Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-882/15-4/AD
z 7 marca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą towarów przez sklep internetowy (pytanie 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą towarów przez sklep internetowy (pytanie 2). Wniosek został uzupełniony pismem z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

„A” Sp z o.o. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Aktualnie Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży, którą jest zobowiązana ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Spółka zamierza rozpocząć sprzedaż towarów przez internet na rzecz osób fizycznych. Spółka jest w trakcie wstępnego wdrażania sklepu internetowego i projektu e-commerce, który ma dać Spółce możliwość zwiększenia przychodów poprzez sprzedaż do grupy nabywców dokonujących zakupów towarów przez internet. Uruchomienie sklepu internetowego jest przewidziane na wiosnę 2016 roku.

Spółka będzie sprzedawać np. kawę, herbatę, ekspresy i inne akcesoria. Płatność z tytułu dostawy będzie uiszczana za pośrednictwem podmiotu, który należność otrzymaną od klienta przekaże przelewem na rachunek bankowy Spółki (tzw. system płatności internetowych) albo z wykorzystaniem opcji „za pobraniem” (otrzymaną od klienta gotówkę firma kurierska przelewem bankowym przekaże na rachunek Spółki).

W przypadku płatności internetowych Spółka zawiera umowę z „B” czyli z firmą, której przedmiotem działalności gospodarczej jest świadczenie usług w zakresie obsługi płatności przez internet. W praktyce oznacza to, że najpierw klient płaci za towary na konto spółki „B”, a następnie zasadniczo codziennie na koniec dnia spółka „B” przelewa na konto Wnioskodawcy kwotę wpłaconą przez klienta za nabyty towar. Klient płaci na konto „B” przelewem bankowym, kartą kredytową lub kartą płatniczą. Płatności dokonywane przez Klientów za pomocą serwisu „B” są gromadzone na koncie Spółki w „B”. Płatności mogą wpływać na konto „B” o każdej porze, w każdym dniu (365 dni w roku). Z ewidencji oraz dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikało, jakich konkretnych czynności dotyczyła zapłata i na czyją rzecz została dokonana. Przelewy z „B” będą dokonywane na firmowe konto bankowe codziennie na koniec dnia. Mimo takiej regularności przeprowadzania transakcji przelewów pomiędzy kontem w „B” i kontem bankowym, może się zdarzyć, że przelew pieniędzy z konta w „B” zainicjowany danego dnia (np. 31 marca 2016 r.), nie znajdzie odzwierciedlenia na koncie bankowym Spółki w tymże dniu, ale dopiero w kolejnym (1 kwietnia 2016 r.).

Towary zakupione w sklepie internetowym będą dostarczane klientom w systemie wysyłkowym to znaczy za pośrednictwem „c” lub kuriera.

Ponadto Spółka przewiduje, że będzie także sprzedawała tak zwane vouchery. Przez vouchery należy rozumieć kupony na okaziciela, które klient może nabyć w sklepie internetowym Spółki. Następnie w czasie określonym jako okres ważności vouchera klient może dokonać zakupów w sklepie internetowym Spółki płacąc za towar kodem zamieszczonym w takim voucherze. Na przykład najpierw klient zakupuje „voucher” na kwotę 100 złotych, a następnie np. za 3 miesiące klient ten lub inna osoba, która dysponuje takim voucherem kupuje w sklepie internetowym Spółki towary płacąc za nie kodem odnoszącym się do wcześniej uiszczonej za voucher kwoty pieniędzy. Przy czym zapłata voucherem za towar może być dokonana przez okaziciela to znaczy przez każdego, kto przy zamówieniu towaru dysponuje kodem z takiego vouchera. Nabywcą może więc być inna osoba niż ta, która zapłaciła za voucher.

Vouchery jako kupony internetowe będą dostarczane nabywcom albo w formie elektronicznej albo w formie papierowej przez „c” lub firmę kurierską.

Zatem vouchery na okaziciela mogą zostać wymienione przez klienta w sklepie internetowym Spółki na towary w ciągu np.: trzech miesięcy od daty zakupu vouchera. Po tym okresie vouchery tracą swoją ważność i nie ma możliwości ich wymiany na towary. Jeżeli klient zrezygnuje z wymiany vouchera na towary, nie ma również możliwości zwrotu vouchera. Po wygaśnięciu ważności vouchera klientowi nie przysługuje też roszczenie o zwrot zapłaconej kwoty, za którą otrzymał voucher.

Przedmiotem dostaw nie będą towary określone w § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 r. poz. 1544).

Wnioskodawca oświadcza. iż elementy stanu faktycznego nie są przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Spółka pragnie wskazać, że w opisie stanu faktycznego i przyszłego stwierdziła, że aktualnie Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży, którą jest zobowiązana ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że ów obowiązek wynika z tego, że już wcześniej Spółka utraciła zwolnienie podmiotowe. Zatem Wnioskodawca potwierdza, że obrót zrealizowany przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczył kwotę 20.000 złotych.

Przedmiotem dostawy nie będą towary wymienione w § 4 pkt 1 ww. rozporządzenia.

Wysyłka towarów nie następuje od razu w momencie złożenia zamówienia. Wysyłka jest realizowana dopiero po dokonaniu przelewu.

Wnioskodawca wskazał również, że w zakresie pytania dotyczącego dostaw za pobraniem przez kuriera, klient Spółki składa zamówienie, które jest realizowane i płatność jest regulowana dopiero w momencie, gdy kurier wydaje zamówiony towar klientowi. Kurier pobiera wpłatę i następnie wpłaca ją na konto Spółki.

W przypadku zaś sprzedaży internetowej przy korzystaniu z usług „B”. Spółka przyjmuje i realizuje zamówienie od klienta na dostawę danego towaru dopiero po dokonaniu przelewu. Dopiero przy zidentyfikowaniu opłacenia zamówionego towaru Spółka daje dyspozycję wysyłki towaru do klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą towarów przez sklep internetowy przy zapłacie za pośrednictwem „B” powstaje w momencie zapłaty na konto Wnioskodawcy w „B”? (pytanie 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W świetle art. 106i ust. 1 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Jednocześnie, w art. 106i ust. 7 ustawy wskazano, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

  1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi:
  2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy o VAT formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towaru Wnioskodawca otrzyma całość lub część zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Zapłata za towar za pośrednictwem płatności „B” będzie księgowana na koncie w „B” (nie na koncie bankowym) tego samego dnia, zazwyczaj w przeciągu kilku minut od momentu dokonania przelewu przez klienta. Zakupiony przez klienta towar Wnioskodawca będzie wysyłał każdorazowo po otrzymaniu zapłaty na konto bankowe lub na konto w „B”. Dostawy zakupionego towaru będą dokonywane za pośrednictwem „c” lub kuriera. Przelewy z „B” będą dokonywane na firmowe konto bankowe codziennie na koniec dnia. Mimo takiej regularności przeprowadzania transakcji przelewów pomiędzy kontem w „B” i kontem bankowym, może się zdarzyć, że przelew pieniędzy z konta „B” zainicjowany danego dnia (np. 31 marca 2016 r.), nie znajdzie odzwierciedlenia na koncie bankowym w tymże dniu, ale dopiero w kolejnym (1 kwietnia 2016 r.).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towaru (przed przekazaniem towaru firmie kurierskiej lub „c”) Wnioskodawca otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Uiszczona należność na towar, dokonywana przez Klientów korzystających z płatności „B” związana będzie z przyszłą konkretną transakcją, co pozwala ją traktować jak zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy. W prezentowanym przez Wnioskodawcę modelu rozliczenia płatności, dokonywanych przez Klientów zakupujących towary Wnioskodawcy w sklepie internetowym należy uznać, że środki zgromadzone na koncie serwisu płatności „B” przez cały czas pozostają do dyspozycji sprzedającego, czyli Wnioskodawcy. Wnioskodawca bowiem – jak wynika z opisu sprawy – ma możliwość w dowolnym momencie dokonać wypłaty z konta „B” na swoje konto bankowe.

Należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie pomimo, że środki pieniężne są przez Klientów przekazywane na konto „B”, Wnioskodawca jest ich faktycznym dysponentem i są one stale w dyspozycji Wnioskodawcy. W związku z tym, bez znaczenia jest dla rozstrzygnięcia okoliczność co do terminu, w którym płatności od Klientów zostaną przekazane na konto bankowe Wnioskodawcy.

Stosownie do przepisu art. 19a ust. 8 ustawy, moment, w którym płatność za towary zakupione w sklepie internetowym Wnioskodawcy, zostanie zarejestrowana w serwisie „B”, stanowi moment powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Taką interpretację przepisów potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 grudnia 2014 roku nr IPPP1/443-1254/14-2/MP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towaru lub świadczeniem usług podatnik otrzyma całość lub część zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza rozpocząć sprzedaż towarów przez internet na rzecz osób fizycznych. Spółka jest w trakcie wstępnego wdrażania sklepu internetowego i projektu e-commerce, który ma dać Spółce możliwość zwiększenia przychodów poprzez sprzedaż do grupy nabywców dokonujących zakupów towarów przez internet. Uruchomienie sklepu internetowego jest przewidziane na wiosnę 2016 roku. Spółka będzie sprzedawać np. kawę, herbatę, ekspresy i inne akcesoria. Płatność z tytułu dostawy będzie uiszczana za pośrednictwem podmiotu, który należność otrzymaną od klienta przekaże przelewem na rachunek bankowy Spółki (tzw. system płatności internetowych) albo z wykorzystaniem opcji „za pobraniem” (otrzymaną od klienta gotówkę firma kurierska przelewem bankowym przekaże na rachunek Spółki). W przypadku płatności internetowych Spółka zawiera umowę z „B”, czyli z firmą, której przedmiotem działalności gospodarczej jest świadczenie usług w zakresie obsługi płatności przez internet. W praktyce oznacza to, że najpierw klient płaci za towary na konto spółki „B”, a następnie zasadniczo codziennie na koniec dnia spółka „B” przelewa na konto Wnioskodawcy kwotę wpłaconą przez klienta za nabyty towar. Klient płaci na konto „B” przelewem bankowym, kartą kredytową lub kartą płatniczą. Płatności dokonywane przez Klientów za pomocą serwisu „B” są gromadzone na koncie Spółki w „B”. Płatności mogą wpływać na konto „B” o każdej porze, w każdym dniu (365 dni w roku). Z ewidencji oraz dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikało, jakich konkretnych czynności dotyczyła zapłata i na czyją rzecz została dokonana. Przelewy z „B” będą dokonywane na firmowe konto bankowe codziennie na koniec dnia. Mimo takiej regularności przeprowadzania transakcji przelewów pomiędzy kontem w „B” i kontem bankowym, może się zdarzyć, że przelew pieniędzy z konta w „B” zainicjowany danego dnia (np. 31 marca 2016 r.), nie znajdzie odzwierciedlenia na koncie bankowym Spółki w tymże dniu, ale dopiero w kolejnym (1 kwietnia 2016 r.). Wysyłka towarów przez Wnioskodawcę nie następuje od razu w momencie złożenia zamówienia. Wysyłka jest realizowana dopiero po dokonaniu przelewu. W przypadku zaś sprzedaży internetowej przy korzystaniu z usług „B”, Spółka przyjmuje i realizuje zamówienie od klienta na dostawę danego towaru dopiero po dokonaniu przelewu. Dopiero przy zidentyfikowaniu opłacenia zamówionego towaru Spółka daje dyspozycję wysyłki towaru do klienta.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towaru (przed wydaniem dyspozycji wysyłki towaru do klienta) Wnioskodawca otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Uiszczona należność na towar, dokonywana przez Klientów korzystających z płatności „B” związana jest z przyszłą konkretną transakcją, co pozwala ją traktować jak zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy.

W prezentowanym przez Wnioskodawcę modelu rozliczenia płatności dokonywanych przez Klientów nabywających towary w sklepie internetowym Wnioskodawcy należy uznać, że środki zgromadzone na koncie serwisu płatności „B” przez cały czas pozostają do dyspozycji sprzedającego, czyli Wnioskodawcy. Zainteresowany bowiem – jak wynika z wniosku – ma możliwość w dowolnym momencie dokonać wypłaty z konta „B” na swoje konto bankowe. Z wniosku nie wynika bowiem, aby to prawo zostało w jakikolwiek sposób ograniczone.

Należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie pomimo, że środki pieniężne są przez Klientów przekazywane na konto „B”, Wnioskodawca jest ich faktycznym dysponentem i są one stale w dyspozycji Wnioskodawcy. W związku z tym, bez znaczenia jest dla rozstrzygnięcia okoliczność co do terminu, w którym płatności od Klientów zostaną przekazane na konto bankowe Wnioskodawcy.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe okoliczności, w powiązaniu z art. 19a ust. 8 ustawy, należy stwierdzić, że moment, w którym płatność za towary zakupione w sklepie internetowym zostanie zarejestrowana w serwisie „B”, stanowi moment powstania obowiązku podatkowego.

Reasumując, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą towarów przez sklep internetowy Wnioskodawcy przy zapłacie za pośrednictwem „B” powstaje/powstanie w momencie zarejestrowania zapłaty na koncie Wnioskodawcy w ”B”.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą towarów przez sklep internetowy (pytanie 2).

Rozstrzygnięcie dotyczące nieuznania za zaliczkę opłaty za wydanie vouchera (pytanie 3) zawarte zostało w odrębnej interpretacji z dnia 7 marca 2016 r. o nr: ILPP2/4512-1-882/15 -5/AD. Natomiast w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów w systemie wysyłkowym (pytania 1, 4 i 5) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj