Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.17.2017.1.MM
z 15 maja 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do organu w dniu 14 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należności w postaci ryczałtów za nocleg wypłacanych pracownikowi z tytułu podróży służbowej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 marca 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należności w postaci ryczałtów za nocleg wypłacanych pracownikowi z tytułu podróży służbowej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą o świadczenie usług transportowych w przewozie międzynarodowym oraz zatrudnia w tym celu kierowców na podstawie umowy o pracę. Kierowca będący w zagranicznej podróży służbowej będzie odbierał dobowy odpoczynek oraz skrócony tygodniowy odpoczynek w pojeździe, posiadającym odpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy w specjalnie przystosowanej kabinie pojazdu.
Na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (t.j. Dz.U z 2012 r. poz. 1155 ze zm.; dalej: „ucpk”), kierowca, wykonując przewóz, znajduje się w podróży służbowej (definicja podróży służbowej zawarta jest w art. 2 pkt 7 ucpk - każde zadanie służbowe polegające na wykonywaniu, na polecenie pracodawcy:
- przewozu drogowego poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a, lub
- wyjazdu poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a, w celu wykonania przewozu drogowego).
Zgodnie z art. 21a ucpk, kierowcy w podróży służbowej, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem tego zadania służbowego, ustalane na zasadach określonych w przepisach art. 775 § 3-5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
Aktualnie Państwowa Inspekcja Pracy stoi na stanowisku, że kierowcy zatrudnionemu w transporcie międzynarodowym należy naliczać i wypłacać diety i ryczałty w wysokości nie niższej niż przewidziana w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167), wydanym na podstawie art. 775 Kodeksu pracy.
Zgodnie z przepisem § 16 przywołanego rozporządzenia:
- Za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia.
- W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu.
- W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.
- Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli pracodawca lub strona zagraniczna zapewniają pracownikowi bezpłatny nocleg.
W ocenie Państwowej Inspekcji Pracy, odbiór dobowego odpoczynku oraz skróconego tygodniowego odpoczynku w pojeździe, posiadającym odpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy w specjalnie przystosowanej kabinie pojazdu - nie stanowi zapewnienia bezpłatnego noclegu, o którym mowa w § 16 ust. 4 przywołanego rozporządzenia.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy należności wypłacone kierowcy z tytułu podróży służbowej w postaci ryczałtów za nocleg, w sytuacji odbioru dobowego odpoczynku oraz skróconego tygodniowego odpoczynku w pojeździe posiadającym odpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy w specjalnie przystosowanej kabinie pojazdu, stanowić będą koszty uzyskania przychodu po wejściu w życie przywołanego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 listopada 2016 r.?
Zdaniem Wnioskodawcy:
W przedstawionej sytuacji, nawet w przypadku odbioru dobowego odpoczynku oraz skróconego tygodniowego odpoczynku w pojeździe posiadającym odpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy w specjalnie przystosowanej kabinie pojazdu, należności wypłacone kierowcy tytułem ryczałtów za nocleg będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.; dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
- musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie może być wymieniony w art. 16 updop wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- musi być należycie udokumentowany.
W katalogu ujętym w art. 16 ust. 1 updop nie zawarto ani zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę tytułem ryczałtów za noclegi, bądź innych należności wypłacanych pracownikom w związku z odbywaniem podróży służbowych.
W konsekwencji, niezależnie od tego czy wypłacone pracownikom środki pieniężne na podstawie odrębnych przepisów, tj. przepisów prawa pracy (niebędących przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej), są ryczałtem za noclegi lub inną należnością wypłacaną w związku podróżami służbowymi pracowników lub inną należnością ze stosunku pracy, mogą one stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia przesłanek ujętych w art. 15 ust. 1 updop, tj. zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów bądź też zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą o świadczenie usług transportowych w przewozie międzynarodowym oraz zatrudnia w tym celu kierowców na podstawie umowy o pracę. Kierowca będący w zagranicznej podróży służbowej będzie odbierał dobowy odpoczynek oraz skrócony tygodniowy odpoczynek w pojeździe, posiadającym odpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy w specjalnie przystosowanej kabinie pojazdu.
Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że niezależnie od tego czy wypłacane przez Wnioskodawcę pracownikom (kierowcom) świadczenia będą ryczałtami za noclegi, czy też innymi należnościami z tytułu stosunku pracy, Wnioskodawca będzie mógł zaliczać poniesione z tego tytułu wydatki, jako tzw. koszty pracownicze, do kosztów uzyskania przychodów. Wskazać przy tym należy, że kwestie dotyczące zasad wypłacania pracownikom należności z tytułu podróży służbowych, w tym ryczałtów za noclegi, nie są uregulowane przepisami prawa podatkowego, co oznacza, że nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest też rozstrzyganie o samym pojęciu podróży służbowej (o definicji legalnej podróży służbowej), a co za tym idzie przesądzanie o stosowaniu w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powołanych przez Wnioskodawcę przepisów ustawy o czasie pracy kierowców oraz przepisów prawa pracy.
Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należności w postaci ryczałtów za nocleg wypłacanych pracownikowi z tytułu podróży służbowej należy uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.