Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-826/12-2/AG
z 22 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych lub innych składników majątku w sytuacji rozwiązania albo likwidacji spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych lub innych składników majątku w sytuacji rozwiązania albo likwidacji spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca, wraz z kilkoma innymi podmiotami/osobami jest, od kilku lat, komandytariuszem w spółce komandytowej z siedzibą w Polsce (SK).

Wnioskodawca wniósł do SK wkład pieniężny w wysokości x złotych oraz aport x akcji polskiej spółki akcyjnej o wartości rynkowej x złotych.

W związku z m.in. osiągnięciem założonych celów gospodarczych oraz brakiem konieczności dalszego prowadzenia działalności przez SK, wspólnicy planują podjąć jednomyślną uchwałę w sprawie zakończenia działalności SK i rozwiązania SK, bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. W tym zakresie wspólnicy SK zawrą porozumienie w sprawie zakończenia działalności SK, w którym będzie określony sposób podziału majątku SK pomiędzy poszczególnych wspólników, w związku z rozwiązaniem SK.

W związku z rozwiązaniem SK, Wnioskodawca otrzyma przypadającą na niego, uzgodnioną część majątku SK. Będą to:

• środki pieniężne,
• udziały, akcje,
• wierzytelności,
• inne składniki majątkowe.
  
  

Umowa SK przewiduje dwa tryby ustania bytu prawnego SK, likwidację oraz rozwiązanie umowy spółki. Zgodnie z § 11 ust. 1 umowy SK, w przypadku rozwiązania Spółki przeprowadza się jej likwidację na zasadach określonych w kodeksie spółek handlowych. Jednocześnie jednak § 11 ust. 2 umowy SK, przewiduje, że w razie rozwiązania umowy spółki w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników i zawarcia porozumienia w sprawie zakończenia działalności spółki nie przeprowadza się likwidacji.

Zgodnie z § 13 ust. 6 pkt 5 umowy SK, uchwały Zgromadzenia Wspólników wymaga rozwiązanie i likwidacja SK.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymanie:

• środków pieniężnych lub
• innych składników majątku SK

w ramach:

• rozwiązania albo
• likwidacji SK

nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (pdof)?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie środków pieniężnych lub innych składników majątku SK, zarówno w przypadku likwidacji SK, jak i w przypadku rozwiązania SK bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, nie będzie prowadziło do powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu pdof.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b updof, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 updof do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Art. 14 ust. 3 pkt 12 updof stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

– jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu. w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w przypadku likwidacji SK:

• otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne nie będą podlegały opodatkowaniu pdof,
• otrzymane przez Wnioskodawcę inne składniki majątku nie będą podlegały opodatkowaniu pdof.
  
  

Opodatkowaniu pdof mogą podlegać przychody z odpłatnego zbycia tych składników majątku w sytuacji, jeżeli to odpłatne zbycie nastąpi przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja SK i odpłatne zbycie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Updof literalnie odnosi się jedynie do likwidacji spółki niemającej osobowości prawnej. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższe konsekwencje będą również miały zastosowanie w przypadku rozwiązania spółki niemającej osobowości prawnej, bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Zgodnie z art. 58 ksh w zw. z art. 103 ksh, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Zgodnie z art. 67 § 1 ksh, w zw. z art. 103 ksh, w przypadkach określonych w art. 58 ksh należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. W przedmiotowej sprawie wspólnicy uzgodnią inny sposób zakończenia działalności, tj. rozwiązanie SK bez likwidacji.

Jak wskazuje się w literaturze, wspólnicy mogą ustalić inne zasady doprowadzenia do zakończenia bytu spółki niż postępowanie likwidacyjne. Przyjęcie odstąpienia od przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego powinno się odbyć poprzez uzgodnienie między wspólnikami innego sposobu zakończenia działalności spółki jawnej. Ten inny sposób ma polegać na porozumieniu co do podziału majątku, sposobu zaspokojenia i zabezpieczenia majątku, zasad odpowiedzialności za część zobowiązań, w końcu może to być ustalenie metody podziału majątku w naturze (in natura) poprzez odpowiedni podział składników majątkowych między wspólników bez konieczności spieniężenia majątku spółki, część in natura, część spieniężona (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 67 Kodeksu spółek handlowych).

Likwidacja w przypadku spółki komandytowej nie jest obligatoryjna i jest możliwe zakończenie jej działalności, włącznie z wykreśleniem z rejestru, bez przeprowadzania likwidacji (A Kappes, [w:] System prawa handlowego, Prawo spółek handlowych, t 2A, s. 657, nr b. 73).

Likwidacja i rozwiązanie spółki podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku - zaprzestanie działalności spółki oraz ustanie jej bytu prawnego. Wnioskodawca stoi więc na stanowisku, że w jego przypadku rozwiązanie SK bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, na gruncie updof powinno być oceniane analogicznie do likwidacji SK. Pewne różnice formalne (de facto ułatwienia w procedurze rozwiązania bez likwidacji) nie powinny, zdaniem Wnioskodawcy, wpływać na ocenę całokształtu instytucji rozwiązania SK, jako procedury prowadzącej do zaprzestania działalności SK i ustania jej bytu prawnego.

W konsekwencji przepisy updof odnoszące się do likwidacji spółki niemającej osobowości prawnej powinny być również stosowane do rozwiązania spółki niemającej osobowości prawnej, bez przeprowadzania likwidacji.

W rezultacie, należy stwierdzić, że w przypadku rozwiązania SK bez przeprowadzania likwidacji:

• otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne nie będą podlegały opodatkowaniu pdof,
• otrzymane przez Wnioskodawcę inne składniki majątku nie będą podlegały opodatkowaniu pdof.
  
  

Opodatkowaniu pdof będą podlegać przychody z odpłatnego zbycia tych składników majątku w sytuacji, jeżeli to odpłatne zbycie nastąpi przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja SK i odpłatne zbycie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Potwierdzenie powyższego stanowiska można znaleźć m.in. w interpretacji indywidualnej z 5 czerwca 2012 r., sygn. IPTPB1/415-233/12-4/MD, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym „likwidacja oraz rozwiązanie Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego prowadzi do tych samych rezultatów w postaci zakończenia działalności danego podmiotu. Tym samym, interpretacja art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) nie powinna być zawężana jedynie do literalnego rozumienia likwidacji ale również obejmować swoim zakresem rozwiązanie spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy otrzymanie przez Niego środków pieniężnych z tytułu rozwiązania N Spółki osobowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego będzie neutralne w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i wartość uzyskanych środków pieniężnych nie będzie stanowić przychodu podatkowego”.

Analogicznie ten sam organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 6 maja 2012 r., sygn. IPTPB1/415-233/12-5/MD w zakresie innych składników majątkowych otrzymywanych w związku z rozwiązaniem spółki niemającej osobowości prawnej: „otrzymanie składników majątkowych z tytułu rozwiązania N Spółki osobowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego nie będzie stanowiło przychodu”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.- określanego dalej skrótem K.s.h.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo - akcyjna.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. u. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą. Cechą wyróżniającą ten typ spółki jest sposób ukształtowania odpowiedzialności wspólników wobec wierzycieli za zobowiązania spółki. Przynajmniej jeden wspólnik odpowiada za te zobowiązania bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność przynajmniej jednego (komandytariusza) jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej. Poza unormowaniami kodeksu spółek handlowych odnoszącymi się bezpośrednio do spółki komandytowej stosuje się do niej odpowiednio przepisy o spółce jawnej (art. 103 ww. ustawy).

W celu określenia skutków prawno-podatkowych dotyczących zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wskazać należy na przepisy regulujące kwestię rozwiązania spółki osobowej, a więc m. in. spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 58 Kodeksu spółek handlowych, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Stosownie do art. 67 § 1 ww. Kodeksu, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W świetle powyższych przepisów, wskazać należy, iż skoro spółka osobowa ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa to, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wspólnicy spółki osobowej prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wskazane w ww. art. 58 Kodeksu spółek handlowych, rozwiązanie spółki osobowej skutkuje zakończeniem działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, pokreślić należy, iż w przypadku rozwiązania spółki osobowej przeprowadzanie likwidacji nie jest obligatoryjne. Tym samym, w myśl przepisów ww. Kodeksu, nie należy uzależniać rozwiązania spółki od jej likwidacji.

Ponadto, stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się do likwidacji działalności gospodarczej należy interpretować w związku z przepisami Kodeksu spółek handlowych odnoszącymi się do rozwiązania spółki, nie zaś do procesu jej likwidacji.

Zatem, w przypadku rozwiązania spółki komandytowej – zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadza procesu likwidacji – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznać należy zdarzenie likwidacji działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 82 Kodeksu spółek handlowych, z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. w przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tut. organ stwierdza co następuje.

Zgodnie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku z powyższym, zarówno przychody jak i koszty związane z działalnością spółki osobowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.

Jak podaje przepis art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

A zatem, stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymanie środków pieniężnych, w związku z likwidacją spółki osobowej, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W przypadku gdy w wyniku likwidacji spółki osobowej, Wnioskodawca otrzyma określone składniki majątku, w chwili likwidacji spółki, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z działalności gospodarczej.

Przychód ten powstanie dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych składników, albowiem zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) powołanej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera legalnej definicji terminu likwidacja. Pod pojęciem likwidacji należy rozumieć „dokonywanie likwidacji, zwijanie, usuwanie czegoś, pozbywanie się czegoś, uwalnianie się od czegoś”. Przez „,likwidację” należy zatem rozumieć nie tylko zaprzestanie działalności Spółki poprzez przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego, ale również rozwiązanie Spółki, jej fizyczną destrukcję (unicestwienie w sensie materialnym), jak również unicestwienie w sensie prawnym.

Nie ma wątpliwości, że planowana, opisana w przedmiotowym wniosku operacja gospodarcza rozwiązania spółki osobowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, bądź jej likwidacja mieści się w zakresie pojęcia likwidacja spółki, wykorzystanego w art. 14 ust. 2 pkt 17, art. 14 ust. 3 pkt 12 lit b Ustawy PIT.

A zatem należy uznać, iż w przypadku rozwiązania Spółki z pominięciem trybu likwidacyjnego skutki podatkowe po stronie Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych będą takie same, jakie wystąpiłyby w przypadku likwidacji Spółki.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane przepisy prawa, wskazać należy, iż w razie otrzymania środków pieniężnych oraz składników majątku w toku likwidacji spółki osobowej w ramach zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku, Wnioskodawca na dzień ich otrzymania nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie otrzymanie przez podatnika środków pieniężnych oraz składników majątku z tytułu likwidacji spółki osobowej lub rozwiązania takiej spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego nie wywołuje skutków prawnych w postaci powstania przychodu podatkowego, gdyż na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to czynność prawna neutralna podatkowo.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.