Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-55/15-2/MW
z 24 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 luty 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy na podstawie wskazanej metodologii wykonywanych obmiarów dla potrzeb rachunkowości, przychody i koszty mogą stanowić podstawę do rozpoznania przychodów podatkowych oraz alokowanych do nich kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od tego, czy Oddział występuje jako lider konsorcjum, czy jako konsorcjant – jest prawidłowe,
• czy w przypadku, gdy Oddział będzie zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy utrudnionym technicznym wydzieleniu części nieopłaconej faktury, która dotyczy wartości usług w toku, które jeszcze nie zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodów, powinien on zastosować art. 15b ustawy co do całości nieuregulowanego zobowiązania i skorygować koszty uzyskania przychodów o pełną wartość netto faktury, z której wynika nieuregulowane zobowiązanie. Czy jeżeli po dokonaniu zmniejszenia nastąpi uregulowanie zobowiązania, Oddział jest uprawniony do zwiększenia kosztów uzyskania przychodów o pełną kwotę uprzednio dokonanej korekty z tego tytułu, tj. o wartość netto faktury – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia możliwości rozpoznania przychodów/kosztów uzyskania przychodów w oparciu o tzw. „obmiary” oraz zastosowania art. 15b ustawy w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: Spółka) jest spółką akcyjną z siedzibą w Hiszpanii. Spółka specjalizuje się w branży budownictwa, w szczególności budownictwa inżynieryjnego. Spółka posiada zarejestrowany oddział w Polsce (dalej: Oddział lub Wnioskodawca). Oddział stanowi zakład w rozumieniu Umowy między Polską a Hiszpanią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 15 listopada 1979 r. (dalej: UPO). W związku z powyższym, Spółka podlega obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, według polskich przepisów podatkowych. Do Oddziału przypisywane są przychody i koszty ponoszone przez Oddział w związku z prowadzoną działalnością. Oddział prowadzi księgi rachunkowe na podstawie Krajowych Standardów Rachunkowości zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Spółka, za pośrednictwem Oddziału, bierze udział w realizacji szeregu kontraktów budowlanych, które wykonywane są w ramach zawartych umów konsorcjum z innymi podmiotami. W zależności od zawartej umowy, Oddział występuje jako lider konsorcjum albo jako konsorcjant. Wnioskodawca pragnie wskazać, że niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego (tj. rozliczeń Oddziału w związku z realizacją projektów budowlanych, które trwają lub już się zakończyły). W odniesieniu do zdarzenia przyszłego (tj. rozliczeń Oddziału w związku z realizacją projektów budowlanych w przyszłości), Wnioskodawca złożył odrębny wniosek.

W celu rozliczenia wykonanych prac budowlanych Oddział, niezależnie od tego czy występuje jako lider konsorcjum czy konsorcjant, określa na koniec każdego okresu rozliczeniowego kwotę przychodów rachunkowych na podstawie tzw. „obmiaru”. Obmiar określany jest każdorazowo jako faktyczna realizacja prac na obiekcie pomnożona przez ich wartość wynikającą z przygotowanego kosztorysu. Po określeniu przychodów zgodnie z obmiarem, Oddział alokuje odpowiadające im koszty realizacji prac. Koszty rachunkowe realizacji prac uwzględniają również przypisane proporcjonalnie rozliczenia międzyokresowe kosztów i rezerwy.

Zarówno po stronie przychodów, jak również kosztów rachunkowych Oddział dokonuje obmiarów na podstawie faktycznie wykonanych prac. Obmiar w żadnym stopniu nie jest szacunkiem, lecz dokładnym wskazaniem wartości prac wykonanych w rozliczanym okresie (tj. miesiącu).

Z uwagi na specyfikę realizowanych projektów oraz rozliczeń z zamawiającymi, zarówno daty jak i wartości faktur wystawianych przez Oddział mogą się różnić od faktycznego obmiaru, czyli określenia wartości przychodów (i odpowiadających im kosztów) według faktycznego wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi. Proces rozliczeń projektów powoduje, iż obmiar wykonanych prac i tym samym raportowanie przychodów rachunkowych jest niezależne od wystawianych faktur. Co do zasady, faktury będą wystawione w późniejszych okresach sprawozdawczych, podczas gdy przychód z nich wynikający został już wykazany przez Oddział na wcześniejszym etapie. Obmiary dokonywane są narastająco zgodnie z postępami prac. W związku z powyższym, realne wykonanie prac, a przez to wykazanie przychodów i kosztów może różnić się od wystawionych faktur.

Oddział dąży do regulowania zobowiązań z tytułu zakupu towarów i usług związanych z realizacją projektów w terminie ich wymagalności. Może się jednak zdarzyć, iż zobowiązanie nie zostanie uregulowane w terminie wymagalności, w ciągu kolejnych 30 dni, bądź też w terminie 90 dni od daty zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Niezapłacona faktura może dotyczyć zarówno wydatków, które już zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodu w związku z dokonanym obmiarem, jak i wydatków, które zostaną dopiero w przyszłości rozpoznane jako koszt w ramach kolejnych obmiarów lub wydatków, które zostały częściowo rozpoznane jako koszt bieżący oraz takich które zostaną rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu w przyszłości.

W przypadku nieuregulowania zobowiązania w terminie wymagalności, w ciągu kolejnych 30 dni, bądź też w terminie 90 dni od daty zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, Oddział zobowiązany jest do korekty kosztów uzyskania przychodów o wartość netto niezapłaconej faktury. Na chwilę powstania obowiązku dokonania korekty kosztów zgodnie z art. 15b UPDOP, Oddział nie posiada narzędzi, które wskażą precyzyjnie, czy wydatki, na które została wystawiona nieopłacona faktura, zostały już w całości, czy też dopiero w części (lub w ogóle), rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów. Taka analiza wymagałaby ręcznej pracy analitycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ustalane, na podstawie wskazanej metodologii wykonywanych obmiarów dla potrzeb rachunkowości, przychody i koszty mogą stanowić podstawę do rozpoznawania przychodów podatkowych oraz alokowanych do nich kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od tego, czy Oddział występuje jako lider konsorcjum, czy jako konsorcjant?
2. Czy w przypadku, gdy Oddział będzie zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 15b UPDOP, przy utrudnionym technicznym wydzieleniu części nieopłaconej faktury, która dotyczy wartości usług w toku, które jeszcze nie zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodów, powinien on zastosować art. 15b UPDOP co do całości nieuregulowanego zobowiązania i skorygować koszty uzyskania przychodów o pełną wartość netto faktury, z której wynika nieuregulowane zobowiązanie? Czy jeżeli po dokonaniu zmniejszenia nastąpi uregulowanie zobowiązania, Oddział jest uprawniony do zwiększenia kosztów uzyskania przychodów o pełną kwotę uprzednio dokonanej korekty z tego tytułu, tj. o wartość netto faktury?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dla potrzeb rozpoznania przychodów podatkowych, Oddział powinien oprzeć się na metodologii przyjętej dla potrzeb rachunkowych, tj. rozpoznawać jako przychód podatkowy w danym miesiącu wartość zrealizowanych w tym miesiącu dostaw towarów i usług na rzecz zamawiającego albo lidera konsorcjum na podstawie dokonanego obmiaru. Odpowiednio, na podstawie obmiaru, Oddział powinien rozpoznać koszty uzyskania przychodów, które są bezpośrednio powiązane z tym przychodem, z wyłączeniem pozycji stanowiących rezerwy lub rozliczenia międzyokresowe bierne.

Norma art. 12 ust. 3a UPDOP stanowi, że za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej, uważa się, co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Jak wskazano wcześniej, Oddział dokonuje regularnych obmiarów wykonywanych prac w celu bilansowego ujmowania przychodów i kosztów zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów. Oddział na podstawie obmiarów jest w stanie bardzo dokładnie określić wartość poniesionych kosztów w związku z realizacją prac. Obmiary nie mają bowiem charakteru szacunków, lecz są dokładnym odzwierciedleniem wykonanych przez Oddział prac. Są one wykonywane na podstawie przyjętych kosztorysów oraz stanu zaawansowania prac sprawdzanego w naturze (ilość materiałów, ilość wywiezionych surowców, itp.).

Zdaniem Oddziału, zrealizowane części usługi, weryfikowane na podstawie obmiaru, mogą stanowić podstawę dla rozpoznania przychodu podatkowego pomimo braku faktury. Ta ostatnia nie stanowi bowiem elementu koniecznego do powstania przychodu podatkowego.

W przypadku zastosowania metodologii rozpoznania przychodów na podstawie faktycznego wykonania usługi (częściowego wykonania usługi), ustalanego poprzez comiesięczne obmiary, przychód staje się należny poprzez ustalenie przez Oddział dwóch podstawowych elementów: faktycznego wykonania usługi oraz jej rzeczywistej wartości.

Zdaniem Wnioskodawcy, na wysokość oraz fakt istnienia przychodu nie mają wpływu wystawione przez Oddział w późniejszym okresie faktury. Zgodnie bowiem z przepisem art. 12 ust. 3a UPDOP za datę powstania przychodu uważa się, co do zasady, „dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi”, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Dlatego wcześniejsze rozpoznanie przychodu na podstawie obmiaru, czyli w momencie częściowego wykonania usługi, wyłącza ponowną możliwość rozpoznania tego samego przychodu na podstawie faktury. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ustalając na koniec miesiąca wartość wykonanych prac na podstawie obmiaru, jest jednocześnie uprawniony do odpowiedniego alokowania wydatków poniesionych na ich realizację jako kosztów uzyskania przychodów, za wyjątkiem biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów lub rezerw.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 UPDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP.

W przepisie art. 15 ust. 4 UPDOP wskazano, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty poniesione w kolejnym roku podatkowym rozpoznawane są zgodnie z zasadami określonymi w art. 15 ust. 4b i 4c UPDOP. Stosownie do postanowień art. 15 ust. 4d UPDOP, koszty uzyskania przychodów inne, niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Decydujące znaczenie dla momentu rozpoznawania kosztów pośrednich dla celów podatkowych będzie miał zatem moment ich poniesienia.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4e UPDOP za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Analiza pkt 2.3 Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe” wskazuje, że z kategorii biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów wyłączone są zobowiązania wynikające z przyjętych przez jednostkę niezafakturowanych dostaw i usług. Zalicza się je do zobowiązań z tytułu dostaw i usług, i to także wtedy, gdy ustalenie przez jednostkę dokładnej ilości i/lub ceny dostawy/usługi może wymagać szacunków.

Standard wskazuje, że są to w szczególności:

• Koszty niewykonania jeszcze niezakończonych umów o usługi, w tym budowlane, o których mowa w KRS 3 „Niezakończone usługi budowlane”,
  
• Zobowiązania wynikające z przyjętych przez jednostkę niefakturowanych dostaw i usług.
  
  
  

W związku z powyższym, Oddział ujmuje w księgach rachunkowych takie wydatki jako koszty uzyskania przychodów ustalone na podstawie obmiarów za pomocą dokumentu wewnętrznego, albowiem w opinii Wnioskodawcy przez poniesienie kosztów dla celów podatkowych należy rozumieć w przedmiotowym pytaniu (zakładając, że mamy do czynienia z obmiarem dla potrzeb wykazania przychodu) ujęcie tych wydatków w księgach jako koszt na podstawie odpowiedniego dokumentu wewnętrznego, nawet przed otrzymaniem faktury od podwykonawcy.

Wnioskodawca raz jeszcze zwraca uwagę, że w przedmiotowej sytuacji, tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego, jest w stanie precyzyjnie określić wysokość generowanych przychodów oraz poniesionych kosztów na podstawie dokonywanych obmiarów. Tak jak wskazano, obmiary nie mają charakteru szacunków, lecz są dokładnym odzwierciedleniem wykonanych na rzecz Oddziału prac. Obmiary są wykonywane na podstawie przyjętych kosztorysów umownych oraz stanu zaawansowania prac sprawdzanego w naturze.

W tym miejscu należy również wskazać, że identyczne stanowisko zostało zaaprobowane w interpretacji indywidualnej z 9 listopada 2010 roku wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-497/10-4/IŚ). Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej wydanej 27 stycznia 2010 roku (sygn. ITPB3/423-628/09/AM) wskazał, że „przez poniesienie kosztów dla celów podatkowych należy przyjąć ich ujęcie w księgach jako koszt na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego. Dla celów rachunkowych zobowiązania wynikające z przyjętych przez Jednostkę niezafakturowanych dostaw i usług nie stanowią tytułu biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zalicza się je do zobowiązań z tytułu dostaw i usług także wtedy, gdy ustalenie dokładnej ilości i ceny dostawy lub usługi może wymagać szacunków. Należy więc uznać, że zaistniała okoliczność, w której umowa sprzedaży została wykonana, lecz dostawca nie wezwał jeszcze odbiorcy, poprzez dostarczenie w stosownym czasie faktury, do zapłaty”. W zakresie dopuszczalności ujęcia kosztu uzyskania przychodów na podstawie innego dokumentu niż faktura wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej wydanej 5 października 2010 roku (sygn. IBPBI/2/423-884/10/SD), wskazując, że „(...) w sytuacji, gdy wysokość kosztu zakupu usług bądź towarów wykorzystanych w działalności gospodarczej jest znana na podstawie umowy lub innych dokumentów, a Spółka na koniec okresu nie posiada faktury VAT lub rachunku, to powyższe wydatki zalicza do kosztów jako zobowiązanie z tytułu niefakturowanych dostaw towarów lub usług. W podobny sposób Spółka traktuje również niefakturowane dostawy towarów w sytuacji, gdy ustalenie dokładnej ilości lub ceny dostawy wymaga szacunków. Jeżeli więc zgodnie z zasadami rachunkowości Wnioskodawca ujmuje ponoszone koszty w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych na podstawie wewnętrznych dowodów zastępczych, wówczas dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zasadne będzie przyjęcie, iż jest to koszt poniesiony w rozumieniu przepisów podatkowych”.

Podsumowując, wprowadzenie „obmiarów” i przyjęcie ich dla celów ustalenia przychodu podatkowego powoduje, że przychód staje się należny w każdym miesiącu, w którym wykonano określone prace, na podstawie ustalonego rzeczywistego zakresu wykonanych prac oraz ich wartości.

Prowadzi to do wykazywania przychodu zarówno dla potrzeb rachunkowych, jak i podatkowych, w tym samym momencie, w oparciu o faktyczną (nie szacunkową) wartość zrealizowanych prac w danym miesiącu. Wnioskodawca uprawniony jest do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu wskazanych dostaw (względnie usług) jeszcze niezafakturowanych, ale już określonych na podstawie dokonanego obmiaru, na podstawie dokumentu wewnętrznego poprzez alokowanie takiego kosztu do roku (miesiąca), w którym został rozpoznany związany z nim przychód podatkowy.

Prawidłowość stanowiska Oddziału została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z 8 września 2011 roku wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-543/11-5/IŚ), gdzie Organ w pełni zgodził się ze stanowiskiem podatnika.

Ad. 2

Ze względu na brak lub tylko częściową płatność w terminach określonych przez art. 15b UPDOP, obowiązany jest on do korekty kosztów uzyskania przychodu o wartość nieuregulowanych zobowiązań netto.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że korekta kosztów uzyskania przychodów określona w art. 15b UPDOP ma zastosowanie do faktur nieopłaconych w terminie ich wymagalności, nawet jeśli zostały one ujęte jako koszt uzyskania przychodów dopiero w części.

Jednakże na moment dokonania korekty stosownie do art. 15b UPDOP, Wnioskodawca bez dodatkowej żmudnej analizy nie zawsze jest w stanie precyzyjnie określić, które z poniesionych wydatków zostały już rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów. W takiej sytuacji Oddział przyjmuje, że dana faktura nie została opłacona w całości i dokonuje korekty o całą kwotę netto wynikającą z faktury.

Taki sposób interpretowania przepisu art. 15b UPDOP jest zgodny z interpretacją indywidualną z 28 maja 2013 roku wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB3/423- 136a/13/PS), w której czytamy, że „Nie ma również podstaw do wyłączenia stosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tylko dlatego, że Spółka nie wie kiedy dany wydatek trafia do kosztów uzyskania przychodów”.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej wydanej 17 stycznia 2014 roku (sygn. IBPBI/2/423-1370/13/SD) stwierdził, że „(...) Spółka winna prowadzić dokumentację rachunkową w taki sposób, aby mogła wykonać dyspozycję wynikającą z art. 15b ustawy o pdop. Stanowisko Spółki zgodnie, z którym z uwagi na bardzo skomplikowane przypisanie faktyczne poniesionego kosztu, przepis dotyczący korekty kosztów w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania, jest zatem nieprawidłowe”.

Natomiast w momencie uregulowania zobowiązania, stosownie do art. 15b ust. 4 UPDOP, Wnioskodawca zwiększa koszty uzyskania przychodu o kwotę dokonanego zmniejszenia wynikającego z faktury. Reasumując, Oddział jest zobowiązany do korekty kosztów uzyskania przychodów stosownie do dyspozycji art. 15b UPDOP. W przypadku, gdy część nieuregulowanego zobowiązania nie została jeszcze rozpoznana jako koszt uzyskania przychodów, Oddział powinien wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów pełną wartość netto faktury, z której wynika nieuregulowane zobowiązanie. Wnioskodawca przyjmuje również, iż w miesiącu uregulowania zobowiązania przysługuje mu prawo do zwiększenia kosztów uzyskania przychodów o pełną kwotę uprzednio dokonanej korekty z tego tytułu, tj. o wartość netto faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do pytania oznaczonego nr 1 wniosku, należy dodać, że skoro wartości faktur wystawianych przez Oddział mogą się różnić od faktycznego obmiaru, czyli określenia wartości przychodów (i odpowiadających im kosztów) według faktycznego wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi, Wnioskodawca winien dokonywać ewentualnych korekt przychodu/kosztu wykazanego w oparciu o tzw. „obmiary”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.