Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-515/16/IZ
z 20 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki z tytułu zwrotu odsetek od Pomocy Publicznej (naliczonych do dnia przekazania środków trwałych i WNiP ZCP do używania) będą stanowić koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy potrącalny w dacie zapłaty (pytanie oznaczone we wniosku nr 13) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy: wydatki z tytułu zwrotu odsetek od Pomocy Publicznej (naliczonych do dnia przekazania środków trwałych i WNiP ZCP do używania) będą stanowić koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy potrącalny w dacie zapłaty.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), na podstawie umowy z 31 grudnia 2015 r. nabyła od spółki akcyjnej (dalej jako: „Spółka X”) oznaczoną część zakładu górniczego (dalej jako: „Zakład”).

Nabyty Zakład stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej jako: „ZCP”) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”).

W związku z przeprowadzonym nabyciem ZCP konieczne było/będzie poniesienie przez Spółkę szeregu wydatków, takich jak w szczególności:

1. Cena transakcyjna, zapłacona Spółce X (dalej jako: „Cena Transakcyjna”),
2. Wydatki związane z aktem notarialnym, w którym zawarta została umowa sprzedaży ZCP, tj. opłata sądowa i wynagrodzenie za wykonane czynności notarialne (dalej jako: „Opłaty Notarialne”),
3. Wydatki na usługi w zakresie doradztwa – strategicznego, technicznego, biznesowego i finansowego związanego z nabyciem ZCP, nabyte od podmiotów trzecich (dalej jako: „Koszty Doradztwa”), oraz
4. Wydatki na zwrot pomocy publicznej udzielonej Spółce X na pokrycie bieżących strat za 2015 r. w zakresie działalności ZCP, wraz z należnymi odsetkami (dalej jako: „zwrot Pomocy Publicznej”).
5. Wraz z nabytym ZCP na Spółkę przeszły składniki majątkowe będące przedmiotami umów leasingu klasyfikowanego na potrzeby podatkowe jako tzw. „leasing finansowy” (leasing w przypadku, którego odpisów amortyzacyjnych od aktywów trwałych będących przedmiotem leasingu dokonuje korzystający, zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 17a ust. 1 oraz 17f ustawy o CIT), w związku z czym konieczne będą do uregulowania zobowiązania wynikające z tego tytułu w szczególności: część kapitałowa rat leasingowych (w tym przyszłych dalej łącznie jako: „Zobowiązania Leasingowe”). Również wraz ze spłatą rat leasingowych pozostanie do zapłaty część odsetkowa rat leasingowych (dalej jako „część odsetkowa”).
   
   

Cena Transakcyjna:

Ustalona przez strony umowy sprzedaży ZCP cena należna zbywcy.

Opłaty Notarialne:

Wydatki na opłatę sądową i wynagrodzenie za wykonane czynności notarialne, wymienione bezpośrednio w akcie notarialnym w którym zawarta została umowa sprzedaży ZCP. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę.

Koszty Doradztwa:

Usługi doradcze, na które zostały poniesione koszty o których mowa powyżej w pkt 3 zostały nabyte od dwóch podmiotów – spółki A i spółki B.

Usługi świadczone przez spółkę A zostały wykonane do końca 2015 r., również do końca tego roku został wystawiony i podpisany protokół odbioru wykonanych prac (usług) oraz faktura za wykonane usługi.

Usługi świadczone przez spółkę B zostały wykonane do końca 2015 r. i z tytułu ich realizacji zostały przygotowane trzy odrębne protokoły odbioru wykonanych prac (usług) i trzy osobne faktury, przy czym wszystkie protokoły odbioru prac zostały wystawione i podpisane do końca 2015 r. Dwie z przedmiotowych faktur zostały wystawione do końca 2015 r., podczas gdy ostatnia faktura została wystawiona już w początkowym okresie 2016 r.

Dla celów rachunkowych koszty usług doradczych zostały ujęte jako koszty pośrednie 2015 r.

Wydatki na zwrot Pomocy Publicznej:

Podmiot (dalej: „Podmiot A”), z którego wydzielony został ZCP działał jako zakład górniczy u zbywcy, tj. Spółki X. W związku z faktem, że przedmiotowy zakład górniczy miał podlegać likwidacji i przynosił bieżące straty w Spółce X, Minister Gospodarki podpisał ze Spółką X 29 maja 2015 r. umowę o przyznanie środków budżetowych na pokrycie w 2015 r. bieżących strat produkcyjnych przedsiębiorstwa, której przedmiotem było udzielenie pomocy publicznej Spółce X m.in. z tytułu strat generowanych przez Podmiot A. Umowa została zawarta w szczególności na podstawie art. 11f ust. 8 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz.U. z 2015 r., poz. 410).

W dniu 19 października 2015 r. Spółka X i Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tj. Wnioskodawca przed zmianą nazwy) zawarły przedwstępną warunkową umowę sprzedaży oznaczonej części Zakładu, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z zapisami tej umowy, cena transakcyjna należna zbywcy ZCP wyniosła 1 zł, przy czym dodatkowo Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu kwoty udzielonej Spółce X pomocy publicznej na pokrycie bieżących strat produkcyjnych ZCP.

W dniu 23 grudnia 2015 r. Minister Energii wystosował do Spółki X i Spółki wniosek w sprawie zwrotu przyznanej pomocy publicznej. W piśmie tym Minister stwierdza, że w związku z faktem, że z dniem zawarcia umowy sprzedaży ZCP wystąpi okoliczność uzasadniająca stwierdzenie, że pomoc publiczna przekazana na pokrycie bieżących strat produkcyjnych Zakładu została wykorzystana niezgodnie z celem i przeznaczeniem tej pomocy, powstanie obowiązek zwrotu pomocy publicznej. W piśmie tym Minister stwierdza również, że: „Organ udzielający pomocy (Minister Energii) stwierdza, iż podmiotami zobowiązanymi do zwrotu – mając na uwadze zasady i warunki przeprowadzenia transakcji oraz okoliczności faktyczne jej towarzyszące – będą Spółka X oraz Kupujący” oraz „zasady zwrotu ww. pomocy, w tym kwotę pomocy do zwrotu ureguluje odrębna umowa o zwrocie pomocy, którą zawrą Organ udzielający pomocy, Spółka X i Kupujący”.

W dniu 31 grudnia 2015 r. między Wnioskodawcą, Spółką X i Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Energii i Ministra Rozwoju podpisana została umowa o zwrot pomocy publicznej (dalej: „umowa o zwrot Pomocy”). W umowie tej znalazł się zapis, zgodnie z którym: „(...) mając na uwadze zasady i warunki przeprowadzenia transakcji sprzedaży ZCP oraz okoliczności faktyczne jej towarzyszące, Minister uznaje, iż zobowiązanym do zwrotu Pomocy jest Nabywca, jako kontynuator działalności prowadzonej w oparciu o aktywa składające się na ZCP, na które przekazywana była Pomoc”. Jednocześnie: „Nabywca zobowiązuje się do zwrotu Pomocy a w niniejszej Umowie Strony określają sposób i zasady wykonywania obowiązku zwrotu Pomocy”.

Zgodnie z kolejnymi postanowieniami umowy o zwrot Pomocy, wskazano maksymalną kwotę pomocy publicznej, która będzie podlegać zwrotowi na rzecz Ministra. Ustalono również sposób zwrotu pomocy publicznej w ratach przez Wnioskodawcę, w następujący sposób:

1. do dnia 15 stycznia 2016 r. zwrócona zostanie jednoznacznie określona kwoto wartość pomocy publicznej wraz z odsetkami od tej pomocy,
2. do dnia 31 marca 2016 r. w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy ostateczną kwotą pomocy publicznej a kwotą pierwszej raty, wraz z odsetkami.
   
   

Dalej łączna kwota obowiązkowego zwrotu (bez odsetek) określana jest jako „wartość zwrotu Pomocy Publicznej”.

Ostatecznie, również 31 grudnia 2015 r. Spółka X i Wnioskodawca podpisali umowę sprzedaży ZCP, w której określono, że cena za ZCP wynosi 1 zł, przy czym Wnioskodawca w tej samej umowie zobowiązał się również do zwrotu Pomocy Publicznej.

Suma wartości Ceny Transakcyjnej, Opłat Notarialnych, Kosztów Doradztwa, kosztów zwrotu Pomocy Publicznej wraz z odsetkami oraz zobowiązań z tytułu leasingu jest niższa niż wartość rynkowa wchodzących w skład ZCP składników majątkowych.

W skład przejętego ZCP wchodzą m.in. środki trwałe (dalej jako: „ŚT”), wartości niematerialne i prawne (dalej jako: „WNiP”), środki pieniężne (lub należności) Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, rezerwy, podatek odroczony, środki trwałe w budowie, zapasy czy też wadia wpłacone przez podmioty biorące udział w postępowaniach przetargowych, które mogą podlegać zwrotowi (dalej jako: „Wadia”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu zwrotu odsetek od Pomocy Publicznej (naliczonych do dnia przekazania środków trwałych i WNiP ZCP do używania) stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy potrącalny w dacie zapłaty (pytanie oznaczone we wniosku nr 13)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wydatki z tytułu zwrotu odsetek od Pomocy Publicznej (naliczonych do dnia przekazania środków trwałych i WNiP ZCP do używania) nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodów Wnioskodawcy potrącalnych w dacie zapłaty, ponieważ będą one wpływały na wartość początkową ŚT i WNiP wchodzących w skład ZCP.

Przy czym, w przypadku gdyby organ nie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy zaprezentowanym w poprzednich pytaniach dotyczących metodologii obliczania wartości początkowej środków trwałych i WNiP (w tym w szczególności obliczania Ceny Nabycia), to zdaniem Wnioskodawcy wydatki takie stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (potrącalne w dacie zapłaty).

Jak już Wnioskodawca wykazywał w uzasadnieniu poprzednich pytań, jego zdaniem wydatki z tytułu odsetek od zwrotu Pomocy Publicznej, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia/zapłaty, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi ustalania wartości początkowej nabytych składników majątkowych wchodzących w skład nabytego ZCP, będą one stanowiły składową wartości początkowej ŚT i WNiP i zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywane od tych składników majątkowych odpisy amortyzacyjne.

Jednakże w przypadku, gdyby Organ podatkowy nie zgodził się z takim stanowiskiem (uzasadnionym przez Wnioskodawcę w pozostałych pytaniach), wówczas zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu odsetek od Pomocy Publicznej na zasadach ogólnych, wskazanych w ustawie o CIT (np. w momencie zapłaty).

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu naliczonych lecz niezapłaconych odsetek od zobowiązań.

W odniesieniu do wydatków na zwrot odsetek od Pomocy Publicznej, należy w pierwszej kolejności zaznaczyć, na sposób rozliczenia transakcji. Zbywca w związku z uzyskaniem pomocy publicznej dotyczącej ZCP mógł zostać zobowiązany do jej zwrotu. Już w umowie przedwstępnej strony uzgodniły, że w związku z tym, nabywca płacąc niewielką Cenę Transakcyjną, jednocześnie dokona zwrotu Pomocy Publicznej przyznanej Zbywcy. Stosowną umowę zawarto finalnie również jako umowę trójstronną pomiędzy Zbywcą, Nabywcą a Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Energii i Ministra Rozwoju. Ekonomicznie zwrot Pomocy Publicznej przyznanej Zbywcy nie jest więc niczym innym niż dodatkowym ciężarem transakcyjnym/elementem ceny bądź wynagrodzenia uiszczanym przez Nabywcę i nie różni się ekonomicznie od sytuacji, gdyby to Wnioskodawca płacił Zbywcy Cenę Transakcyjną wyższą o wartość zwrotu Pomocy Publicznej, a nabywca sam dokonywał stosownego zwrotu. Zwrot Pomocy Publicznej przyznanej pierwotnie Spółce X jest więc dla Nabywcy kosztem ponoszonym bezpośrednio w celu zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu i dzięki zobowiązaniu umownego do jego poniesienia Nabywca mógł nabyć ZCP, przy wykorzystaniu, którego będzie prowadził dalszą działalność gospodarczą, w tym w już w rozszerzonym zakresie uwzględniającym generowanie przychodów przy wykorzystaniu nowego zakładu – ZCP, przez co wydatek taki spełnia definicję kosztu uzyskania przychodu z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie, wydatków takich nie można przypisać do konkretnego strumienia przychodów (nie można bowiem przewidzieć jednoznacznie jakie przychody generował będzie nabyty ZCP i w jakim horyzoncie czasowym), w związku z czym wydatki takie stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, potrącalne w dacie zapłaty.

Niemniej jednak, Wnioskodawca podkreślił, że w jego opinii, kwota wydatków na zobowiązania z tytułu zwrotu odsetek od Pomocy Publicznej powinna zostać ujęta w wartości początkowej ŚT i WNiP ZCP.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów niewymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Jednocześnie ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji tych pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem – kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 21 updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Stosownie do art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm., dalej: „ufp”), jedną z grup wydatków z budżetu państwa są dotacje i subwencje.

W myśl art. 60 pkt 1 ufp, środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym są (…) kwoty dotacji podlegające zwrotowi w przypadkach określonych w niniejszej ustawie,

Zgodnie z art. 169 ust. 1 ufp, dotacje udzielone z budżetu państwa:

1. wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,
   
2. pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości
   

- podlegają zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w ciągu 15 dni od dnia stwierdzenia powyższych okoliczności.

Termin, od którego nalicza się odsetki, jest zróżnicowany w zależności od podstawy zwrotu (wykorzystanie dotacji niezgodnie z przeznaczeniem albo pozostałe okoliczności):

• w razie wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem, odsetki nalicza się począwszy od dnia przekazania z budżetu państwa dotacji;
• w razie pobrania dotacji nienależnie lub w nadmiernej wysokości, odsetki nalicza się od dnia stwierdzenia nieprawidłowego naliczenia lub nienależnego pobrania dotacji;
• jeżeli dotacja stanowi pomoc publiczną, w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE (dawny art. 87 ust. 1 TWE), odsetki nalicza się od dnia przekazania dotacji beneficjentowi.

(art. 169 ust. 5 ufp).

W przypadku niedokonania zwrotu dotacji w powyższych terminach, organ lub inny dysponent części budżetowej, który udzielił dotacji, wydaje decyzję określającą kwotę przypadającą do zwrotu i termin, od którego nalicza się odsetki.

Zgodnie z art. 67 ufp, do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60 ufp (w tym m.in. kwot dotacji podlegających zwrotowi w przypadkach określonych w ustawie), nieuregulowanych ww. ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.).

W świetle powyższych uregulowań prawnych, jako że ustawodawca zaliczył dotacje podlegające zwrotowi do budżetu państwa do niepodatkowych należności budżetowych – odsetki od zwrotu takiej dotacji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 21 updop.

Zatem, odsetki od zwrotu Pomocy Publicznej nie mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy potrącalny w dacie zapłaty. Wydatki te nie będą również wpływać na wartość początkową ŚT i WNiP wchodzących w skład zakupionego przez Wnioskodawcę ZCP. W konsekwencji, pomimo iż tut. Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy odnośnie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek z tytułu zwrotu Pomocy Publicznej naliczonych do dnia przekazania środków trwałych i WNiP do używania, nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, z którego wynika, że odsetki te nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu w dacie zapłaty, ponieważ będą wpływały na wartość początkową środków trwałych i WNiP.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 1 i 3-8, 2, 9, 10, 11, 12 i 14, 15, 16 w zakresie zdarzenia przyszłego oraz nr 1 i 3-8, 2, 9, 10, 11, 12 i 14, 13, 15, 16 w zakresie stanu faktycznego zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.