2016.10.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4510-1-46/16-3/PS
z 28 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu:

umorzenia (w całości lub częściowo) nadpłaty wkładów budowlanych – jest nieprawidłowe,
przedawnionych nadpłat wkładów budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 7 października 2016 r. (data wpływu 10 października 2016 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu umorzenia (w całości lub częściowo) nadpłaty wkładów budowlanych oraz z tytułu przedawnionych nadpłat wkładów budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz opisy zdarzeń przyszłych.

Wnioskodawca jest spółdzielnią mieszkaniową (dalej jako: Wnioskodawca lub Spółdzielnia Mieszkaniowa), działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 21; dalej: Prawo spółdzielcze), ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2013 poz. 1222 ze zm.; dalej: ustawa o SM), innych ustaw oraz w oparciu o zarejestrowany statut Spółdzielni Mieszkaniowej.

Celem Spółdzielni Mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin przez dostarczanie jej członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje m.in.:

budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu;
budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
zarządzanie nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Po zakończeniu realizowanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową w latach 1992-2004 zadań inwestycyjnych Wnioskodawca w latach 2005-2006 dokonał rozliczenia kosztów ich budowy w celu ustalenia kosztów budowy przypadających na poszczególne lokalne mieszkalne i miejsca postojowe, które zobowiązani są pokryć poszczególni członkowie Spółdzielni Mieszkaniowej z wniesionych wkładów budowlanych.

W wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę rozliczeń kosztów budowy powstały zobowiązania wobec poszczególnych członków Spółdzielni Mieszkaniowej do wniesienia - dopłaty wkładu budowlanego lub zobowiązania Spółdzielni Mieszkaniowej do zwrotu nadpłaconych kwot wniesionego wkładu budowlanego poszczególnym członkom Spółdzielni Mieszkaniowej (nadpłaty wkładu budowlanego poszczególnych członków). Ze względu na rozbieżności w kwestii prawidłowości rozliczeń kosztów budowy lokali z lat 2005-2007 zobowiązania wobec członków w zakresie zwrotu nadpłaty wkładu budowlanego w zdecydowanej większości były realizowane z opóźnieniem.

W konsekwencji, w kwestii nadpłat występują następujące sytuacje:

Od 2007 r. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej podpisuje z jej członkami ugody (w tym sądowe), na podstawie których dokonywane jest rozliczenie należności przysługujących względem Spółdzielni Mieszkaniowej jej członkom. W ugodach Wnioskodawca zobowiązuje się do zapłaty członkom Spółdzielni określonych ugodą części zobowiązań Wnioskodawcy, natomiast pozostała część zobowiązania Wnioskodawcy jest umarzana poprzez zwolnienie Spółdzielni Mieszkaniowej z długu.
Ponadto zobowiązania Spółdzielni Mieszkaniowej względem jej członków do zwrotu nadpłaconego wkładu budowlanego w niektórych przypadkach ulegają przedawnieniu.

W piśmie uzupełniającym z 7 października 2016 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa doprecyzowała przedstawiony we wniosku opis sprawy wskazując, że podstawą prawną zwrotu nadpłaconych kwot wniesionego wkładu budowlanego (nadpłaty wkładu budowlanego) są przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2003 r. nr 119 poz. 1116 ze zm.; dalej: ustawa o SM) oraz ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (t.j. Dz. U. z 1995 r. nr 54 poz. 288 ze zm.; dalej: Prawo spółdzielcze), w związku z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.; dalej: KC).

Zgodnie bowiem z art. 177 ustawy o SM, jeżeli w wyniku ostatecznego rozliczenia kosztów budowy powstała różnica pomiędzy wysokością wstępnie ustalonego wkładu budowlanego a kosztami budowy lokalu, uprawniony albo zobowiązany z tego tytułu jest członek, któremu w chwili dokonania tego rozliczenia przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Powyżej wskazany przepis ustawy o SM (art. 177 ustawy o SM) został przeniesiony do ustawy o SM z Prawa spółdzielczego i zastąpił on art. 226 § 3 Prawa spółdzielczego, zgodnie z którym, jeżeli w wyniku ostatecznego rozliczenia kosztów budowy powstała różnica pomiędzy wysokością wstępnie ustalonego wkładu budowlanego a kosztami budowy lokalu, uprawnionym albo zobowiązanym z tego tytułu jest członek, któremu w chwili dokonania tego rozliczenia przysługuje własnościowe prawo do lokalu.

W konsekwencji, w zależności od tego które przepisy mają zastosowanie do dokonywanych przez Spółdzielnię rozliczeń konkretnych inwestycji, podstawą prawną zwrotu jest art. 177 ustawy o SM w związku z art. 410 KC bądź też art. 226 § 3 Prawa spółdzielczego w związku z art. 410 KC.

Wysokość wkładu budowlanego określonego w umowie o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub w umowie o budowę lokalu ma zatem jedynie charakter wstępny. Jego ostateczna wysokość jest określana po zakończeniu budowy i rozliczeniu zadania inwestycyjnego. W konsekwencji, Spółdzielnia jest zobowiązana do rozliczania kosztów budowy lokalu w oparciu o rzeczywiście poniesione koszty i jeżeli ich wartość jest niższa niż wysokość wniesionego wkładu budowlanego, członkowi spółdzielni przysługuje roszczenie o wypłatę nadwyżki wkładu budowlanego.

Wnioskodawca wskazał także, że z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że nadpłaty bądź niedopłaty powstały w wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę rozliczeń zadań inwestycyjnych (kosztów budowy lokali). Niemniej jednak, ze względu na rozbieżności w kwestii prawidłowości dokonywanych w latach 2005-2007 rozliczeń kosztów budowy lokali (zadań inwestycyjnych) należności w wynikające z zobowiązań wobec członków Spółdzielni w zakresie zwrotu nadpłat wkładu budowlanego, w związku z istnieniem sporu co do wysokości przysługującego członkom Spółdzielni zwrotu, w zdecydowanej większości były realizowane z opóźnieniem. W związku z tymi rozbieżnościami, wierzytelności członków Spółdzielni były zaspokajane m.in. w wyniku zawierania ugód, na podstawie których wierzytelności te były umarzane w całości lub w części.

Z drugiej strony, analogicznie, w stosunku do innych członków Spółdzielni, Spółdzielni przysługiwało bądź przysługuje roszczenie w związku z wynikającymi z rozliczeń zadań inwestycyjnych niedopłatami. Niemniej ze względu na wspomniane wyżej rozbieżności co do rozliczenia wysokości wkładów członków Spółdzielni, które z jednej strony powodują obowiązek zwrotu nadpłat niektórym członkom Spółdzielni, z drugiej dochodzenie roszczeń z tytułu niedopłat wobec innych członków Spółdzielni jest utrudnione – i z tego tytułu Spółdzielnia ponosi straty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy umorzone (w całości lub w części) nadpłaty wkładów budowlanych są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Czy przedawnione nadpłaty wkładów budowlanych są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy

Umorzone (w całości lub w części) nadpłaty wkładów budowlanych są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych w części, której nadpłaty wkładów zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.
Przedawnione nadpłaty wkładów budowlanych są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy w części, w której nadpłaty wkładów zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa m.in. ustawa o SM. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o SM celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej „spółdzielnią”, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Z kolei na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o SM przedmiotem działalności spółdzielni może być:

budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych:
budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 3 ustawy o SM, spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

W zakresie nieuregulowanym w ustawie do spółdzielni mieszkaniowej stosuje się przepisy Prawa spółdzielczego (art. 1 ust. 7 ustawy o SM).

Jednocześnie, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o SM, z członkiem spółdzielni ubiegającym się o ustanowienie odrębnej własności lokalu spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa ta, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o ustanowienie odrębnej własności tego lokalu, a ponadto powinna zawierać:

zobowiązanie członka spółdzielni do pokrywania kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jego lokal przez wniesienie wkładu budowlanego określonego w umowie;
określenie zakresu rzeczowego robót realizowanego zadania inwestycyjnego, które będzie stanowić podstawę ustalenia wysokości kosztów budowy lokalu;
określenie zasad ustalania wysokości kosztów budowy lokalu;
określenie rodzaju, położenia i powierzchni lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych;
inne postanowienia określone w statucie.

Z kolei w myśl art. 18 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o SM, członek, o którym mowa w ust. 1, wnosi wkład budowlany według zasad określonych w statucie i w umowie, o której mowa w ust. 1, w wysokości odpowiadającej całości kosztów budowy przypadających na jego lokal.

Natomiast na gruncie prawa podatkowego spółdzielnia mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak bowiem wynika z art. 11 § 1 Prawa spółdzielczego spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego, w związku z czym zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na gruncie ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika z kolei, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. lb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Z powyższej regulacji wynika, że aby dochód Spółdzielni Mieszkaniowej korzystał ze zwolnienia przedmiotowego, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Tym samym dla zwolnienia od podatku istotny jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (tj. cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu (tj. gospodarka zasobami mieszkaniowymi).

Należy przy tym zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” ani „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. W związku z powyższym, w celu określenia zakresu znaczeniowego tych terminów, należy odwołać się do ich znaczenia w języku powszechnym. Pojęcie „gospodarka” w języku powszechnym oznacza m.in. dysponowanie i zarządzanie czymś. Jednocześnie z definicji zawartej w internetowym Słowniku Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/szukaj/gospodarka.html) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna ilość czegoś nagromadzona w celu wykorzystania w przyszłości (http://sjp.pwn.pl/szukaj/zasób.html). Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (http://sjp.pwn.pl/szukaj/mieszkanie.html). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z wykładni językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, a także inne pomieszczenia, czy urządzenia związane z lokalami mieszkalnymi, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych z tak zdefiniowanymi zasobami mieszkaniowymi, w tym również budowę lokali mieszkalnych dla członków Spółdzielni Mieszkaniowej.

Przez „zasoby mieszkaniowe” należy zatem rozumieć:

znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych; kotłownie i hydrofornie wolnostojące; osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki – doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci,
grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne (lub inne urządzenia zapewniające ich funkcjonowanie).

Tym samym gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem, a także całość mechanizmów i warunków działania Spółdzielni Mieszkaniowej związanych z wytwarzaniem tych zasobów. Jej istota sprowadza się m.in. do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Związane z wymieniowymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty są przychodami i kosztami gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jak już wskazano powyżej, dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o PDOP, przychodem jest m.in. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów).

Umorzenie wierzytelności (zwolnienie z długu) nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, w celu ustalenia zakresu znaczeniowego tego pojęcia należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego regulujących tę instytucję prawną, tj. do art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r, (tj. Dz. U. z 2016 r, poz. 380; dalej: KC). Zgodnie z tym przepisem, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. W konsekwencji, dla skutecznego umorzenia wierzytelności konieczna jest nie tylko wola wierzyciela, ale potrzebna jest także zgoda dłużnika.

Zgodnie natomiast z art. 117 § 1 KC, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu.

W myśl art. 117 § 2 KC, po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba ze zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.

Zatem, po upływie terminu przedawnienia dłużnik może uchylić się od spełnienia świadczenia. Natomiast zrzeczenie się prawa do korzystania z zarzutu przedawnienia oznacza, że wierzyciel może nadal ubiegać się o spełnienie świadczenia. Z cytowanych wyżej przepisów art. 117 § 1 i 2 KC wynika, że przedawnienie roszczenia majątkowego następuje zawsze, natomiast skutki z tym związane nie następują tylko wówczas, gdy zobowiązany (dłużnik) zrzeka się korzystania z przedawnienia.

Zgodnie z art. 118 KC, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.

Na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w wyniku umorzenia zobowiązań, w dacie ich umorzenia oraz w wyniku przedawnienia zobowiązań, w dacie ich przedawnienia, wartość tych zobowiązań stanowi przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności: wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

Mając na uwadze powyższe, wartość umorzonych i przedawnionych zobowiązań Spółdzielni Mieszkaniowej do zwrotu jej członkom nadpłaty wkładów budowlanych będzie zasadniczo stanowiła dla Wnioskodawcy przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, mając na uwadze fakt, że środki pieniężne otrzymywane przez Spółdzielnię Mieszkaniową tytułem wkładu budowlanego są przeznaczane przez Wnioskodawcę na realizację inwestycji mieszkaniowych, działalność Spółdzielni Mieszkaniowej w tym zakresie stanowi gospodarkę zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z umorzenia lub przedawnienia zobowiązań Spółdzielni Mieszkaniowej do zwrotu jej członkom nadpłaconych wkładów budowlanych, stanowi przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego – ze względu na takie, a nie inne przeznaczenie wkładów (które zostały wydatkowane na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi).

Wnioskodawca, chciałby wskazać, że zaprezentowane przez niego w niniejszym wniosku stanowisko, zgodnie z którym przychody z tytułu umorzenia lub przedawnienia zobowiązań uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (w tym z tytułu nadpłat wkładów budowlanych) i przeznaczone na utrzymanie tych zasobów podlegają zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 grudnia 2015 r., znak IBPB-2-2/4510-80/15/MM, w której organ podatkowy uznał, że „Środki pieniężne wpłacone tytułem wkładu mieszkaniowego zostały przeznaczone na wybudowanie lokalu mieszkaniowego i zawierają się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Uzyskany przez Spółdzielnię przychód w związku z przedawnionym zobowiązaniem z tytułu wkładu mieszkaniowego wobec spadkobierców osoby, która dokonała wpłaty środków pieniężnych (wkładu budowlanego) stanowi przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych”;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 września 2014 r., znak IPTPB3/423-224/14-2/KJ, z której wynika, że „Środki pieniężne wpłacone tytułem wkładu mieszkaniowego zostały przeznaczone na wybudowanie lokalu mieszkalnego i zawierają się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi, uzyskany przez Spółdzielnię przychód z tytułu przedawnionego wkładu mieszkaniowego wobec osoby, która dokonała wpłaty środków pieniężnych (wkładu budowlanego) stanowi przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który ma upływ na wysokość dochodu ostygniętego z tej gospodarki, który stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych”;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 kwietnia 2013 r., znak ITPB3/423-63/13/PST, w której organ podatkowy uznał, że „uzyskany przez Spółdzielnię przychód z tytułu przedawnionego wkładu mieszkaniowego wobec osoby, która dokonała wpłaty środków pieniężnych (wkładu budowlanego) stanowi przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych”;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 listopada 2010 r., znak IBPBI/2/423-l570/l0/MS, w której organ podatkowy stwierdził, że: „Realizowane przedsięwzięcie termomodernizacja budynku wchodzącego w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni - mieści się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Z tego też względu przychód z tytułu umorzenia pożyczki można uznać za przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochód Spółdzielni, związany z tym przychodem może więc podlegać zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, o ile zostanie przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych, czego przykładem jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 grudnia 2012 r., sygn. akt II FSK 320/11, w którym sąd przyjął, że: „dochód w postaci przewidzianego ustawą umorzenia części kredytu należy traktować jako dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a nie jako dochód z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, którą towarzystwo może prowadzić. Ściśle bowiem powiązanie działalności spółki z środkami pozyskiwanymi z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego uzasadnia zasadność zwolnienia od podatku dochodowego, dochodu powstałego z umorzenia części należności przeznaczonej na cele związek z utrzymaniem zasobów. Towarzystwo bowiem w związku umorzeniem części zaciągniętego kredytu nie uzyskuje wpływów finansowych w wysokości tego umorzenia, a jedynie następuje skrócenie okresu spłaty zobowiązania istniejącego wobec Banku Gospodarstwa Krajowego. Dlatego też na zadane w interpretacji przez spółkę pytanie, czy wartość umorzonej części kredytu bankowego udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego przeznaczonego na sfinansowanie budowy mieszkań podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych należało odpowiedzieć twierdząco. Kredyt bankowy udzielony bowiem na sfinansowanie przedsięwzięcia inwestycyjno - budowlanego przy udziale środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego jest wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ przeznaczony zostaje w całości na nabycie środków trwałych, tj. zasobów mieszkaniowych, umożliwiających realizację celów statutowych spółki”.

Reasumując:

Umorzone (w całości lub w części) nadpłaty wkładów budowlanych są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych w części, w której nadpłaty wkładów przeznaczono na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.
Przedawnione nadpłaty wkładów budowlanych są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych w części, w której nadpłaty wkładów przeznaczono na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w zakresie:

umorzenia (w całości lub częściowo) nadpłaty wkładów budowlanych – jest nieprawidłowe,
przedawnionych nadpłat wkładów budowlanych – jest nieprawidłowe.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2013 r. Nr 119, poz. 1222), celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Przedmiotem działalności spółdzielni może być:

budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych,
budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Aby dokonać prawidłowej wykładni powyższego przepisu należy odwołać się do definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi i zasobów mieszkaniowych.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza wytwarzanie, dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki-doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci).

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Opłaty (czynsze) związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą zatem korzystały dochody spółdzielni mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, nie spełniony bowiem będzie jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że po zakończeniu realizowanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową w latach 1992-2004 zadań inwestycyjnych Wnioskodawca w latach 2005-2006 dokonał rozliczenia kosztów ich budowy w celu ustalenia kosztów budowy przypadających na poszczególne lokale mieszkalne i miejsca postojowe, które zobowiązani są pokryć poszczególni członkowie Spółdzielni Mieszkaniowej z wniesionych wkładów budowlanych. W wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę ww. rozliczeń powstały zobowiązania wobec poszczególnych członków Spółdzielni Mieszkaniowej – dopłaty wkładu budowlanego lub zobowiązania Spółdzielni Mieszkaniowej do zwrotu nadpłaconych kwot wniesionego wkładu budowlanego poszczególnym członkom Spółdzielni Mieszkaniowej (nadpłaty wkładu budowlanego).

Od 2007 roku Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej podpisuje z jej członkami ugody (w tym sądowe), na podstawie których dokonywane jest rozliczenie należności przysługujących względem Spółdzielni Mieszkaniowej jej członkom. W ugodach Wnioskodawca zobowiązuje się do zapłaty członkom Spółdzielni określonych ugodą części zobowiązań Wnioskodawcy, natomiast pozostała część zobowiązania Wnioskodawcy jest umarzana poprzez zwolnienie Spółdzielni Mieszkaniowej z długu. Ponadto zobowiązania Spółdzielni Mieszkaniowej względem jej członków do zwrotu nadpłaconego wkładu budowlanego w niektórych przypadkach ulegają przedawnieniu.

Dodatkowo w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu Spółdzielnia wskazała, że podstawą prawną zwrotu nadpłaconego wkładu budowlanego jest art. 17⁷ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w zw. z art. 410 Kodeksu cywilnego, bądź też art. 226 § 3 Prawa spółdzielczego w zw. z art. 410 Kodeksu cywilnego, z którego wynika, że jeżeli w wyniku ostatecznego rozliczenia kosztów budowy powstała różnica pomiędzy wysokością wstępnie ustalonego wkładu budowlanego a kosztami budowy lokalu, uprawniony albo zobowiązany z tego tytułu jest członek, któremu w chwili dokonania tego rozliczenia przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że wysokość wkładu budowlanego określonego w umowie o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub w umowie o budowę lokalu ma zatem jedynie charakter wstępny. Jego ostateczna wysokość jest określana po zakończeniu budowy i rozliczeniu zadania inwestycyjnego. W konsekwencji, Spółdzielnia jest zobowiązana do rozliczania kosztów budowy lokalu w oparciu o rzeczywiście poniesione koszty i jeżeli ich wartość jest niższa niż wysokość wniesionego wkładu budowlanego, członkowi spółdzielni przysługuje roszczenie o wypłatę nadwyżki wkładu budowlanego.

Z powyższego wynika, że środki wniesione przez członków Spółdzielni stanowiące nadwyżkę wniesionego wkładu budowlanego, jako wpływy o charakterze zwrotnym nie stanowią przychodów Spółdzielni, a w konsekwencji nie przyczyniają się do powstania nowej substancji mieszkaniowej.

W rozpatrywanej sprawie część roszczenia członka Spółdzielni o wypłatę nadwyżki podlega zwrotowi, natomiast pozostała część zobowiązania Spółdzielni na mocy zawartej ugody podlega umorzeniu lub ulega przedawnieniu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przychodami (...) są w szczególności: wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. W ww. przepisie określenie przychodu odnosi się do wartości umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

W tym miejscu wskazać należy, że umorzenie wierzytelności nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380), wierzytelność jest prawem i nie ma przeszkód, aby zrzec się tego prawa w każdej chwili. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Zatem, skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania. Na skuteczne zwolnienie z długu, w myśl cytowanego wyżej art. 508 Kodeksu cywilnego, składają się dwa elementy: oświadczenie woli wierzyciela o umorzeniu zobowiązania i akceptacja tego oświadczenia przez dłużnika. Należy przy tym podkreślić, że mocą art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 117 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu.

W myśl art. 117 § 2 Kodeksu cywilnego – po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.

Zatem, po upływie terminu przedawnienia dłużnik może uchylić się od spełnienia świadczenia. Natomiast zrzeczenie się prawa do korzystania z zarzutu przedawnienia oznacza, że wierzyciel może nadal ubiegać się o spełnienie świadczenia. Z cytowanych wyżej przepisów art. 117 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że przedawnienie roszczenia majątkowego następuje zawsze, natomiast skutki z tym związane nie następują tylko wówczas, gdy zobowiązany (dłużnik) zrzeka się korzystania z przedawnienia.

W świetle powyższego, umorzone zobowiązania Wnioskodawcy wobec jej członków oraz te które uległy przedawnieniu stanowią przychód podatkowy Spółdzielni.

Kwestią budzącą wątpliwość jest natomiast to, czy uzyskany przez Spółdzielnię w ten sposób dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem, zwolnieniem z opodatkowania objęto jedynie tą część dochodów Spółdzielni, która została uzyskana z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W przedmiotowej sprawie – w ocenie tut. Organu – nie można stwierdzić, że dochód powstały w wyniku umorzenia lub przedawnienia zobowiązań Spółdzielni stanowi dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Źródłem powstania dochodu są umorzone oraz przedawnione zobowiązania Spółdzielni wobec swoich członków. Nie powstała również z tego tytułu nowa substancja mieszkaniowa.

Reasumując, stwierdzić należy, że umorzone (w całości lub w części) nadpłaty wkładów budowlanych oraz przedawnione nadpłaty wkładów budowlanych nie podlegają zwolnieniu przedmiotowemu wynikającemu z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się do powołanych w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych należy wskazać, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Z kolei, w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin