Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB6.4510.35.2017.1.AZ
z 11 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rozbudową Lotniska – jest prawidłowe,
  

• momentu zaliczenia wydatków związanych z rozbudową Lotniska do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rozbudową Lotniska oraz momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest jednym z największych europejskich producentów mebli do samodzielnego montażu. Obecnie Spółka posiada cztery nowoczesne zakłady produkcyjne (fabryki mebli).

W związku z koniecznością zwiększenia mocy produkcyjnych oraz zapewnienia stałego i pewnego źródła podstawowego surowca do produkcji mebli, Spółka podjęła decyzję w przedmiocie realizacji inwestycji na terenie S... (dalej: „Inwestycja”), o planowanej łącznej wartości blisko 700 mln zł, polegającej na:

• budowie kolejnej fabryki mebli (dalej: „Nowa Fabryka”), która wraz z fabryką mebli zlokalizowaną już obecnie w S... (dalej: „Fabryka”) odpowiadała będzie za około 45% całej produkcji realizowanej przez X.,
  

• budowie zakładu produkcji płyty wiórowej (dalej: „Zakład”), będącej podstawowym surowcem wykorzystywanym w procesie produkcji mebli, który w założeniach zapewnić ma około 100% zapotrzebowania na ww. surowiec ze strony X.,
  

• budowie hali magazynowej wraz z linią oklejania płyty wiórowej (dalej: „Hala”), która zapewnić ma około 90% zapotrzebowania na ww. płyty ze strony X.
  
  
  

Inwestycja polegająca na budowie Nowej Fabryki realizowana będzie przez X., natomiast inwestycja polegającą na budowie Zakładu i Hali realizowana będzie przez T. Sp. z o.o. (dalej: „T.”), będącą spółką zależną od X.

Realizacja inwestycji spowoduje, iż na terenie S... znajdowały będą się dwa zakłady produkcyjne należące do Spółki (Fabryka i Nowa Fabryka), a także źródło surowca wykorzystywanego do produkcji mebli (Zakład i Hala).

Uwzględniając fakt, iż S...i staną się strategiczną lokalizacją z punktu widzenia interesów biznesowych Spółki, niezbędne będzie umożliwienie Spółce/kontrahentom Spółki odpowiedniego dostępu do zakładów zlokalizowanych na terenie miasta. Zapewnienie szybkiego i bezproblemowego połączenia z S... jest kluczowe m.in. z następujących względów:

1. odbiorcami produktów Spółki są przede wszystkim podmioty prowadzące największe sieci sprzedaży (salony meblowe) w państwach Europy Zachodniej (Niemcy, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania), dla których warunkiem współpracy z X. jest poddawanie się przez Spółkę regularnym audytom w zakresie przestrzegania procedur jakości (w tym norm ISO). Z uwagi na fakt, iż znaczna część mocy produkcyjnych Spółki zlokalizowana będzie na terenie S..., większość audytów przeprowadzanych przez kontrahentów Spółki odbywała będzie się właśnie w tym mieście,
   
2. w ramach Zakładu oraz Hali funkcjonować będą bardzo skomplikowane i kosztowne ciągi technologiczne (pojedyncza linia produkcji płyt wiórowych w Zakładzie oraz pojedyncza linia oklejania płyt wiórowych w Hali). Z uwagi na fakt, iż jak zostało już podkreślone płyta wiórowa produkowana w Zakładzie i Hali zapewniać ma praktycznie całość zapotrzebowania na ww. surowiec ze strony X., każdy przestój linii produkcyjnych spowodowany awariami/usterkami technicznymi narażać będzie Spółkę na wymierne straty finansowe (zatrzymanie produkcji/sprzedaży, konieczność uiszczenia kar umownych/odsetek za opóźnienia na rzecz kontrahentów, a potencjalnie nawet rozwiązanie umów przez kontrahentów). Z powyższego względu istotne jest zapewnienie, aby dostawcy linii produkcyjnych (podmioty z Niemiec i Włoch) mogli usuwać potencjalne awarie/usterki w jak najkrótszym czasie,
   
3. ze względów biznesowych członkowie zarządu X. znaczną część swoich obowiązków wykonują w Warszawie, a więc również z punktu widzenia członków zarządu Spółki odpowiedni stopień skomunikowania z S...ami nabiera szczególnego znaczenia.
   
   

W świetle powyższych okoliczności zamiarem Spółki jest stworzenie kontrahentom/członkom zarządu Spółki możliwości dotarcia do S... drogą lotniczą (samolot biznesowy), stanowiącą bez wątpienia najszybszą metodę transportu. Uwzględniając jednakże fakt, iż na dzień dzisiejszy w pobliżu S... brak jest portu lotniczego, zapewnienie połączenia lotniczego z S...ami wymagać będzie stworzenia odpowiedniej infrastruktury.

W pobliżu miejsca, w którym powstać mają Nowa Fabryka, Zakład i Hala (w odległości około 1 km) znajduje się obecnie lotnisko sportowe (dalej: „Lotnisko”), wyposażone w trawiasty pas startowy. Lotnisko położone jest na nieruchomościach będących własnością S... (jako jednostki samorządu terytorialnego, dalej: „Miasto”) oraz Skarbu Państwa (którymi gospodaruje organ wykonawczy Miasta).

Uwzględniając przedstawione powyżej potrzeby biznesowe X., Spółka podjęła decyzję w przedmiocie współfinansowania kosztów związanych z rozbudową Lotniska, mającą na celu umożliwienie lądowania na Lotnisku samolotów biznesowych. X. zakłada, iż na podstawie stosownej umowy podpisanej z Miastem (dalej: „Umowa”) Spółka zobowiąże się do poniesienia około 70% kosztów planowanej inwestycji, przy czym partycypacja ze strony X. polegać może zarówno na przekazaniu środków pieniężnych na rzecz Miasta, jak i na samodzielnym zlecaniu wykonania usług związanych z rozbudową i ponoszeniu kosztów ww. usług. W zamian za współfinansowanie inwestycji, Miasto zobowiąże się wobec Spółki do:

• umożliwienia Spółce korzystania z Lotniska na własne potrzeby biznesowe w ustalonym okresie czasu, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat przez Spółkę,
  

• umożliwienia Spółce wzniesienia na nieruchomości, na których zlokalizowane jest Lotnisko, hangaru dla samolotu/helikoptera Spółki, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat przez Spółkę.
  
  
  

Spółka podkreśla, iż Umowa pod względem prawnym nie będzie kwalifikowana jako umowa najmu/dzierżawy/użyczenia infrastruktury Lotniska. Podmiotem zarządzającym Lotniskiem będzie stowarzyszenie A. (dalej: „A.”), które zobowiązane będzie do zapewniania dostępu do Lotniska wszystkim podmiotom mającym siedzibę, prowadzącym działalność lub zamieszkałym na terenie Miasta. Tym samym Lotnisko wykorzystywane będzie nie tylko do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, lecz również w ramach działalności prowadzonej przez inne podmioty (jak zostało natomiast podkreślone, w związku z poniesionymi kosztami rozbudowy Lotniska Spółka będzie zwolniona z opłat związanych z korzystaniem z Lotniska).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy poniesione przez Spółkę wydatki związane z rozbudową Lotniska stanowiły będą koszty uzyskania przychodów na gruncie przepisów ustawy o CIT?
   
2. Czy Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wydatków związanych z rozbudową Lotniska do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, to znaczy w momencie, w którym przedmiotowe wydatki zostaną ujęte jako koszt dla celów bilansowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

W ocenie Spółki, poniesione przez Spółkę wydatki związane z rozbudową Lotniska stanowiły będą koszty uzyskania przychodów na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm. dalej: „ustawa o CIT”).

Art. 15 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wynika z powyższego przepisu, określony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• wydatek został faktycznie poniesiony,
  

• poniesienie wydatku nastąpiło w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• wydatek nie znajduje się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  
  

Przyjęcie, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oznacza, że ustawodawca przyjął szerokie rozumienie pojęcia kosztów uzyskania przychodów. W istocie przyjąć można, iż na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. W szczególności podkreślić należy, iż warunkiem uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów nie jest możliwość powiązania wydatków z konkretnym, zidentyfikowanym strumieniem przychodów (co wynika z faktu podziału kosztów uzyskania przychodów na związane bezpośrednio i pośrednio z osiąganymi przychodami). Dodatkowo, podkreślenia wymaga fakt, że z punktu widzenia definicji zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT decydujące znaczenie prawne nadane zostało ocenie celu, w jakim dane wydatki zostały poniesione. Celowość poniesienia wydatku oceniać należy z dwóch perspektyw:

• subiektywnej, dokonywanej z punktu widzenia podatnika, zakładającej że podatnik najlepiej orientuje się w realiach prowadzonej działalności gospodarczej i podejmuje decyzje gospodarcze z uwzględnieniem uwarunkowań tej działalności,
  

• obiektywnej, dokonywanej z punktu widzenia praktyki gospodarczej, zakładającej że podatnik, ponosząc dany wydatek, w świetle całokształtu okoliczności faktycznych powinien mieć uzasadnione oczekiwanie, że istnieje możliwość osiągnięcia przychodów/zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów w związku z jego poniesieniem.
  
  
  

Jak wynika z powyższego, celowość poniesienia wydatku powinna być determinowana przede wszystkim z perspektywy samego podatnika, jako podmiotu najlepiej orientującego się w realiach prowadzonej działalności gospodarczej, z uwzględnieniem jednakże wzorca racjonalnie działającego przedsiębiorcy, który w swym działaniu stosuje zasady prawidłowej gospodarki.

Uwzględniając powyższe argumenty, w ocenie Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, iż na gruncie przedstawionego stanu faktycznego przesłanka celowości poniesienia wydatków związanych z rozbudową Lotniska powinna być uznana za spełnioną. Za powyższym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1. po pierwsze, działanie mające na celu umożliwienie szybkiego i bezproblemowego dostępu do Fabryki, Nowej Fabryki, Zakładu i Hali zarówno Spółce (członkom zarządu, pracownikom) jak i jej kontrahentom bez wątpienia doprowadzi do usprawnienia działalności prowadzonej przez Spółkę, łatwiejszego zarządzania procesem produkcji oraz sprzedaży produktów wytwarzanych przez Spółkę, a co za tym idzie powinno być uznane za działanie podejmowane w celu osiągnięcia przychodów (aczkolwiek niedające się powiązać z konkretnym, zidentyfikowanym strumienie przychodów),
   
2. po drugie, działanie mające na celu umożliwienie szybkiego i bezproblemowego dostępu do Fabryki, Nowej Fabryki, Zakładu i Hali kontrahentom Spółki w celu umożliwienia przeprowadzania audytów/usuwania usterek i awarii pozwoli na uniknięcie strat związanych ze wstrzymaniem procesu produkcji/sprzedaży oraz utrzymanie relacji biznesowych z kontrahentami (odbiorcami produktów Spółki), a co za tym idzie powinno być uznane za działanie podejmowane w celu zachowania/zabezpieczenia źródła przychodów.
   
   

Dodatkowo, raz jeszcze należy podkreślić fakt, iż w związku z poniesieniem kosztów rozbudowy Lotniska Spółka będzie miała prawo do swobodnego korzystania z terenu Lotniska bez ponoszenia jakichkolwiek dodatkowych obciążeń na rzecz Miasta lub podmiotu zarządzającego Lotniskiem.

W rezultacie, wydatki związane z rozbudową Lotniska powinny być uznane za koszty poniesione w celu uzyskania przychodów oraz zachowania/zabezpieczenia źródła przychodów, a co za tym idzie za wydatki spełniające definicję kosztów uzyskania przychodów uregulowaną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W celu wzmocnienia powyższej argumentacji należy podkreślić, iż organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych niejednokrotnie potwierdzały, iż wydatki na budowę/rozbudowę infrastruktury należącej do jednostek samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa, ponoszone przez podatników w związku z zamiarem zapewnienia odpowiedniego dostępu do inwestycji realizowanych/zrealizowanych przez podatników, stanowią koszty uzyskania przychodów. Tytułem przykładu wskazać można następujące interpretacje indywidualne:

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2017 r. (0461- ITPB3.4510.568.2016.1.AK), w której czytamy: „W analizowanej sprawie, Spółka zawarła umowę partnerską ze swoim udziałowcem – Gminą, w której to zobowiązała się wmieść wkład własny w celu zrealizowania wspólnego przedsięwzięcia – budowy drogi połączonej z przebudową sieci wodociągowej (…). Spółka wskazuje, że wydatki poniesione na dofinansowanie inwestycji spowodują: a) podniesienie jakości świadczenia usług przez Spółkę, b) zapobieganie występowaniu przerw w dostawie wody dla odbiorców w przypadku wystąpienia awarii, c) ograniczenie kosztów związane z usunięciem awarii, d) wyeliminowanie ryzyka występowania zanieczyszczenia sieci wodociągowej. Stwierdzić należy zatem, że przeprowadzona wspólnie z Gminą budowa drogi jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż zapewni istotną poprawę dojazdu do wieży ciśnień, dzięki czemu Spółka będzie miała możliwość m. in. łatwiejszego zapewnienia rezerwy w razie zwiększonego zużycia wody. Powyższe wydatki nie mają jednak bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach Spółki, tzn. z samego faktu budowy drogi, Wnioskodawca nie może oczekiwać powstania przychodu. Jednocześnie, stworzenie lepszej bądź nowej infrastruktury zapewni Spółce poprawę dojazdu do nieruchomości. Dlatego tez poniesione przez Spółkę wydatki na budowę drogi służą uzyskaniu przychodów i należy kwalifikować je do kosztów pośrednich”;
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 stycznia 2017 r. (2461- IBPB-1-3.4510.1028.2016.2.MST), w której czytamy: „(...) należy zauważyć, że w przypadku braku przebudowy drogi, Spółka straciłaby możliwość wybudowania zakładu budowy dróg i mas bitumicznych stanowiącego główny przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, tracąc tym samym podstawowe źródło przychodów. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że Spółka podejmując się realizacji infrastruktury drogowej, ma na celu zapewnienie możliwości wybudowania zakładu budowy dróg i wytwórni mas bitumicznych, dążąc tym samym do zapewnienia w przyszłości źródła przychodów. Zatem, ww. wydatki, jako wypełniające dyspozycję art. 15 ust. 1 updop, z uwzględnieniem unormowań art. 16 ust. 1 updop, stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej”;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 stycznia 2013 r. (IBPBI/2/423-1309/12/AK), w której czytamy: „Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z Gminą umowę, na mocy której partycypuje w kosztach budowy drogi publicznej. Umożliwi to dużym samochodom dostęp do Zakładu. Wysokość partycypacji Spółki wynosi 50% kosztów wybudowania drogi. Wydatki te są nakładami na infrastrukturę komunikacyjną, niezbędną do funkcjonowania Zakładu. Zapewnienie dostępu do ciągów komunikacyjnych jest niezbędne zarówno ze względu na konieczność zapewnienia skutecznego dojazdu do drogi przeciwpożarowej Zakładu, jak i sprawnego przebiegu dostaw materiałów oraz sprzyjaniu bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy pracowników. Umożliwi również komfortowy dojazd potencjalnym kontrahentom co jest jednym z czynników warunkujących komercyjny sukces prowadzonych przez Spółkę sprzedaży (…). Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z partycypacją w budowie drogi publicznej, należy kwalifikować do kosztów „pośrednich” gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Zakład przychodach, ale ich poniesienie ma wpływ na ich uzyskanie. Wydatki te winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia”;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2012 r. (ILPB3/423-76/12-3/AO), w której czytamy: „Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w związku z realizacją inwestycji kompleksu budynków handlowo-biurowo-mieszkalnych, ponosi wydatki na budowę lub przebudowę dróg wraz z układem komunikacyjnym i oświetleniem drogowym, sieci energetycznych, wodociągowych, teletechnicznych, cieplnych. Prace te prowadzone są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Przeprowadzenie powyższych inwestycji jest niezbędne w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania centrum handlowo-biurowo-mieszkalnego. Powyższe przebudowy realizowane są na koszt Wnioskodawcy (…). Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż wydatki poniesione przez Spółkę na budowę lub przebudowę infrastruktury drogowej i technicznej, która następnie jest przekazywana poszczególnym zarządcom tej infrastruktury, mają pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. Tym samym, przedmiotowe wydatki stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia, stosowane do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
  
  
  

Podsumowując, poniesione przez Spółkę wydatki związane z rozbudową Lotniska stanowiły będą koszty uzyskania przychodów na gruncie przepisów ustawy o CIT.

Ad. 2

W ocenie Spółki, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wydatków związanych z rozbudową Lotniska do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, to znaczy w momencie, w którym przedmiotowe wydatki zostaną ujęte jako koszt dla celów bilansowych.

Jak zostało już podkreślone, poniesione przez Spółkę wydatki związane z rozbudową Lotniska nie będą związane z konkretnym, zidentyfikowanym strumieniem przychodów osiąganych przez Spółkę. Co za tym idzie, z podatkowego punktu widzenia przedmiotowe wydatki kwalifikowane powinny być jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Należy podkreślić, iż zgodnie z jednolitym stanowiskiem prezentowanym w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, dniem poniesienia kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT jest dzień, na który ujęto daną pozycję jako koszt w księgach rachunkowych (ujęto na koncie kosztowym). Tytułem przykładu wskazać można interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2016 r. (IBPB-1-2/4510-162/16/AP), w której czytamy: „Reasumując, z literalnego brzmienia przepisu art. 15 ust. 4e ustawy o pdop wynika jednoznacznie, że ustawodawca uzależnia moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów od momentu ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości. Przy czym (co już podkreślono) nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach (np. na koncie rozliczeń międzyokresowych kosztów czy też zobowiązań), tylko jego „ujęcie jako kosztu”, tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt przy zachowaniu zasad rachunkowości: współmierności przychodów i kosztów (art. 6 ustawy o rachunkowości), istotności (art. 8 ust. 1 ww. ustawy) i ostrożności (art. 7 cytowanej ustawy). Dzień, na który ujęto koszt w księgach, to dzień, w którym w księgach pojawił się wydatek na koncie kosztowym (tj, spowodował zmniejszenie aktywów). Dopiero moment odpisu kosztów w ewidencji rachunkowej w ciężar kont o charakterze wynikowym mający wpływ na ustalenie prawidłowego wyniku finansowego firmy, jest momentem mającym określone konsekwencje na gruncie podatku dochodowego”. Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2016 r. (ILPB3/4510-1-491/15-2/JG) oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 grudnia 2014 r. (IPPB5/423-955/14-3/IŚ).

Podsumowując, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wydatków związanych z rozbudową Lotniska do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, to znaczy w momencie, w którym przedmiotowe wydatki zostaną ujęte jako koszt dla celów bilansowych.

W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.