2016.03.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-776/15/BK
z 29 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 15 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 25 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

określenia, czy otrzymanie przez Wnioskodawcę majątku rozwiązanej spółki jawnej powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku – jest prawidłowe,
podstawy prawnej niepowstania ww. obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie określenia, czy otrzymanie przez Wnioskodawcę majątku rozwiązanej spółki jawnej powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku oraz podstawy prawnej niepowstania ww. obowiązku podatkowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 lutego 2016 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 lutego 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od kilkunastu lat prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. wynajem i obrót nieruchomościami, działalność medyczna oraz udzielanie pożyczek. Jednocześnie jest wspólnikiem w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w spółkach osobowych, w tym w spółce jawnej z siedzibą na terytorium Polski. Przedmiotem działalności spółki jawnej jest m.in. handel nieruchomościami, wynajem nieruchomości oraz udzielanie finansowania innym podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym (w tym w formie pożyczek). W związku z zamiarem wystąpienia drugiego wspólnika ze spółki jawnej, jako że zakres działalności spółki jawnej oraz działalności jednoosobowej Wnioskodawcy jest w większości tożsamy (nieruchomości, finanse), Wnioskodawca rozważa kontynuację działalności prowadzonej przez spółkę poprzez przejęcie jej przedsiębiorstwa w związku z jej likwidacją.

Przedsiębiorstwo spółki jawnej obejmuje:

środki trwałe (m.in. budynki, działki/nieruchomości, środki trwałe),
wyposażenie niestanowiące środków trwałych,
należności handlowe,
środki pieniężne,
wierzytelności wobec wspólnika z tytułu wypłaconych mu środków pieniężnych,
pracownika (pracowników),
prawa i obowiązki wynikające z umów najmu nieruchomości, umów o zarządzanie nieruchomościami, polisy ubezpieczenia nieruchomości,
prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu; telekomunikacyjnych, o dostawę mediów do nieruchomości ,
zobowiązania handlowe spółki,
zobowiązania likwidowanej spółki wobec ustępującego wspólnika z tytułu rozliczenia jego wystąpienia ze spółki.

Kontynuacja prowadzenia działalności gospodarczej, spółki jawnej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej wiąże się z ustaniem bytu tej spółki. Wnioskodawca zamierza spłacić wspólnika w gotówce (w zakresie przejętych od tej spółki zobowiązań wobec występującego wspólnika). Majątek spółki osobowej, czyli całe przedsiębiorstwo spółki osobowej, w tym zobowiązania finansowe względem wspólnika, a także materialne i niematerialne składniki majątku, przeszłyby na Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 19 lutego 2016 r., wskazano m.in., że:

wskazane we wniosku zdarzenia nie będą następstwem przyznania Wnioskodawcy przez sąd prawa do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65 i art. 66 kodeksu spółek handlowych (dalej: „k.s.h.”).
W związku z zamiarem wystąpienia drugiego wspólnika ze spółki jawnej, jako że zakres działalności spółki jawnej oraz prowadzonej jednoosobowo działalności Wnioskodawcy jest w większości tożsamy (nieruchomości, finanse), Wnioskodawca rozważa kontynuację działalności prowadzonej przez spółkę poprzez przejęcie jej przedsiębiorstwa w związku z likwidacją spółki, przeprowadzoną stosownie do przepisów Kodeksu spółek handlowych regulujących likwidację spółki osobowej. Użyte sformułowanie o zamiarze wystąpienia drugiego wspólnika oznacza w istocie, że wspólnicy postanowili zlikwidować spółkę i podzielić jej majątek w określony sposób,
„zamiar wystąpienia”, o którym mowa powyżej nie oznacza, że dojdzie do formalnego wystąpienia drugiego wspólnika ze spółki (w szczególności wypowiedzenia umowy spółki przez drugiego wspólnika, czy wystąpienia jednego ze wspólników w innej formie), lecz, że wspólnicy podejmą wspólnie decyzje o rozwiązaniu spółki (wspólnicy podejmą uchwałę o rozwiązaniu spółki). Nie będą zatem miały w przedmiotowej sytuacji zastosowania przepisy art. 65 i art. 66 k.s.h. W konsekwencji, skoro w analizowanym przypadku nie będzie miało miejsca wystąpienie jednego ze wspólników ze spółki, nie znajdzie również zastosowania art. 65 k.s.h., tj. nie będzie miało miejsca sporządzenie odrębnego bilansu wartości zbywczej,
zamiarem wspólników jest rozwiązanie spółki, a w konsekwencji jej wykreślenie z rejestru przedsiębiorców, przy jednoczesnym przejęciu przedsiębiorstwa rozwiązywanej spółki przez jednego ze wspólników, tj. Wnioskodawcę. Tym samym, wspólnicy na podstawie art. 58 pkt 2 k.s.h. jednomyślną uchwałą postanowią o rozwiązaniu spółki. Jednocześnie, na podstawie art. 67 § 1 k.s.h. wspólnicy uzgodnią inny niż likwidacja sposób zakończenia działalności spółki. Tym samym, wspólnicy w przedmiotowej uchwale postanowią, że w związku z rozwiązaniem spółki nastąpi przekazanie jej majątku (jej przedsiębiorstwa) na rzecz jednego ze wspólników. Wspólnicy postanowią zatem w ww. uchwale, że majątek spółki osobowej, czyli całe przedsiębiorstwo spółki osobowej, w tym zobowiązania finansowe względem wspólnika - także materialne i niematerialne składniki majątku, przejdą na Wnioskodawcę. Jednocześnie uchwała określać będzie zasady spłaty przez Wnioskodawcę drugiego ze wspólników, zgodnie z uzgodnieniami między wspólnikami w tym zakresie,
w związku z przejęciem przedsiębiorstwa rozwiązywanej spółki przez Wnioskodawcę, dojdzie do zmiany stron zawartych umów (Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów w miejsce spółki). Spółka jawna bowiem ma zdolność do czynności prawnych i ma przymiot bycia stroną umów cywilnoprawnych. Z tej też przyczyny, wybrano rozwiązanie, w którym jeden ze wspólników (Wnioskodawca) przejmie jako majątek likwidacyjny przedsiębiorstwo dzięki czemu dojdzie do kontynuacji zawartych umów przez niego jako przedsiębiorcę,
rozwiązanie spółki nastąpi w przyszłości. Przedsiębiorstwo spółki jest bytem dynamicznym i funkcjonującym, czyli każdego dnia/tygodnia/miesiąca powstają oraz są regulowane zobowiązania przedsiębiorstwa. To samo dotyczy aktywów (w tym należności), środków pieniężnych). Na dzień rozwiązania w skład zobowiązań przedsiębiorstwa spółki mogą wchodzić zobowiązania wynikające z:

uregulowanych przez Wnioskodawcę lub drugiego wspólnika zobowiązań spółki w stosunku do kontrahentów (wspólnicy prowadzący sprawy spółki ponoszą czasem wydatki, które są następnie zwracane przez spółkę),
niezapłaconych rachunków wobec wspólników za wynajem,
niezwróconych kwot pożyczek udzielonych przez wspólników spółce,
zobowiązań spółki w stosunku do drugiego wspólnika z tytułu częściowego wycofania przez tego drugiego wspólnika wkładu. Wspólnik oraz Wnioskodawca nie pobiera wynagrodzenia za pracę stąd też tego typu zobowiązania nie wchodzą w grę.

„spłata”, o której mowa we wniosku, nie będzie faktycznie spłatą na rzecz występującego wspólnika, gdyż nie dojdzie do wystąpienia wspólnika, ale do likwidacji spółki. Będzie więc to majątek likwidacyjny. Drugi wspólnik będzie miał roszczenie o zwrot wkładu i majątku na niego przypadającego w proporcji do jego udziału w spółce na dzień likwidacji spółki (czyli spłata będzie odpowiadać wartości rynkowej jego udziału). Ponieważ jednak spółka może nie mieć na ten dzień wolnych środków pieniężnych stąd zostanie podjęta decyzja, aby Wnioskodawca, czyli wspólnik, który przejmie przedsiębiorstwo przejął je wraz ze zobowiązaniem do uregulowania roszczeń drugiego wspólnika wobec spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy gdyby Wnioskodawca podjął decyzję o przejęciu rozwiązanego przedsiębiorstwa i prowadzeniu działalności w formie jednoosobowej działalności gospodarczej to zdarzenie to będzie neutralne podatkowo i nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez niego jako wspólnika spółki osobowej materialnych i niematerialnych składników majątku spółki osobowej, tworzących likwidowane przedsiębiorstwo (przed spłaceniem drugiego wspólnika) a następnie prowadzenie w oparciu o nie działalności w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie neutralne podatkowo. Brak powstania przychodu podatkowego wynika równolegle z dwóch faktów.

Po pierwsze, Wnioskodawca będzie w dalszym ciągu kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej, z tym, że będzie ona prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, a taka zmiana formy prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa PIT”), w jego ocenie, jest neutralna podatkowo.

Po drugie, Ustawa PIT zawiera odrębne przepisy, które powodują brak opodatkowania przejmowanego majątku w wyniku likwidacji spółki osobowej, do czasu jego zbycia.

W przypadku likwidacji spółki osobowej lub wystąpienia wspólnika ze spółki, a następnie wydzielenia przysługującej mu części majątku wspólnego, nie dochodzi do nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w sensie powiększenia jego majątku ponad ten, który posiadał będąc wspólnikiem. Wynika to z faktu, że przejmowane jest całe przedsiębiorstwo, a więc zarówno aktywa jak i zobowiązania. W konsekwencji te same aktywa i zobowiązania przechodzą w ramach przedsiębiorstwa na byłego wspólnika (Wnioskodawcę) działającego już jako osoba fizyczna, która nie ma wyodrębnionego prawnie majątku prywatnego z majątku przedsiębiorcy.

Art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, zawiera stwierdzenie, że za przychód z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 Ustawy PIT stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,
otrzymanych w związku likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT, z przychodów wyłączone są środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Z kolei ust. 4 ww. artykułu (wino być: art. 14 ust. 3 pkt 12 Ustawy PIT), wynika że do przychodów wymienionych w ust. 1 i 2 nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej oraz
otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

-jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów- specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, w przypadku gdy w wyniku rozwiązania spółki Wnioskodawca otrzyma składniki majątku, w momencie rozwiązania nie powstaje u niego przychód z działalności gospodarczej. Przedmiotowy przychód powstanie dopiero w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z rozwiązaniem przedsiębiorstwa.

Konsekwentnie, należy uznać, że w przypadku gdy dojdzie do rozwiązania, otrzymane przez Wnioskodawcę składniki przedsiębiorstwa spółki jawnej nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT. Z kolei przychód powstały w związku ze sprzedażą otrzymanych składników przedsiębiorstwa, będzie przychodem ze źródła działalność gospodarcza i jako taki podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach wynikających z art. 30c Ustawy PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, za powyższym przemawia również wykładnia autentyczna art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT. Przepis ten wprowadzony został ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz.U. Nr 226, poz. 1478) i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. W odniesieniu do przedmiotowego przepisu, w treści założeń Ministerstwa Finansów z dnia 19 maja 2010 r. do projektu ustawy o zmianie ustawy, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że w przypadku otrzymania przez wspólnika likwidowanej spółki osobowej środków pieniężnych ich wartość nie będzie stanowiła przychodu; przyjęcie tego rozwiązania uwzględnia wnioski płynące z powołanego, orzecznictwa i zmierza do wyeliminowania podwójnego opodatkowania. W związku z powyższym proponuje się wyłączenie z przychodów podlegających opodatkowaniu przychodu odpowiadającego wartości środków pieniężnych otrzymanych z tytułu likwidacji spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy podgląd podzielił Minister Finansów w interpretacjach indywidualnych, np.:

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2012 r., Znak: IPPB1/415-132/12-4/ES, w której organ przychylił się do stanowiska wnioskodawcy twierdzącego, że W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, mimo że w drodze likwidacji Spółki dochodzi do nabycia Składników majątkowych, to o ile nie nastąpi ich zbycie w okresie 6 lat licząc od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca otrzyma wymienione składniki majątkowe zgodnie z przepisem art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy PIT i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, opodatkowanie nie następuje,
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 czerwca 2011 r. Znak: IBPB1/415-327/11/AB, w której organ odstąpił od uzasadnienia stanowiska w pełni zgadzając się z wnioskodawcą, mającym stanowisko analogiczne do podatnika, który złożył niniejszy wniosek.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 51 K.s.h., każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 K.s.h., cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 58 pkt 1 i 2 K.s.h., rozwiązanie spółki powodują m.in. przyczyny przewidziane w umowie spółki lub jednomyślna uchwała wszystkich wspólników. Stosownie do art. 67 § 1 K.s.h., w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 82 K.s.h., z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze.

Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej, nie jest zatem podatnikiem podatków dochodowych, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady do przychodów z działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 lit. b cyt. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się:

środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki,
przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Przy czym, w myśl art. 14 ust. 8 ww. ustawy, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Powyższe przepisy, art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b i art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujące kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Ich celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu likwidacji spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymywane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika lecz pozostawionych w spółce zyskach. Natomiast gdy wspólnik otrzyma z ww. tytułu niepieniężne składniki majątku odroczony zostanie moment opodatkowania do chwili, gdy podatnik odpłatnie zbędzie te składniki majątku, a zatem z tytułu tego zbycia uzyska dodatkowe, nieopodatkowane wcześniej środki.

Zauważyć przy tym należy, że cyt. wyżej a dot. spółki osobowej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnoszą się wyłącznie do sytuacji, w której dochodzi do zakończenia bytu prawnego spółki niebędącej osobą prawną na skutek przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego. Pod pojęciem „likwidacji” użytym w tym przepisie należy rozumieć każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału pomiędzy wspólników majątku spółki (bądź też majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej). Jeżeli zatem przepisy regulujące ustrój (tworzenie, funkcjonowanie i rozwiązywanie) danego tytułu spółki przewidują możliwość jej rozwiązania bez przeprowadzania formalnego procesu likwidacji, np. na skutek jednomyślnej decyzji wszystkich wspólników, to skutki podatkowe takiego rozwiązania spółki także należy oceniać w oparciu o treść cyt. przepisu.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, m.in. że Wnioskodawca prowadzi indywidualnie działalność gospodarczą. Jednocześnie jest wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej prowadzącej w większości działalność gospodarczą w zakresie tożsamym z zakresem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. W przyszłości wspólnicy spółki jawnej podejmą uchwałę o rozwiązaniu spółki. W wyniku tego Wnioskodawca otrzyma wszystkie składniki majątkowe spółki, które zamierza przekazać na potrzeby prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej. Jednocześnie zobowiązany będzie do zaspokojenia roszczeń drugiego wspólnika spółki jawnej z tytułu zwrotu wkładu i majątku na niego przypadającego w proporcji do jego udziału w spółce na dzień rozwiązania.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jedynie część składników majątku spółki jawnej zostanie przez Wnioskodawcę nabyta w wyniku rozwiązania tej spółki. Nie można bowiem twierdzić, że przejęte przez niego składniki majątku spółki ponad przysługujący Wnioskodawcy udział w tej spółce, zostaną nabyte w wyniku rozwiązania tej spółki. Jak sam Wnioskodawca zauważa, i co wynika również z art. 82 K.s.h, w związku z rozwiązaniem spółki jawnej drugiemu wspólnikowi przysługiwać będzie roszczenie o zwrot wkładu i majątku na niego przypadającego w proporcji do jego udziału w spółce na dzień rozwiązania. Co istotne, spłata wspólnika zostanie dokonana przez Wnioskodawcę po rozwiązaniu spółki. Nie zostanie więc dokonana z majątku spółki jawnej, który jak wynika z cyt. art. 8 K.s.h., jest majątkiem odrębnym od majątku wspólników spółki. Oznacza to zarazem, że część składników majątku wprawdzie zostanie przez Wnioskodawcę nabyta w związku z rozwiązaniem spółki jawnej, jednakże nie z tytułu jej rozwiązania i podziału majątku tej spółki, ale w drodze odrębnej, odpłatnej czynności prawnej, skutkującej nabyciem majątku spółki, przysługującego drugiemu wspólnikowi. Zatem do tej części składników majątku nie znajdą zastosowania powołane we wniosku przepisy, tj. art. 14 ust. 2 pkt 17 oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie jednak od sposobu nabycia składników majątku ww. spółki jawnej, sam fakt ich otrzymania częściowo z tytułu rozwiązania spółki jawnej a częściowo w ramach odpłatnego nabycia od drugiego wspólnika tej spółki nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa regulująca ten podatek nie wiąże bowiem powstania tego obowiązku z ww. zdarzeniem prawnym.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

określenia, czy otrzymanie przez Wnioskodawcę majątku rozwiązanej spółki jawnej powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku – jest prawidłowe,
podstawy prawnej niepowstania ww. obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin