Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-449/15-2/AG
z 1 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składników majątkowych (samochodu osobowego, laptopa lub telefonu komórkowego) w celu udostępnienia ich członkom zarządu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składników majątkowych (samochodu osobowego, laptopa lub telefonu komórkowego) w celu udostępnienia ich członkom zarządu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny opisany w niniejszym wniosku jest taki sam, jak stan faktyczny przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w sprawie o sygnaturze IPPB4/415-787/13-6/JK4. Jest tak, ponieważ Wnioskodawca jest dokładnie w takiej samej sytuacji i jest zainteresowany uzyskaniem takiej samej interpretacji podatkowej.

Spółka F. S.A, zwana dalej Wnioskodawcą, zamierza udostępnić członkom zarządu, będące jej własnością składniki majątkowe (w tym środki trwałe), takie jak samochód osobowy, laptop lub telefon komórkowy. Przedmiotowe rzeczy będą używane przez członków zarządu w celu wykonywania obowiązków związanych z pełnieniem funkcji członka zarządu. Członkowie zarządu będą korzystać z samochodu osobowego, laptopa oraz telefonu komórkowego wyłącznie w celach służbowych. Rzeczy te zostaną udostępnione członkom zarządu, czyli koszty ponosić będzie Spółka. Nie będzie żadnego dokumentu, który będzie regulował używanie przez członków zarządu wskazanych wyżej rzeczy. Członkowie zarządu będą wykonywać swoje funkcje i dostawać wynagrodzenie na podstawie aktu powołania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z zaistniałą sytuacją, tj. korzystaniem przez członków zarządu z przedmiotów należących do Spółki takich jak: samochód osobowy, laptop lub telefon komórkowy, w celu wykonywania obowiązków związanych z zajmowaniem stanowiska członka zarządu, powstaje po ich stronie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Spółka będzie musiała odprowadzać zaliczki na podatek?
2. Czy wydatki, które Spółka poniesie na nabycie tych składników majątkowych (samochodu osobowego, laptopa lub telefonu komórkowego) w celu udostępnienia ich członkom zarządu stanowią dla Spółki koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na nabycie przez Spółkę tych składników majątkowych (samochodu osobowego, laptopa lub telefonu komórkowego) w celu udostępnienia ich członkom zarządu stanowią dla Spółki koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków z woli ustawodawcy nieuważanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Na podstawie powyższej definicji w doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnia łącznie następujące przesłanki:

1. został faktycznie poniesiony;
2. jego poniesienie nastąpiło w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;
3. nie znajduje się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

W przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym, koszty zakupu samochodu osobowego, laptopa oraz telefonu komórkowego zostały faktycznie poniesione, a wydatki na ich nabycie nie znajdują się wśród wyłączeń wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Szczegółowego omówienia wymaga tylko kwestia celowości poniesienia ww. wydatków.

Spółka, jako podatnik, ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych (tak stwierdził np. w postanowieniu z dnia 4 stycznia 2006 r. Naczelnik Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, sygn.: ZD/406-210/CIT/05). Przedmiotowe wydatki mogą być powiązane z przychodami dwojako: w sposób bezpośredni, gdy jest możliwe przypisanie konkretnym wydatkowym odpowiadających im przychodów, lub w sposób pośredni, gdy nie jest możliwe ustalenie jakich przychodów dotyczą. Do takich wydatków należy niewątpliwie zaliczyć koszty ogólnego zarządu, związane z zapewnieniem funkcjonowania Spółki (tak Michał Wilk, Komentarz do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX 2010). Spółka, jako osoba prawna, działa za pośrednictwem swoich organów. Organem Spółki, działania którego traktuje się jako działania samej Spółki jest niewątpliwie zarząd wyposażony w kompetencje do rozporządzania prawami Spółki oraz do zaciągania w jej imieniu i na jej rzecz zobowiązań, to jest ogólnie rzecz ujmując, do zarządzania Spółką. Na zarządzie Spółki, jako organie, oraz na poszczególnych jego członkach leży obowiązek zapewnienia bytu Spółki oraz kontynuacji jej działalności poprzez utrzymanie obecnych i pozyskiwanie nowych kontrahentów, efektywne wykorzystywanie zasobów ludzkich, zwiększenie efektywności produkcji poprzez modernizację maszyn i urządzeń, a co za tym idzie zwiększenie rentowności (dochodowości) Spółki. W procesie zarządzania można wyróżnić pięć podstawowych funkcji: planowanie, organizowanie, przekazywanie poleceń, koordynację kontrolowanie. W ramach każdej z tych funkcji członek zarządu może wykorzystywać określone zbiory instrumentów, służących do ich realizacji. W ocenie wnioskodawcy, do podstawowych instrumentów mających służyć do zarządzania należy zaliczyć przede wszystkim koszty zakupu samochodu osobowego, laptopa oraz telefonu komórkowego, albowiem są to niezbędne elementy wyposażenia zarządu spółki, służące zapewnieniu jej bytu.

Wobec tego, wydaje się być uzasadnione zaliczenie wydatków poniesionych na nabycie samochodu osobowego, laptopa oraz telefonu komórkowego w celu ich udostępnienia członkom zarządu na potrzeby związane z zarządzaniem Spółką do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.