające kluczowy wpływ na wyniki finansowe Spółki, w szczególności Prezes Zarządu, dyrektor finansowy, dyrektorzy regionów (dalej: Uczestnicy). Uczestnicy współpracują ze Spółką na podstawie umów o pracę (pracownicy) oraz umów o współpracę (współpracownicy – prowadzący indywidualną działalność gospodarczą).

Program ma motywować Uczestników do efektywnego działania na rzecz Spółki oraz przyczyniać się do zwiększania ich efektywności, ich wyników pracy i wyników finansowych Spółki. W odniesieniu do Prezesa Zarządu i dyrektora finansowego dotyczy to wyników całej Spółki, a w odniesieniu do dyrektorów regionów dotyczy to wyników finansowych poszczególnych regionów, na których działa Spółka.

W celu realizacji Programu, Wnioskodawca ma zamiar podpisać z Uczestnikami umowy programu motywacyjnego (dalej: Umowa). Umowa zakłada przyznanie przez Spółkę Uczestnikowi opcji na określony, indywidualny dla danego Uczestnika, instrument bazowy (dalej: Opcja). Opcja może zostać wykonana, po spełnieniu określonych w Umowie warunków, Opcja wykonywana będzie przez rozliczenie pieniężne (dalej: Rozliczenie). Opcja zostanie przyznana nieodpłatnie. Opcja nie jest zbywalna.

Instrumentem bazowym, którego poziom będzie decydował o możliwości wykonania Opcji i wysokości Rozliczenia, będą – w zależności od Uczestnika – odpowiednie wskaźniki / wyniki finansowe Spółki, w szczególności:

• wskaźnik EBITDA Spółki, liczony jako wynik z działalności operacyjnej powiększony o wielkość dokonanych odpisów amortyzacji lub
• przychód netto ze sprzedaży uzyskany z działalności podstawowej Spółki (a mianowicie ze sprzedaży nasienia bydła, usług inseminacji bydła, nasienia trzody chlewnej, usług inseminacji trzody chlewnej) osiągnięty na obszarze odpowiedzialności danego dyrektora i Uczestnika (dalej: Wskaźnik), osiągnięty przez Spółkę we wskazanym w Umowie okresie, np. kwartale lub roku (dalej Okres rozliczeniowy). Ustalony poziom Wskaźnika stanowi cenę wykonania Opcji.
  
  

Poziom Wskaźnika za Okres rozliczeniowy ustalany będzie na podstawie ksiąg Spółki.

Realizacja Opcji dokonywać się będzie poprzez wypłatę Uczestnikowi kwoty Rozliczenia po spełnieniu warunków określonych w Umowie (rozliczenie Opcji w środkach pieniężnych).

Realizacja Opcji jest dobrowolna. Uczestnik otrzyma kwotę Rozliczenia wyłącznie wtedy, jeśli Wskaźnik osiągnie za Okres rozliczeniowy określony poziom. Jeśli warunek ten nie zostanie spełniony, Uczestnik nie będzie mieć możliwości realizacji Opcji i otrzymania Rozliczenia.

Wysokość kwoty Rozliczenia będzie uzależniona od poziomu Wskaźnika w Okresie rozliczeniowym:

• Wskaźnik mniejszy niż X zł – kwota Rozliczenia równa 0 zł;
• Wskaźnik wyższy lub równy X zł – kwota Rozliczenia równa Y% wartości Wskaźnika.
  
  

Prawdopodobieństwo wykonania Opcji określane będzie na podstawie historycznych danych Wskaźnika.

W ciągu określonego czasu od zakończenia Okresu rozliczeniowego Spółka przekaże Uczestnikowi informację o poziomie Wskaźnika za Okres rozliczeniowy oraz o obliczonej na tej podstawie ewentualnej kwocie Rozliczenia. Uczestnik musi w określonym terminie podjąć decyzję o realizacji Opcji. Kwota Rozliczenia zostanie wypłacona nie później niż w określonym terminie od wykonania Opcji.

Jak wynika zatem z przedstawionego zdarzenia, przyznane Uczestnikom prawo będzie warunkowe, gdyż jego realizacja nie będzie pewna (tj. Uczestnik nie będzie mieć gwarancji otrzymania kwoty Rozliczenia) i uzależniona będzie od ziszczenia się określonych w Umowie warunków.

W celu weryfikacji, czy opisane powyżej Opcje, które będą przyznawane Uczestnikom, są instrumentem pochodnym w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z 29 lipca 2005 r., Spółka wystąpiła do niezależnego eksperta (pracownika naukowego) z prośbą o wydanie stosownej ekspertyzy. Status instrumentu pochodnego został przez niego potwierdzony w wydanej opinii. Zdaniem Spółki Opcje, które będą przyznawane Uczestnikom, są instrumentem pochodnym w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z 29 lipca 2005 r., a tym samym są pochodnymi instrumentami finansowymi w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 4a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota Rozliczenia będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie jej poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota Rozliczenia będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie jej poniesienia.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki podatnika, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przepis ten stanowi jednocześnie, że do kosztów uzyskania nie zalicza się wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatków pod warunkiem, iż:

• nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz, że
• istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.
  
  

Uzasadnieniem dla przyznania Uczestnikom Opcji jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż Uczestnicy stając się posiadaczami Opcji są dodatkowo motywowani do działania nakierowanego na uzyskanie jak najlepszego poziomu danego Wskaźnika. Nie ma zatem wątpliwości, że wydatek na wypłatę Rozliczenia zostanie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

O momencie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje ich charakter, tj. stopień ich powiązania z przychodami podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Kwota Rozliczenia ujęta będzie w księgach Spółki na ostatni dzień Okresu Rozliczeniowego, za który będzie wypłacana, niezależnie od tego kiedy zostanie wypłacona i niezależnie od daty dokonania tego księgowania (niezależnie od daty technicznego wprowadzenia tej informacji do ksiąg). W tej dacie, zdaniem Spółki, należy ją potrącić jako koszt podatkowy.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, m.in: w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 czerwca 2013 r (sygn. ILPB3/423-95/13-4/AO) organ uznał, że wydatki związane z realizacją programu motywacyjnego stanowią koszty pośrednie na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, potrącalne w momencie ich poniesienia. Analogiczne stanowisko prezentowane jest także m.in. przez DIS w Katowicach z 24.04.2015, sygn. IBPBI/2/4510-141/15/MS, czy też DIS w Katowicach z 18.08.2014, sygn. IBPBI/2/423-607/14/SD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym bądź zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym rozstrzygnięciem w dniu 15 lipca 2016 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.