Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-811/16-5/BC
z 30 września 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 września 2016 r. (data wpływu 21 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki związanych z realizacją Programu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki związanych z realizacją Programu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka K. S.A. (dalej: „Spółka”) zamierza wprowadzić program motywacyjny (dalej „Program”), którym zostaną objęci członkowie kadry zarządzającej oraz wybrani pracownicy (dalej: „Osoby Uprawnione”).
W ramach realizacji Programu Spółka zamierza wdrożyć stosowny regulamin oraz zawrzeć z Osobami Uprawnionymi pisemne umowy (dalej: „Umowa”), których treścią będzie przyznanie Osobom Uprawnionym warunkowego prawa (dalej „Prawo”) do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tego Prawa (dalej: „Kwota Realizacji”) po upływie ustalonego okresu rozliczeniowego, który zasadniczo pokrywa się z rokiem obrotowym Spółki („Okres Rozliczeniowy”).
Umowy te będą umowami cywilnoprawnymi, odrębnymi od umów o pracę. Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji co do tego czy Osoby Uprawnione zostaną zobowiązane do poniesienia odpłatności za przyznane im Prawo do otrzymania Kwoty Realizacji czy też zostanie im ono przekazane nieodpłatnie. Uczestnictwo w Programie będzie dobrowolne. Podmiot wskazany w regulaminie (czy to Zarząd, Rada Nadzorcza czy Administrator Programu) będzie uprawniony do wskazania osób zaproszonych do uczestnictwa w Programie. Zgodnie z Umową Osoby Uprawnione będą zobowiązane umownie do niezbywania przysługującego im warunkowo Prawa, aż do momentu jego realizacji. Realizacja Prawa będzie polegała na żądaniu od Spółki wypłaty Kwoty Realizacji i w następstwie tego na wypłacie przez Spółkę tej kwoty. Zgodnie z postanowieniami Programu, realizacja prawa będzie następowała po upływie przewidzianego w Urnowe okresu wyczekiwania, którego długość zostanie określona w regulaminie oraz po spełnieniu określonych w Umowie warunków opisanych poniżej.
Zgodnie z Umową, w wyniku realizacji Prawa Osoby Uprawnione będą otrzymywały od Spółki Kwotę Realizacji, której wartość będzie uzależniona od tego jaki po zakończeniu Okresu Rozliczeniowego będzie przychód Spółki. Osoby Uprawnione nabywają bezwarunkowe Prawo do otrzymania środków pieniężnych (Kwoty Realizacji) w wysokości stanowiącej iloczyn liczby akcji fantomowych reprezentujących przyznane Osobie Uprawnionej warunkowe Prawo na dany Okres Rozliczeniowy oraz wartości przychodu wskazanego w sprawozdaniu finansowym Spółki przypadającego na jedną akcję Spółki za rok obrotowy odpowiadający Okresowi Rozliczeniowemu.
Rola Spółki polega na zarządzaniu i administrowaniu Programem, w tym kalkulowaniu oraz wypłacaniu uczestnikom środków pieniężnych należnych z tytułu realizacji Praw oraz Kwot Realizacji. Tym samym wdrożenie w Spółce Programu wiąże się dla Spółki z koniecznością poniesienia określonych kosztów, w tym w szczególności kosztów doradztwa prawnego związanego z organizacją i przygotowaniem dokumentacji Programu oraz kosztów związanych z samymi wypłatami należnych Osobom Uprawnionym Kwot Realizacji.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
W którym momencie wydatki Spółki związane z realizacją Programu stanowić będą koszty uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu ustawy CIT?
Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wydatki związane z funkcjonowaniem Programu powinny stanowić koszt uzyskania przychodu dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „ustawa CIT”), w momencie ich poniesienia, to jest w odniesieniu do Kwot Realizacji w dacie ich wypłaty na rzecz Osób Uprawnionych (wypłaty środków pieniężnych), natomiast w odniesieniu do kosztów związanych z obsługą przygotowaniem Programu w momencie ich poniesienia, czyli w dniu, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Powyższy przepis oznacza, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatków pod warunkiem, że nie zostały enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT oraz że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem, a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Art. 16 ust. 1 ustawy nie zawiera żadnych wyłączeń związanych z wydatkami poniesionymi w związku z realizacją programów motywacyjnych dla kadry zarządzającej oraz kluczowych pracowników. Powyższe oznacza, że wydatki Spółki związane z realizacją Programu stanowić będą koszt uzyskania przychodu, o ile są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy CIT). Wydatki związane z organizacją i realizacją Programu mają na celu zwiększenie efektywności członków zarządu oraz kluczowych pracowników Spółki, a więc osób w największym stopniu odpowiedzialnych za jej wynik finansowy - co w pośredni sposób będzie miało wpływ na zwiększenie przychodów podlegających opodatkowaniu. Wypłata Kwot Realizacji związanych z Prawami jest uzależnione od spełnienia przez uprawnionych określonych przez Spółkę celów związanych w szczególności z poprawą jej wskaźników finansowych i przychodów oraz ciągłością zatrudnienia Osób Uprawnionych w Spółce. Nie ulega wątpliwości, że efektem Programu ma być utrzymanie kluczowych osób w Spółce oraz zwiększenie efektywności działań członków Zarządu, które będzie prowadziło do bardziej efektywnej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki, w tym wzrostu zysku bilansowego pozostającego w ścisłym związku z przychodem podatkowym. Tym samym wydatki związane z organizacją Programu pośrednio przyczyniają się do zwiększenia przychodów Spółki i powinny stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki, o ile są faktycznie poniesione i prawidłowo udokumentowane.
Wydatki związane z organizacją Programu, są kosztami pośrednio związanymi z przychodami. Do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami zastosowanie ma art. 15 ust. 4d ustawy CIT, zgodnie z którym: Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym istnieje zatem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Spółkę w związku z udziałem jej kluczowych pracowników w Programie, a potencjalnym przychodem lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła tych przychodów.
Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
- wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
- musi być definitywny, a więc bezzwrotny,
- musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- musi zostać właściwie udokumentowany,
- nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Wydatki Spółki związane z Programem przesłanki te spełniają. Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Tym samym, wydatki związane z realizacją Programu stanowić będą koszty uzyskania przychodu Spółki w momencie ich poniesienia, czyli w dniu, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).
Takie stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w wydanej przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z dnia z 12 sierpnia 2015 r., nr IBPB-1-3/4510-108/15/SK - wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach organ stwierdził, że wydatki na realizację programów motywacyjnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów podatkowych Spółki bowiem wydatki te przyczynią się (pośrednio) do osiągnięcia przez Spółkę przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, jak również do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Także w interpretacji indywidualnej z 23 stycznia 2015 r., nr IBPBI/2/423-1464/14/KP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: wydatki na realizację programu motywacyjnego, mogą mieć wpływ na zachowanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu Spółki, zatem wydatki na ten cel, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane, mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2014 r., nr IPPB5/423-519/14-2/KS oraz w interpretacji z 23 maja 2014 r., nr IPPB5/423-158/14-4/AS.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki związanych z realizacją Programu za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.