INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2011r. (data wpływu do tut. Biura 20 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Począwszy od roku obrotowego 2010 Spółka zmieniła swój główny przedmiot działalności i od tego czasu prowadzi i zamierza w przyszłości prowadzić nieograniczoną ilość projektów związanych z nieruchomościami w charakterze „land dewelopera”. Działalność polega na analizie rynku nieruchomości, wyborze jednej lub wielu przylegających do siebie nieruchomości w określonej lokalizacji, ich nabyciu, często od różnych właścicieli i po różnych cenach, a następnie prowadzeniu różnorodnych działań związanych z przygotowaniem nieruchomości do realizacji na nich inwestycji i w efekcie tych działań - zbywaniu tych nieruchomości, zazwyczaj w innym kształcie przestrzennym (innym przebiegu granic) niż w chwili nabycia, jednemu lub wielu nabywcom.

Zbywanie nieruchomości wchodzących w skład jednego projektu w wielu wypadkach następuje jeszcze w trakcie jego realizacji. Podejmowane czynności land dewelopera dotyczą w szczególności:

1. ustalenia lub wznowienia granic, scalenia lub podziału nieruchomości, aktualizacji ujawnionych w zasobach geodezyjnych użytków gruntów lub innych danych geodezyjnych;
2. przeprowadzenia badań hydrologicznych lub geologicznych oraz wytworzenia lub zgromadzenia dokumentacji geologiczno-górniczej i hydrologicznej;
3. inwentaryzacji istniejących obiektów lub ich pozostałości albo zieleni wysokiej;
4. porządkowania terenu (usuwania odpadów, koszenia wysokich traw i chwastów, karczowania niskich krzewów);
5. wycinki drzew (wraz z uzyskaniem uprzedniej zgody na te działania);
6. podejmowania starań w celu uzyskania dla nieruchomości warunków zabudowy lub zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
7. stworzenia koncepcji nowego zagospodarowania nieruchomości, w tym zaplanowania nowych traktów komunikacyjnych;
8. wybudowania dróg;
9. uzyskania warunków technicznych przyłączenia do sieci energetycznych, gazowych, wodociągowych lub kanalizacyjnych, sanitarnych lub deszczowych;
10. wybudowania sieci energetycznych, gazowych, wodociągowych lub kanalizacyjnych sanitarnych lub deszczowych.
    
    

Podejmowane czynności określane są przez uczestników rynku „komercjalizacją nieruchomości”. W trakcie procesu komercjalizacji, Spółka wykorzystuje nieruchomości zgodnie z ich dotychczasowym przeznaczeniem, np. wydzierżawia nieruchomości stanowiące użytki rolne - rolnikom. W związku z realizacją projektu, Spółka ponosi szereg różnego rodzaju wydatków ściśle związanych z tym projektem, które można podzielić na cztery grupy:

1. koszty bezpośrednie wstępnego etapu projektu - ponoszone przed rozpoczęciem właściwego projektu inwestycyjnego (przed zakupem pierwszej nieruchomości wchodzącej w jego skład), ale dające się bezpośrednio przypisać do konkretnego projektu, dotyczące m.in. wstępnych koncepcji, projektów, analiz, dokumentacji, opłat za wydanie pozwoleń itp.;
2. koszty bezpośrednie właściwego projektu land deweloperskiego - koszty nabycia nieruchomości, koszty przygotowania terenu pod inwestycję, koszty badań i ich dokumentacji, koszty prac architektonicznych i budowlanych, koszty nadzoru inwestorskiego, koszty usług świadczonych na podstawie umowy o komercjalizację, w tym usług wsparcia w poszukiwaniu, nabywaniu oraz zbywaniu nieruchomości, usług zarządzania inwestycją, usług nadzoru nad stroną administracyjną i prawną projektu, nadzoru nad przygotowaniem oraz realizacją budżetu projektu, a także opłaty sądowe i notarialne związane z projektem, koszty obsługi prawnej realizowanego projektu (np. przygotowanie umów);
3. koszty bezpośrednie finansowania projektu (dot. odsetek zapłaconych) - koszty finansowania pochodzącego ze źródeł zewnętrznych (w tym koszty odsetek, różnic kursowych, prowizji bankowych, wycen na rzecz banków itp.), ponoszone przez Spółkę; finansowanie ze źródeł zewnętrznych jest dedykowane konkretnemu projektowi zazwyczaj wyraźnie wskazanemu w umowie dotyczącej tego finansowania;
4. koszty pośrednie projektu - koszty utrzymania nieruchomości w okresie realizacji projektu (m.in. podatek od nieruchomości, podatek rolny, opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu), koszty eksploatacyjne (usługi telekomunikacyjne, media), koszty polis ubezpieczeniowych związanych zarówno z odpowiedzialnością cywilną Spółki, jak i z ubezpieczeniami majątkowymi oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków związanych z prowadzonym projektem, koszty dozoru lub ochrony terenu, koszty wynagrodzeń pracowniczych i składek na ubezpieczenie społeczne (w tym również z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło), stanowiące koszty inne niż bezpośrednio związane z osiąganymi przez Spółkę przychodami i traktowane jako koszt podatkowy w dacie ich poniesienia.
   
   

Prawidłowość zakwalifikowania przez Spółkę określonego rodzaju kosztów do kosztów bezpośrednich lub pośrednich projektu land deweloperskiego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził następującymi interpretacjami z dnia 27 maja 2011 roku:

• znak IBPBI/2/423-220/11/BG w zakresie stanu faktycznego, znak IBPBI/2/423-527/11/BG w zakresie zdarzenia przyszłego co do kwalifikowania kosztów wstępnego etapu projektu jako kosztów bezpośrednich;
• znak IBPBI/2/423/528/11/BG w zakresie stanu faktycznego, znak IBPBI/2/423-529/11/BG w zakresie zdarzenia przyszłego co do kwalifikowania kosztów właściwego projektu land deweloperskiego jako kosztów bezpośrednich;
• znak IBPBI/2/423-530/11/BG w zakresie stanu faktycznego, znak IBPBI/2/423/531/11/BG w zakresie zdarzenia przyszłego co do kwalifikowania kosztów zapłaconych odsetek od pożyczek zaciągniętych na zakup nieruchomości jako kosztów bezpośrednich projektu land deweloperskiego;
• znak IBPBI/2/423-532/11/BG w zakresie stanu faktycznego, znak IBPBI/2/423-534/11/BG w zakresie zdarzenia przyszłego co do kwalifikowania różnych kosztów jako kosztów pośrednich projektu land deweloperskiego, przy czym w interpretacjach tych skorygowano poglądy Spółki w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tych kosztów, które dotyczą wynagrodzeń pracowniczych i składek na ubezpieczenie społeczne.
  
  

Spółka, co do zasady, nie generuje typowych kosztów ogólnoadministracyjnych, jakie mogą występować w przedsiębiorstwach o bardziej zróżnicowanym przedmiocie działalności, w szczególności Spółka przy realizacji projektów land deweloperskich nie zatrudnia pracowników poza ściśle określoną kadrą zarządzającą reprezentującą Spółkę.

W celu zapewnienia ogólnego nadzoru nad procesem komercjalizacji projektu Spółka zawiera umowy z podmiotami wyspecjalizowanymi w kompleksowych rozwiązaniach doradczych i zarządczych związanych z nieruchomościami. Zgodnie z umową podmioty te świadczą usługi komercjalizacji projektu, wystawiają faktury za swoje usługi po doprowadzeniu do zawarcia umów generujących przychody dla land dewelopera z tytułu sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład projektu.

Uwzględniając charakterystykę swej działalności, w szczególności dokonywanie różnorodnych czynności związanych z komercjalizacją nieruchomości stanowiących łącznie jeden projekt land deweloperski, Spółka przyjmuje przy określaniu kosztu podatkowego wartość kosztów bezpośrednich przypadających na metr kwadratowy gruntu na dzień osiągnięcia przychodu ze sprzedaży całości bądź części nieruchomości wchodzących w skład realizowanego projektu.

W kolejnych dwóch interpretacjach z dnia 27 maja 2011 roku - znak IBPBI/2/423-535/11/BG w zakresie stanu faktycznego oraz znak IBPBI/2/423-536/11/BG w zakresie zdarzenia przyszłego, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, na pytanie spółki dotyczące możliwości stosowania średniej ceny ważonej, o której mowa w art. 34 ust. 4 ustawy o rachunkowości jako sposobu obliczenia kosztu nabycia nieruchomości wchodzących w skład projektu land deweloperskiego udzielił odpowiedzi, iż stanowisko spółki, że zastosowanie średniej ceny ważonej jako sposobu obliczania kosztu nabycia nieruchomości wchodzących w skład projektu land deweloperskiego jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu otrzymanej interpretacji wskazano, że zasady ustalania kosztów podatkowych wynikają wyłącznie z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie z przepisów ustawy o rachunkowości, a przepisy rachunkowe nie są podatkotwórcze i nie mogą zmieniać zasad zawartych w ustawach podatkowych w szczególności w zakresie metody ustalania kosztów podatkowych.

Spółka, otrzymawszy interpretację podatkową w zakresie braku możliwości zastosowania średniej ceny ważonej, o której mowa w przepisach o rachunkowości jako sposobu ustalania kosztu uzyskania przychodu z projektu land deweloperskiego w zakresie kosztu nabycia nieruchomości, nie jest w stanie bezpośrednio zastosować wskazówki wyartykułowanej w uzasadnieniu interpretacji do ustalenia matematycznego sposobu podziału kosztów bezpośrednich projektu land deweloperskiego, stąd kolejny wniosek o interpretację stał się konieczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 1, ust. 4, ust. 4b, ust. 4c oraz ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty opisane przez Spółkę w opisie stanu faktycznego w grupie 1) jako koszty bezpośrednie wstępnego etapu projektu, koszty opisane w grupie 2) jako koszty bezpośrednie właściwego projektu land deweloperskiego oraz koszty opisane w grupie 3) jako koszty bezpośrednie finansowania projektu mogą być rozdzielane w ten sposób, że na moment osiągnięcia przychodu ze zbycia części projektu land deweloperskiego koszty te są sumowane oraz potrącane z przychodu ze zbycia części projektu w takiej proporcji, w jakiej powierzchnia zbywanej części projektu (zbywanych nieruchomości) pozostaje do powierzchni całego projektu land deweloperskiego (powierzchni wszystkich nieruchomości wchodzących w skład projektu)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają wyraźnej normy regulującej sposób matematycznego przypisywania kosztów bezpośrednich danego przychodu w przypadku, gdy w związku z przygotowaniem przedmiotu, którego zbycie stanowi przychód, poniesiono liczne i różnego rodzaju koszty bezpośrednie, a zbywanie tego przedmiotu następuje w częściach lub w udziałach. Wobec powyższego, Spółka zajmuje stanowisko, że prawidłowym sposobem przypisania bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży części projektu land deweloperskiego jest zsumowanie wszystkich kosztów bezpośrednich tego projektu poniesionych na dzień osiągnięcia przychodu, a następnie potrącenie z uzyskanego przychodu takiej części tych kosztów, jaka odpowiada proporcji, w której powierzchnia zbywanej części projektu pozostaje do całej powierzchni projektu, czyli w stosunku do sumy powierzchni wszystkich nieruchomości wchodzących w skład tego projektu. Przedstawiony sposób rozliczania kosztów bezpośrednich znajduje podstawę w dotychczas publikowanych interpretacjach podatkowych, w szczególności w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 20 maja 2009 roku znak ILPB3/423-167/09-2/MC, w której Dyrektor IS w Poznaniu zajął stanowisko, że pogląd podatnika, iż koszty bezpośrednie projektu deweloperskiego polegającego na sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych w budowanych przez dewelopera budynkach mieszkalnych, rozpoznawane są dla celu podatku dochodowego od osób prawnych w chwili sprzedaży inwestycji w proporcji do sprzedawanej powierzchni mieszkań - jest prawidłowe. Sytuacja land dewelopera wydaje się być bliźniaczo podobna do sytuacji dewelopera prowadzącego inwestycję budowlaną z tym zastrzeżeniem, że w sytuacji land dewelopera właściwym odniesieniem jest powierzchnia sprzedawanej powierzchni gruntu, nie zaś - jak w przypadku dewelopera z branży mieszkaniowej - powierzchnia sprzedawanych lokali mieszkalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 updop oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (o związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio lub pośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu) lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów podatkowych, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4-4e updop, które w tym względzie zawierają trzy odrębne reguły, tj.:

Zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami – zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b updop:

• jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, to koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania – są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody;
• jeżeli podatnicy nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, to koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego w terminie do dnia złożenia zeznania nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania – także są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
  
  

Art. 15 ust. 4c updop określa natomiast, że jeżeli koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, zostały poniesione po dniu, o którym mowa w art. 15 ust. 4b, to wówczas takie koszty należy uwzględnić przy obliczeniu dochodu za rok podatkowy następujący po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami – art. 15 ust. 4d updop stanowi, że są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Trzecia zasada, nie mająca w niniejszej sprawie zastosowania, dotyczy poniesionych kosztów prac rozwojowych - art. 15 ust. 4a updop - są kosztem w roku podatkowym, w którym prace zostały zakończone, o ile nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3.

W świetle wyżej wskazanych zasad data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Jednocześnie w art. 15 ust. 4e updop ustawodawca wyjaśnił, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wskazać w tym miejscu należy, iż użyte w ww. przepisie określenie, że dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać w oparciu o uregulowania wynikające z rachunkowości.

Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa więc datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Każda jednostka powinna określić zasady rozliczania kosztów w polityce rachunkowości. Podstawową zasadą jest zasada memoriału (art. 6 u.rach.) nakazująca przypisywanie kosztów i przychodów do okresu, którego dotyczą.

Właściwe określenie kosztów uzyskania przychodów, jak również właściwe ustalenie momentu ich poniesienia jest o tyle istotne, że rzutuje na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, którą co do zasady jest - jak wynika z art. 7 ust. 1-2 tej ustawy podatkowej - dochód oznaczający nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem rozstrzygnięcia jest określenie momentu uwzględnienia, na gruncie podatkowym, wskazanych przez Spółkę kosztów bezpośrednich wstępnego etapu projektu, właściwego etapu projektu oraz finansowania projektu w rachunku podatkowym.

W przypadku kosztów bezpośrednio związanych z przychodami znajdą więc zastosowanie zasady określone w ww. art. 15 ust. 4-4c updop.

Analizowane koszty winny być proporcjonalnie przyporządkowane do uzyskanych w przyszłości konkretnych przychodów ze sprzedaży części projektu land deweloperskiego. Zaproponowany przez Spółkę „klucz” tego przyporządkowania - polegający na zsumowaniu wszystkich kosztów bezpośrednich tego projektu poniesionych na dzień osiągnięcia przychodu, a następnie potrącenie z uzyskanego przychodu takiej części tych kosztów, jaka odpowiada proporcji, w której powierzchnia zbywanej części projektu pozostaje do całej powierzchni projektu, czyli w stosunku do sumy powierzchni wszystkich nieruchomości wchodzących w skład tego projektu – w ocenie tut. Organu wydaje się być logicznym rozwiązaniem, czyniącym zadość ustawowym wymogom odnośnie powiązania kosztów z przychodami. W świetle powoływanych przepisów updop nie można bowiem kosztów bezpośrednich zaliczać w całości do kosztów uzyskania przychodów w dacie uzyskania pierwszego przychodu.

Tytułem uwagi wskazać tu warto, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. Przykładowo w podobnej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 marca 2010r., sygn. akt II FSK 1751/08 stwierdził, że: „Nie budzi wątpliwości, że w wyniku działalności deweloperskiej Skarżącej powstają produkty w postaci lokali mieszkalnych, przeznaczonych na sprzedaż. Sprzedaż każdego lokalu generuje przychód. Nie można zatem zaaprobować toku rozumowania autora skargi kasacyjnej, że w przypadku nakładów poniesionych na budowę budynku nie ma możliwości ich bezpośredniego przypisania do konkretnego przychodu. Wręcz przeciwnie przychodem tym będzie przychód z faktycznie sprzedanych lokali. Skoro przychód ten pojawia się stopniowo - wraz ze sprzedażą kolejnych lokali, to nie można powiedzieć, że wszystkie koszty poniesione na budowę mają związek z przychodem osiągniętym ze sprzedaży pierwszego z lokali".

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.