Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-379/15/AD
z 2 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem samochodów X. W zakresie działalności ASO (Autoryzowanej Stacji Obsługi) zajmuje się obrotem samochodami i częściami zamiennymi oraz wykonuje usługi serwisowe.

Dla zapewnienia sobie korzyści płynących z udziału w kształtowaniu ogólnopolskiej polityki sprzedaży samochodów oraz usług serwisowych samochodów X, w tym udziału w skoordynowanych - w ramach całej grupy dealerów samochodów X - działaniach gospodarczych i marketingowych, Wnioskodawca zobowiązał członków zarządu do ubiegania się o członkostwo i udział w pracach Stowarzyszenia Dealerów i Serwisów X, które jest dobrowolnym, samorządnym i trwałym zrzeszeniem dealerów prowadzących w ramach autoryzacji „X” Sp. z o. o. sprzedaż i naprawę pojazdów marki X. Stowarzyszenie to działa w oparciu o przepisy ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Jest to uzasadnione i celowe ze względu na cele Stowarzyszenia. Zgodnie ze statutem Stowarzyszenia jego celem jest bowiem cyt.:

1. Reprezentowanie i ochrona interesów, praw i uprawnień członków Stowarzyszenia, przede wszystkim wobec władz państwowych, organów samorządowych, a także wobec udzielającego autoryzacji X Sp. z o. o, zwalczanie nieuczciwej konkurencji, dbanie o wysoki poziom działalności zawodowej pod względem etycznym, fachowości i rzetelności, upowszechnianie nowych form sprzedaży i obsługi, oddziaływanie w zakresie wystroju i wyposażenia salonów sprzedaży i obsługi
   
2. Realizacja celów Stowarzyszenia następować będzie w szczególności poprzez:
   
   
   1. działania w ramach marketingu takie, jak: promowanie i reklamowanie lokalne pojazdów marki X, analizowanie działalności reklamowej ogólnopolskiej pojazdów i zgłaszanie wniosków w tym przedmiocie, organizowanie regionalnych imprez mających na celu pokazanie nowości technicznych, badanie nowych, atrakcyjnych form sprzedaży, przedstawianie nowych pomysłów reklamowych oraz wystrojów punktów sprzedaży i stacji obsługi, współdziałanie z „X” Sp. z o. o. w organizacji okresowych, regionalnych spotkań dealerów, analizowanie wysokości cel podatków i innych opłat w zależności od wszelkich parametrów pojazdów i postulowanie zmian w tym zakresie;
      
   2. działania związane ze sprzedażą samochodów takie, jak wnioskowanie i określanie zasad prognozowania i zamawiania samochodów do sprzedaży przedstawianie propozycji w zakresie udzielanych przez „X” Sp. z o. o. marż i sposobów płatności za samochody, opiniowanie treści książeczek gwarancyjnych oraz warunków gwarancji, wnioskowanie i opiniowanie kompletacji i wyposażenia samochodów wobec producentów i organów państwowych, przedstawianie wniosków i uwag dealerów dotyczących rozwoju jak i ograniczenia sieci sprzedaży oraz tworzenia nowych punktów sprzedaży po zasięgnięciu opinii miejscowych dealerów, podejmowanie działań zmierzających do wykluczenia nieuczciwej konkurencji między dealerami w zakresie sprzedaży tych samych modeli pojazdów, analizowanie obowiązujących przepisów dotyczących umów sprzedaży, leasingu pojazdów i ruchu drogowego oraz postulowanie zmian w tym zakresie - analizowanie obowiązujących przepisów dotyczących tzw. „wolności kupieckich” oraz postulowanie zmian w tym zakresie.
      
   3. działalność usługową - opiniowanie zasad wyposażenia stacji obsługi w urządzenia zapewniające prawidłową i staranną obsługę, promowanie wszelkich rozwiązań zmierzających do poszerzenia korzystania z usług autoryzowanych stacji, analizowanie systemu opłat i stawek za wykonanie usług przedsprzedażnych i gwarancyjnych i przedstawianie w tym zakresie wniosków, wnioskowanie usprawnienia lub zmiany organizacji dostaw części zamiennych na cele gwarancyjne;
      
   4. szkolenie w zakresie nowych regulacji prawnych, organizacji pracy, nowych form sprzedaży i obsługi
      

Zgodnie z powołanym wcześniej statutem członkowie Stowarzyszenia dzielą się na cyt.:

1. członków zwyczajnych;
2. członków wspierających.

Członkiem zwyczajnym może być osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i nie pozbawiona praw publicznych i spełniająca wymóg działania w ramach autoryzacji „X” prowadząca osobiście lub wspólnie działalność w zakresie sprzedaży lub obsługi serwisowej samochodów, w tym też jako wspólnik spółki prawa handlowego lub osoba zarządzająca punktem dealerskim lub serwisowym.

Członkiem wspierającym może być osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych lub osoba prawna zainteresowana statutową działalnością Stowarzyszenia, która zadeklarowała na jego rzecz pomoc finansową lub rzeczową.

Zobowiązanie członków zarządu Wnioskodawcy do ubiegania się o członkostwo w ww. Stowarzyszeniu i aktywny udział w jego pracach zostało zawarte w treści ich umów o pracę:

Cyt.:

1. W ramach obowiązków pracowniczych Pracodawca zobowiązuje Pracownika do ubiegania się o przyjęcie do Stowarzyszenia Dealerów i Serwisów X oraz po uzyskaniu statusu członka zwyczajnego lub wspierającego tego stowarzyszenia do aktywnego udziału w jego pracach i realizowania jego zadań statutowych mając na uwadze interesy Pracodawcy i jego wymierne korzyści wynikające z integracji środowiska dealerskiego i udziału w podejmowaniu wspólnych przedsięwzięć i decyzji gospodarczych.
2. Pracodawca zobowiązuje się do zwrotu wszelkich udokumentowanych przez Pracownika wydatków wynikających z przynależności do Stowarzyszenia Dealerów i Serwisów X oraz udziału Pracownika w pracach stowarzyszenia, w tym: tzw. wpisowego, miesięcznych składek członkowskich zwrotu uzasadnionych kosztów przejazdu i zakwaterowania na okresowe regionalne spotkania dealerów, walne zebrania stowarzyszenia, szkolenia i inne spotkania wynikające z udziału w organach Stowarzyszenia Także zwrot innych niezbędnych wydatków uzasadnionych interesem Pracodawcy.
3. Wykonywanie przez Pracownika obowiązków, o których mowa w pkt 1 objęte jest wynagrodzeniem za pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwrot uzasadnionych i udokumentowanych wydatków ponoszonych przez członków zarządu Wnioskodawcy wynikających z wypełniania przez nich obowiązków pracowniczych sprecyzowanych w umowach o pracę - i objętych wynagrodzeniem przewidzianym w tych umowach - co do ich aktywności i dbania o interes pracodawcy w ramach przynależności do Stowarzyszenia Dealerów i Serwisów X, biorąc pod uwagę regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z wykładnią tych przepisów kosztem uzyskania przychodu jest wydatek, który pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanym przychodem. Poniesienie takiego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów

Wydatek należy zatem oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów. Wydatek powinien przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

Dla prawidłowej kwalifikacji określonego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu konieczne jest aby były to:

• wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zmierzającą do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów.
• wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono przychody także w przyszłości.

Przy czym związek wydatków z przychodami nie musi być bezpośredni, wystarczy wykazać, że poniesiono go w celu zabezpieczenia lub utrzymania źródła przychodów

Jeżeli wydatek nie został poniesiony w celu uzyskania przychodów, wystarczy aby wydatek poniesiono nie tylko w celu osiągnięcia przychodu, ale także w celu zapobieżenia powstaniu straty. W przypadku gdy podatnik nie ma możliwości powiązać konkretnych kosztów z konkretnymi przychodami, w myśl zasad przewidzianych w art. 15 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winien zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Dodatkowo wydatek musi być dokonany i udokumentowany.

W ocenie Wnioskodawcy opisany w pkt 67 stan faktyczny jednoznaczne wskazuje na wypełnienie wszystkich wymienionych wyżej warunków pozwalających na uznanie, że zwrot przez Wnioskodawcę udokumentowanych wydatków ponoszonych przez jego pracowników w związku z wykonywaniem nałożonych na nich obowiązków pracowniczych, objętych wynagrodzeniem za pracę, stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z celami Stowarzyszenia jest ono organizacją jednoczącą środowisko dealerów samochodowych X. Tylko aktywne uczestnictwo w tym Stowarzyszeniu pozwala Wnioskodawcy osiągać wymierne korzyści w sferze materialnej, organizacyjnej i wizerunkowej. Chodzi przede wszystkim o:

• wspólne zintegrowane występowanie wobec podmiotów zewnętrznych współpracujących z dealerami np. takimi jak główny dostawca samochodów, co ma istotny wpływ na negocjowane marże, bonusy i wszelkie inne materialne profity.
• kształtowanie i prowadzenie wspólnej, uzgodnionej polityki informacyjnej i reklamowej co przynosi wymierne korzyści w poziomie kosztów ponoszonych na ten cel.
• uzgadnianie ujednoliconego wyglądu punktów sprzedaży i standardów obsługi pozwala utrzymać jednolity wysoki poziom wskaźnika zadowolenia klientów w całej grupie co wpływa na wizerunek marki X- i realnie zwiększa ilość sprzedawanych i serwisowanych samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy istnieje zatem ścisły związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kosztami ponoszonymi przez Wnioskodawcę będącymi zwrotem wydatków pracowników Wnioskodawcy na realizacją określonych działań na rzecz Wnioskodawcy poprzez członkostwo i pracę w Stowarzyszeniu Dealerów i Serwisów X, a uzyskiwanym przez Wnioskodawcę przychodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa wydatki, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, nawet gdy poniesione zostaną w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Z drugiej jednakże strony wskazać należy, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 16 z mocy samego prawa są uznawane za koszty podlegające odliczeniu. Nie stanowi to bowiem wystarczającej przesłanki do obciążenia ich wartością kosztów uzyskania przychodów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem samochodów X. W zakresie działalności ASO (Autoryzowanej Stacji Obsługi) zajmuje się obrotem samochodami i częściami zamiennymi oraz wykonuje usługi serwisowe. Dla zapewnienia sobie korzyści płynących z udziału w kształtowaniu ogólnopolskiej polityki sprzedaży samochodów oraz usług serwisowych samochodów X, w tym udziału w skoordynowanych - w ramach całej grupy dealerów samochodów X - działaniach gospodarczych i marketingowych, Wnioskodawca zobowiązał członków zarządu do ubiegania się o członkostwo i udział w pracach Stowarzyszenie Dealerów i Serwisów X, które jest dobrowolnym, samorządnym i trwałym zrzeszeniem dealerów prowadzących w ramach autoryzacji „X” Sp. z o. o. sprzedaż i naprawę pojazdów marki X. Stowarzyszenie to działa w oparciu o przepisy ustawy Prawo o stowarzyszeniach. W związku z powyższym Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu wszelkich udokumentowanych przez członków zarządu wydatków wynikających z przynależności do Stowarzyszenia oraz ich udziału w jego pracach, w tym: tzw. wpisowego, miesięcznych składek członkowskich zwrotu uzasadnionych kosztów przejazdu i zakwaterowania na okresowe regionalne spotkania dealerów, walne zebrania stowarzyszenia, szkolenia i inne spotkania wynikające z udziału w organach stowarzyszenia, a także zwrot innych niezbędnych wydatków.

Do stwierdzenia czy wymienione wyżej wydatki, które zobowiązał się Wnioskodawca zwracać na rzecz członków zarządu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Niego działalności istotnym jest ustalenie czy ich poniesienie przyczyni się do osiągnięcia przychodu bądź służyć będzie zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów Wnioskodawcy.

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, że zwrot wydatków Wnioskodawca ponosić będzie w związku ze zobowiązaniami członków zarządu w pracach Stowarzyszenia, a nie w związku ze świadczeniem przez nich pracy na rzecz Wnioskodawcy. Świadczenia te nie mają zatem swego źródła w łączącym członków zarządu z Wnioskodawcą stosunku pracy. Sam fakt zawarcia umowy o pracę, w której Wnioskodawca zobowiązał członka zarządu do ubiegania się o przyjęcie do Stowarzyszenia jak i wypłata wynagrodzenia na rzecz członków zarządu nie jest wystarczające do zaliczenia wydatków z tytułu ich uczestnictwa w Stowarzyszeniu do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Przepisy ustawy Prawo o stowarzyszeniach nie nakładają na Wnioskodawcę jako pracodawcę obowiązku ponoszenia kosztów związanych z uczestnictwem członków zarządu w Stowarzyszeniu. Stowarzyszenie, do którego należeć będą członkowie zarządu jest bowiem instytucjonalnie niezależne od Wnioskodawcy jako pracodawcy. Jest ono dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Opiera swoją działalność na pracy społecznej członków. Tym samym poniesienie ww. wydatków nie wiąże się z rzeczywistym zdarzeniem gospodarczym, mającym wpływ na wysokość osiągniętego lub potencjalnego przychodu z tytułu wykonywanej przez Niego działalności.

Mając zatem na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa, wydatki związane z uczestnictwem członków zarządu w Stowarzyszeniu należy ocenić jako nie spełniające kryterium celowości, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów w działalności Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.