Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-82/15-6/AM
z 6 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) oraz piśmie z dnia 8 lipca 2015 r. (data nadania 13 lipca 2015 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPP2/4512-407/15-2/AO z dnia 3 lipca 2015 r. (data nadania 3 lipca 2015 r., data doręczenia 6 lipca 2015 r.) oraz piśmie z dnia 24 lipca 2015 r. (data nadania 24 lipca 2015 r., data wpływu 27 lipca 2015 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPP2/4512-407/15-4/AO, IPPB6/4510-82/15-4/AM z dnia 21 lipca 2015 r. (data nadania 21 lipca 2015 r., data doręczenia 23 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu udzielonego rabatu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu udzielonego rabatu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. jest dystrybutorem produktów farmaceutycznych na terenie Polski.

Produkty są sprzedawane do hurtowni farmaceutycznych, od których produkty te są dalej odsprzedawane do gabinetu weterynaryjnego, lecznicy lub kliniki weterynaryjnej. Wnioskodawca udziela rabatów hurtowniom farmaceutycznym w zależności od nabywanych przez hurtownie ilości produktów farmaceutycznych wystawiając faktury korygujące sprzedaży. Spółka chciałaby tę sama strategię rabatów realizować w stosunku do wymienionych wcześniej gabinetów, lecznic i klinik weterynaryjnych, którzy nabywają znaczącą ilość produktów farmaceutycznych z hurtowni, którą zaopatruje Wnioskodawca. Dystrybutor chciałby w ten sposób zagwarantować ostatecznym odbiorcom otrzymanie całości przyznanych im rabatów oraz przyśpieszyć procedurę związana z wyliczeniem i uzyskaniem należnych rabatów. Mając na uwadze fakt, że gabinety, lecznice i kliniki weterynaryjne nie są bezpośrednimi odbiorcami sprzedawanych przez Spółkę produktów farmaceutycznych Wnioskodawca chcąc udzielić rabat wystawiłaby notę rabatową zawierającą elementy dokumentu księgowego zawierającą następujące dane, opisane w ustawie o rachunkowości art. 21.1:

• określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;
  
• określenie ilości zakupionego produktu farmaceutycznego, którego dotyczy przyznany rabat;
  
• wskazanie okresu, którego dotyczy przyznany rabat;
  
• wartość udzielonego rabatu przez dystrybutora netto i vat.
  
  

Kwota netto udzielonego rabatu zostałaby zaksięgowana odpowiednio w pozostałe koszty operacyjne ze względu na fakt, że kontrahent nie jest bezpośrednim odbiorcą produktów farmaceutycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy właściwym dokumentem dotyczącym udzielanego rabatu będzie nota rabatowa zawierająca wszystkie elementy dokumenty księgowego opisane w art. 21 ust. 1 Ustawy o rachunkowości?
2. Kiedy dystrybutor będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego od udzielonego kontrahentowi rabatu? Czy jest to moment zapłaty za udzielony rabat, czy też moment wystawienia noty rabatowej?
3. Kiedy dystrybutor produktów farmaceutycznych będzie miał prawo do zaliczenia kwoty netto udzielonego rabatu w koszty podatkowe? Czy jest to moment wystawienia noty rabatowej, czy też zapłaty tej noty?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i 2 wniosku) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. pyt. 3)

Dystrybutor produktów farmaceutycznych stoi na stanowisku, że momentem zaliczenia w koszty podatkowe będzie moment wystawienia noty rabatowej, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pismem z dnia 8 lipca 2015 r. (data wpływu 14 lipca 2015 r.) Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego wskazując, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej również: PDOP) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. A zatem interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów” prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
  
• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  
• nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 Ustawy PDOP.
  
  
  

Innymi słowy, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że umowy zawierane przez Spółkę z Klientami Końcowymi dają możliwość przyznania im Rabatu, która uzależniona jest od wolumenu (liczby) Produktów zakupionych przez Klienta Końcowego (w danym okresie). Klient Końcowy wprawdzie kupuje Produkty od hurtowni, niemniej hurtownie zaopatrują się w Spółce. A zatem można uznać że wypłacanie Klientom Końcowym opisywanych we wniosku rabatów ma na celu zwiększenie ilości sprzedawanych Produktów a co za tym idzie - ich łącznej wartości sprzedaży stanowiącej podstawę przychodów podatkowych Spółki.

Posiłkowo w przedmiotowej sprawie można zastosować piśmiennictwo odnoszące się do traktowania premii pieniężnych jako kosztów uzyskania przychodów. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 23 września 2010 r., znak IPPB5/423-432/10-2/AJ, stwierdził wprost: „ (...) należy uznać, iż wypłacane przez Spółkę premie pieniężne (bonusy) co do zasady spełniają ustawowe przesłanki zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać w tym zakresie za prawidłowe”.

Podobnie wypowiadali się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 17 sierpnia 2010 r. znak ITPB3/423-240/10/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 28 kwietnia 2010 r., znak ILPB3/423-136/10-2/GC oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 22 marca 2010 r. znak IBPBI/2/423-1643/09/MO.

Co do zasady, udzielenie rabatu będzie miało skutek zobowiązujący Spółkę do wypłaty w momencie wystawienia Noty (a nie w momencie sprzedaży Produktów do hurtowni). Innymi słowy, Klient Końcowy będzie miał tytuł prawny do domagania się od Spółki zapłaty rabatu na swój rachunek bankowy dopiero w momencie wystawienia Noty, która potwierdza przyznanie mu prawa do rabatu. Tym samym, należy uznać że kwota przedmiotowego rabatu będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z przychodami. Z art . 15 ust . 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami jest potrącalny w dacie poniesienia. A zatem, koszt rabatu będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w momencie wystawienia Noty i jej zaksięgowania (poniesienia) przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca udziela rabatów hurtowniom farmaceutycznym w zależności od nabywanych przez hurtownie ilości produktów farmaceutycznych wystawiając faktury korygujące sprzedaży. Spółka chciałaby tę sama strategię rabatów realizować w stosunku do gabinetów, lecznic i klinik weterynaryjnych, które nabywają znaczącą ilość produktów farmaceutycznych z hurtowni, które zaopatruje Wnioskodawca. Dystrybutor chciałby w ten sposób zagwarantować ostatecznym odbiorcom otrzymanie całości przyznanych im rabatów oraz przyśpieszyć procedurę związaną z wyliczeniem i uzyskaniem należnych rabatów. Gabinety, lecznice i kliniki weterynaryjne nie są bezpośrednimi odbiorcami sprzedawanych przez Spółkę produktów farmaceutycznych. Wnioskodawca chcąc udzielić rabat wystawiłaby notę rabatową.

Zgodnie z definicją słownikową termin „rabat” oznacza obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota. Rabat pieniężny polega zatem na zmniejszeniu ceny towaru lub usługi ustalonej pomiędzy sprzedawcą i nabywcą. Udziela się go nabywcy towaru lub usługi.

W przedstawionych okolicznościach sprawy natomiast mamy do czynienia z sytuacją, w której beneficjentem podjętych przez Wnioskodawcę działań (tj. udzielenia tzw. rabatu pośredniego) jest nie bezpośredni kontrahent (nabywca towarów - hurtownie), ale kolejny ich odbiorca, będący elementem łańcucha dystrybucji produktów farmaceutycznych. W efekcie rabat udzielany jest podmiotowi trzeciemu, z którym Wnioskodawcy nie wiąże prawny stosunek, na podstawie którego dokonywana jest dostawa. Zatem przekazywane w ten sposób środki pieniężne nie są rabatami obniżającymi cenę sprzedawanych przez dystrybutora produktów farmaceutycznych.

Rabat ten może natomiast zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec ogólnego charakteru powołanej definicji, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. W szczególności, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie skutkującej dokonaniem jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powołany przepis art. 15 ust. 1 należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębne przepisy, o których mowa w tym artykule zawarte są w ustawie z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Jak wskazuje Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego strategię rabatów realizować w stosunku do gabinetów weterynaryjnych, lecznic i klinik weterynaryjnych, które nabywają znaczącą ilość produktów farmaceutycznych z hurtowni, które zaopatruje Wnioskodawca. Dystrybutor chciałby w ten sposób zagwarantować ostatecznym odbiorcom otrzymanie całości przyznanych im rabatów oraz przyśpieszyć procedurę związana z wyliczeniem i uzyskaniem należnych rabatów.

A zatem opisane we wniosku udzielane rabaty co do zasady spełniają ustawowe przesłanki zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do kwestii określenia, czy wydatki te stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodem, czy też koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem, należy stwierdzić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia dwie kategorie kosztów, a mianowicie:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4 i ust. 4b, 4c ustawy) oraz,
  
• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy).
  
  

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji „kosztów bezpośrednio związanych z przychodami”, jak i „kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związanych z przychodami”, dlatego też, rozumienie tych pojęć powinno opierać się na ich językowym znaczeniu.

Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. W związku z tym stanowią one koszty, które można powiązać z konkretnym przychodem, pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi (mają bezpośredni wpływ na wartość osiągniętych przychodów).

Natomiast koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty „pośrednie”) to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy. Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z całokształtem prowadzonej działalności.

Powyższy podział jest istotny z punktu widzenia momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, w celu ustalenia momentu potrącalności wydatków należy prawidłowo określić ich charakter, tj. czy stanowią one koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem, czy też koszty pośrednie.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza udzielać rabaty na rzecz ostatecznych odbiorców swoich produktów farmaceutycznych. Podmioty te nie uczestniczą bezpośrednio w transakcjach z Wnioskodawcą, nie są nabywcami produktów, ale stanowią kolejne ogniwo dystrybucji. A zatem nie można ich powiązać z konkretnymi zdarzeniami gospodarczymi generującymi przychody Wnioskodawcy z działalności operacyjnej.

W konsekwencji wydatki z tytułu udzielanych w stosunku do gabinetów weterynaryjnych, lecznic i klinik weterynaryjnych, które nabywają znaczącą ilość produktów farmaceutycznych z hurtowni, które zaopatruje Wnioskodawca należy uznać za koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Reasumując powyższe, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu udzielanych rabatów na rzecz ostatecznych odbiorców produktów farmaceutycznych, należy zakwalifikować do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, rozliczanych zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie wystawienia Noty i jej zaksięgowania (poniesienia) przez Spółkę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty netto udzielonego rabatu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.