Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-779/15/BK
z 29 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 15 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 25 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych spłaty na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności powstałych w spółce jawnej, nabytych:

• w wyniku rozwiązania spółki jawnej – jest prawidłowe,
• odpłatnie od drugiego wspólnika – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie skutków podatkowych spłaty na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności powstałych w spółce jawnej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 lutego 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4511-776/15/BK, IBPB-1-1/4511-777/15/BK, IBPB-1-1/4511-778/15/BK IBPB-1-1/4511-779/15/BK, IBPB-1-1/4511-780/15/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 lutego 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od kilkunastu lat prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. wynajem i obrót nieruchomościami, działalność medyczna oraz udzielanie pożyczek. Jednocześnie jest wspólnikiem w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w spółkach osobowych, w tym w spółce jawnej z siedzibą na terytorium Polski. Przedmiotem działalności spółki jawnej jest m.in. handel nieruchomościami, wynajem nieruchomości oraz udzielanie finansowania innym podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym (w tym w formie pożyczek). W związku z zamiarem wystąpienia drugiego wspólnika ze spółki jawnej, jako że zakres działalności spółki jawnej oraz działalności jednoosobowej Wnioskodawcy jest w większości tożsamy (nieruchomości, finanse), Wnioskodawca rozważa kontynuację działalności prowadzonej przez spółkę poprzez przejęcie jej przedsiębiorstwa w związku z jej likwidacją.

Przedsiębiorstwo spółki jawnej obejmuje:

• środki trwałe (m.in. budynki, działki/nieruchomości, środki trwałe),
• wyposażenie niestanowiące środków trwałych,
• należności handlowe,
• środki pieniężne,
• wierzytelności wobec wspólnika z tytułu wypłaconych mu środków pieniężnych,
• pracownika (pracowników),
• prawa i obowiązki wynikające z umów najmu nieruchomości, umów o zarządzanie nieruchomościami, polisy ubezpieczenia nieruchomości,
• prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu; telekomunikacyjnych, o dostawę mediów do nieruchomości ,
• zobowiązania handlowe spółki,
• zobowiązania likwidowanej spółki wobec ustępującego wspólnika z tytułu rozliczenia jego wystąpienia ze spółki.
  
  

Kontynuacja prowadzenia działalności gospodarczej, spółki jawnej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej wiąże się z ustaniem bytu tej spółki. Wnioskodawca zamierza spłacić wspólnika w gotówce (w zakresie przejętych od tej spółki zobowiązań wobec występującego wspólnika). Majątek spółki osobowej, czyli całe przedsiębiorstwo spółki osobowej, w tym zobowiązania finansowe względem wspólnika, a także materialne i niematerialne składniki majątku, przeszłyby na Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 19 lutego 2016 r., wskazano m.in., że:

• wskazane we wniosku zdarzenia nie będą następstwem przyznania Wnioskodawcy przez sąd prawa do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65 i art. 66 kodeksu spółek handlowych (dalej: „k.s.h.”).
  
• W związku z zamiarem wystąpienia drugiego wspólnika ze spółki jawnej, jako że zakres działalności spółki jawnej oraz prowadzonej jednoosobowo działalności Wnioskodawcy jest w większości tożsamy (nieruchomości, finanse), Wnioskodawca rozważa kontynuację działalności prowadzonej przez spółkę poprzez przejęcie jej przedsiębiorstwa w związku z likwidacją spółki, przeprowadzoną stosownie do przepisów Kodeksu spółek handlowych regulujących likwidację spółki osobowej. Użyte sformułowanie o zamiarze wystąpienia drugiego wspólnika oznacza w istocie, że wspólnicy postanowili zlikwidować spółkę i podzielić jej majątek w określony sposób,
  
• „zamiar wystąpienia”, o którym mowa powyżej nie oznacza, że dojdzie do formalnego wystąpienia drugiego wspólnika ze spółki (w szczególności wypowiedzenia umowy spółki przez drugiego wspólnika, czy wystąpienia jednego ze wspólników w innej formie), lecz, że wspólnicy podejmą wspólnie decyzje o rozwiązaniu spółki (wspólnicy podejmą uchwałę o rozwiązaniu spółki). Nie będą zatem miały w przedmiotowej sytuacji zastosowania przepisy art. 65 i art. 66 k.s.h. W konsekwencji, skoro w analizowanym przypadku nie będzie miało miejsca wystąpienie jednego ze wspólników ze spółki, nie znajdzie również zastosowania art. 65 k.s.h., tj. nie będzie miało miejsca sporządzenie odrębnego bilansu wartości zbywczej,
  
• zamiarem wspólników jest rozwiązanie spółki, a w konsekwencji jej wykreślenie z rejestru przedsiębiorców, przy jednoczesnym przejęciu przedsiębiorstwa rozwiązywanej spółki przez jednego ze wspólników, tj. Wnioskodawcę. Tym samym, wspólnicy na podstawie art. 58 pkt 2 k.s.h. jednomyślną uchwałą postanowią o rozwiązaniu spółki. Jednocześnie, na podstawie art. 67 § 1 k.s.h. wspólnicy uzgodnią inny niż likwidacja sposób zakończenia działalności spółki. Tym samym, wspólnicy w przedmiotowej uchwale postanowią, że w związku z rozwiązaniem spółki nastąpi przekazanie jej majątku (jej przedsiębiorstwa) na rzecz jednego ze wspólników. Wspólnicy postanowią zatem w ww. uchwale, że majątek spółki osobowej, czyli całe przedsiębiorstwo spółki osobowej, w tym zobowiązania finansowe względem wspólnika - także materialne i niematerialne składniki majątku, przejdą na Wnioskodawcę. Jednocześnie uchwała określać będzie zasady spłaty przez Wnioskodawcę drugiego ze wspólników, zgodnie z uzgodnieniami między wspólnikami w tym zakresie,
  
• w związku z przejęciem przedsiębiorstwa rozwiązywanej spółki przez Wnioskodawcę, dojdzie do zmiany stron zawartych umów (Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów w miejsce spółki). Spółka jawna bowiem ma zdolność do czynności prawnych i ma przymiot bycia stroną umów cywilnoprawnych. Z tej też przyczyny, wybrano rozwiązanie, w którym jeden ze wspólników (Wnioskodawca) przejmie jako majątek likwidacyjny przedsiębiorstwo dzięki czemu dojdzie do kontynuacji zawartych umów przez niego jako przedsiębiorcę,
  
• rozwiązanie spółki nastąpi w przyszłości. Przedsiębiorstwo spółki jest bytem dynamicznym i funkcjonującym, czyli każdego dnia/tygodnia/miesiąca powstają oraz są regulowane zobowiązania przedsiębiorstwa. To samo dotyczy aktywów (w tym należności), środków pieniężnych). Na dzień rozwiązania w skład zobowiązań przedsiębiorstwa spółki mogą wchodzić zobowiązania wynikające z:
  
  • uregulowanych przez Wnioskodawcę lub drugiego wspólnika zobowiązań spółki w stosunku do kontrahentów (wspólnicy prowadzący sprawy spółki ponoszą czasem wydatki, które są następnie zwracane przez spółkę),
  • niezapłaconych rachunków wobec wspólników za wynajem,
  • niezwróconych kwot pożyczek udzielonych przez wspólników spółce,
  • zobowiązań spółki w stosunku do drugiego wspólnika z tytułu częściowego wycofania przez tego drugiego wspólnika wkładu. Wspólnik oraz Wnioskodawca nie pobiera wynagrodzenia za pracę stąd też tego typu zobowiązania nie wchodzą w grę.
• „spłata”, o której mowa we wniosku, nie będzie faktycznie spłatą na rzecz występującego wspólnika, gdyż nie dojdzie do wystąpienia wspólnika, ale do likwidacji spółki. Będzie więc to majątek likwidacyjny. Drugi wspólnik będzie miał roszczenie o zwrot wkładu i majątku na niego przypadającego w proporcji do jego udziału w spółce na dzień likwidacji spółki (czyli spłata będzie odpowiadać wartości rynkowej jego udziału). Ponieważ jednak spółka może nie mieć na ten dzień wolnych środków pieniężnych stąd zostanie podjęta decyzja, aby Wnioskodawca, czyli wspólnik, który przejmie przedsiębiorstwo przejął je wraz ze zobowiązaniem do uregulowania roszczeń drugiego wspólnika wobec spółki.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę (po rozwiązaniu spółki jawnej) spłaty należności spółki jawnej przejętej przez Wnioskodawcę w ramach przedsiębiorstwa, wynikające z wystawionych przez spółkę faktur za usługi oraz z udzielonych pożyczek, należy traktować podatkowo tak samo jakby były one dokonywane do spółki jawnej (zasada kontynuacji), czyli spłata zobowiązań z wystawionych faktur, uznanych za przychód podatkowy w spółce jawnej będzie dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo, podobnie jak neutralna podatkowo będzie spłata kwot pożyczek udzielonych przez spółkę jawną (poza odsetkami, których otrzymanie będzie opodatkowane u Wnioskodawcy)?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, spłaty należności spółki jawnej otrzymane (w ramach przejmowanego przedsiębiorstwa) przez Wnioskodawcę po jej rozwiązaniu wynikające z faktur, czy też udzielonych pożyczek, należy traktować zgodnie z zasadą kontynuacji, a więc jako neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy z punktu widzenia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.; dalej: „Ustawa PIT”), poza otrzymanymi odsetkami, których otrzymanie podlegać będzie u Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Artykuły 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121; dalej: „Kodeks Cywilny”), określają instytucję zmiany wierzyciela. Art. 509 § 1 tej ustawy stanowi, że wierzyciel ma prawo bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba, że sprzeciwiało by się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Zgodnie z § 2 tego przepisu, wraz z wierzytelnością na nabywcę przechodzą wszelkie związane z nią prawa w tym roszczenia o zaległe odsetki.

Stosownie do art. 510 § 1 Kodeksu Cywilnego, wierzytelność może zostać przeniesiona w wyniku wykonania umowy sprzedaży, darowizny, zamiany lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, która przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba, że zapis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Wynikiem przeniesienia wierzytelności jest ustanie stosunków zobowiązaniowych między wierzycielem a dłużnikiem, z jednoczesnym powstaniem nowych stosunków zobowiązaniowych w rozumieniu cywilnoprawnym między dłużnikiem a podmiotem przejmującym wierzytelność.

Co więcej, zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług – jak to już zostało wskazane we wniosku, oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT.

Ponadto, w art. 14 ust. 8 Ustawy PIT wskazano, że przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11 rozumie się również wartości wierzytelności, uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki - z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały, spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy prawa, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie wierzytelności i następnie jej spłata na jego rzecz, jest traktowana na gruncie ww. ustawy, jako otrzymanie środków pieniężnych.

A zatem, takie otrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w wyniku spłaty wierzytelności (z pominięciem odsetek), nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spłata przez dłużników wierzytelności wynikających z wystawionych przez spółkę faktur za usługi oraz z udzielonych pożyczek
(z wyjątkiem odsetek), pozostanie neutralna na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych (jako że stanowi jedynie uregulowanie należności/zobowiązań).

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 5 października 2015 r. Znak: IPPB4/4511-933/15-2/IM, w której organ przychylił się do stanowiska wnioskodawcy analogicznego do prezentowanego w niniejszym wniosku oraz 9 września 2015 r. Znak: IPPB1/4511-683/15-5/ES, w której organ, potwierdzając stanowisko podatnika stwierdził, że przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia spłaty Wierzytelności upłynie 6 lat, wówczas Wnioskodawca nie uzyska przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku nie zostanie bowiem wypełniona dyspozycja art. 14 ust. 2 pkt 17 w związku z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w takim przypadku, w zakresie jaki dotyczy spłaty Wierzytelności nie zachodzą okoliczności zanalizowane powyżej. Wówczas spłata Wierzytelności otrzymanej w związku z likwidacją spółki osobowej nie stanowi źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, prezentowane przez niego stanowisko potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 1 października 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 776/13, w którym sąd stwierdził, że, (…) otrzymana przez skarżącego spłata wierzytelności, która przeszła na niego w wyniku likwidacji spółki nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spłata tych wierzytelności przez osoby trzecie na rzecz skarżącego jest obojętna podatkowo, gdyż stanowi kasową realizację kwot przychodu, w stosunku do których „przychód do opodatkowania” powstał w momencie, gdy stał się należny.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4511-766/15/BK wskazano m.in., że jedynie część składników majątku spółki jawnej zostanie przez Wnioskodawcę nabyta w wyniku rozwiązania tej spółki. Nie można bowiem twierdzić, że przejęte przez niego składniki majątku spółki ponad przysługujący Wnioskodawcy udział w tej spółce, zostaną nabyte w wyniku rozwiązania tej spółki, tym bardziej, gdy zdarzenie to powodować będzie po stronie przejmującego wspólnika obowiązek rozliczenia się z drugim ze wspólników (spłaty tego wspólnika). Jak sam Wnioskodawca zauważa, i co wynika również z art. 82 K.s.h, w związku z rozwiązaniem spółki jawnej drugiemu wspólnikowi przysługiwać będzie roszczenie o zwrot wkładu i majątku na niego przypadającego w proporcji do jego udziału w spółce na dzień rozwiązania. Co istotne, spłata dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz drugiego wspólnika nie zostanie dokonana z majątku spółki jawnej, który jak wynika z cyt. art. 8 K.s.h., jest majątkiem odrębnym od majątku poszczególnych wspólników spółki. Oznacza to zarazem, że ww. część składników majątku wprawdzie zostanie przez Wnioskodawcę odpłatnie nabyta w związku z rozwiązaniem spółki jawnej, jednakże nie z tytułu jej rozwiązania i podziału majątku tej spółki, a zatem do tej części składników majątku nie znajdą zastosowania powołane we wniosku przepisy, tj. art. 14 ust. 2 pkt 17 oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób nabycia określonych składników majątku rozwiązanej spółki jawnej, w szczególności będących przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 4 wierzytelności pożyczkowych z tytułu udzielonych przez spółkę jawną pożyczek obejmujących odsetki od tych pożyczek oraz wierzytelności handlowych wpływa również na skutki spłaty tych wierzytelności na rzecz Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Ustawodawca w przepisie tym wyjaśnił sytuację podatkową środków pieniężnych otrzymywanych przez wspólnika z tytułu likwidacji (rozwiązania) spółki niebędącej osobą prawną. Przy czym, stosownie do treści art. 14 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki - z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Z analizy powyższych przepisów wynika m.in., że przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11 ust. 3 art. 14 ustawy, należy rozumieć wierzytelności, które zostały uprzednio zarachowane jako przychód należny oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki. Dyspozycją tego przepisu objęte są więc własne wierzytelności, które spółka osobowa pierwotnie rozpozna w rachunku podatkowym po stronie przychodów czy też które powstaną wskutek udzielonej przez tę spółkę pożyczki. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje ww. wierzytelności za środki pieniężne i wskazuje, że ich otrzymanie w następstwie rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną (w tym spółki jawnej) nie generuje przechodu podatkowego. Konsekwentnie zatem i spłata tychże wierzytelności nie generuje przychodu podatkowego.

Przychód podatkowy generować natomiast będzie spłata należnych od ww. wierzytelności pożyczkowych odsetek. W myśl bowiem art. 14 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek. Wobec powyższego, zauważyć należy, że w takim zakresie, w jakim nabycie wskazanych we wniosku wierzytelności nastąpiło z tytułu rozwiązania spółki jawnej, ich późniejsza spłata nie będzie generować dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego. Przychód ten jednak będzie generować otrzymanie odsetek od ww. wierzytelności.

Odnosząc się natomiast do kwestii spłaty na rzecz Wnioskodawcy wskazanych we wniosku wierzytelności pożyczkowych (w tym odsetkowych) oraz handlowych, w zakresie w jakim zostaną one odpłatnie nabyte od drugiego wspólnika spółki jawnej, wskazać należy, że skutki spłaty tychże wierzytelności będą tożsame ze skutkami spłaty innych wierzytelności nabytych w celu ich wyegzekwowania, zatem każda spłata tych wierzytelności generować będzie przychód podatkowy.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych spłaty na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności powstałych w spółce jawnej, nabytych:

• w wyniku rozwiązania spółki jawnej – jest prawidłowe,
• odpłatnie od drugiego wspólnika – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.