2016.12.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP2-2.4512.128.2016.2.EW

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.128.2016.2.EW
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy odsetki z tytułu wydłużonego terminu płatności wkalkulowane w cenę wartości towaru lub usługi stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących opisane transakcje – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy odsetki z tytułu wydłużonego terminu płatności wkalkulowane w cenę wartości towaru lub usługi stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących opisane transakcje. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe

S.A. (dalej także: Wnioskodawca, Spółka) jest przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją maszyn i urządzeń dla sektora górniczego oraz świadczącym usługi dla górnictwa i hutnictwa – działalność opodatkowana podatkiem VAT. Spółka wytwarza również sprzęt stosowany w systemach przeładunkowych, zespołach transportowych, skalnictwie, kopalniach odkrywkowych. Spółka jest także znaczącym producentem przenośników, odlewów staliwnych i żeliwnych oraz producentem obudów kotwowych. Spółka oferuje również możliwość zaprojektowania i wytworzenia maszyn i urządzeń w ilościach jednostkowych, dostosowanych do indywidualnego zapotrzebowania klienta.

Jednym z nowych kierunków działalności Spółki jest świadczenie usług remontowych, inwestycyjnych (w tym modernizacyjnych) i utrzymania ruchu. W ramach posiadanych kompetencji i zasobów Spółka oferuje realizację inwestycji – w branżach: konstrukcyjnej, mechanicznej, elektrycznej, budowlanej, realizacje remontów i napraw, utrzymanie ruchu, serwisów naprawczych, realizację usług doraźnych, usługi ustawiania, diagnostyki, serwisu i montażu urządzeń. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy podmiotom zewnętrznym usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT, w szczególności dla podmiotów należących do Grupy. Należą do nich w szczególności usługi serwisowe, remontowe, inwestycyjne, utrzymania ruchu, budowlane, budowlano-montażowe, montażowe. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca, celem realizacji świadczenia ww. usług, zawiera umowy z podwykonawcami, na podstawie których podwykonawcy zobowiązują się do świadczenia usług lub dokonania dostaw towarów na rzecz Spółki.

Niektóre z zawieranych przez Spółkę umów, w tym zarówno umowy, na podstawie których Spółka dokonuje dostaw towarów lub świadczy usługi na rzecz innych podmiotów, jak i umowy z podwykonawcami Spółki, na podstawie których Spółka nabywa towary lub usługi – zawierają postanowienie, zgodnie z którym, „uzgodnione ceny uwzględniają odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności wynagrodzenia za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia”. Powyższa klauzula jest zawarta w tych umowach, w których strony przewidziały umowny termin zapłaty dłuższy niż 30 dni od daty otrzymania prawidłowo wystawionych faktur VAT, tj. z reguły 60-dniowy termin płatności od dnia otrzymania faktury VAT. Uzgodnione ceny, o których powyżej mowa, stanowią ustalone wynagrodzenie umowne za świadczenie usług lub dokonanie dostaw towarów, stanowiących przedmiot danej umowy. W praktyce powyższy zapis stanowi podstawę uwzględnienia w wartości umownego wynagrodzenia dodatkowego elementu kalkulacyjnego w postaci oszacowanej wartości odsetek ustawowych za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, rozumianego jako umowny termin płatności wynagrodzenia (tj. do 60 dnia od dnia otrzymania faktury). Nabywane towary bądź usługi, o których wyżej mowa stanowiące przedmiot zawieranych umów, będą przez Spółkę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 listopada 2016 r. Zainteresowany:

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: „Czy odsetki za wydłużenie terminu płatności naliczane są za okres do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi czy są one należne za okres po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu usługi?” wskazał, że zgodnie z opisem sprawy, przedstawionym we wniosku o interpretację, zapis umowny dotyczący kwestii odsetek, znajdujący się w niektórych zawieranych przez Spółkę umowach, ma w zasadzie jednolitą treść, wskazaną we wniosku, tj. „uzgodnione ceny uwzględniają odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności wynagrodzenia za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia”.
Przy czym należy wskazać, że w praktyce chodzi tutaj o okres od 31 dnia następującego po umownym terminie płatności (którym jest np. 30 dzień od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej faktury) do dnia terminu płatności wynagrodzenia, którym jest z reguły w ww. umowach 60-dniowy termin płatności od dnia otrzymania faktury VAT.
Wobec powyższego, odsetki za wydłużenie terminu płatności, stanowiące element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, są kalkulowane z uwzględnieniem okresu po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu usługi.
Wnioskodawca podkreśla, że koszt związany z ww. odsetkami, to jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących wynagrodzenie umowne. Wobec powyższego, jeżeli wysokość odsetek – jak ma to miejsce w analizowanym przypadku – jest ustalana z góry, to Zainteresowany stwierdza, że wartość odsetek jest jedynie pewną oszacowaną kwotą wyliczoną przed zrealizowaniem dostawy/wykonaniem usługi, skoro stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia umownego, które to wynagrodzenie zostaje w sposób ryczałtowy określone w umowie.
W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: „Czy cena ‒ za dostarczany lub nabywany przez Wnioskodawcę towar/usługę uwzględniająca pewną stałą kwotę mająca odzwierciedlać ryzyko ponoszone przez sprzedawcę w związku z regulacjami ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 684) ‒ jest równa niezależnie czy nabywcy towaru i usług (w tym Wnioskodawca) uregulują swoje zobowiązanie w terminie wynikającym z ww. ustawy czy też po tych terminach?” wskazał, że należy zauważyć, iż zgodnie z uzasadnieniem stanowiska przedstawionym we wniosku o interpretację, przedmiotowa kwota odsetek uwzględniana w wynagrodzeniu umownym, nie stanowi w istocie odsetek naliczonych stricte za odroczenie terminu płatności. Świadczy o tym chociażby fakt, że kwota ta jest kalkulowana z góry na podstawie ustalanych warunków umownych i przewidywanego terminu zapłaty, bez względu na to, w jakim faktycznie później terminie zostanie dokonana płatność (bo tej kwestii na etapie podpisywania umowy i ustalenia wynagrodzenia nie można przecież przewidzieć). Bez względu na to, w jakim terminie nastąpi faktyczna zapłata (wcześniej bądź później po ustalonym terminie płatności), wartość odsetek stanowiąca element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, a tym samym samo wynagrodzenie umowne, nie ulega już jakimkolwiek zmianom.
W nawiązaniu do uzasadnienia przedstawionego we wniosku o interpretację, Zainteresowany wskazuje, że wartość odsetek jako element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, ma jedynie odzwierciedlać ryzyko ponoszone przez sprzedawcę w związku z regulacjami ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, które to ryzyko sprzedawca kalkuluje na etapie kształtowania wynagrodzenia umownego.
W przypadku umów, na podstawie których Spółka dokonuje zakupu towarów lub usług, Spółka – poza cyt. wyżej zapisem umownym – nie posiada informacji, w jaki dokładnie sposób przedmiotowe odsetki zostały uwzględnione w cenie i za jaki okres zostały naliczone. Należy zauważyć, iż z reguły umowy zawierane są przez Spółkę w ramach postępowań przetargowych, w ramach których jest wskazywana wartość wynagrodzenia umownego przy ustalonym, np. 60-dniowym terminie płatności.
Wnioskodawca stwierdza, że cena za dostarczany lub nabywany przez niego towar/usługę, uwzględniająca pewną stałą kwotę mającą odzwierciedlać ryzyko ponoszone przez sprzedawcę, w związku z regulacjami ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych – jest równa, tj. nie ulega zmianie, niezależnie od tego czy nabywca (w tym Spółka) ureguluje swoje zobowiązanie w terminie wynikającym z ww. ustawy czy też po tych terminach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisane w stanie faktycznym (zaistniałym oraz przyszłym) odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowiące element kalkulacyjny umownego wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub usług stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru/świadczonej usługi czy też należałoby ww. wartość odsetek potraktować jako wynagrodzenie z tytułu odrębnie świadczonej lub nabywanej przez Spółkę usługi finansowej, do której znajduje zastosowanie zwolniona stawka VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
Czy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu dokonywanej na rzecz Spółki dostawy towarów lub świadczenia usług, jeżeli elementem kalkulacyjnym tego wynagrodzenia, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, są odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności wynagrodzenia za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Opisane w stanie faktycznym odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowiące element kalkulacyjny umownego wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub usług stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru/świadczonej usługi, natomiast niezasadnym byłoby potraktowanie ww. wartości odsetek jako wynagrodzenia z tytułu odrębnie świadczonej lub nabywanej przez Spółkę usługi finansowej, podlegającej zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ad. 2

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane na rzecz Spółki dostawy towarów lub świadczenie usług, jeżeli elementem kalkulacyjnym tego wynagrodzenia zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego są odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności wynagrodzenia za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania co do zasady jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Odsetki ustawowe wkalkulowane w cenę za dostawę towaru lub świadczenie usług stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru/świadczonej usługi. Wprowadzenie postanowienia umownego dot. uwzględniania wartości wskazanych odsetek w uzgodnionej cenie za dostawy lub usługi ma związek z regulacjami art. 5 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, zgodnie z którym, w przypadku gdy strony transakcji handlowej przewidziały w umowie termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, wierzyciel może żądać odsetek ustawowych po upływie 30 dni, liczonych od dnia spełnienia swojego świadczenia i doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, do dnia zapłaty, ale nie dłużej niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego.

Nie jest zasadnym, powoływanie argumentacji dotyczącej opodatkowania odsetek od tzw. kredytu kupieckiego, zgodnie z którą co do zasady odsetki pobierane przez sprzedawcę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną z VAT. Powyższa argumentacja nie powinna znajdować zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, że na gruncie zawieranych przez Spółkę umów nie następuje sytuacja odroczenia terminu płatności. Termin płatności ustalany w zawieranych przez Spółkę umowach będących wynikiem postępowań przetargowych ma charakter definitywny, tj. wynosi 60 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej faktury VAT zgodnie z warunkami umownymi nie podlega jakiemukolwiek przedłużeniu, co oznacza, że kontrahent powinien uwzględnić ten fakt przy sporządzeniu kalkulacji przed złożeniem oferty. Wprawdzie cytowana klauzula umowna, stanowi o uwzględnianiu w wartości ceny odsetek ustawowych za wydłużony termin płatności, niemniej jednak nie oznacza to, że Spółka dokonuje wydłużenia ustalonego umownego terminu. Celem wprowadzenia powyższej klauzuli jest jedynie uwzględnienie na etapie kalkulacji ceny za świadczone usługi lub dokonywane dostawy towarów pewnej kwoty mającej odzwierciedlać ryzyko ponoszone przez sprzedawcę w związku z regulacjami ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Nie można jednak powyższych zapisów utożsamiać z sytuacją udzielania tzw. kredytu kupieckiego, bowiem w przypadku Spółki nie następuje odroczenie terminu płatności ustalonego między stronami na etapie negocjacji warunków umowy przykładowo na 60 dni od dnia otrzymania faktury VAT.

W analizowanym stanie faktycznym, zasadnym będzie zastosowanie koncepcji świadczenia kompleksowego. Część wynagrodzenia odpowiadająca kwocie odsetek za wydłużony termin płatności służy realizacji głównego przedmiotu umowy, jest nierozerwalnie związana ze świadczeniem głównym obiektywnie nie ma samodzielnego gospodarczego uzasadnienia. Z góry ustalone odsetki, są przez kontrahenta wkalkulowane w cenę za dostawy/usługi, stanowią część kwoty należnej za dany towar lub usługę, a w konsekwencji stanowią część obrotu opodatkowanego przy zastosowaniu stawki właściwej dla dostawy towaru/usługi, w związku z czym nie można mówić, że mamy do czynienia ze świadczeniem odrębnej usługi finansowej. W opisanej sytuacji, realizowane transakcje dostaw bądź świadczenia usług oraz wskazane odsetki na gruncie ustawy o VAT nie powinny być traktowane odrębnie, ale stanowią element jednego świadczenia w postaci dostawy towarów bądź świadczenia usług stanowiących przedmiot zawieranych przez Spółkę umów. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2005 r. nr PP II 443/1/292/341/05 oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 listopada 2011 r. nr IBPP3/443-972/11/PH. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, należy więc uznać, że całość uzgodnionej przez strony ceny wraz z wartością opisanych w stanie faktycznym wkalkulowanych w tą cenę odsetek, stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu dokonanych dostaw towarów lub świadczenia usług przy zastosowaniu stawki VAT właściwej dla sprzedawanego towaru bądź usługi.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zdaniem Wnioskodawcy, w konsekwencji stanowiska zaprezentowanego w odpowiedzi na pytanie nr 1 niniejszego wniosku, należy uznać, iż mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, co oznacza, że część wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub usług, odpowiadająca ustalonej kwocie odsetek nie powinna być kwalifikowana jako wynagrodzenie z tytułu odrębnej usługi finansowej, do której znajduje zastosowanie stawka VAT zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W związku z powyższym, Spółka będzie uprawniona dokonać pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących dostawy towarów lub świadczenie usług, wystawionych na uzgodnioną umownie wartość wynagrodzenia, tj. obejmującą również wartość odsetek ustawowych z tytułu wydłużonego terminu płatności wynagrodzenia za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie sprzedaży – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy, zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy zwrócić również uwagę, że na podstawie art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE – państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z treści powołanych regulacji wynika, że zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Ponadto, ze zwolnienia korzystają także usługi stanowiące element usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także usługi zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, które same stanowią odrębną całość i są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją maszyn i urządzeń dla sektora górniczego oraz świadczącym usługi dla górnictwa i hutnictwa – działalność opodatkowana podatkiem VAT. Spółka wytwarza również sprzęt stosowany w systemach przeładunkowych, zespołach transportowych, skalnictwie, kopalniach odkrywkowych. Spółka jest także znaczącym producentem przenośników, odlewów staliwnych i żeliwnych oraz producentem obudów kotwowych. Spółka oferuje również możliwość zaprojektowania i wytworzenia maszyn i urządzeń w ilościach jednostkowych, dostosowanych do indywidualnego zapotrzebowania klienta.

Jednym z nowych kierunków działalności Spółki jest świadczenie usług remontowych, inwestycyjnych (w tym modernizacyjnych) i utrzymania ruchu. W ramach posiadanych kompetencji i zasobów Spółka oferuje realizację inwestycji – w branżach konstrukcyjnej, mechanicznej, elektrycznej, budowlanej, realizacje remontów i napraw, utrzymanie ruchu, serwisów naprawczych, realizację usług doraźnych, usługi ustawiania, diagnostyki, serwisu i montażu urządzeń. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy podmiotom zewnętrznym usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, w szczególności dla podmiotów należących do Grupy. Należą do nich w szczególności usługi serwisowe, remontowe, inwestycyjne, utrzymania ruchu, budowlane, budowlano-montażowe, montażowe.

Odsetki za wydłużenie terminu płatności, stanowiące element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, są kalkulowane z uwzględnieniem okresu po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu usługi.

Wnioskodawca podkreśla, że koszt związany z ww. odsetkami, to jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących wynagrodzenie umowne. Wobec powyższego, jeżeli wysokość odsetek – jak ma to miejsce w analizowanym przypadku – jest ustalana z góry, to można stwierdzić, że wartość odsetek jest jedynie pewną oszacowaną kwotą wyliczoną przed zrealizowaniem dostawy/wykonaniem usługi, skoro stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia umownego, które to wynagrodzenie zostaje w sposób ryczałtowy określone w umowie.

Przedmiotowa kwota odsetek uwzględniana w wynagrodzeniu umownym, nie stanowi w istocie odsetek naliczonych stricte za odroczenie terminu płatności. Świadczy o tym chociażby fakt, że kwota ta jest kalkulowana z góry na podstawie ustalanych warunków umownych i przewidywanego terminu zapłaty, bez względu na to, w jakim faktycznie później terminie zostanie dokonana płatność. Bez względu na to, w jakim terminie nastąpi faktyczna zapłata (wcześniej bądź później po ustalonym terminie płatności), wartość odsetek stanowiąca element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, a tym samym samo wynagrodzenie umowne, nie ulega już jakimkolwiek zmianom.

Wnioskodawca wskazuje, że wartość odsetek jako element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, ma jedynie odzwierciedlać ryzyko ponoszone przez sprzedawcę w związku z regulacjami ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, które to ryzyko sprzedawca kalkuluje na etapie kształtowania wynagrodzenia umownego.

Zainteresowany zaznacza, że z reguły umowy zawierane są przez niego w ramach postępowań przetargowych, w ramach których jest wskazywana wartość wynagrodzenia umownego przy ustalonym, np. 60-dniowym terminie płatności.

Cena za dostarczany lub nabywany przez Spółkę towar/usługę, uwzględniająca pewną stałą kwotę mającą odzwierciedlać ryzyko ponoszone przez sprzedawcę, w związku z regulacjami ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych – jest równa, tj. nie ulega zmianie, niezależnie od tego czy nabywca (w tym Spółka) ureguluje swoje zobowiązanie w terminie wynikającym z ww. ustawy czy też po tych terminach.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii ustalenia, czy odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru/świadczonej usługi.

W celu wyjaśnienia, czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z pobocznym świadczeniem do dostawy towarów/świadczenia usług, czy też niezależną czynnością – usługą finansową, należy wyjaśnić pojęcie kredytu kupieckiego.

Kredyt kupiecki, zwany również kredytem handlowym lub towarowym, udzielany jest przez sprzedawcę kupującemu i ma formę odroczonego terminu płatności. Jest to pozabankowa forma finansowania działalności gospodarczej („Prawo Przedsiębiorcy” Nr 49 z dnia 4 grudnia 2007 r., autor Wiesław Sędzicki).

Zatem kredyt kupiecki nie jest niczym innym, niż odroczoną płatnością za pobrany przez kupującego towar, czy też usługę. Przy takiej umowie zakup towaru, bądź usługi następuje w innym momencie niż zapłata ustalonej za niego należności. Oznacza to, że sprzedawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia kredytuje nabywcę. W praktyce, kredyt kupiecki jest odłożeniem zapłaty za otrzymane towary lub usługi.

Istotą kredytu kupieckiego jest zatem relacja, w ramach której dostawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia kredytuje nabywcę. Dostawca godzi się bowiem na brak otrzymania płatności należności za towary w określonym terminie czyli de facto środki te pozostawia w dyspozycji nabywcy w pewnym okresie czasu. Powyższa relacja jest zbliżona do zaciągnięcia przez nabywcę kredytu lub pożyczki w instytucji zewnętrznej z tym, że w przypadku kredytu kupieckiego kredytowania dokonuje sam sprzedawca. Sprzedawca pobiera za powyższą usługę wynagrodzenie w postaci odsetek, co jest formą wynagrodzenia charakterystyczną dla usług finansowych, takich jak kredyt, czy pożyczka.

Z powyższego wynika, że ekonomiczna istota oraz charakterystyczne elementy kredytu kupieckiego przesądzają o tym, że dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku VAT, usługi polegające na udzielaniu kredytu kupieckiego należy zaklasyfikować jako usługi finansowe.

Problem związany z opodatkowaniem odsetek od kredytu kupieckiego był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 27 października 1993 r. w sprawie C-281/91 pomiędzy Muysen De Winters Bouwn-en Aannemingsbedrift BV a Staatssecretaris van Financien (Holandia). TSUE wskazał w rozstrzygnięciu na konieczność odmiennego traktowania sytuacji, gdy odsetki są naliczane za okres do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi oraz sytuacji, gdy odsetki od odroczonej płatności są należne za okres po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu dostawy. Trybunał podkreślił, że co do zasady, odsetki pobierane przez sprzedawcę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną od podatku VAT. Jednakże w sytuacji, gdy termin płatności jest odroczony (a co za tym idzie, odsetki naliczane są jedynie do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi), odsetki stanowią część wynagrodzenia za dostawę towarów/świadczenie usług, za które zapłata jest odraczana, nawet jeśli wynagrodzenie za odroczenie ustalone jest w umowie odrębnie.

W konsekwencji, odsetki za odroczenie terminu płatności należne na moment następujący po dostawie towarów nie stanowią elementu podstawy opodatkowania z tytułu samej dostawy, a uznawane powinny być za odrębną od dostawy usługę finansową. Co istotne TSUE zaznaczył, iż odmienne traktowanie kredytu kupieckiego na gruncie podatku VAT naruszałoby zasadę równego traktowania podmiotów gospodarczych, gdyż przedsiębiorcy finansujący działalność poprzez kredyt bądź pożyczkę udzieloną przez podmiot zewnętrzny otrzymywaliby usługę finansową zwolnioną od podatku, podczas gdy przedsiębiorcy otrzymujący finansowanie od własnego sprzedawcy (kredyt kupiecki) musieliby uiszczać dodatkową kwotę podatku VAT (pkt 14 orzeczenia).

Z uzupełnienia do wniosku – jak sam wskazał Zainteresowany – wynika, że odsetki za wydłużenie terminu płatności, stanowiące element kalkulacyjny wynagrodzenia umownego, są kalkulowane z uwzględnieniem okresu po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu usługi.

Z uwagi na powołane wyżej przepisy oraz ww. orzeczenie TSUE, z którego wynika, że podstawa opodatkowania oraz podatek VAT z tytułu dostawy towarów powinny być ustalane wyłącznie na moment dokonania dostawy, stwierdzić należy, że w omawianej sprawie odsetki za odroczenie terminu płatności należne na dzień późniejszy niż dzień dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług nie stanowią elementu podstawy opodatkowania z tytułu ww. dostawy towarów lub świadczenia usług, lecz stanowią wynagrodzenie za odrębną od dostawy lub świadczenia usług usługę finansową. W niniejszej sprawie mamy do czynienia z dwiema transakcjami, tj. dostawą towarów lub świadczeniem usług oraz świadczeniem usługi finansowej.

Wobec powyższego, odroczenie terminu płatności zwane w piśmiennictwie kredytem kupieckim, stanowi, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługę, gdyż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

W związku z tym, że udzielenie kredytu kupieckiego stanowi odrębną usługę zasadne jest opodatkowanie tej usługi zgodnie z zasadami właściwymi dla usług finansowych, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowią/będą stanowiły wartość odrębnej od dostawy towarów lub świadczenia usług, usługę finansową korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Tym samym, naliczone i ponoszone odsetki nie stanowią/nie będą stanowiły elementu podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy nabywając towary lub usługi przysługuje/będzie przysługiwało mu prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu dokonywanej na rzecz Spółki dostawy towarów lub świadczenia usług, jeżeli elementem kalkulacyjnym tego wynagrodzenia, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, są odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności wynagrodzenia za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Jak wynika z powyższego, podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze m.in. w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków powoduje brak tego prawa. Ponadto podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak rozstrzygnięto powyżej, odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowią/będą stanowiły zapłatę za odrębną od dostawy towarów lub świadczenia usług, usługę finansową, korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Tym samym, naliczone i ponoszone odsetki nie stanowią/nie będą stanowiły elementu podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Powtórzyć należy, że w analizowanej sprawie mamy do czynienia z dwiema transakcjami, tj. dostawą towarów lub świadczeniem usług oraz świadczeniem usługi finansowej.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe informacje oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu dokonywanej na jego rzecz dostawy towarów lub świadczenia usług w części dotyczącej odsetek. Bowiem, zgodnie z powyższym rozstrzygnięciem, elementem kalkulacyjnym wynagrodzenia są/będą odsetki z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowiące odrębną usługę, która korzysta ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując:

odsetki ustawowe z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowią/będą stanowiły wartość odrębnej od dostawy towarów lub świadczenia usług, usługę finansową korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Tym samym, naliczone i ponoszone odsetki nie stanowią/nie będą stanowiły elementu podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług;
na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu dokonywanej na jego rzecz dostawy towarów lub świadczenia usług w części dotyczącej odsetek. Bowiem elementem kalkulacyjnym wynagrodzenia są/będą odsetki z tytułu wydłużonego terminu płatności za okres od 31 dnia do dnia płatności wynagrodzenia, stanowiące odrębną usługę, która korzysta ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin