UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego przy zakupie auto oddanych w leasing bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz informowania naczelnika urzędu skarbowego o wykorzystywaniu takich samochodów, z faktur otrzymywanych od Wystawcy Kart oraz opodatkowania towarów i usług odsprzedawanych leasingobiorcy oraz z faktur zakupowych innych towarów i usług związanych z leasingowanymi pojazdami. Wnioskodawca w dniu 25 maja 2017 r. dokonał opłaty w wysokości 120 zł.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi od 1 października 2001 r. działalność gospodarczą obejmującą m.in. doradztwo podatkowe oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W grudniu 2007 r. Wnioskodawca rozszerzył zakres działalności m.in. o leasing oraz wynajem samochodów osobowych. Wnioskodawca świadczył usługi długookresowego wynajmu pojazdów w latach 2008-2012 r. W styczniu 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na okres ponad 24 miesięcy na dwa samochody osobowe. Na potrzeby realizacji powyższej umowy Wnioskodawca nabył dwa samochody osobowe, będącymi pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst. jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Samochody te bezpośrednio po zakupie zostały udostępnione leasingobiorcy. Po odebraniu nowych samochodów z salonu samochody nie były używane przez Wnioskodawcę na jego własne potrzeby w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą czy na potrzeby prywatne Wnioskodawcy. Samochody były kupione z przeznaczeniem ich od początku aby oddać w leasing i w taki też sposób są wykorzystywane.

Uzgodnione warunki leasingu są następujące:

1-szy samochód:

Data wydania pojazdu: 30 stycznia 2017r.; data zakończenia leasingu 31 stycznia 2019 r.; opłata wstępna netto: 35% wartości netto pojazdu z faktury zakupu oraz faktury za dodatkowe zabezpieczenie; wartość wykupu netto: 25% wartości pojazdu netto z faktury zakupu oraz faktury za dodatkowe zabezpieczenie; 24 raty płatne co miesiąc. Łączna wartość leasingu netto wynosi 108,5% wartości początkowej pojazdu określanej na potrzeby amortyzacji.

2-gi samochód:

Data wydania pojazdu: 3 luty 2017 r.; data zakończenia leasingu 28 luty 2019 r.; opłata wstępna netto: 35% wartości netto pojazdu z faktury zakupu; wartość wykupu netto: 25% wartości pojazdu netto z faktury zakupu; 24 raty płatne co miesiąc. Łączna wartość leasingu netto wynosi 108,5% wartości początkowej pojazdu określanej na potrzeby amortyzacji.

Leasingobiorcą jest spółka z o.o. będąca podmiotem niepowiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie dokonał jeszcze odliczenia podatku naliczonego od nabycia ww. pojazdów.

Równocześnie, w związku ze świadczonymi usługami leasingu operacyjnego, Wnioskodawca rozważa zakup tzw. kart paliwowych, które będą wydane leasingobiorcom w celu ułatwienia im nabywania na terytorium Polski towarów i usług związanych z użytkowaniem leasingowanych samochodów. W tym celu Wnioskodawca chce wystąpić o wydanie kart paliwowych do wyleasingowanych samochodów w ramach Umowy zawartej z koncernem paliwowym X S.A. (dalej: Wystawca Kart) i spółkami z nim związanymi (dalej: Spółki GK), która umożliwi bezgotówkowe nabywanie towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów w ramach sieci stacji X oraz innych stacji i punktów wskazanych w umowie. Każda z kart paliwowych będzie „przypisana” do danego pojazdu przez wskazanie na niej numeru rejestracyjnego pojazdu i zgodnie z zasadami Wystawcy Kart, dana karta powinna umożliwiać tankowanie tylko i wyłącznie danego pojazdu.

Towary i usługi będą oferowane za pośrednictwem Wystawcy Kart przez związane umowami z Wystawcą Kart lub ze Spółkami GK stacje paliw lub podmioty prowadzące punkty poboru opłat na drogach płatnych (dalej: Operatorzy).

Zakres towarów i usług, do których zakupu mogą być wykorzystywane karty paliwowe wykorzystywane przez Wnioskodawcę będzie określony w Regulaminie określającym zasady współpracy pomiędzy Wystawcą Kart a Wnioskodawcą.

Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, na następujące istotne podmiotowo i przedmiotowo elementy stosunku prawnego mającego łączyć go z Wystawcą Kart:

1. Kształtowanie cen przez Wystawcę Kart
   
   
   

Za dokonane zakupy towarów i usług Wnioskodawca będzie fakturowany przez Wystawcę Kart w dwutygodniowych okresach rozliczeniowych. Zakup co do zasady będzie następował według cen sprzedaży obowiązujących u Operatora. Niemniej, dopuszczalne są sytuacje, w których Wystawca Kart będzie umożliwiał zakup określonych produktów po cenach niższych niż obowiązujących u Operatora (np. upust 10gr na każdym zakupionym litrze paliwa).

2. Odpowiedzialność Wystawcy Kart za wady
   
   
   

W przypadku zaistnienia jakichkolwiek przesłanek uzasadniających złożenie reklamacji, Wnioskodawca będzie kierował reklamacje bezpośrednio do Wystawcy Kart. W zakresie w jakim reklamacja będzie dotyczyła rozliczenia dokonanych transakcji Wystawca Kart samodzielnie rozpatrzy reklamację. Natomiast, w przypadku innych przyczyn reklamacji, Wystawca Kart może przekazać sprawę do rozpatrzenia odpowiedniej Spółce GK. Wnioskodawca nie będzie mieć natomiast bezpośredniego kontaktu z Operatorem.

3. Kształtowanie warunków dostawy przez Wystawcę Kart
   
   
   

Wystawca Karty określi zakres działania kart paliwowych, tj. katalog dostępnych w systemie kart paliwowych paliw oraz innych towarów i usług (decyduje o asortymencie) - jedynie spośród tego katalogu paliw oraz innych towarów i usług będzie mógł wybierać Wnioskodawca.

Wystawca Kart określi możliwy zasięg stosowania kart paliwowych poprzez wskazanie sieci stacji benzynowych, z którymi współpracuje - jedynie spośród tych stacji benzynowych będzie mógł wybierać Wnioskodawca.

Wystawca Kart będzie miał możliwość blokowania kart paliwowych wydanych Wnioskodawcy. Możliwość blokowania kart paliwowych będzie zachodziła np. w przypadku opóźnień w dokonywaniu płatności przez Wnioskodawcę. Techniczne szczegóły blokowania kart paliwowych będą uzgadniane pomiędzy Operatorami a Wystawcą Kart, Wnioskodawca nie będzie miał na nie wpływu.

4. Przypisanie karty przez wskazanie numeru rejestracyjnego pojazdu do danego pojazdu
   
   
   

W momencie wystąpienia o dodatkowe karty do wyleasingowanych pojazdów, Wnioskodawca wskaże numery rejestracyjne pojazdów z którymi dana karta będzie musiała być używana. Oznacza to, że karta nie może być wykorzystana do tankowania innych pojazdów, a tylko i wyłącznie do tankowania pojazdu której numer został wskazany na karcie.

Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż równocześnie pomiędzy Operatorami a Wnioskodawcą nie będzie występował żaden stosunek prawny. Wszelkie rozliczenia z Operatorami (warunki umowne, warunki zakupu towarów i usług, warunki płatności pomiędzy Operatorem a Wystawcą Kart, fakturowanie Wystawcy Kart przez Operatora itp.) będą dokonywane przez Wystawcę Kart i Operatorów we własnym zakresie.

Odnośnie, wydania kart paliwowych leasingobiorcy Wnioskodawca informuje, iż w tym zakresie Wnioskodawca zamierza zawrzeć z leasingobiorcą odrębną umowę. Na jej podstawie leasingobiorca będzie uprawniony do wykorzystania kart paliwowych wydanych przez Wnioskodawcę leasingobiorcy w celu nabycia określonych rodzajów towarów i usług związanych z danym pojazdem. Tym samym w transakcji będą brały udziały cztery podmioty: Operatorzy, Wystawca Kart, Wnioskodawca i leasingobiorca.

Na mocy umowy podpisanej z leasingobiorcą Wnioskodawca nie będzie zobowiązany fakturować leasingobiorcy za zakupy dokonane z wykorzystaniem kart paliwowych po cenach jakie będą widnieć na fakturze otrzymanej przez Wnioskodawcę od Wystawcy Kart. W szczególności, jeżeli Wystawca Kart udzieli Wnioskodawcy rabatu.

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do udzielenia leasingobiorcy podobnego rabatu.

Wnioskodawca będzie mieć również możliwość ustalenia z leasingobiorcą innych okresów rozliczeniowych niż przyjęte pomiędzy Wnioskodawcą a Wystawcą Kart, np. okresów miesięcznych. Wnioskodawca będzie także mieć możliwość blokowania kart paliwowych, np. w przypadku ich zgubienia, kradzieży czy w sytuacji gdy leasingobiorca nie będzie dokonywał płatności za faktury.

Ponadto, w przypadku jakichkolwiek reklamacji, leasingobiorca będzie zobowiązany zgłosić je Wnioskodawcy, który następnie przekaże je Wystawcy Kart. Leasingobiorca nie będzie uprawniony do bezpośrednich kontaktów z Wystawcą Kart.

Dodatkowo w okresie leasingu Wnioskodawca może ponosić inne dodatkowe wydatki związane z leasingowanymi pojazdami, np. koszty przeglądów serwisowych czy innych napraw, którymi Wnioskodawca będzie obciążał na bieżąco leasingobiorcę doliczając należny podatek VAT.

W związku z podpisanymi umowami leasingu operacyjnego Wnioskodawca informuje, iż dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych planuje dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zakupionych samochodów, które zostały oddane w leasing w okresach rocznych zgodnie z art. 22h ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.; dalej: ustawa o PIT). Niemniej, podatnik zamierza skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 22i ust. 5 ustawy o PIT i obniżyć stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o PIT (dalej: Wykaz).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy zakupie aut oddanych w leasing bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz informowania naczelnika urzędu skarbowego o wykorzystywaniu takich samochodów?
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zakup towarów i usług dokonany za pomocą kart paliwowych stanowi tzw. dostawę łańcuchową i czy w związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Wystawcy Kart i równocześnie ma obowiązek naliczyć VAT należny na towarach i usługach odsprzedawanych leasingobiorcy?
3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dodatkowym zakupie innych towarów i usług związanych z leasingowanymi pojazdami Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur zakupu, gdy Wnioskodawca będzie obciążał tymi kosztami leasingobiorcę, doliczając należny podatek VAT?
   
   

Ad 1

Wnioskodawcy stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy zakupie aut oddanych w leasing oraz przy innych zakupach bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz informowania naczelnika urzędu skarbowego o wykorzystywaniu takich samochodów.

Ad 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zakup towarów i usług dokonany za pomocą kart paliwowych stanowi tzw. dostawę łańcuchową i w związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Wystawcy Kart i równocześnie ma obowiązek naliczyć VAT należny na towarach i usługach odsprzedawanych leasingobiorcy.

Ad 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przy zakupie innych towarów i usług związanych z leasingowanymi pojazdami Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur zakupu, gdy równocześnie będzie naliczał VAT należny na towarach i usługach odsprzedawanych leasingobiorcy.

Ad 1 rozwinięcie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy zakupie aut oddanych w leasing bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz informowania naczelnika urzędu skarbowego o wykorzystywaniu takich samochodów.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT „w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika".

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy o VAT „do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące.

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.”
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy o VAT „przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.”
   
   

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy o VAT „Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: „

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne".
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy o VAT „Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: „

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   
   1. odprzedaży,
      
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
      
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
   -jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
   
2. w odniesieniu do których:
   
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
      
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych”.
   
   

Natomiast, w świetle art. 86 ust. 12 ustawy o VAT „podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami”.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz fakt, iż nabyte samochody osobowe są przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu innemu podmiotowi, w ocenie Wnioskodawcy samochody te będą pojazdami samochodowymi uznawanymi w świetle art. 86 ust. 4 ust. o VAT za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W takiej sytuacji, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, ograniczenia prawa do odliczenia wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania.

Ponadto, w myśl art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, w celu skorzystania z pełnego prawa do odliczenia Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, bowiem nabyte samochody osobowe będą przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu, a to stanowi przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie również zobowiązany złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach, gdyż obowiązek taki dotyczy wyłącznie pojazdów w stosunku do których podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdzały dotychczas również organy podatkowe, np.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 21 lutego 2017 r., nr 3063-ILPP3.4512.175.2016.2.HW,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach indywidualnych z 27 lipca 2016 r., nr ITPP2/4512-396 /16/RS oraz z 10 lipca 2015 r„ nr ITPP2/4512-388/15-5/EK.
  
  

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, w związku z wydatkiem poniesionym na zakup dwóch samochodów osobowych oddanych następnie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz informowania naczelnika urzędu skarbowego o wykorzystywaniu takich samochodów.

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że będzie mu również przysługiwało pełne (100%) prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku ponoszenia innych wydatków związanych z leasingowanymi pojazdami, gdy wydatki te będą przenoszone - odprzedawane do leasingobiorcy.

Ad 2 rozwinięcie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zakup towarów i usług dokonany za pomocą kart paliwowych stanowi tzw. dostawę łańcuchową i w związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Wystawcy Kart i równocześnie ma obowiązek naliczyć VAT należny na towarach i usługach odsprzedawanych leasingobiorcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy o VAT „w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach".

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)”.

Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 2a „w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi".

Z postanowień art. 7 ust. 8 oraz art. 8 ust. 2a ustawy o VAT wynika, że ustawodawca zdecydował się na szczegółowe uregulowanie sposobu opodatkowania transakcji łańcuchowych, w których uczestniczą więcej niż dwa podmioty, przy czym towar jest wydawany (bądź usługa jest świadczona) przez pierwszego dostawcę (usługodawcę) bezpośrednio na rzecz ostatniego (finalnego) nabywcy, a podmioty pośrednie w ogóle nie wchodzą w posiadanie przedmiotu dostawy. Przepisy te bazują na swoistej fikcji prawnej, zgodnie z którą każdy z podmiotów biorący udział w łańcuchu wykonał czynność opodatkowaną VAT (odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług), a w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego wystawienia faktury VAT w odniesieniu do zrealizowanej przez siebie dostawy towarów (świadczenia usługi), mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz.

Odnosząc się do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, należy wskazać, że aby zaklasyfikować dane transakcje jako transakcje (dostawy) łańcuchowe, niezbędne jest, aby towar został wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośrednie w łańcuchu w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie przeniesienie (uznanie, że takie przeniesienie miało miejsce) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania.

W tym kontekście powszechnie przyjmuje się, iż jeżeli kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to podmiot ten posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. Jeżeli zatem z treści stosunku prawnego wynika, że kolejny w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez ten podmiot.

Podkreślenia w tym aspekcie wymaga również to, że art. 7 ust. 8 ustawy o VAT posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach", czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, że przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin „uznaje się" oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im - niejako a priori - takie, a nie inne znaczenie.

W zakresie natomiast możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, Wnioskodawca zwraca uwagę, że podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest zgodnie z ww. regulacjami najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaprezentowany w opisie zdarzenia przyszłego schemat transakcji realizowanej między Operatorami, Wystawcą Kart, Wnioskodawcą a leasingobiorcą w pełni odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych określonemu w art. 7 ust. 8 i art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę opisem sprawy zarówno Wystawca Kart w stosunku do Wnioskodawcy, jak i Wnioskodawca w stosunku do leasingobiorcy mają wpływ na istotne elementy transakcji takie jak możliwość samodzielnego kształtowania ceny, ustalania terminów płatności czy odpowiedzialność z tytułu reklamacji. Tym samym, zgodnie z regulacjami określonymi w art. 7 ust. 8 i art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, zarówno wystawca Kart (jako drugi podmiot w łańcuchu) oraz Wnioskodawca (jako trzeci podmiot w łańcuchu), powinni być traktowani zarówno jako nabywcy jak i dostawcy towarów i usług.

W rezultacie, dokonując odpłatnej dostawy towarów i usług Wystawca Kart i Wnioskodawca będą mieli obowiązek wystawienia faktur i rozliczenia podatku VAT z tytułu transakcji.

Równocześnie, w nawiązaniu do odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od wystawcy Kart.

Powyższy pogląd znalazł swoje odzwierciedlenie w szeregu interpretacji indywidualnych i orzeczeniach sądów administracyjnych, w tym m. in. w:

• wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 października 2014 r., sygn. akt: I FSK 1478/13,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 stycznia 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 3378/15,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 lutego 2017 r., nr 2461-IBPP1.4512.55.2017.1.AP,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 stycznia 2017 r.,1462-IPPP1.4512.948.2016.1.AS,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 grudnia 2016 r., nr 0461-ITPP2.4512.736.2016.1.AD,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 grudnia 2016 r., nr 3063-ILPP2-2.4512.137.2016.1 AKr
  
  

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zakup towarów i usług dokonany za pomocą kart paliwowych stanowi tzw. dostawę łańcuchową i w związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Wystawcy Kart i równocześnie ma obowiązek naliczyć VAT należny na towarach i usługach odsprzedawanych leasingobiorcy.

Ad 3 rozwinięcie

Biorąc pod uwagę argumenty przedstawione powyżej w ramach punktu 1 oraz 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przy zakupie innych towarów i usług związanych z leasingowanymi pojazdami, np. poniesieniem kosztów serwisu leasingowanych pojazdów Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur zakupu, gdy równocześnie będzie naliczał VAT należny na towarach i usługach odsprzedawanych do leasingobiorcy.

W tym zakresie mają odpowiednie zastosowanie uwagi przedstawione powyżej w ramach punktu 1 oraz 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 1-3), natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.