Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-467/15/TS
z 11 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. BKIP 30 września 2015 r., uzupełnionym 16 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy zwrot przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy całości wydatków, jakie poniósł na spłatę zobowiązań związanych z nabytym przedsiębiorstwem, będzie można uznać za przychód podatkowy Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy zwrot przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy całości wydatków, jakie poniósł na spłatę zobowiązań związanych z nabytym przedsiębiorstwem, będzie można uznać za przychód podatkowy Wnioskodawcy. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 grudnia 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-466/15/TS, IBPB-1-3/4510-467/15/TS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 16 grudnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do spółki będącej spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytowo-akcyjną (dalej jako: „Wnioskodawca”) wniesiono aportem przedsiębiorstwo, tytułem wkładu niepieniężnego na podwyższenie kapitału zakładowego. Akcjonariuszem wnoszącym przedsiębiorstwo była spółka X (dalej jako: „Spółka X”). Strony, przenosząc własność przedsiębiorstwa w drodze aportu, zawarły porozumienie regulujące sposób spłaty zobowiązań, powstałych przed dniem aportu, w wyniku prowadzenia tego przedsiębiorstwa, w taki sposób, że spłata zobowiązań przez Wnioskodawcę będzie uprawniała go do żądania zwrotu przez Spółkę X całości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w tym zakresie. Zgodnie z art. 554 kodeksu cywilnego, nabywca przedsiębiorstwa jest odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Nabycie przedsiębiorstwa stanowi źródło solidarnej odpowiedzialności zbywcy i nabywcy i jest równoznaczne z przystąpieniem nabywcy do istniejących długów, jakie powstały w związku z nabywanym przedsiębiorstwem. Odpowiedzialność nabywcy przedsiębiorstwa (Wnioskodawcy) oparta jest na konstrukcji przystąpienia do długu.

Po dokonaniu aportu przedsiębiorstwa, Wnioskodawca jako dłużnik solidarny, spłacił całość zobowiązań Spółki X, jakie istniały na dzień przeniesienia własności przedsiębiorstwa na tę Spółkę. Wydatki z tym związane nie zostały ujęte w koszty uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę. Skutek spłaty całości długu przez jednego dłużnika solidarnego reguluje art. 376 § 1 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych. W przedstawionym powyżej stanie faktycznym, strony zawarły porozumienie w tym zakresie. Zatem, Wnioskodawca może żądać zwrotu całości kwoty, jaką wydał na spłatę zobowiązań Spółki X. Wnioskodawca, z uwagi na to, że spłacił całość zobowiązań Spółki X, ma obecnie roszczenie o zwrot całości kwoty, jaką wydał w celu spłaty tych zobowiązań. Spółka X dokona w przyszłości zwrotu żądanej kwoty na rzecz Wnioskodawcy.

Nabyte przedsiębiorstwo jest wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do BKIP 16 grudnia 2015 r., Spółka doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny wskazując, że zobowiązania, o których mowa we wniosku, zostały przejęte przez Wnioskodawcę w ramach aportu przedsiębiorstwa, a ich wartość została uwzględniona w wycenie aportu. Ww. zobowiązania powstały przed dokonaniem aportu przedsiębiorstwa, w Spółce X (spółka wnosząca aport). Zobowiązania te wynikały z niezapłaconych faktur za wykonane dostawy towarów i wykonane usługi. Z kolei, u Wnioskodawcy, wydatki poniesione na spłatę tych zobowiązań, były wydatkami związanymi z faktem nabycia przedsiębiorstwa, które to przedsiębiorstwo jest wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Nabyte przedsiębiorstwo ma związek z osiąganym przychodem przez Wnioskodawcę. Zobowiązania opisane we wniosku powstały w Spółce X z tytułu zakupionych usług, nabytych towarów, w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem przez tę Spółkę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zwrot przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy całości wydatków, jakie poniósł na spłatę zobowiązań związanych z nabytym przedsiębiorstwem, będzie można uznać za przychód podatkowy Wnioskodawcy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy w całości wydatków, jakie poniósł na spłatę zobowiązań związanych z nabytym przedsiębiorstwem, można uznać za przychód podatkowy Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, ma tutaj zastosowanie zasada symetrii podatkowej: koszt podatkowy = przychód podatkowy (związany z tym kosztem). Skoro spłacone zobowiązania (związane z nabytym przedsiębiorstwem) można traktować, jako koszt uzyskania przychodu u przystępującego do długu, to kwota odpowiadająca wartości spłaconych zobowiązań, zwrócona przez zbywcę przedsiębiorstwa, jest przychodem podatkowym dla nabywcy przedsiębiorstwa.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestie przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto, wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów. Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 updop można stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że do majątku Wnioskodawcy wniesiono aportem przedsiębiorstwo, tytułem wkładu niepieniężnego na podwyższenie kapitału zakładowego. Akcjonariuszem wnoszącym przedsiębiorstwo była Spółka X. Strony, przenosząc własność przedsiębiorstwa w drodze aportu, zawarły porozumienie regulujące sposób spłaty zobowiązań, powstałych przed dniem aportu, w wyniku prowadzenia tego przedsiębiorstwa, w taki sposób, że spłata zobowiązań przez Wnioskodawcę będzie uprawniała go do żądania zwrotu przez Spółkę X całości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w tym zakresie. Po dokonaniu aportu przedsiębiorstwa, Wnioskodawca, jako dłużnik solidarny, spłacił całość zobowiązań Spółki X, jakie istniały na dzień przeniesienia własności przedsiębiorstwa na tę Spółkę. Wydatki z tym związane nie zostały ujęte w koszty uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy zwrot przez Spółkę X na jego rzecz całości wydatków, jakie poniósł na spłatę ww. zobowiązań, będzie stanowić dla niego przychód podatkowy.

W interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-466/15/TS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdził, że wydatki jakie poniósł Wnioskodawca na spłatę zobowiązań związanych z nabytym w drodze aportu przedsiębiorstwem, nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodu.

Mając na względzie powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie należy stwierdzić, że zwrot na rzecz Wnioskodawcy przez Spółkę X wydatków, jakie Wnioskodawca poniósł na spłatę zobowiązań wniesionego aportem przedsiębiorstwa, a które nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, nie będzie stanowić przychodu podatkowego. Wniosek taki wynika wprost z cyt. powyżej regulacji zawartej w art. 12 ust. 4 pkt 6a, zgodnie z którą do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, zwrot na rzecz Wnioskodawcy przez Spółkę X całości wydatków, jakie poniósł on na spłatę omawianych zobowiązań będzie transakcją neutralną na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. nie będzie stanowił przychodu podatkowego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.