Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-75/16/SG
z 17 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 3 marca 2016 r.), uzupełnionym 28 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 kwietnia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-67/16/SG, IBPB-1-1/4510-75/16/SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 28 kwietnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest w przeważającej mierze produkcja urządzeń instalacyjno-grzewczych oraz części i elementów wykorzystywanych w branży motoryzacyjnej.

Spółka zawarła z określonymi podmiotami zagranicznymi w tym z podmiotami powiązanymi umowy, na mocy których, podmioty te pośredniczą w sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę na rynkach zagranicznych, za co otrzymują wynagrodzenie w formie prowizji od sprzedaży. Wysokość prowizji stanowi określony w umowie z pośrednikiem procent kwoty zapłaconej przez ostatecznego nabywcę wyrobów produkowanych przez Spółkę lub jest ustalana jako różnica pomiędzy ceną katalogową produktu wykazaną w cennikach Spółki, a ceną wynegocjowaną przez pośrednika z ostatecznym klientem i faktycznie uzyskaną ze sprzedaży produktu. Dodatkowo umowy zawarte przez Spółkę przewidują, iż pośrednicy zobowiązani są także do opieki nad klientami dokonującymi zakupów towarów produkowanych przez Spółkę. Zakres tego rodzaju opieki jest zróżnicowany i zależy od regulacji zawartych w konkretnych umowach, jednak najczęściej sprowadza się do szeroko rozumianej promocji i reklamy towarów Spółki oraz prezentowania asortymentu produkowanych przez Spółkę wyrobów zagranicznym podmiotom nabywającym towary Spółki. Opieka nad klientami obejmuje także monitorowanie ich zdolności kredytowej oraz doradzanie klientom Spółki w zakresie sposobu działania, parametrów technicznych oraz sposobu instalacji i korzystania ze sprzedawanych przez Spółkę urządzeń. Ponadto umowy zobowiązują niekiedy pośredników do informowania Spółki o efektach swojego działania i o sytuacji na rynku. Nie jest to jednak zobowiązanie do przeprowadzania kompleksowego badania rynku, na którym działają pośrednicy i przekazywania Spółce informacji o efektach takiego badania, lecz zobowiązanie do przekazania Spółce informacji rynkowych uzyskanych w toku zwykłej działalności pośredników, ukierunkowanej na sprzedaż klientom produktów Spółki.

Podmiotami świadczącymi usługi pośrednictwa handlowego otrzymującymi prowizje są spółki działające w formie organizacyjnej będącej odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będące rezydentami podatkowymi Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Austrii.

Spółka jest w posiadaniu ważnych certyfikatów rezydencji wszystkich kontrahentów otrzymujących opisane powyżej prowizje handlowe, potwierdzających niemiecką lub austriacką rezydencję podatkową tych podmiotów.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego sprawy zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano m.in., że:

• element opieki nad klientami jakim jest promocja, prezentacja i reklama towarów Spółki nie stanowi odrębnej usługi reklamowej, a jedynie integralną część usługi pośrednictwa w sprzedaży,
• reklama i promocja towarów Spółki, wchodzące w zakres opieki nad klientami do której zobowiązani są pośrednicy stanowią jedynie czynności pomocnicze umożliwiające dokonanie sprzedaży towarów Spółki klientom. Bez podejmowania tego rodzaju aktywności, sfinalizowanie transakcji sprzedaży towarów Spółki klientom byłoby w praktyce niemożliwe. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest fakt, że pośrednik otrzymuje wynagrodzenie w formie prowizji wyłącznie w przypadku dokonania sprzedaży towarów Spółki klientowi, nie uzyskuje natomiast wynagrodzenia za prezentację i promocję towarów Spółki, które nie przyniosą skutku w postaci nabycia towarów Spółki przez klientów,
• to samo dotyczy zobowiązania pośredników do przekazywania informacji o sytuacji na rynku (…). Pośrednicy nie są zobowiązani do przeprowadzania jakichkolwiek czynności zmierzających do ustalenia sytuacji na rynkach, na których wykonują swoją działalność, a jedynie do przekazywania Spółce informacji, które uzyskają w toku swojej zwykłej działalności, mającej na celu maksymalizację sprzedaży produktów Spółki.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskiwanego przez spółki niemieckie i austriackie z tytułu wynagrodzenia wypłacanego tym podmiotom w formie prowizji handlowej od sprzedaży towarów dokonywanej na rzecz klientów na rynkach zagranicznych, Spółka ma jednak w stosunku do wypłacanych prowizji obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R)?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R) w stosunku do przedstawionych wypłat prowizji handlowych. Zgodnie z art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płatnicy obowiązani są przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2 tej ustawy, oraz urzędowi skarbowemu informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku sporządzoną według ustalonego wzoru.

Przy czym zgodnie z treścią art. 26 ust. 3d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotową informację sporządzają i przekazują podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, także wówczas, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku.

W związku z powyższym w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku brak obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego jedynie na podstawie przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przy jednoczesnej regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT nakazującej pobór takiego podatku byłby nie wystarczający do tego, aby Spółka nie miała obowiązku sporządzania informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o której mowa w art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT.

Jak już jednak wskazano powyżej przychód uzyskiwany przez nierezydentów z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego i opieki nad klientami nie został wymieniony w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, jako opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy niezależnie od brzmienia przepisów odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Spółka wypłacając podmiotom zagranicznym wynagrodzenie za świadczone na jej rzecz usługi pośrednictwa handlowego lub opieki nad klientami nie ma obowiązku poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłaconego usługodawcom. Ze względu na fakt, że brak konieczności poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku jest zdaniem Wnioskodawcy niezależny od przepisów właściwej umowyo unikaniu podwójnego opodatkowania i wynika wprost z brzmienia samej ustawy o CIT, Spółka nie ma też w opinii Wnioskodawcy obowiązku sporządzania informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R).

Nie zmienia tego faktu także okoliczność, że opieka nad klientem do której zobowiązani są zagraniczni pośrednicy zgodnie z umową zawartą ze Spółką obejmuje także promocje, prezentacje i reklamę towarów Spółki wśród klientów oraz obowiązek informowania Spółki o sytuacji na rynku. Przychody uzyskiwane przez nierezydentów z tytułu świadczenia usług reklamowych oraz badania rynku zostały wprawdzie wymienione w art. 21 ust 1 pkt 2a ustawy o CIT jako opodatkowane w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym, jednak element opieki nad klientami jakim jest promocja, prezentacja i reklama towarów Spółki nie stanowi odrębnej usługi reklamowej, a jedynie czynności pomocnicze niezbędne do tego aby usługodawca mógł prawidłowo wykonać usługę pośrednictwa w sprzedaży towarów Spółki. Z kolei obowiązek przekazywania informacji o sytuacji na rynku nie wiąże się z obowiązkiem wykonywania jakichkolwiek czynności zmierzających do ustalenia tej sytuacji.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym, że dyspozycja art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, nie obejmuje wypłat dokonywanych na rzecz pośredników przez Spółkę jest to, że przepis ten poddaje opodatkowaniu w Polsce jedynie przychody uzyskane przez nierezydentów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tymczasem w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym wszystkie czynności wykonywane przez pośredników w ramach realizacji usługi pośrednictwa i opieki nad klientami wykonywane są poza terytorium Polski. Także efekt tych usług w postaci nawiązania współpracy z zagranicznymi klientami w celu sprzedaży im towarów produkowanych przez Spółkę występuje całkowicie poza terytorium Polski. W tej sytuacji pomimo tego, że wynagrodzenie jest wypłacane pośrednikom przez polski podmiot nie można twierdzić, że pośrednicy uzyskują przychód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby można było twierdzić, że podmiot zagraniczny świadcząc usługę dla podmiotu polskiego uzyskał przychód na terytorium Polski, konieczne jest, aby na terytorium Polski wystąpił rezultat usługi w postaci powstania lub powiększenia przychodów u podmiotu zagranicznego jako usługodawcy. Dla przyjęcia, że podmiot zagraniczny uzyskał przychód na terytorium Polski nie jest natomiast wystarczające, że rezultat usługi świadczonej przez zagranicznego kontrahenta będzie się odnosił do polskiego podmiotu i wypłata wynagrodzenia za wykonanie usługi zostanie dokonana z majątku polskiego przedsiębiorcy.

Takie stanowisko wyraził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 lipca 2013 r., sygn. akt II FSK 2200/11 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 21 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1825/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 25 października 2012 r., sygn. akt I SA/Po 696/12, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 3 października 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 1371/13.

Jeżeli zatem wypłata przez Spółkę podmiotom zagranicznym wynagrodzenia za świadczone usługi pośrednictwa handlowego lub opieki nad klientami nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, to w świetle brzmienia przywołanego powyżej przepisu zawartego w art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie ma także obowiązku sporządzenia informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o której mowa w tym przepisie.

Reasumując, wskazana powyżej argumentacja odnosząca się do uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ww. pytania stanowiącego przedmiot niniejszego wniosku potwierdza zdaniem Wnioskodawcy, że Spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia w stosunku do przedmiotowych wypłat wynagrodzenia w postaci prowizji handlowych informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że w wydanej w wyniku rozpatrzenia tego samego wniosku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4510-67/16/SG w szczególności wskazano, że przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży i opieki nad klientami nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ustawy o CIT. Oznacza to, że Spółka dokonując wypłaty należności na rzecz podmiotów zagranicznych z tytułu usług pośrednictwa w sprzedaży i opieki nad klientami nie jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie ww. przepisów.

Przechodząc do meritum sprawy będącej przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, tj. kwestii dot. obowiązku sporządzenia informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R), w związku z wypłatą wskazanych we wniosku wynagrodzeń, zauważyć należy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 26 ust. 3 ustawy o CIT płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b i 2d pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku sporządzoną według ustalonego wzoru. Obowiązek przesłania tych informacji podatnikom oraz urzędowi skarbowemu nie powstaje w przypadku i w zakresie określonych w ust. 2a zdanie pierwsze.

Przy czym, na podstawie art. 26 ust. 3d ustawy o CIT informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro jak wskazano na wstępie usługi pośrednictwa i opieki nad klientami, świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez kontrahentów zagranicznych nie są usługami wymienionymi w art. 21 ustawy o CIT, to dokonując wypłaty wynagrodzenia w postaci prowizji handlowych na rzecz tych kontrahentów (niemieckich i austriackich spółek) nie jest on zobowiązany, jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 3 i 3d ustawy o CIT do złożenia informacji IFT-2/IFT-2R.

W świetle powyższego stanowisko Spółki zatem należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.