Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1254/14-2/MP
z 24 grudnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 23 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy korzystaniu z systemu płatności PayU – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 23 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy korzystaniu z systemu płatności PayU.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Od kwietnia 2014 r. wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (PKD 47.91.Z), w zakresie sprzedaży internetowej zabawek i odzieży dziecięcej, za pośrednictwem portalu Allegro oraz strony internetowej. Z podatku dochodowego rozlicza się na „zasadach ogólnych". Jest podatnikiem VAT. Zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.


Klienci dokonujący zakupu towarów płacą należność na firmowy rachunek bankowy lub korzystają z płatności PayU. Transakcja odbywa się jako "przedpłata na konto". Zapłata za towar za pośrednictwem płatności PayU jest księgowana na koncie w PayU (nie na koncie bankowym) tego samego dnia, zazwyczaj w przeciągu kilku minut od momentu dokonania przelewu przez klienta.

Zakupiony przez klienta towar wnioskodawca wysyła każdorazowo po otrzymaniu zapłaty na konto bankowe lub na konto w PayU. Dostawy zakupionego towaru są dokonywane za pośrednictwem Poczty Polskiej lub kuriera. Przelewy z PayU są dokonywane na firmowe konto bankowe codziennie na koniec dnia. Mimo takiej regularności przeprowadzania transakcji przelewów pomiędzy kontem w PayU i kontem bankowym, może sie zdarzyć, że przelew pieniędzy z konta PayU zainicjowany danego dnia (np. 30 sierpnia 2014 r.), nie znajdzie odzwierciedlenia na koncie bankowym w tymże dniu, ale dopiero w kolejnym (1 września 2014 r.). Taka sytuacja nie jest zależna od samego wnioskodawcy, ale od współpracy pomiędzy systemem PayU i kontem bankowym, na którą Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu.


W nawiązaniu do powyższych dat Wnioskodawca pragnie rozpatrzyć przypadek:

Data złożenia zamówienia przez klienta: 30 sierpnia 2014 r.

Data wpływu zapłaty za towar na konto PayU wnioskodawcy: 30 sierpnia 2014 r.

Data wystawienia faktury VAT przez wnioskodawcę: 30 sierpnia 2014 r.

Data wysłania zamówionego towaru do klienta: 30 sierpnia 2014 r.

Data wpływu zapłaty za towar na konto bankowe wnioskodawcy: 1 września 2014 r.


W opisanej sytuacji wnioskodawca, widząc pojawienie się zapłaty za towar na koncie PayU i zarazem chcąc szybko zrealizować transakcję, postępuje następująco:

  • w chwili pojawienia się zapłaty za towar na koncie PayU wystawia fakturę VAT i wysyła towar do Klienta (wraz z fakturą VAT)
  • na fakturze jako datę sprzedaży (w opisanym przypadku) umieszcza 30 sierpnia 2014 r., jako datę wystawienia: 30 sierpnia 2014 r., a jako datę zapłaty umieszcza również 30 sierpnia 2014 r.
  • tego samego dnia (30 sierpnia 2014 r.) robi przelew z konta PayU na konto bankowe.

Zważywszy na fakt, że w przypadku płatności przelewem (przedpłata na konto) przy sprzedaży wysyłkowej, terminem rozliczenia VAT jest termin zapłaty to, jeżeli data wpływu zapłaty z konta PayU pokrywa się z datą jej wpływu na konto bankowe wnioskodawcy, nie ma żadnego problemu. Wtedy data 30 sierpnia 2014 r. stanowi jednocześnie datę do rozliczenia podatku dochodowego i podatku VAT. Natomiast jeśli występuje rozbieżność tych dat, powstaje sprzeczność, ponieważ faktura VAT wystawiona jest (i wysłana już do Klienta) z datami 30 sierpnia 2014 r. (data sprzedaży, data wystawienia, data zapłaty), podczas gdy zapłata na koncie bankowym wnioskodawcy uwidacznia się dopiero w dniu 1 września 2014 r. Może to stanowić to tym większy problem, jeżeli zdarzenie takie będzie miało miejsce na przełomie dwóch miesięcy.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy w sytuacji korzystania z pośrednictwa płatności PayU, jako datę powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, wnioskodawca powinien:
    • przyjąć datę wpływu pieniędzy na konto PayU (zgodną de facto z datą zapłaty umieszczoną na wystawionej fakturze VAT), czy
    • przyjąć datę wpływu pieniędzy na konto bankowe (niezgodną z datą zapłaty umieszczoną na wystawionej fakturze VAT) ?
  2. Czy w opisanym przypadku rozbieżności daty sprzedaży i wystawienia faktury VAT z datą zapłaty oraz datą wpływu tejże zapłaty na konto bankowe, wnioskodawca jest zobowiązany każdorazowo drukować i podłączać do każdej faktury sprzedaży wykaz wpłat na konto PayU? Może wystarczy zestawienie miesięczne wpłat z konta PayU ?

Zdaniem Wnioskodawcy: prawidłowe jest przyjęcie za datę powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT daty wpływu pieniędzy na konto PayU (zgodnej de facto z datą zapłaty umieszczoną na wystawionej fakturze VAT) oraz wydrukowanie miesięcznego zestawienia wpływów na konto PayU.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


W myśl art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


Zgodnie natomiast z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.


W świetle art. 106i ust. 1 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.


Jednocześnie, w art. 106i ust. 7 ustawy wskazano, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

  1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
  2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.


Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy o VAT formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.


Natomiast w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towaru Wnioskodawca otrzymana całość lub część zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży internetowej zabawek i odzieży dziecięcej, za pośrednictwem portalu Allegro oraz strony internetowej.


Klienci dokonujący zakupu towarów płacą należność na firmowy rachunek bankowy lub korzystają z płatności PayU. Transakcja odbywa się jako "przedpłata na konto". Zapłata za towar za pośrednictwem płatności PayU jest księgowana na koncie w PayU (nie na koncie bankowym) tego samego dnia, zazwyczaj w przeciągu kilku minut od momentu dokonania przelewu przez klienta.

Zakupiony przez klienta towar wnioskodawca wysyła każdorazowo po otrzymaniu zapłaty na konto bankowe lub na konto w PayU. Dostawy zakupionego towaru są dokonywane za pośrednictwem Poczty Polskiej lub kuriera. Przelewy z PayU są dokonywane na firmowe konto bankowe codziennie na koniec dnia. Mimo takiej regularności przeprowadzania transakcji przelewów pomiędzy kontem w PayU i kontem bankowym, może sie zdarzyć, że przelew pieniędzy z konta PayU zainicjowany danego dnia (np. 30 sierpnia 2014 r.), nie znajdzie odzwierciedlenia na koncie bankowym w tymże dniu, ale dopiero w kolejnym (1 września 2014 r.).


Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towaru (przed przekazaniem towaru firmie kurierskiej lub Poczcie Polskiej) Wnioskodawca otrzymana całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.


Uiszczona należność na towar, dokonywana przez Klientów korzystających z płatności PayU związana jest z przyszłą konkretną transakcją, co pozwala ją traktować jak zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy.


W prezentowanym przez Wnioskodawcę modelu rozliczenia płatności, dokonywanych przez Klientów zakupujących towary Wnioskodawcy w sklepie internetowym należy uznać, że środki zgromadzone na koncie serwisu płatności PayU przez cały czas pozostają do dyspozycji sprzedającego, czyli Wnioskodawcy. Wnioskodawca bowiem – jak wynika z opisu sprawy – ma możliwość w dowolnym momencie dokonać wypłaty z konta PayU na swoje konto bankowe. Z opisu sprawy nie wynika bowiem, aby to prawo zostało w jakikolwiek sposób ograniczone.


Należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie pomimo, że środki pieniężne są przez Klientów przekazywane na konto PayU, Wnioskodawca jest ich faktycznym dysponentem i są one stale w dyspozycji Wnioskodawcy. W związku z tym, bez znaczenia jest dla rozstrzygnięcia okoliczność co do terminu, w którym płatności od Klientów zostaną przekazane na konto bankowe Wnioskodawcy.


Stosownie do przepisu art. 19a ust. 8 ustawy, moment, w którym płatność za towary zakupione w sklepie internetowym Wnioskodawcy, zostanie zarejestrowana w serwisie PayU, stanowi moment powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy.


Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w analizowanej sprawie nie ma znaczenia moment wystawienia faktury VAT. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2014 r. nie sprzeciwiają się wystawieniu faktury przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi oraz otrzymaniem zapłaty (całości lub części).

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencje zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust.15, art. 125, art. 134, oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.


Należy zwrócić uwagę na art. 193 § 1-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, w myśl którego księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.


Przez księgi podatkowe rozumie się księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci – art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej.


Przytoczone regulacje na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.


Wskazane wyżej przepisy nie określają jednak sposobu, czy formy w jakiej powinna być prowadzona przedmiotowa ewidencja, jedynie nakładają wymóg uwidocznienia wskazanych wyżej danych.


Podobnie przepisy podatkowe dotyczące zasad wystawiania faktur w żaden sposób nie wskazują, czy oprócz wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT dokumentujących zakupione u niego towary ma on również obowiązek podłączenia do faktury wydruku z wykazem wpłat za konto Payu, ani tym bardziej, z jaką częstotliwością ma on drukować takie zestawienia. To na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek prowadzenia dokumentacji podatkowej w taki sposób, aby dokumenty te odzwierciedlały stan rzeczywisty i dały Wnioskodawcy możliwość prawidłowego rozliczenia podatku VAT.


W zakresie pytań nr 3 i 4 zadanych we wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcie - postanowienie nr IPPP1/443-1254/14-3/MP.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj