Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-67/13-2/MF
z 2 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 15 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków niepokrytych dotacją związanych z jej uzyskaniem i rozliczeniem  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków niepokrytych dotacją, związanych z jej uzyskaniem i rozliczeniem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest realizatorem projektów z działań 8.1, 8.2, 6.1, i 9.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, finansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Projekty te polegają na przeprowadzeniu szkoleń związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, a skierowane są do osób bezrobotnych, jak i pracujących.

Otrzymane środki są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy, tym samym wydatki sfinansowane otrzymaną dotacją nie stanowią kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy.

Realizacja tych działań nie powoduje powstania dochodu do opodatkowania - wartość otrzymanej dotacji jest równa poniesionym kosztom, jednakże pociąga za sobą dodatkowe koszty, które nie mogą być pokryte wspomnianą dotacją, a stanowią element niezbędny dla jej realizacji. Należą do nich: koszty napisania wniosku, opłaty początkowe związane z otwarciem celowego rachunku bankowego na potrzeby rozliczenia dotacji, koszty badań lekarskich i szkoleń bhp pracowników zaangażowanych w realizację projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania i rozliczenia dotacji, a niepokryte wspomnianą dotacją i niezwrócone Spółce w żaden inny sposób, stanowią koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja kosztów zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala uznać koszty poniesione w celu uzyskania dotacji za podatkowe, gdyż stanowią koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów - z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Są to działania podejmowane przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zmierzające do zabezpieczenia przychodów w przyszłości i zapewnienia ich ewentualnego wzrostu poprzez zwiększenie jej potencjału i konkurencyjności.

Nie znajduje tu też zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy, gdyż koszty te nie zostały sfinansowane dotacją, a poniesione z własnych środków i nie zostaną Spółce zwrócone w jakikolwiek sposób.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, iż dzięki zdobytemu doświadczeniu przy realizacji szkoleń finansowanych z EFS, ich rozliczaniu i zarządzaniu nimi, Spółka nabywa doświadczenie, które umożliwia przystępowanie do przetargów/konkursów w celu komercyjnego świadczenia usług o zbliżonym zakresie tematycznym. Przypływ obcych środków pozwala też na zatrudnianie coraz większej liczby osób, a dzięki szerokiej ofercie szkoleniowej firma dociera do szerokiej grupy odbiorców, co może przysporzyć nowych klientów zainteresowanych pomocą w uzyskaniu bądź rozliczaniu funduszy unijnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.).

Zawarte w powołanym przepisie sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest realizatorem projektów z działań 8.1, 8.2, 6.1, i 9.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, finansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Projekty te polegają na przeprowadzeniu szkoleń związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, a skierowane są do osób bezrobotnych, jak i pracujących.

Otrzymane środki są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym wydatki sfinansowane otrzymaną dotacją nie stanowią kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 tej ustawy. Realizacja tych działań nie powoduje powstania dochodu do opodatkowania - wartość otrzymanej dotacji jest równa poniesionym kosztom, jednakże pociąga za sobą dodatkowe koszty, które nie mogą być pokryte wspomnianą dotacją, a stanowią element niezbędny dla jej realizacji. Należą do nich: koszty napisania wniosku, opłaty początkowe związane z otwarciem celowego rachunku bankowego na potrzeby rozliczenia dotacji, koszty badań lekarskich i szkoleń bhp pracowników zaangażowanych w realizację projektu.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż wydatki poniesione w celu uzyskania i rozliczenia dotacji w postaci: kosztów napisania wniosku, opłat początkowych związanych z otwarciem celowego rachunku bankowego na potrzeby rozliczenia dotacji, kosztów badań lekarskich i szkoleń bhp pracowników zaangażowanych w realizację projektu, sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy, nieobjęte dotacją, nie będą wykluczone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Nadmienić jednak należy, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie tutejszy Organ wskazuje, iż z uwagi na zakres wniosku, w tym treść postawionego pytania i przedstawionego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do określonej przez Wnioskodawcę podstawy prawnej zwolnienia od podatku dochodu z tytułu uzyskanej dotacji i wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych dotacją.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.