Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-617/15/MJ
z 19 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 1 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka spełnia wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

X S.A. (dalej zwana „Spółką lub .Wnioskodawcą") jest jednym z czołowych producentów zamknięć aluminiowych na świecie. W toku wykonywanej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje specjalistyczne oprogramowanie wspomagające różne obszary działalności. W związku z faktem, iż na przestrzeni lat niektóre z wykorzystywanych przez Spółkę aplikacji dotychczas używanego sytemu stały się niewystarczające z punktu widzenia potrzeb Wnioskodawcy związanych z rozwojem jego działalności oraz zmieniającymi się wymaganiami biznesowymi, podjęto decyzję o zakupie i wdrożeniu nowego oprogramowania Impuls Evo (dalej zwanym „Evo" lub „Impuls"). Umowa na wdrożenie oprogramowania obejmowała następujące obszary funkcjonalne Evo:

1. Finanse, Księgowość, Koszty
2. Kadry. Płace
3. Środki Trwałe
4. Dystrybucja
5. CRM
6. Gospodarka Materiałowa
7. Produkcja
8. E-faktura
9. RP7

Z tytułu wykonania całości prac informatycznych związanych z wdrożeniem oprogramowania Impuls Evo, Spółka zobowiązała się zapłacić wynagrodzenie, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym obejmującym w swym zakresie:

• Opracowanie audytu oprogramowania
• Upgrade bazy danych
• Uruchomienie oprogramowania Impuls Evo na bazie testowej
• Migrację technologii MRP na bazie testowej
• Parametryzację i konfigurację bazy testowej
• Przeprowadzenie prac szkoleniowych
• Modyfikację oprogramowania
• Uruchomienie oprogramowania Impuls Evo na bazie produkcyjnej
• Migrację technologii MRP na bazie produkcyjnej
• Parametryzację i konfigurację bazy produkcyjnej
• Nadzór nad eksploatacją
• Zarządzanie projektem wdrożenia.

Prace nad wdrożeniem oprogramowania rozpoczęły się w Spółce w 2013 roku. W związku z implementacją systemu Impuls Evo, Spółka poniosła wydatki na nabycie oprogramowania (licencji) oraz wydatki związane z jego wdrożeniem. Powyższe wydatki płacone były sukcesywnie w latach 2013-2014 na podstawie faktur wystawianych po wykonaniu każdego etapu zgodnie z harmonogramem i stanowiły podstawę ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. W 2014 r. w Spółce zakończono proces wdrożenia systemu Impuls Evo, stanowiący system klasy ERP (ang Enterprise Resource Planning - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa), służący do zintegrowanego zarządzania prowadzoną działalnością gospodarczą.

W październiku 2015 r. Spółka otrzymała od dostawcy oprogramowania opinie z Uniwersytetu X w X X X X będącego niezależną od Spółki jednostką naukową (dalej: „JN”) w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615, dalej: „UZFN"), w odniesieniu do możliwości uznania systemu Impuls Evo, jako „nowej technologii" w rozumieniu art. 18b ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W sporządzonej przez JN opinii (dalej „Opinia Impuls") wydanej dnia 4 sierpnia 2014 roku, spośród jego wielu zalet świadczących o jego nowoczesności oraz użyteczności należy wymienić:

1. Spełnienie rygorystycznych norm UE dzięki realizacji kompleksowego zarządzania całym procesem działalności przedsiębiorstwa od zbierania zamówień, planowania produkcji, poprzez bieżące śledzenie wyników pracy, aż po kontrolę i wysyłkę gotowego produktu. Umożliwia to zapewnienie jakości produkcji i budowanie długofalowych strategii rynkowych opartych na niezmiennej jakości oraz zaufaniu u odbiorcy.
2. Zwiększenie wydajności oraz usprawnienia procesu sprzedaży w konsekwencji sprawnego zarządzania procesem produkcyjnym. System umożliwia identyfikację produktu na każdym etapie procesu wraz z wykorzystaniem zarejestrowanych danych do bieżącej kontroli i analizy.
3. Kontrola i rozliczanie procesu produkcji - system w pełni odwzorowuje model działania zakładu, rozumiany jako schemat przepływów materiałowych pomiędzy obiektami przedsiębiorstwa. Informacje przepływające przez wszystkie obiekty są rejestrowane przez system, co umożliwia natychmiastową reakcję i korekty.
4. Zmniejszenie kosztów zakupu oraz zapasów magazynowych poprzez możliwości analizy zdefiniowanego obiektu w różnych układach i w różnym stopniu szczegółowości, dzięki czemu przedsiębiorcy mogą na bieżąco obserwować zużycie materiałów, wydajność produkcji oraz zysku.
5. Spójność i łatwość dostępu do wszelkich danych rejestrowanych w całym przedsiębiorstwie, poprzez pełną integralność poszczególnych elementów kompleksowego systemu zarządzania przedsiębiorstwem. Impuls Evo to System wyposażony w mechanizmy kontroli poprawności danych na różnych poziomach organizacji.
6. Stały i szybki dostęp do informacji oraz stabilność gromadzonych danych dzięki wykorzystaniu jednej wspólnej bazy danych Oracle.
7. Bezpieczeństwo i poufność dostępu do informacji dzięki wbudowanym wewnętrznym mechanizmom bazy Oracle oraz rozbudowanemu w pakiecie Impuls Evo systemowi kontroli dostępu do danych z możliwością przyznawania różnych ról poszczególnym użytkownikom.

System Impuls Evo został wyposażony w mechanizmy niedostępne w większości systemów klasy ERP. Do najważniejszych należą:

• wprowadzenie mechanizmów charakterystycznych dla systemów typu OLAP,
• mechanizm łączenia danych z wielu źródeł,
• jest systemem wielojęzycznym,
• posiada kreatora raportów oraz zaawansowane mechanizmy wyszukiwania danych.

Reasumując, system informatyczny Impuls Evo jest nowoczesnym systemem klasy ERP. Stworzony został przy użyciu nowoczesnych narzędzi projektowych i programowych. Wyposażony został w mechanizmy i funkcjonalności rzadko spotykane w systemach klasy ERP. Jest technologią informatyczną, której okres stosowania w Polsce jest krótszy niż 5 lat. W związku z powyższym zakup systemu Impuls Evo należy zakwalifikować jako innowacyjny i w konsekwencji traktować go jako nową technologię w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zaznacza, iż nie prowadziła ani nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Koszty nabycia systemu Impuls Evo oraz koszty wdrożenia, ujęte przez Spółkę na wartości początkowej rozpoznanej wartości niematerialnej i prawnej, zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2013-2014. Ponadto Spółka informuje, iż nie udzieliła ani nie zamierza udzielić jakichkolwiek praw do systemu Impuls Evo innym podmiotom, a wydatki na nabycie oprogramowania (licencji) i wdrożenie systemu nie zostały i nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W związku z otrzymaną opinią, Spółka rozważa możliwość dokonania korekty rozliczeń z tytułu podatku dochodowym od osób prawnych za 2014r. w którym to roku doszło do wprowadzenia Impuls Evo do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka spełnia wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem czy ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków na nabycie licencji na korzystanie z systemu Impuls Evo wraz z kosztami wdrożenia, ujętych na wartości początkowej rozpoznanej przez Spółkę w 2014 r. wartości niematerialnej i prawnej, w części, w której przedmiotowe wydatki zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2013 i 2014?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

W opinii Spółki, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka spełnia wszelkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a co za tym idzie ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków na nabycie licencji na korzystanie z Systemu Impuls Evo wraz z kosztami wdrożenia, ujętych na wartości początkowej rozpoznanych przez Spółkę w 2014 r. wartości niematerialnych i prawnych, w części, w której przedmiotowe wydatki zostały zapłacone przez Spółkę w 2013 r. oraz w 2014 r.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Jednocześnie, z treści art. 18b ust. 2 ustawy wynika, iż za nowe technologie, w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu UZFN.

Zgodnie z art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się natomiast nabycie praw o wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie lub w drodze umowy o korzystanie z tych praw.

Jak stanowi art. 18b ust. 3 ustawy, prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Z kolei na podstawie art. 18b ust. 8 ustawy podatkowej podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii (nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych), albo
2. zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3. otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jednocześnie zgodnie z art. 18b ust. 5, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w art. 18b ust. 4 ustawy w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Spółka wskazała, że poniosła również wydatki w 2013 r. na nabycie i wdrożenie Oprogramowania Impuls Evo. Formalnie nie były one przedpłatami ani zadatkami. Wprawdzie na gruncie przytoczonego artykułu, nie sposób jednoznacznie wskazać, jak należy rozumieć pojęcia „przedpłata" oraz „zadatek", odpowiedzi na te wątpliwości nie dają również pozostałe przepisy ustaw o podatkach dochodowych, czy też przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jednak w ocenie Wnioskodawcy, za zakwalifikowaniem wydatków poniesionych w 2013 r. jako przedpłaty (zadatku) przemawiają następujące okoliczności:

Odwołując się na wstępie do wykładni literalnej pojęcia „przedpłata", za taką należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie („Słownik języka polskiego", Wydawnictwo Naukowe PWN). Uwzględnić przy tym należy, że powyższa definicja przedpłaty odnosi się do przedpłat pobieranych na poczet zakupu towarów i nie może być wprost stosowana do przypadków pobierania przedpłat na poczet wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP"), które nie są kupowane jak towary, lecz wytwarzane u podatnika, tzn. powstają wskutek procesu realizacji wielu czynności dostaw towarów i świadczenia usług, prowadzących w końcowym efekcie do wytworzenia kompletnej i zdatnej do używania wartości niematerialnej i prawnej. Zatem, przytoczona powyżej słownikowa definicja pojęcia przedpłaty może stanowić jedynie punkt wyjścia do stworzenia definicji przedpłaty na poczet wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych, która to definicja umożliwiałaby prawidłową wykładnię przepisu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT.

Proces wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej ma bardziej skomplikowany charakter niż transakcja zakupu towarów. W przypadku bowiem zakupu towarów, transakcja najczęściej realizowana jest pomiędzy dwoma stronami (sprzedającym i kupującym), podczas gdy proces wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej może angażować wiele podmiotów. Jak wskazał przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 13 czerwca 2011 r. Znak: ITPB3/423-201/11/AW, wdrożenie systemu stanowi natomiast pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby Jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb Spółki, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż Spółka uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, przedpłata w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych powinna być interpretowana w ten sposób, że jest to określona suma pieniędzy, stanowiąca część wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, wypłacana na poczet wytworzenia danej wartości niematerialnej przed datą wykazania wartości niematerialnej i prawnej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej dla celów rozliczeń CIT.

Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie i wdrożenie licencji, stanowiły wydatki za wdrożenie systemu Impuls Evo, koszty nabycia licencji, jak również dodatkowe koszty z tym związane (np. koszty dojazdu i pobytu zespołu wdrożeniowego). Specyfika WNiP powoduje, że do rzadkości należą sytuację, gdy taka wartość jest nabywana poprzez przekazanie własności nowej technologii w zamian za jednorazową płatność. W przypadku nabycia WNiP - w szczególności, jeżeli chodzi o systemy typu ERP - należy raczej mówić o procesie ich nabywania, mającym na celu zaadoptowanie WNiP na potrzeby nabywcy. Jest ono bowiem długotrwałe i obejmuje liczne etapy poprzedzające przekazanie własności (tak jak w przypadku Wnioskodawcy m.in. weryfikacja analizy przedwdrożeniowej, analizy przedwdrożeniowe, udzielenie licencji, instalacja oprogramowania, migracja danych, uruchomienie systemu), których koszty przeprowadzenia ponosi nabywca licencji. Dopiero przeprowadzenie i pomyślne zakończenie całego procesu spowoduje, że nabywca takiej licencji, uzyska możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wszelkie płatności służące wytworzeniu danej wartości niematerialnej i prawnej, dokonane przed jej przyjęciem do ewidencji i zaliczone do jej wartości początkowej, powinny dla celów interpretacji przepisu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT zostać uznane za przedpłaty, nawet jeśli płatności te wzięte z osobna mogą zostać przyporządkowane do konkretnych usług dostarczonych przez dostawcę Wnioskodawcy, które to jednak usługi nie stanowiły dla Spółki samodzielnych przedmiotów zakupu, lecz zostały potraktowane jako elementy WNiP. Należy podkreślić, że zarówno nabycie licencji jak i poszczególnych usług przedwdrożeniowych i usług związanych z wdrożeniem systemu nie można rozpatrywać oddzielnie. Przedmiotem nabycia nie były bowiem poszczególne, odrębne usługi i licencja (żadne ze świadczeń samodzielnie, odrębnie od pozostałych nie byłoby zdatne do użytku), ale dostarczenie funkcjonującego systemu spełniającego określone wymagania Spółki. Zatem, momentem wykonania świadczenia (dostarczenia funkcjonującego systemu) jest zakończenie wszystkich czynności składających się na wdrożenie i uruchomienie systemu. Pomimo zatem, że płatności dokonywane przez Spółkę na podstawie faktur wystawianych przez dostawcę systemu w 2013 roku, (czyli przed uruchomieniem systemu i zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym) za poszczególne czynności nie zostały nazwane zaliczkami/przedpłatami, to na taki ich charakter wskazuje przedmiot świadczenia nabytego przez Spółkę - Spółka nabywała bowiem funkcjonujący system spełniający wymagania Spółki, a nie odrębne usługi. Zatem, wszystkie płatności związane z nabyciem i wdrożeniem systemu dokonane przez Spółkę do momentu uruchomienia i oddania do używania systemu, stanowią przedpłaty w rozumieniu art. 18b ust. 5 Ustawy CIT Za powyższą interpretacją przemawia również wykładnia celowościowa dokona w oparciu o uzasadnienie projektu ustawy wprowadzającej do Ustawy CIT art. 18b, jak również sprawozdania prac komisji opracowującej ten projekt.

Jak bowiem zostało wskazane w uzasadnieniu projektu, wprowadzone przepisy mają na celu zmniejszenie istniejących barier i stworzenie zachęty podatkowej dla inwestycji polegającej na zakupie nowej technologii (...) przez odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na zakup nowej technologii. Wynika z tego, że najistotniejszym celem wprowadzenia ulgi na nabycie nowych technologii było zachęcenie podatników do ich nabywania poprzez generowanie dodatkowej korzyści podatkowej w nieskrępowanym tempie ich wdrożenia.

Zatem celem ustawodawcy nie było ograniczenie bazy kalkulacji ulgi, ale zapewnienie, że także w przypadku, gdy zapłata za tę technologię nastąpiła w innych - wcześniejszych lub późniejszych latach, będą one mogły być podstawą do kalkulacji.

Stosując zawężającą wykładnie pojęć „przedpłata" oraz „zadatek" przyjmującą, że odnoszą się one niejako do zaliczek na poczet przyszłej umowy, czy przyszłych świadczeń w postaci przeniesienia licencji do technologii, mogłoby dochodzić do sytuacji, gdzie podatnik ze względu na przedłużający się na kolejny rok proces wdrożenia oprogramowania, traciłby automatycznie prawo do zutylizowania wydatków poniesionych w celu oddania WNIP do użytku.

W ocenie Wnioskodawcy, nie można przyjąć takiej intencji ustawodawcy. Skoro zatem ustawodawca zaplanował wprowadzenie swoistego rodzaju premiowania podatników z tytułu nabycia nowych technologii, to trudno znaleźć przekonywujące argumenty przemawiające za twierdzeniem, ze premia ta powinna przysługiwać wyłącznie w odniesieniu do wydatków poniesionych w całości lub w części przed podpisaniem umowy, natomiast po jej podpisaniu nie mógłby już podlegać odliczeniu Prowadziłoby to do niczym nieuzasadnionego różnicowania wydatków ze względu na czas, w którym została podpisana umowa Końcowo, jednak wszystkie wydatki, bez względu czy poniesione przed czy po podpisaniu umowy, służą nabyciu nowej technologii, a tym samym wypełnieniu celów przytoczonej powyżej ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, a w szczególność specyfikę wartość niematerialnych i prawnych oraz cel wprowadzenia przedmiotowych przepisów do polskiego porządku prawnego należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę w 2013 r. na poczet wdrożenia systemu Impuls Evo - stanowią przedpłatę (zadatek) w rozumieniu art. 18b ust 5 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 18b ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenie od podstawy opodatkowania w związku z nabyciem nowej technologu nie może przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z art. 18b ust. 4 i 5 ustawy.

Odliczenia dokonuje się, co do zasady, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w art. 18b ust. 4 i 5 ustawy.

Jedynie w sytuacji, gdy odliczenie w tych latach nie jest możliwe (z uwagi na wystąpienie straty podatkowej lub dochodu niepozwalającego na odliczenie całości dopuszczalnej kwoty wydatków), dopuszczalne jest dokonywanie odliczeń (odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku. w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy i biorąc pod uwagę fakt, że:

• Spółka nabyła licencje na korzystanie z systemu Impuls Evo oraz poniosła koszty jego wdrożenia,
• wydatki na nabycie licencji oraz wydatki na wdrożenie systemu zostały skapitalizowane na wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2014 r,
• wydane przez JN opinie - Opinia Impuls - potwierdzają, iż nabyty i wdrożony przez Spółkę System stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• wobec Spółki nie zachodzi żadna z negatywnych przesłanek określonych w art. 18b ust 3 i art. 18b ust. 8 ustawy,
• w ocenie Spółki jest ona uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% kwoty wydatków na nabycie licencji i wdrożenie systemu Impuls Evo, które to wydatki zostały skapitalizowane na wartości początkowej rozpoznanej przez Spółkę w 2014 r. wartości niematerialnej i prawnej, w części, w jakiej przedmiotowe wydatki zostały zapłacone przez Spółkę w 2013 r. i w 2014 r.

Należy zwrócić uwagę, iż stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Dla przykładu, wymienić można interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 marca 2011 r. (IBPBI/2/423-1831/10/JD), interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r. (IPPB5/423-60/11-2/AM) interpretację z dnia 11 maja 2011 r. (IPPB5/423-180/11-2/AM), interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 września 2011 r. (ILPB3/423-273/11-3/MM), interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 kwietnia 2013 r. (ITPB3/423-69a/13/ PS) oraz interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2014 r. (IPPB5/423-993/13-4/MW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej „updop”), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w latach 2013-2014 ponosił koszty nabycia i wdrożenia nowego Oprogramowania.

W październiku 2015 r. Spółka otrzymała od dostawcy oprogramowania opinie z Uniwersytetu X w X X X i X Katedry X X będącego niezależną od Spółki jednostką naukową (dalej: „JN”) w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615, dalej: „UZFN"), w odniesieniu do możliwości uznania systemu Impuls Evo, jako „nowej technologii" w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przedstawioną opinią, system informatyczny Impuls Evo jest nowoczesnym systemem klasy ERP. Stworzony został przy użyciu nowoczesnych narzędzi projektowych i programowych. Wyposażony został w mechanizmy i funkcjonalności rzadko spotykane w systemach klasy ERP. Jest technologią informatyczną, której okres stosowania w Polsce jest krótszy niż 5 lat.

Stosownie do art. 18b ust. 2 updop, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615, z późn. zm.).

W świetle powyższego, nowe technologie to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność „produkcyjną” technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Takimi jednostkami – w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615 ze zm.), są jednostki naukowe – prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 96, poz. 619),
3. instytuty badawcze,
4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. Polska Akademia Umiejętności,
6. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a–e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

W związku z powyższym, system informatyczny nabyty przez Wnioskodawcę nie spełnia powyższych wymogów, tj. nie jest stosowany na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, jak stanowi art. 18b ust. 2 ww. ustawy, gdyż zgodnie z otrzymaną przez Wnioskodawcę opinią, okres jego stosowania w Polsce jest krótszy niż 5 lat.

Reasumując, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka nie spełnia wszystkich przesłanek niezbędnych do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż w artykule tym mowa jest o nowej technologii, która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat - a nie jak wskazano w otrzymanej opinii - w Polsce.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków na nabycie licencji na korzystanie z systemu Impuls Evo.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego, Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.