Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-352/14/DK
z 12 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2014 r. (data wpływu 6 sierpnia 2014 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 5 listopada 2014 r. – dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony w dniu 5 listopada 2014 r. – w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku po jego przeformułowaniu w związku z wezwaniem wystosowanym do Wnioskodawcy w dniu 23 października 2014 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Lokalowa dokona korekty CIT-8 za poszczególne lata 2008 do 2013 na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15 ust. 4 ww. ustawy.

W poszczególnych latach koszty uzyskania przychodów mają bezpośredni związek z osiąganymi przychodami.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania.

1. Czy Wspólnota Lokalowa ma dokonać korekty kosztów w roku bieżącym, czy za lata wstecz powołując się na art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
2. Czy powołując się na ustawę o własności lokali, która mówi że koszty we wspólnocie rozliczane są raz w roku ( art. 29 ust. 1 i 1a i art. 30 ustawy) ma dokonać tego rozliczenia w roku 2013?

Zdaniem Wspólnoty działając w oparciu o ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 15 ust. 4 powinna dokonać korekty CIT-8 za poszczególne lata – tj. 2008 do 2013.

Natomiast działając w oparciu o ustawę o własności lokali Wspólnota może rozliczyć koszty w roku 2013 r.

Ustawa o podatku dochodowym w art. 15 ust. 4 wskazuje, że koszty bezpośrednio związane z przychodami poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. W przypadku Wspólnoty kosztem jest nierozliczony podatek VAT wynikający z zakupów towarów i usług na pokrycie kosztów bezpośrednio związanych z kosztami zarządu nieruchomością wspólną. Zatem Wspólnota ma obowiązek dokonać korekty zeznania CIT-8 za poszczególne lata.

Natomiast Wspólnota jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej działa jako podmiot ułomny w oparciu o ustawę o własności lokali i zgodnie z tą ustawą dokonała wszelkich rozliczeń z właścicielami za poszczególne lata historyczne w terminach określonych w ustawie. Zatem z uwagi na fakt, że korekty kosztów zostały dokonane w roku 2013 Wspólnota miała obowiązek rozliczyć w tym roku, w którym zostały ujawnione w wyniku dokonanych korekt podatku VAT i rozliczyć na poszczególnych właścicieli do wysokości udziału.

Za rozliczeniem w roku 2013 przemawia fakt, że właściciele w poszczególnych latach nie ponosili dodatkowych obciążeń finansowych na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. W okresie 2008 - 2012 następowało zbycie lokali i zmiana właściciela w procesie postępowania spadkowego, a pokrycie straty wynikającej z korekt Wspólnota zamierza pokryć z pożytków w okresie 5-ciu lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy stwierdzić, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego uwzględniającego treść dokumentów oraz wszystkich istotnych elementów mających wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania. W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który stanowi podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania tutejszy organ nie może wykraczać poza zakres określony przez wnioskodawcę w treści wniosku.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) – dalej: Ustawa, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Wspólnoty lokalowe jako jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej podlegają przepisom Ustawy, co za tym idzie wyliczenie podatku dochodowego od osób prawnych powinno być dokonywane na podstawie przepisów tej Ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w Ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy Ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Na mocy przepisów art. 15 ust. 4-4c Ustawy, koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami:

• poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 Ustawy),

• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia: sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego – są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4b Ustawy),

• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c Ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wspólnota zamierza dokonać korekty kosztów bezpośrednio związanych z przychodami dotyczących lat 2008-2013.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że przepisy Ustawy, nie zawierają odrębnych regulacji dotyczących sposobu kwalifikacji podatkowej korekt kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, z jakimi mamy do czynienia w przedmiotowym wniosku. W konsekwencji, do właściwego określenia momentu, w którym powinna zostać rozpoznana korekta kosztu bezpośredniego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, zastosować należy ogólne reguły dotyczące sposobu kwalifikacji kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, tj. przepisy art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uwzględniając powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że korekta kosztów bezpośrednio związanych z przychodami danych lat podatkowych, oznacza konieczność ich ujęcia w prawidłowej wysokości w okresie, w którym powinny – zgodnie z przepisami dotyczącymi potrącalności kosztów – zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Korekta odnosi się bowiem ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości.

Jednocześnie nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekta powinna być dokonywana na bieżąco na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), zauważyć bowiem należy, że wskazana ustawa nie reguluje kwestii rozliczeń podatkowych Wspólnoty, ale kwestie związane z wewnętrznymi rozliczeniami Wspólnoty z jej członkami, które nie mogą być przedmiotem interpretacji w ramach postępowania dotyczącego interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Reasumując, w sytuacji przedstawionej we wniosku Wspólnota ma obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniach rocznych za poszczególne lata, których dotyczą korygowane koszty (korekta wstecz).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.