Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-621/16-2/BC
z 28 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W grupie, w skład której wchodzi Wnioskodawca (dalej: „Grupa”) funkcjonuje program premiowego wynagradzania pracowników (dalej: „Program premiowy”). Celem wprowadzenia Programu premiowego jest chęć zwiększenia motywacji pracowników, zatrzymanie najlepszych z nich w Grupie oraz poprawa efektywności działania poszczególnych spółek wchodzących w jej skład, w tym Wnioskodawcy. Ponadto, wdrożenie programu podyktowane jest dążeniem Grupy do włączenia osób nim objętych, w proces dalszego rozwoju Grupy oraz poprawy jej wyników finansowych.

Zasady programu premiowego zapisane zostały w polityce spółek z Grupy, natomiast w wewnętrznym regulaminie wynagradzania obowiązującym u Wnioskodawcy, znajduje się wzmianka, iż sposób premiowania jego pracowników określa polityka Grupy.

Wypłata premii uzależniona jest od wskaźnika wypracowanego na poziomie Grupy, regionu oraz oddziału (ang. Key Performance Indicators; dalej „KPI”), natomiast wysokość premii ustalana jest w oparciu o zajmowane przez danego pracownika stanowisko. Przyznanie premii nie jest zależne od jakichkolwiek innych czynników. KPI kalkulowane są w oparciu o następujące dane:

• zysk operacyjny przed opodatkowaniem (ang. EBIT);
  
• kapitał obrotowy netto (ang. NOWC);
  
• sprzedaż netto (ang. Net Sales);
  
• udział w kosztach stałych (ang. CTF);
  
• udział w rynku danych produktów (ang. value market share on focused product category);
  
• wskaźnik napraw gwarancyjnych (ang. service call rate);
  
• wartość gotowych produktów (ang. STK);
  
• wartość kosztów logistycznych odniesionych do całości sprzedaży (ang. Logistic Costs).
  
  
  

Część w/w danych wynika wprost ze sprawozdań finansowych Spółki oraz Grupy sporządzanych za dany okres, natomiast pozostała część możliwa jest do ustalenia na podstawie danych zebranych w systemie finansowym Spółki oraz Grupy czy też ich sprawozdawczości zarządczej. W przeważającej jednak mierze wskaźniki w oparciu o które wypłacana jest premia pracownikom Spółki, mają charakter mieszany, tj. składają się tak z informacji wynikających wprost ze sprawozdań finansowych, jak również z danych zawartych w innych dokumentach obowiązujących w Grupie. Dzięki tak sformułowanym KPI, możliwe jest jak najefektywniejsze powiązanie wypłacanej premii z bieżącą sytuacją finansową Grupy.

Spółka zamierza oprzeć konstrukcję Programu premiowego na bazie pochodnych instrumentów finansowych, przy wykorzystaniu dotychczas stosowanych KPI. Programem motywacyjnym objęty zostanie maksymalnie szeroki krąg pracowników (dalej: „Uprawnieni”).

W ramach realizacji powyższego celu, Spółka zawrze pisemne umowy z Uprawnionymi (dalej: „Umowy”), na mocy których nabędą oni jednostki uczestnictwa w Programie motywacyjnym, stanowiące warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości wypłaty określonej kwoty pieniężnej, wynikającej ze zrealizowania jednostki uczestnictwa. Przyznanie Uprawnionym jednostek uczestnictwa i ich realizacja odbędą się na warunkach i zasadach określonych w Umowach.

W momencie realizacji jednostek uczestnictwa Uprawniony będzie miał prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej skalkulowanej jako iloczyn liczby posiadanych przez niego jednostek uczestnictwa i ich wartości ustalonej na dzień realizacji. Wartość ta będzie uzależniona od wartości określonych wskaźników KPI w danym okresie. Uprawniony będzie mieć możliwość realizacji praw z jednostek uczestnictwa (a zatem i uzyskania przysporzenia majątkowego) dopiero po upływie wskazanego w Umowach okresu. Jednocześnie, do dnia realizacji, nie sposób będzie określić wartości jednostki uczestnictwa, dającej prawo do uzyskania kwoty wynagrodzenia z tytułu jej realizacji.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca poniesie wydatki związane z organizacją Programu motywacyjnego (w tym koszty obsługi oraz inne koszty administracyjne), jak również wydatki związane z wypłatą środków pieniężnych na rzecz Uprawnionych z tytułu realizacji jednostek uczestnictwa przydzielonych w ramach Programu motywacyjnego. W związku z tym, Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie możliwości rozpoznania tych wydatków jako koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z organizacją Programu motywacyjnego, jak również wydatki związane z wypłatą środków pieniężnych na rzecz Uprawnionych z tytułu realizacji jednostek uczestnictwa w Programie motywacyjnym, będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, a jeśli tak to czy stanowią one koszty inne niż bezpośrednio związany z przychodami i powinny być potrącane w dacie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przepisów Ustawy CIT, brak jest jakichkolwiek przeciwwskazań, aby wydatki związane z organizacją Programu motywacyjnego, oraz wydatki związane z wypłatą środków pieniężnych na rzecz Uprawnionych z tytułu realizacji jednostek uczestnictwa w Programie motywacyjnym, wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów Spółki. Wydatki takie powinny być traktowane jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i jako takie, powinny być potrącane w dacie ich poniesienia.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: „Ustawy CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl powyższego, aby poniesiony przez podatnika wydatek stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu na gruncie Ustawy CIT, kluczowe jest aby taki wydatek został:

1. poniesiony w celu uzyskania, zachowania, bądź zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
2. nie może on znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Z powyższego wynika, iż wydatki dokonane przez podatnika będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dla celów podatku CIT, jeśli będą nakierowane na osiągnięcie przychodu. Należy jednak podkreślić, iż warunkiem koniecznym zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych nie będzie wyłącznie wystąpienie konkretnego przychodu, lecz chociażby działania podatnika podejmowane w celu jego potencjalnego osiągnięcia, zachowania, bądź zabezpieczenia.

Mając powyższe na uwadze, odnośnie pierwszego warunku, w ocenie Wnioskodawcy pomiędzy wydatkami z tytułu organizacji Programu motywacyjnego, oraz z tytułu wypłat środków pieniężnych na rzecz Uprawnionych z tytułu realizacji jednostek uczestnictwa w Programie motywacyjnym, a powstaniem, zwiększeniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu będzie zachodził związek przyczynowo - skutkowy, o którym mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT. Wynika to z faktu, iż przyznanie pracownikom Spółki jednostek uczestnictwa w Programie motywacyjnym, będzie mieć na celu ich dodatkowe zmotywowanie do zwiększenia efektywności wykonywanych zadań, co ma przełożyć się na realizację założonych celów biznesowych oraz poprawę kondycji finansowej Wnioskodawcy. Powiązanie wysokości wypłat wynagrodzenia z tytułu realizacji jednostek uczestnictwa w Programie motywacyjnym, z realizacją określonych wskaźników efektywności (KPI), bezpośrednio przyczyni się do rozwoju gospodarczego i ekonomicznego Spółki.

Dodatkowo, wprowadzenie Programu motywacyjnego będzie mieć na celu zawiązanie ściślejszej relacji pomiędzy Uprawnionymi a Spółką, oraz zwiększenie poczucia osobistej odpowiedzialności Uprawnionych za działalność i rezultat finansowy Wnioskodawcy. Pracownik, uprawniony do partycypowania w Programie motywacyjnym, będzie mieć interes w tym aby zwiększyć wydajność i efektywność swoich działać. Bowiem Uprawniony stając się posiadaczem jednostek uczestnictwa, których wartość zależeć będzie od przyszłych wartości wskaźników KPI, wyraźnie odczuje wpływ swoich działań na przyszłe wynagrodzenie. Powyższe przełoży się również na zmniejszenie odpływu wykwalifikowanej kadry do konkurencyjnych podmiotów i zapobieżenie rozpowszechnianiu know-how wypracowanego przez Wnioskodawcę. W efekcie, realizacja Programu motywacyjnego, wpłynie na możliwość utrzymania przez Wnioskodawcę najwyższej klasy fachowców, co będzie miało bezpośredni wpływ na zabezpieczenie źródła przychodu oraz obniżenie kosztów rekrutacji i kosztów szkoleniowych Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy w/w wydatki, które będą ponoszone w związki z prowadzeniem Programu motywacyjnego należy uznać za racjonalne, przydatne dla właściwego funkcjonowania Wnioskodawcy, ponoszone w celu zabezpieczenia źródła przychodu, a także potencjalnie przyczyniające się do zwiększenia uzyskiwanych przez Spółkę przychodów w przyszłości. Zdaniem Wnioskodawcy, Program motywacyjny przyniesie wymierne korzyści tak dla Uprawnionych w nim uczestniczących, jak i dla jego organizatora, tj. Spółki.

Co się zaś tyczy drugiego warunku, to Programy motywacyjne oraz związane z nimi wydatki, nie zostały wymienione przez ustawodawcę art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, a zatem przy spełnieniu ogólnych warunków (o czym mowa powyżej), ponoszone przez Spółkę wydatki powinny stanowić koszt uzyskania przychodu.

Podobne stanowisko przyjmują organy interpretacyjne, i tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2015 r. (nr IBPB-1-3/4510-108/15/SK), stwierdził, iż „wydatki na realizację programów motywacyjnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów podatkowych Spółki bowiem wydatki te przyczynią się (pośrednio) do osiągnięcia przez Spółkę przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, jak również do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.” Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 września 2015 r. (nr IPPB6/4510-176/15-2/AK), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 3 lipca 2015 r. (nr ILPB3/4510-1-154/15-2/JG) oraz z dnia 6 maja 2015 r. (nr ILPB3/4510-1-53/15-2/JG).

Jednocześnie, nie sposób przyjąć, iż wydatki z tytułu organizacji i prowadzenia Programu motywacyjnego, będzie można powiązać bezpośrednio z konkretnym przychodem Wnioskodawcy. Stąd jego zdaniem, należy przyjąć, iż wydatki te stanowić będą koszty, o których mowa w art. 15 ust. 4d Ustawy CIT, tj. koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, tzw. koszty pośrednie, które powinny być potrącone w dacie ich poniesienia. Tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w przytoczonej powyżej interpretacji indywidualnej oraz w interpretacji z dnia 2 czerwca 2015 r. (nr IBPBI/2/4510-400/15/IŻ).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki związane z organizacją Programu motywacyjnego, oraz z wypłatą środków pieniężnych na rzecz Uprawnionych z tytułu realizacji jednostek uczestnictwa w Programie motywacyjnym, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT i tym samym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Koszty te, jako niezwiązane bezpośrednio z przychodami, stanowią tzw. koszty pośrednie, które Spółka powinna rozpoznać dla celów podatku CIT w dacie poniesienia, tj. ujęcia ich w księgach.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz powyższym uzasadnieniem, zwracam się o potwierdzenie, że zaprezentowane przez Spółkę stanowisko i rozumienie treści przepisów podatkowych jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie określenia momentu oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu – za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.