Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1248/15-2/PP
z 20 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na rzecz Wnioskodawcy środków pieniężnych lub nieruchomości w związku z rozwiązaniem spółki osobowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na rzecz Wnioskodawcy środków pieniężnych lub nieruchomości w związku z rozwiązaniem spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną, dysponującą miejscem zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, rozważa uzyskanie statusu wspólnika utworzonej w przyszłości spółki osobowej (spółki komandytowej lub spółki jawnej) mającej siedzibę w Polsce. Poza Wnioskodawcą wspólnikiem będzie również osoba prawna (lub kilka osób prawnych) dysponująca adresem siedziby w Polsce.

W zależności od wyniku przyszłych zdarzeń, Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zakończenia działalności spółki osobowej, której będzie wspólnikiem (komandytowej lub jawnej), w drodze jej rozwiązania bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, tj. na mocy uchwały wspólników, zgodnie z umową spółki. W związku z tym działalność spółki zostanie zakończona, a cały majątek zostanie podzielony pomiędzy wspólników w zgodzie z treścią umowy spółki. Sposób podziału majątku zostanie określony w uchwale wspólników spółki, w następstwie czego majątek zostanie przekazany wspólnikom. Majątek spółki będą stanowiły środki pieniężne, udziały lub akcje spółek kapitałowych oraz nieruchomość położona na terenie Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy rozwiązanie przyszłej spółki osobowej, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca, bez przeprowadzania procedury likwidacji, na mocy uchwały wspólników, zgodnie z umową spółki, oraz związane z tym przekazanie na rzecz Wnioskodawcy środków pieniężnych lub nieruchomości położonej na terenie Polski - stanowiącej jeden ze składników majątku rozwiązywanej spółki osobowej - będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, rozwiązanie przyszłej spółki osobowej, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca, bez przeprowadzenia procedury likwidacji, na mocy uchwały wspólników, zgodnie z umową spółki, oraz związane z tym przekazanie na rzecz Wnioskodawcy środków pieniężnych lub nieruchomości położonej na terenie Polski - stanowiącej jeden ze składników majątku rozwiązywanej spółki osobowej - nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadniając powyższe twierdzenie, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT): „Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.”.

W rezultacie spółki osobowe traktowane są w prawie polskim jako spółki „transparentne” pod względem podatkowym, a przychody z udziału w nich są alokowane na poszczególnych wspólników proporcjonalnie do ich udziału w spółce osobowej.

Zgodnie z art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a zgodnie z art. 14 ust. 1 wskazanej ustawy, za przychód z tej działalności uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Co do zasady do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o PIT, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust 2 pkt 17 lit. b ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są w szczególności przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Oznacza to, że samo otrzymanie składników majątku spółki niebędącej osobą prawną w związku z jej likwidacją nie powoduje po stronie wspólnika tej spółki przychodu - przychód powstaje dopiero w przypadku ewentualnego zbycia tych składników.

Jednocześnie w oparciu o unormowania art. 14 ust 3 pkt 12 lit. b omawianej ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia, upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy składniki majątku (w tym również takie jak należąca do majątku spółki nieruchomość położona na terenie Polski) otrzymane w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną (np. spółki komandytowej lub spółki jawnej):

• nie zostaną odpłatnie zbyte, lub
• gdy do takiego zbycia dojdzie po upływie sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną oraz gdy nie zostanie ono dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej;

nie dojdzie do powstania przychodu opodatkowanego podatkiem od osób fizycznych.

Ponadto art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o PIT wprost stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Jak wskazano, przepisy ustawy o PIT wprost regulują jedynie skutki otrzymania środków pieniężnych i składników majątku spółki osobowej w przypadku gdy dochodzi do jej likwidacji, nie określają natomiast skutków ich otrzymania w przypadku gdy do rozwiązania spółki osobowej dochodzi w inny sposób.

W celu określenia skutków na gruncie ustawy o PIT rozwiązania spółki osobowej bez przeprowadzenia procedury likwidacji, należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U z 2013 r., poz. 1030 j.t. ze zm.). W oparciu o art. 58 pkt 2 tej ustawy, do rozwiązania spółki może dojść m.in. w wyniku podjęcia przez jej wszystkich wspólników jednomyślnej uchwały w tym przedmiocie. Jednocześnie zgodnie z art. 67 § 1 wskazanej ustawy, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia jej działalności.

Przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego nie jest więc obligatoryjne w przypadku rozwiązania spółki osobowej - zgodnie z powołanymi powyżej regulacjami, spółka może zostać rozwiązana również bez przeprowadzania takiego postępowania, poprzez dokonanie stosownych ustaleń pomiędzy wspólnikami. Ta odmienna forma zakończenia bytu prawnego spółki, której skutki Kodeks spółek handlowych zrównuje ze skutkami likwidacji, powinna się odbyć w drodze porozumienia wspólników „co do podziału majątku, sposobu zaspokojenia i zabezpieczenia majątku, zasad odpowiedzialności za część zobowiązań, w końcu może to być ustalenie metody podziału majątku w naturze (in natura) poprzez odpowiedni podział składników majątkowych między wspólników bez konieczności spieniężenia majątku spółki, część in natura, część spieniężona” (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 67 Kodeksu spółek handlowych, w: Komentarz do ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, stan prawny: 31 marca 2015 r., publ. LEX).

Uwzględniwszy powyższe, różnice proceduralne pomiędzy rozwiązaniem spółki osobowej na mocy uchwały wspólników a przeprowadzeniem postępowania likwidacyjnego nie mają wpływu na konsekwencje podatkowe wydania majątku (w tym środków pieniężnych lub nieruchomości) wspólnikom na gruncie ustawy o podatku dochodowym. Zarówno bowiem likwidacja spółki osobowej, jak również jej rozwiązanie, podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku - zakończenia działalności spółki i ustania jej bytu prawnego. Przepisy ustawy o PIT odnoszące się do likwidacji spółki niemającej osobowości prawnej powinny więc być stosowane również do rozwiązania spółki niemającej osobowości prawnej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku rozwiązania spółki osobowej, której Wnioskodawca może być w przyszłości wspólnikiem:

• środków pieniężnych - nie będzie stanowiło przychodu;
• nieruchomości położonej na terenie Polski - nie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie wydania tego majątku, a będzie stanowić przychód dopiero w momencie jej ewentualnego odpłatnego zbycia (lub nie będzie stanowić przychodu przy założeniu, że odpłatne zbycie nastąpi po upływie sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozwiązanie spółki niebędącej osobą prawną oraz nie zostanie dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej).
  
  

Prawidłowość powyżej zaprezentowanego stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona m.in. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. akt IPTPB1/415-233/12-4/MD;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. akt ILPB1/415-826/12-2/AG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt IPTPB1/4511-233/15-2/MD;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt IPTPB1/4511-234/15-2/MD.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.