INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 30 listopada 2011 r. , o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wniesieniem aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wniesieniem aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu a także czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonującym działalność gospodarczą, polegającą na produkcji płytek ceramicznych i wyrobów sanitarnych. Wnioskodawca jest zarazem komandytariuszem w spółce osobowej (spółce komandytowej). Komplementariuszem w tej spółce jest osoba prawna (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością). Wnioskodawca zamierza podwyższyć swój wkład do ww. spółki. Na pokrycie podwyższenia wkładu do spółki komandytowej Wnioskodawca wniesie całe swoje dotychczasowe przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Spółka komandytowa i wnoszący przedsiębiorstwo wspólnik będzie ponosić niezbędne i uzasadnione ekonomicznie wydatki, które należy ponieść w związku z wniesieniem wkładu do spółki komandytowej, tj. opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty sporządzenia dokumentacji przez biegłego rewidenta, usługi doradcze związane z wniesieniem przedsiębiorstwa osoby fizycznej, jako aportu do spółki osobowej.

Poszczególne wydatki będą ponoszone w następujący sposób:

1. koszty, które poniesie spółka komandytowa:
   • podatek od czynności cywilnoprawnych,
2. koszty, które poniesie wstępujący wspólnik (Wnioskodawca):
   • opłaty notarialne od aktu na podstawie którego dojdzie do przeniesienia przedsiębiorstwa,
   • koszty opinii biegłego rewidenta,
   • koszty usług doradczych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jakim momencie można będzie zaliczyć opisane w stanie faktycznym wydatki na pokrycie kosztów podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat notarialnych, kosztów opinii biegłego rewidenta oraz koszty usług doradczych do kosztów uzyskania przychodów...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione w opisie stanu faktycznego wydatki (zarówno te poniesione przez spółkę jak i przez Wnioskodawcę) będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (na zasadach opisanych w stanowisku własnym Wnioskodawcy) już w momencie ich poniesienia.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca, wskazuje, że na podstawie art. 22 ust.5c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami pozostające w związku przyczynowo skutkowym z przychodem i nie wymienione w negatywnym katalogu art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tu więc podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty opinii biegłego rewidenta i usług doradczych a także opłaty notarialne) podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia. Zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), co zrównuje zasady potrącania kosztów w ustawie podatkowej do przepisów bilansowych wynikających z rachunkowości. Ustawodawca tworząc normy prawa podatkowego przyjął założenie, że ilekroć stanowią one o zasadach określania przychodów i kosztów uzyskania, to zasady te dotyczą podmiotu, który przychód uzyskał lub który dany koszt poniósł. Oznacza to w efekcie, że kosztami uzyskania przychodów u podatnika ponoszącego dany koszt są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez tego samego podatnika, a nie przez kogokolwiek innego (chyba że na zasadach sukcesji opisanej w przepisach Ordynacji podatkowej), dlatego koszty związane z wniesieniem przez wspólnika aportu w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej, poniesione przez spółkę komandytową stanowią koszty uzyskania przychodu dla wspólników spółki osobowej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, w rozumieniu art. 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a koszty poniesione przez samego Wnioskodawcę będą stanowiły koszty które może on indywidualnie i w całości zaliczyć do własnych kosztów uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał postanowienia w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez:

• Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy z dnia 8 stycznia 2008 r. Znak: USPDI/415/1/32/07,
• Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 2 czerwca 2006 r. Znak: I-2/423-0003/06
• Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2006 r. Znak: 1472/ROP 1/423-214/262/06/DP.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 - 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.