Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB1.4511.1203.2016.2.KS1
z 29 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.) uzupełnionego pismem z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 8 marca 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB1.4511.1203.2016.1.KS1 z dnia 15 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów z tytułu obrotu papierami wartościowymi i instrumentami finansowymi oraz realizacji praw z nich wynikających - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów z tytułu obrotu papierami wartościowymi i instrumentami finansowymi oraz realizacji praw z nich wynikających.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nigdy nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej (brak zarejestrowanej działalności gospodarczej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - CEIDG). W chwili obecnej, Wnioskodawca lokuje swoje prywatne oszczędności w lokatach bankowych w walutach polskich i obcych (na rachunkach bankowych w tym oszczędnościowo-rozliczeniowych oraz lokatach bankowych) oraz w papiery wartościowe i pochodne instrumenty finansowe (dalej łącznie: „Instrumenty Finansowe”) poprzez rachunki (rachunki instrumentów finansowych i rachunki pieniężne związane z tymi pierwszymi) w polskich i zagranicznych instytucjach finansowych (domy maklerskie lub banki - dalej łącznie: „Instytucje Finansowe”).

Wnioskodawca w związku ze zmieniającym się charakterem rynków finansowych m.in. rosnącą ich zmiennością, rozważa możliwość zwielokrotnienia skali swojej aktywności oszczędnościowo-inwestycyjnej w Instrumenty Finansowe poprzez zwiększenie liczby i częstotliwości dokonywanych zakupów/sprzedaży na zagranicznych rynkach Instrumentów Finansowych (możliwe jest dokonywanie wielu różnych transakcji dotyczących Instrumentów Finansowych jednego dnia na jednym lub kilku rachunkach). Wnioskodawca przewiduje także - z uwagi m.in. na różnice czasu pomiędzy Polską a krajami, gdzie funkcjonują zagraniczne rynki Instrumentów Finansowych, możliwości korzystania z pomocy osoby fizycznej (dalej: „Pełnomocnik”), która na podstawie udzielonego standardowego pełnomocnictwa do danego rachunku (zgodnie ze standardowymi warunkami przewidzianymi przez Instytucje Finansowe), za wynagrodzeniem będzie upoważniona do kupowania-sprzedawania Instrumentów Finansowych w imieniu Wnioskodawcy jako jego pełnomocnik) i na jego rachunek. Do zadań Pełnomocnika będzie należeć składanie zleceń na rachunkach Wnioskodawcy w Instytucjach Finansowych dotyczących zawierania transakcji na Instrumentach Finansowych w oparciu o otrzymywane od Wnioskodawcy instrukcje transakcyjne. Niezależnie od ewentualnego powołania Pełnomocnika, Wnioskodawca rozważa również możliwość umocowania banku na podstawie udzielonego standardowego pełnomocnictwa do danego rachunku (zgodnie ze standardowymi warunkami przewidzianymi przez Instytucje Finansowe), za wynagrodzeniem (dalej: „Pełnomocnik-Bank”) do zawierania umów kupna-sprzedaży Instrumentów Finansowych w imieniu Wnioskodawcy (jako jego pełnomocnik) i na jego rachunek wedle swobodnego uznania banku i/lub po uzgodnieniu z Wnioskodawcą.

Pomimo zamierzonej intensyfikacji swojej działalności oszczędnościowo-inwestycyjnej, w tym zakładającej zamiar korzystania z pomocy Pełnomocnika i/lub Pełnomocnika-Banku, Wnioskodawca nie planuje rejestracji pozarolniczej działalności gospodarczej w CEIDG (wszystkie czynności będą wykonywane w oparciu o jego własne oszczędności).

Papiery wartościowe, w które Wnioskodawca będzie inwestował będą papierami wartościowymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1636).

Pochodne instrumenty finansowe, w które Wnioskodawca będzie inwestował będą pochodnymi instrumentami finansowymi, w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o PIT, tj. będą instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1636), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Wnioskodawca nie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie zamierza ubiegać się o nie, w szczególności w zakresie określonym w przepisach ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1636).

Pismem z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 8 marca 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie Tut. Organu Nr 1462-IPPB1.4511.1203.2016.1.KS1 z dnia 15 lutego 2017 r. (data wysłania 16 lutego 2017 r., data odbioru w dniu 27 lutego 2017 r.) do uzupełnienia złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie doprecyzowania przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wyjaśnił, że w opinii Wnioskodawcy, obrót papierami wartościowymi i pochodnymi instrumentami finansowymi dokonywany przez Wnioskodawcę po jego zwielokrotnieniu i/lub ewentualnym współudziale Pełnomocnika-Osoby Fizycznej i/lub Pełnomocnika-Banku nie będzie spełniać przesłanek do uznania za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT i w związku z tym dochód z tego tytułu będzie podlegać opodatkowaniu właściwym dla przychodów z kapitałów pieniężnych. Czynności Wnioskodawcy będą podejmowane w ramach zarządu nad majątkiem prywatnym (lokowane będą wyłącznie prywatne oszczędności Wnioskodawcy). Wnioskodawca nie będzie świadczył usług na rzecz osób trzecich w zakresie obrotu papierami wartościowymi/ pochodnymi instrumentami finansowymi ani w żaden sposób pośredniczył w takim obrocie. Wnioskodawca nie będzie zatrudniał pracowników. Wszystkie czynności będą wykonywane przez Wnioskodawcę osobiście lub przez Pełnomocników wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji, na podstawie ustalonych z Wnioskodawcą wskazań i instrukcji.

Należy zauważyć, że w przedstawionym Organowi opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał wszystkie istotne okoliczności pozwalające na dokonanie oceny, czy osiągane przez Wnioskodawcę przychody będą kwalifikowane do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”, czy też do źródła „kapitały pieniężne”.

W pierwszej kolejności, należy wziąć pod uwagę, że Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że nie prowadzi ani nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej. Inwestuje natomiast posiadane oszczędności w lokaty bankowe oraz papiery wartościowe i pozostałe instrumenty finansowe (dalej: „Instrumenty finansowe”), które zostały szczegółowo wskazane we Wniosku.

Obecnie Wnioskodawca rozważa zwielokrotnienie dotychczasowej skali aktywności oszczędnościowo-inwestycyjnej w Instrumenty finansowe poprzez zwiększenie liczby i częstotliwości dokonywanych zakupów na zagranicznych rynkach Instrumentów finansowych. Wnioskodawca wskazał również, że zwiększenie częstotliwości oznacza m.in. możliwość dokonania wielu transakcji jednego dnia lub na wielu różnych rachunkach. Wnioskodawca rozważa również możliwość umocowania banku na podstawie udzielonego standardowego pełnomocnictwa do rachunku (opracowanego przez Bank dla swoich klientów - konsumentów), do zawierania umów zakupu i sprzedaży Instrumentów finansowych w jego imieniu i na jego rachunek na podstawie instrukcji Wnioskodawcy lub samodzielnie.

Wnioskodawca rozważa także możliwość korzystania przy obsłudze rachunku Instytucji Finansowej z pomocy osoby fizycznej, która na bazie udzielonego przez Wnioskodawcę standardowego pełnomocnictwa do rachunku, opracowanego przez Instytucje Finansowe dla Pełnomocników swoich klientów - konsumentów, będzie upoważniona do dokonywania w imieniu Wnioskodawcy i na jego rzecz, za wynagrodzeniem, na podstawie jego instrukcji, zakupów i sprzedaży Instrumentów finansowych.

Wnioskodawca nie będzie także posiadał struktury organizacyjnej służącej i dedykowanej do zorganizowanego i ciągłego prowadzenia obrotu papierami wartościowymi i pochodnymi instrumentami finansowymi (np. wydzielonego lokalu biurowego, zaplecza i sprzętu biurowego, pracowników). Wszelkie czynności zakupu / sprzedaży będą dokonywane przy użyciu prywatnego komputera / urządzeń mobilnych. Wnioskodawca będzie korzystał z umów z bankami, brokerami i innymi instytucjami finansowymi, przygotowywanymi i przewidzianymi do obsługi konsumentów, gdzie kwalifikowany jest - po wypełnieniu kilkustronicowego kwestionariusza - jako odbiorca nieprofesjonalny, nie biznesowy, nieprowadzący działalności gospodarczej (wg nazewnictwa brokerów „Non-Professional”).

Częstotliwość dokonywanych transakcji będzie uzależniona od aktualnej sytuacji na rynkach finansowych oraz przyjętej koncepcji ochrony wartości majątku i zgromadzonych oszczędności. W tym sensie, transakcje będą miały charakter nieregularny.

Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, że w jego ocenie, działania podejmowane w związku z zarządem majątkiem prywatnym z samej swojej istoty cechują się pewną formą zorganizowania, co najmniej w stopniu takim, jak każde racjonalne działanie tj. powinny być podejmowane na podstawie obowiązujących norm, być racjonalne oraz służyć określonemu celowi oraz ciągłości (tj. są wykonywane w sposób cykliczny). Nie oznacza to jednak, że każda forma zarządu majątkiem prywatnym jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT. Przykładowo, najem długoterminowy mieszkania nabytego w drodze spadkobrania nie jest uznawany za prowadzenie działalności gospodarczej, pomimo że wymaga podejmowania zorganizowanych i cyklicznych działań ze strony właściciela (w tym terminowego cyklicznego regulowania opłat eksploatacyjnych w formie zaliczek do administracji, opłacania podatku od nieruchomości, opłat z tytułu użytkowania wieczystego, utrzymywania mieszkania w należytym stanie technicznym, etc.) i jest ukierunkowany na osiągnięcie dochodu.

W opinii Wnioskodawcy, pomimo że dokonywanie transakcji zakupów / sprzedaży na zagranicznych rynkach instrumentów finansowych będzie się cechować określonym stopniem zorganizowania i ciągłości, to nie będzie spełniać warunku zorganizowania i ciągłości, o którym mowa w art. 5 a pkt 6 ustawy PIT.

Ponadto co do przesłanki: „działalność zarobkowa”, wymienionej w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, należy uwzględnić, iż aktywność Wnioskodawcy, jako dotycząca jego prywatnych oszczędności, będzie miała na celu ochronę majątku prywatnego (oszczędności) oraz zachowanie jego realnej, tzn. z uwzględnieniem wpływu inflacji, wartości. W stosunku do poszczególnych jego elementów może to powodować wzrost lub spadek wartości poszczególnych aktywów Instrumentów finansowych w ich wycenie nominalnej (w szczególności po uwzględnieniu wpływu zmiany kursów walutowych), co skutkować może powstaniem przychodu lub straty. W opinii Wnioskodawcy najlepszą ochronę i zachowanie wartości oszczędności można uzyskać poprzez częstą i zdywersyfikowaną alokację ich poszczególnych składników w różne (Instrumenty finansowe dostępne w ofercie instytucji finansowych w kraju i zagranicą, co będzie wymagało zwielokrotnienia skali aktywności Wnioskodawcy.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, działalność inwestycyjna w zakresie inwestowania w Instrumenty finansowe w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego nie spełnia przesłanek do uznania za działalność gospodarczą.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał w sposób wyczerpujący okoliczności, które pozwalają Tut. Organowi na dokonanie oceny, czy działalność inwestycyjna prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki do uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT.

Wnioskodawca wskazuje również, że zgodnie z art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U.2015, poz. 613 ze zm.), który stosuje się odpowiednio w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnych, postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. W opinii Wnioskodawcy, zastosowanie zasady zaufania do organów podatkowych oznacza m.in. że organ podatkowy wydający interpretację indywidualną dokona rzetelnej i pełnej analizy wszystkich okoliczności wskazanych we wniosku. Jeżeli natomiast okoliczności wskazane w opisie stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego okażą się niewystarczające, organ podatkowy wezwie wnioskodawcę do ich uzupełnienia, wskazując w sposób jasny i wyraźny elementy stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego wymagające uzupełnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu obrotu Instrumentami Finansowymi oraz z realizacji praw z nich wynikających, po rozszerzeniu skali aktywności oszczędnościowo-inwestycyjnej oraz ewentualnym współudziale Pełnomocnika i/lub Pełnomocnika-Banku będą stanowiły przychód ze źródła kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT i będą opodatkowane na zasadach wynikających z art. 30b ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody osiągane przez niego z tytułu obrotu Instrumentami Finansowymi oraz z realizacji praw z nich wynikających po rozszerzeniu skali aktywności inwestycyjnej i ewentualnym korzystaniu z pomocy Pełnomocnika i/lub Pełnomocnika-Banku, będą stanowiły przychód ze źródła kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT i będą opodatkowane na zasadach wynikających z art. 30b ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ustawa o PIT zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów. Prawidłowa kwalifikacja przychodu do danego źródła przychodów jest istotna, gdyż ma wpływ na sposób opodatkowania tego przychodu.

Wśród źródeł przychodów art. 10 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje w szczególności: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. (art. 10 ust. 1 pkt 7) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3).

Działalność gospodarcza, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, oznacza działalność zarobkową, a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Literalna wykładnia w/w przepisu ustawy o PIT wskazuje, że kwalifikacja przychodów do źródła „kapitały pieniężne” ma pierwszeństwo przed opodatkowaniem przychodów na zasadach właściwych dla źródła „działalność gospodarcza”.

A zatem, w celu prawidłowego przyporządkowania przychodów Wnioskodawcy do źródła przychodów należy w pierwszej kolejności ocenić, czy przychody te stanowią przychód ze źródła kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 i 10 Ustawy PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uznaje się przychody z:

• odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
• realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
• odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.
  
  

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, iż przychody Wnioskodawcy z aktywności oszczędnościowo-inwestycyjnej, tj. zbywania Instrumentów Finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających - po zwiększeniu częstotliwości tej aktywności, w tym również w przypadku korzystania przez Wnioskodawcę z pomocy Pełnomocnika-Banku i/lub Pełnomocnika do rachunków, którzy za wynagrodzeniem, na podstawie udzielonego standardowego pełnomocnictwa do danego rachunku (zgodnie ze standardowymi warunkami przewidzianymi przez Instytucje Finansowe), będą upoważnieni do zawierania transakcji w zakresie Instrumentów Finansowych w imieniu Wnioskodawcy (jako jego pełnomocnicy) i na jego rachunek - wyczerpują przesłanki kwalifikacji do przychodu ze źródła kapitały pieniężne. W dalszym ciągu, przedmiotem aktywności oszczędnościowo- inwestycyjnej Wnioskodawcy będą jego środki prywatne / oszczędności.

W opinii Wnioskodawcy, konkluzji tej nie zmienia brzmienie art. 30b ust. 4 ustawy o PIT, który wyklucza opodatkowanie przychodów ze źródła „kapitały pieniężne”, na zasadach właściwych dla tego źródła przychodów, określonych w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, w przypadku gdy odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej lub jest związane z prowadzoną inną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi aktualnie żadnej działalności gospodarczej /nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz nie zamierza jej prowadzić/ nie zamierza rejestrować w przyszłości żadnej pozarolniczej działalności gospodarczej, w szczególności takiej, która obejmowałaby obrót papierami wartościowymi lub pochodnymi instrumentami finansowymi.

W konsekwencji, przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu obrotu Instrumentami Finansowymi oraz z realizacji praw z nich wynikających, także po rozszerzeniu działalności oszczędnościowo-inwestycyjnej, będą stanowiły przychód ze źródła kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT. Podstawą opodatkowania będzie dochód ustalony zgodnie z art. 30b ust. 2 ustawy o PIT. Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, dochód będzie podlegał opodatkowaniu według 19% stawki podatku dochodowego.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalności gospodarcza, (art. 10 ust. 1 pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalanie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

W art. 5a pkt 6 ww. ustawy została zawarta definicja pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
• wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza kupno np. papieru wartościowego i jego sprzedaż za kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność lub współwłasność składników majątkowych, wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nieokazjonalnego) źródła zarobkowania.

Odrębne źródło przychodów stanowią kapitały pieniężne, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za przychody z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, uważa się przychody z:

1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
   
   

Jednocześnie w myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się także przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych, oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2016r. , poz. 1636 i 1948).

Stosownie do treści art. 5a pkt 13 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 1636, z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe. Przy czym zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o: papierach wartościowych - rozumie się przez to: akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578 z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Natomiast z art. 30b ust. 4 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest obrót papierami wartościowymi i podatnik dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Pojęcie kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, do których odwołuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest definiowane odpowiednio w art. 17 ust. 1 oraz w art. 18 ustawy. Aczkolwiek nie wszystkie rodzaje dochodów z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy mogą stanowić przedmiot działalności gospodarczej, niemniej jednak przedmiotem takiej działalności może być nabywanie i zbywanie obligacji, akcji oraz innych papierów wartościowych.

Aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Ponadto wskazać należy, że skutkiem wskazanego wcześniej przepisu art. 30b ust. 4 jest konieczność wyłączenia ze źródła przychodów, określonego jako kapitały pieniężne, przedmiotu związanego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że jest osobą fizyczną, która nigdy nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca lokuje swoje prywatne oszczędności w lokatach bankowych w walutach polskich i obcych oraz w papiery wartościowe i pochodne instrumenty finansowe (dalej łącznie: „Instrumenty Finansowe”) poprzez rachunki instrumentów finansowych i rachunki pieniężne w instytucjach finansowych. Wnioskodawca rozważa możliwość zwielokrotnienia skali swojej aktywności oszczędnościowo-inwestycyjnej w Instrumenty Finansowe poprzez zwiększenie liczby i częstotliwości dokonywanych zakupów/sprzedaży na zagranicznych rynkach Instrumentów Finansowych (możliwe jest dokonywanie wielu różnych transakcji jednego dnia na jednym lub kilku rachunkach). Wnioskodawca przewiduje możliwości korzystania z pomocy osoby fizycznej (dalej: „Pełnomocnik”), która za wynagrodzeniem będzie upoważniona do kupowania-sprzedawania Instrumentów Finansowych w imieniu Wnioskodawcy i na jego rachunek. Wnioskodawca rozważa również możliwość umocowania banku za wynagrodzeniem (dalej: „Pełnomocnik-Bank”) do zawierania umów kupna-sprzedaży Instrumentów Finansowych w imieniu Wnioskodawcy na jego rachunek wedle swobodnego uznania banku i/lub po uzgodnieniu z Wnioskodawcą. Pomimo zamierzonej intensyfikacji swojej działalności oszczędnościowo-inwestycyjnej, Wnioskodawca nie planuje rejestracji pozarolniczej działalności gospodarczej. W opinii Wnioskodawcy, obrót papierami wartościowymi i pochodnymi instrumentami finansowymi dokonywany przez Wnioskodawcę po jego zwielokrotnieniu i/lub ewentualnym współudziale Pełnomocnika-Osoby Fizycznej i/lub Pełnomocnika-Banku nie będzie spełniać przesłanek do uznania za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT.

Raz jeszcze w tym miejscu należy zaakcentować, że decydujące znaczenie dla zakwalifikowania przychodów z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności oszczędnościowo-inwestycyjnej (obrót instrumentami finansowymi) do właściwego źródła ma przede wszystkim to, czy obrót ten spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przekonanie i wybór podatnika w zakresie właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów, do określonego źródła przychodów.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli w istocie przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu obrotu papierami wartościowymi i pochodnymi instrumentami finansowymi faktycznie nie będą spełniać przesłanek do uznania za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym (a więc przyjmując za Wnioskodawcą, że obrót papierami wartościowymi i pochodnymi instrumentami finansowymi dokonywany przez Wnioskodawcę po jego zwielokrotnieniu i/lub ewentualnym współudziale Pełnomocnika-Osoby Fizycznej i/lub Pełnomocnika-Banku nie będzie spełniać przesłanek do uznania za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT), to przychody te powinny być zakwalifikowane do źródła kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z działalności polegającej na obrocie Instrumentami Finansowymi oraz z realizacji praw z nich wynikających, po rozszerzeniu skali aktywności oszczędnościowo-inwestycyjnej oraz ewentualnym współudziale Pełnomocnika i/lub Pełnomocnika-Banku stanowić będzie przychód ze źródła jakim są kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W przypadku gdy opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny z zaistniałym stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.